Boşananlar kulübü

[Laraken]

abi senin kadınlardan, hatta genel olarak insanlardan anlamadığın ortada değil mi? hala genellemeler bişiler.

bi de otobüs demiş ya, akbil…

[DoGMeaT]

kadin duygusal diyorsun ben burning crusade introsunu izlerken gozlerim doluyor you are not prepared fln denince, biz odun muyuz, erkegler de duygusal olabilir

[Cthulhu]

7 saat önce, Aceace dedi ki:

@Cthulhu Bu arada kızmazsan bişi sorcam.

İlgili programı ben daha yeni izledim de... İçinden Mesut Süre'ye "Ne şom ağızlı adammışsın lan sen" diyon mu?

fadsd

ne demiş ki?

[Black-ice]

20 saat önce, roket adam dedi ki:

Problemin temeli bence de bu. Birey olamıyoruz. Birey olamayan insan bireysel olarak kendi özgürlüğünü keşfedemiyor, ancak arada bir kaçamak yapıp tadına bakabiliyor. Birey olamayan insanın kurduğu ilişkilerde ailenin ve çevrenin etkisi baskın oluyor. Dolayısıyla birey olamayan iki insanın aile ve çevre etkisi ile yuva kurması üstüne ekonomik problemler de eklenince çok bilinmeyenli bir denkleme yol açıyor. Aile yapımız, ilişki kültürümüz o kadar kötü, o kadar toksik ki...

şunu okuyunca daha yeni yaşadığım şey geldi aklıma ya. benim baba tarafında geçmiş köylülük var, çok yaşıyorum bunu. köylülükte çok var bu bireyleşememe, komün hayat. geçen amcanın amcasının oğlu gibi hafif uzak ama sevdiğim bi akrabayla karşılaştık. benimle yaşıt adam, çocuğu falan da var.

5 senedir kendi evimde bekar olarak yaşadığımı duydu adamın aklı çıkacaktı. bi sn yemek ne yiyorsun falan diyor. aklı hayali alamıyor bir erkek insanının evde tek yaşayıp yemek yapıp ütü falan yapabileceğine. ana babasıyla aynı sokakta yaşıyorlar ve her akşam yemeğe annelerine gidiyorlar karı koca. asdf. kimbilir o evlilik nasıl yürüyor kararları kimler alıyor falan. 

[deadwoll]

Cidden fantastik geliyor bana oyle insanlar. Seneler oncesi yurtdisinda konferansa gittik, normalde boyle durumlarda otel falan ayarliyoruz ama konferans merkezinin dibinde sahane airbnb bulunca onu tuttuk. Beraber kaldigimiz arkadaslardan biri tam anlattigin yumurta dahi kiramayan tiplemelerdendi. Gelirken takiminin gomlegi kirismis, utulemeye calisirken arkadasla bir sure izledik. Sonra arkadas dayanamadi ver ben utuliyim dedi.

[roket adam]

öyle insanlar var değil, öyle insanlar çoğunlukta ben söyleyeyim. koca koca üniversite mezunu insanlar dediğin gibi anneye babaya yakın oturalım da yemeği onlara yaptırırız, çocuğu onlara baktırırız diye komün hayatına büyükşehirde devam ediyor. arkadaşlarımın belki üçte biri böyledir yani, yürüme mesafesinde oturma kafası var hepsinde. her şeyi de aileye danışma, aileye anlatma tribi var, sonra bitmeyen bir drama. bireyselleşmeyi beceremedik, aile olmayı da beceremiyoruz maalesef.

kendi ailem de farklı değil, bu çok normal köylü bir toplumuz, modernleşmeyi şehirleşmeyi son 1-2 nesildir gerçekleştirmeye çalışıyoruz. lakin bunlar anne babadan ziyade biraz çocukların suçu bence. üni okumuşsun internet çağındasın, insan kendini biraz geliştirir artık

26 dakika önce, Black-ice dedi ki:

ana babasıyla aynı sokakta yaşıyorlar ve her akşam yemeğe annelerine gidiyorlar karı koca. asdf. kimbilir o evlilik nasıl yürüyor kararları kimler alıyor falan. 

 

[bLackcha0s]

sadece köylülük değil şehirde de var. Çocukluk arkadaşım 37 yaşına kadar ailesi ile yaşadı. Çünkü sorumluluk alamıyorudu, cesaret edemiyordu. Ben yalnız yaşıyorum diye sürekli bana kaçıyordu. 5-6 ay ailesinden ayrı yaşadı, biriyle ev tuttu zaten ev arkadaşı ile de araları bozuldu. Sonra birini bulup evlendi

Aile bağı olayını insanlar yavaş yavaş geride bıraktı ancak şimdi de ekonomi... Üni'den mezun adam alacak 3-4bin lira maaş, istanbul'da ailesinin yanından ayrılmak istese ev arkadaşı opsiyonu ile maaşın %60'ını konaklamaya verecek.

18 yaşından beri ayrı yaşıyorum. Üniden sonra bir daha aile evine dönmedim. Millet maaşları ile arabalar aldı yatırımlar yaptı. Biz hep kiraya çalıştık  Hangisi mantıklı bilmiyorum...

[Seru]

burada insanların evden ayrılamamasının tabii kültürümüzle çok bağlantısı olsa da en önemli sebeplerinden birisi ekonomi. şimdi ki ekonomiden bahsetmiyorum 10 15 sene önce de aynı durum vardı. evi bul, eşyalı döşe vs eve çık bu ülkede çok büyük bir kesimin elde edemeyeceği bir lüks. anca evlenince borç harç yap 5 10 sene kredi öde veya birikimlerini harca.

 

tabii ki bizde de 18 yaşını geçmiş bireyin aile evinden ayrılması da teşvik edilmiyor, bunu da atlamamak lazım.

[Oce4n]

bu arada cidden 4-5k maaş alıp aileden ayrılacam diyip ev tutup 2-3 bin lirasını eve verip yaşam mücadelesi vermek bana da çok saçma geliyor. kal annenlerin yanında para biriktir evlenirken lazım olur. (kanımıza işlemiş bi kere biz de böyle düşünüyoruz...)

[eldar]

İşin kültürel ayağı vardır ama ekonomik yönü de güçlü. Avrupa'da da aile evinde kalma yaşları bayağı arttı. Ortalama 26, demek ki 30 yaş üstü ailesiyle kalan da bayağı var. Boomer muhabbetleri boşuna çıkmadı.

[ahmedinejad]

Çocuğa baktirma meselesi en önemli şey. Paranla bile bakıcı tutsan anneanne babanne gibi guvenemiyorsun kimseye. Mecbur birinden birine yakın yerlesmeye çalışıyorsun o yüzden. Ben her sabah kayinvalideyi alıp bize getiriyorum öyle gidiyoruz işe. Bu yüzden yakın ev aldım mecbur. 

[eldar]

E zaten bakıcı ancak yüksek gelirli olanların (o da isterse) başvurması gereken bir şey, normali çocuğu kreşe vermek. Ama ülkede vergilerin karşılığını alamıyoruz. Bir de tarım toplumunda kalmış zihniyet kadınların evde çocuk bakmasını istiyor. O yüzden nüfus hızla şehirleşirken kreş yapmadılar bilerek. Tamamen kötü yönetim.

Malezya gibi Türkiye'den daha muhafazakar bir toplumda kadınların %55'i çalışıyor. Türkiye'de %40'ın altında. 

[ahmedinejad]

36 aydan önce kreş zor ya. Çocuk daha yeni tuvalet alışkanlığı kazaniyor. Yaş olarak da ufak. Kendisine anne baba kadar şefkat gösterebilecek yakın akrabanın çocuğun kendi evinde bakması en sağlıklı olan bence. 48 aydan sonra zaten yetmiyor anne baba çocuğun egitimine. Çocuk da arkadaş istiyor kendisine  Ondan sonra gider çocuk anaokuluna kreşe falan. 

[Gallant]

Aileyle yasama olayi hem ekonomik hem kulturel.

Ekonomik tarafi, Turkiye'nin ekonomik yapisi 18 yasinda ailesinden kopan kisiye ekonomik ozgurlugunu veremiyor. Avrupa'da devletin kendi ogrencisine verdigi yardimin yaninda, herhangi bir kafe yada restoranta gittiginde neredeyse butun garsonlar part-time yada saat ucretli calisan ogrenciler. Turkiye'deki issizlik part-time/saat ucretli calisma konseptinin altini dinamitlemis durumda. Burs desen, torpilin yoksa yada durumun kagit ustunde cok kotu degilse cikmiyor (istisnalar kaideyi bozmaz).

Kulturel tarafi, klasik Turk aile yapisinda anne butun evi cekip cevirmekle yukumlu. Erkek cocuklara evle ilgili neredeyse sifir sorumluluk ve is dagilimi veriliyor. Kiz cocuklarda bu olay biraz daha farkli ama yine sorumlulugun cogu annede. Bir yandan yalniz yasamdaki ozgurlugu istiyorsun, bir yandan da yemek, camasir, temizlik gibi klasik ev isleri gozunde buyuyor, haliyle insanlar yine aile evinde kalmayi tercih ediyor. Ilk defa uzun sureli yurtdisina gittigim donem evi aradigimda pederin ilk sorusu "Camasirlari nasil yikiyorsun?" oldu.

[MrLevie]

Hollandalı bir kızla beraberim hatun 28 yaşında, ikinci uniyi okuyor/çalışıyor ama fırsatı olduğu an aile evine gidiyor. Yorum da su; “orası daha rahat oluyor yasamak için”, gayet rahat söylüyor bir de. Başka şehir olmasa evden ayrılmazdım diye

[eldar]

10 dakika önce, ahmedinejad dedi ki:

36 aydan önce kreş zor ya. Çocuk daha yeni tuvalet alışkanlığı kazaniyor. Yaş olarak da ufak. Kendisine anne baba kadar şefkat gösterebilecek yakın akrabanın çocuğun kendi evinde bakması en sağlıklı olan bence. 48 aydan sonra zaten yetmiyor anne baba çocuğun egitimine. Çocuk da arkadaş istiyor kendisine  Ondan sonra gider çocuk anaokuluna kreşe falan. 

Batı Avrupa'da 6-9 aylıkken başlıyor kreş. Anne baba çalışıyorsa zaten başka türlüsü zor. Bazı ülkelerde maaş veriliyor evde çocuk bakana ama o da kariyerine ara vermek demek.

@Gallant

Yunanistan, İspanya gibi ülkelerde genç işsizlik çok yüksek %25-35'lerde. Dolayısıyla bu gençlerin ailesinden kopması da zorlaşıyor. Türkiye uç örnek ama Tükiye'ye özgü değil bu olay.

[Black-ice]

26 dakika önce, ahmedinejad dedi ki:

36 aydan önce kreş zor ya. Çocuk daha yeni tuvalet alışkanlığı kazaniyor. Yaş olarak da ufak. Kendisine anne baba kadar şefkat gösterebilecek yakın akrabanın çocuğun kendi evinde bakması en sağlıklı olan bence. 48 aydan sonra zaten yetmiyor anne baba çocuğun egitimine. Çocuk da arkadaş istiyor kendisine  Ondan sonra gider çocuk anaokuluna kreşe falan. 

3 yaş 4 yaş demek bu kadar zor olmamalı

[fresia]

monthhurt

[roket adam]

kaçırdığınız nokta şu: avrupa kültüründeki bir insanın ailesiyle yaşaması ile türk kültüründeki bir insanın ailesiyle yaşaması farklı şeyler. avrupa kültüründe adam ailesi ile ev arkadaşı oluyor, yeri geliyor kız arkadaşını bile eve getirebiliyor. türk kültüründe aileyle yaşamak demek (genellikle) a'dan z'ye her şeyine karışılan ve (özellikle erkeksen) her ihtiyacı karşılanan bir çocuk olarak yaşamına devam etmek demek. 15-18 yaşında belki bunlar çok problem olmaz ama belli bir yaşa kadar bunu yaşayan insanın olgun ve modern bir birey olması zor. türkiye gibi street smart'ın çok önemli olduğu bir ülkede bu şekilde yaşam tecrübesi kazanması ise imkansız. işin sonucunda 30-40 yaşına gelmiş, ama çok basit işlemlerde takılan, stres yapan, problem yaşayan, sorumluluk almaktan kaçınan, karşı cinsle iletişim kurmakta zorlanan, hasbelkader bir şekilde evlendirilirse de aynı problemleri evliliğine de yansıtan bireyler görüyoruz. benim etrafımda ve ailemde bu tarz adam çok var.

o yüzden bir alman aa ben babamla kalıyorum diyebilir, bunu da çok garipsemem. ama özellikle bir türk gencinin ayrılmayı hiç denememiş olması bence ofsayt (**genellemedir**). ha kimisi ailesiyle kalıp ailesine bakacak kadar da fedakar ve sorumlu olabiliyor, onu bu konudan hariç tutuyorum. ekonomik olarak da 2-3 kişi beraber en azından hayatının bi bölümünde bir ev tuttuğunda o kadar acayip paralar harcanmıyor kusura bakmayın yani.

keza bence çocuğa aileden birinin bakması da problem. ben ne kendi annemle, ne eşimin annesiyle bir çok konuda aynı fikre sahip değilim. çok iyi insanlar olsa bile, atıyorum din eğitimi, abuk subuk hurafeler, saçma sapan alışkanlıklar kazanacağını düşünüyorum ailemin yetiştirdiği çocukların. yıllarca haşur huşur duşta iğne deliği kadar ıslak yer kalmayacak yoksa işlerin ters gider diye bi alışkanlığımız vardı mesela, ne alaka? ne gereksiz bi anksiyete bu. dedem demişti 31 çekersen kör olursun falan filan. şimdiye 1000 kere kör olmam lazımdı hshhsh. ha anneanneniz acayip okumuş biridir tam sizle aynı kafadadır o ayrı mesela. benimkiler çok iyi insanlar ama aynı kafada değiller. keza anneanne babaanneyi aile içine çok soktun mu geleneksel ıvır zıvır tantanalar da yaşanabiliyor. çocuğum olursa biraz fedakarlık yapıp, gerekirse eve giren parayı biraz düşürüp kendimizin bakacağı bir ortam oluşturmaya çalışırım. varsın arabam bi model eski olsun, ya da karım çalışmasın, ama kendi çocuğum böyle ıvır zıvır ortamlardan uzak büyüsün isterim açıkçası. (ps: çalışan anne babayla büyüdüm, bir dönem anneannem bir dönem bakıcıyla büyüdük o yüzden sürece çok hakimim :)

neyse işte kültürümüzden genel olarak nefret ediyorum ya, yine wot yazmışım. 31 yaşımın bana getirdiği nokta bu. a'dan z'ye, aşağı yukarı her şeyimiz toksik, problemli ya da saçma. bu konuya girmek istemiyorum artık moralim bozuluyor. böyle bir kültürde yaşamak istemiyorum gerçekten.

Eylül 17, 2021 roket adam tarafından düzenlendi

[Gallant]

Eldar data atmis, ayni dataya gore Tr ortalamasi 27,5 yas, buradan ayni sikinti her yerde var abi sonucu cikiyor. Sonra NEET (neither in employment nor in education and training) a bakinca, TR yi issizlik olayinin Ispanya'dan farkli bir boyutta oldugunu anliyorsun.

Kulturel noktada roket adam nokta atisi tespit yapmis. "Avrupa kültüründeki bir insanın ailesiyle yaşaması ile türk kültüründeki bir insanın ailesiyle yaşaması farklı şeyler".

[Liebe]

2 saat önce, eldar dedi ki:

Batı Avrupa'da 6-9 aylıkken başlıyor kreş. Anne baba çalışıyorsa zaten başka türlüsü zor. Bazı ülkelerde maaş veriliyor evde çocuk bakana ama o da kariyerine ara vermek demek.

@Gallant

Yunanistan, İspanya gibi ülkelerde genç işsizlik çok yüksek %25-35'lerde. Dolayısıyla bu gençlerin ailesinden kopması da zorlaşıyor. Türkiye uç örnek ama Tükiye'ye özgü değil bu olay.

Fransa'da Bir tanıdığım 4 aylıkken verdi bakım evine. Biz oğlan  23 aylık yaş kreş bulana kadar baya aradık en son buldum bir tane Ekim ayında başlıyor. Doğum izni bitince napçan abi mecbur aileye emanet ediyorsun, yabancı bakıcılar 500 usd dan kapıyı açıyor, bin tane riski de içinde. 

[fresia]

1 saat önce, roket adam dedi ki:

türk kültüründe aileyle yaşamak demek (genellikle) a'dan z'ye her şeyine karışılan ve (özellikle erkeksen) her ihtiyacı karşılanan bir çocuk olarak yaşamına devam etmek demek. 15-18 yaşında belki bunlar çok problem olmaz ama belli bir yaşa kadar bunu yaşayan insanın olgun ve modern bir birey olması zor.

olgunluk daha önce kazanılıyor aslında

çocukken sokakta oynamamış, ailesi köye götürmemiş, yazın yanında ya da bir tanıdığında çalıştırmamış, emeği karşılığında harçlık vermemiş, evi işi yaptırmamış, akraba ilişkilerini zayıf tutmuşsa

tüm bunlardan gelecek tecrübeyi hayatın akışına bırakmış olur

bir de çoğu iş ofis ortamı, klavye mouse tutmakla, el kabiliyeti kazanmak çok farklı

 

yalnız yaşamak da bireysel tecrübe kazandırıyor, yurt ya da arkadaşıyla eve çıkmamış kişide de sosyal açıdan tecrübe eksikliği oluyor

 

aile yanında yaşamak herhangi bi şeyi kısıtlamıyor, çocuklarını yetiştirmeyen, her işlerini onlar adına halleden, yardımcı olma oranını belirleyemeyen aileler gelişimi durduruyor

ama bu rahatlık da alan ve veren razı ve çoğu zaman farkında değil

sonuçta anne-baba da bundan zevk alıyor çünkü istediklerini yapabilmenin verdiği haz var

 

Eylül 17, 2021 fresia tarafından düzenlendi

[DoGMeaT]

baskasiyla mesken paylasma tecrubesi, gercekten cok onemli insan icin.

ev isi yapmayi, o baskasinin kisisel alanina ve huylarina saygi duymayi, gerektiginde politika yapmayi, ve daha nice seyi ogreniyorsun, kendini taniyorsun.

evlenene kadar eve cikmayip, 30 yasindan sonra bunlari ogrenmek zorunda kalirsan, patlarsin, o evlilik yurumez. sorun cikar.

Genclerin calismasi da cok onemli o yuzden, uni yillarinda calismak, parani kazanmak, kendi ayaklarinin uzerinde durmak insani acayip empower ediyor, ama bunlari genclere anlattigimda bazen ters tepkiler aliyorum, abi sektorumle alakali is ariyorum diyorlar, niye hem okuyup hem calismak zorunda kalayim diyorlar, garip garip tepkiler veren cok gencle karsilastim `olm calissana lan` dedigimde.

5k alip 2ksini kiraya vermek akilci degil tabi, ama o yuzden ev arkadasi diye bi konsept var, burada abd de goruyorum, 30-40 yasinda adamlarin ev arkadaslari var, hic gocunacak birsey olarak gormuyorlar.

turkiyede bi ev arkadasiyla eve cikmak ,uni sonrasinda cok tercih edilen birsey degil sanki, insanlar `elin adamiyla nasi anlasirim` fln diye dusunuyor, oysa cok normal bir durum olmali.

[ahmedinejad]

4 saat önce, Black-ice dedi ki:

3 yaş 4 yaş demek bu kadar zor olmamalı

Zor değil de yanlış olur. 

[neutrino]

Nesi yanlış yahu, 12 ay dolunca = 1 yaş işte. Hatta al;

48 ay = 4 yaş

36 ay = 3 yaş

24 ay = 2 yaş
 

sacma sapan ebeveyn triplerinden 12 ay üstüne yaş dememek herhalde. 

Eylül 17, 2021 neutrino tarafından düzenlendi