Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Kadin hayir deyince kabul etmeyin, surukleyerek de olsa goturun...


Tim

Öne çıkan mesajlar

geçmiş olsun : / bu aşamadan sonra, doktorun teşhis ve tedavi yöntemlerini izlemekte fayda var. maalesef çok yanlış kararlar verebiliyorlar. kafa karışmaz dersen, alternatif görüşleri de göz önünde bulundur derim.

şeker tahlillerini okumaktan bihaber bir doktorun insülini bıraktırması yüzünden, dedem komaya girmişti. yoğun bakım, ameliyat, diyaliz olsun mu olmasın mı derken 80 yaşında benden fazla hareket eden adamı yatağa çaktılar.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Annem babam çalıştığından dolayı ilkokulda okul çıkışı ananemle dedeme giderdim. Beni, kardeşimi ve kuzenimi onlar büyüttü diyebilirim. Dedem hep örnek aldığım emekli asker, prensipli, ciddi ama çocukları çok seven dünya tatlısı bir insandı. Her onlara gittiğimde benimle oynar, resim çizer, bakkaldan çukulata cips dondurma alırdı. Ortaokulda servisten tramvaya geçince annemler artık evde yalnız kalacak seviyede olduğuma karar verdiler, evle ananemlerin arası yürüyerek 7-8 dk. Böyle olunca biraz da işte çocukluk, eve gidip tv izleme bilgisayar oynama için önce ara ara sonra sık sık okul çıkışı bizim eve gidip gelir oldum. Ananemlerde tam benim sevdiğim çizgi film kuşağında Yalan Rüzgarı falan vardı çünkü, onu izliyorlardı. Bi yerden sonra ananemlere çok sevmeme rağmen arada bir işte haftada bir, iki haftada bir falan gider oldum.

Bir gün önceden haber verdim gelicem diye, ama akşam yorgunluk ve eve gitme ağır basınca yarın gelirim diyerek onlara değil eve gittim.

Cuma ben okuldayken haber geldi. Dedem sabah banka kuyruğunda fenalaşmış, kalp krizi geçirmiş. Anneme haber vermişler, çok yakındı zaten çalıştığı yer, annemin kollarında ölmüş. Perşembe beni bekliyorlardı, bir gün geç giderim dedim ve dedemi son bir kez göremedim. Hayatımda yaşadığım 2-3 geri dönüşü olmayan pişmanlıktan biridir.

Aileyi asla ihmal etmemek lazım, ne zaman ne olacağı hiç belli olmuyor.

Çok geçmiş olsun Tim, bildiğim kadarıyla 4. seviye bile olsa hala ümit var. Umarım bir şekilde acısız sıkıntısız toparlar iyileşir annen.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Benzer bir durum şüphesi (farklı bir kanser tipi) benim annemde de vardı. Gidip hakikaten var mı yok mu diye kontrol ettirmesi gerekiyordu, aylarca erteledi. Kendisi doktordur, yıllarca hastalarının kanserleriyle mücadele etti, bu konuda ülkedeki en bilinçli insanlardan biri yani, ama kendi başına gelince farklı demek ki. Tehlikelerini de bilince daha çok korkuyor insan. Şimdilik problem yok ama ara ara kontrol ettirmek lazım dedi doktoru. İhmal etmeyin, çevrenize de ihmal ettirmeyin.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

basligi gorunce sok oldum. benzeri bir durumu suan ben yasiyorum. annem 69 yasinda ve seker hastasi, bacaginda durduk yere morlukla olusmus. bugun bi doktor gostermek icin baya dil doktum, surekli itiraz ediyor ben sonra giderim diyor ama dogumgunum kiramazsin beni falan deyip gecistiriyorum. suan hazirlaniyoruz umarim goturebilicem. igne vurulmuyor ama ilac kullaniyor devamli ve kafasina gore az veya fazla aliyor bazen de gordugum kadariyla.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...