psikolojik dayanıksızlık

[Milamber]

2009 da çalışmaya başladım yaklaşık 12-13 sene olmuş. biraz şans ya da şansızlık işin başından beri yöneticilik yapıyorum. ilk bir kaç ay hariç. yazılım sektörü startup, sürekli bir yoğunluk fln. iyiyim çok şükür. hem gelişiyor hem geliştiriyorum halim vaktim yerinde. son dönemde yalnız özellikle şu son 1 senede yeni çıkan sorunlara karşısında aşırı sarsılıyorum. sevmediğim biriyle konuşmak, ekipteki birisinin alakasız bir sorunu derdi birden uykumu kaçırabiliyor, yetersiz kaldığım yerler oluyor eksik kaldığım yerler oluyor hep mükemmeli aradığım için kendim patladığımda ya da patlamamak için aşırı stres yapıyorum. güveneceğim arkadaşlar var delege ettiğim çok şey var ama çok ufak şeyler konuşup anlaşılabilecek şeyler beni aşırı sarsıyor. 

bir 1 sene önce baya sinir krizi geçiriyordum(ya da geçirdim neye göre söyleyebilirim ki bunu?) tatile gitmiştim alakalı alakasız 40 kişi fln mesaj atmıştı yarıda kesip gelmiştim elim ayağım titriyordu ondan sonra böyle bir sarsılmış durumdayım kendimi sağlam hissetmiyorum. çok daha kötü stresli geçirdiğim kariyerimde dönemler oldu, şu an beni sarsan şeyler de böyle ölümcül kötü şeyler değil ama ufak tefek şeyler alakasız yerde sarsıyor. dışarda öyle sohbet edecek yakın arkadaşımda yok alayı yurt dışına gitti emenike ya da çoluk çocuğa karıştı görüşemiyoruz. böyle bir dardayım. 6 ay önce dayı oldum o iyi geldi misal muhtemelen hayata tutunmamı sağlayan şey şu an o ve ailem işte başarılı olayım onlara faydam olsun fln.

iyi bir lider olmaya çalışıyorum. insanların hayatına pozitif çok şey kattığımı düşünüyorum ama bir yandan da şey duygusu var, sürekli birileri benden bir şey bekliyor, bir şey istiyor. sürekli insanların beklentisini karşılamak zorundasın. kariyerimin başında en junior managerdım, şimdi şirketteki en senior heriflerden biriyim beklenti yüksek zibilyon kişiye abilik, mentorluk yapıyorsun, dik durman lazım. birisi bir şey dediğinde iyi veya kötü aşırı etkilenebiliyorum bilmiyorum ne yapmam lazım. yaş 36 orta yaş krizine mi girdik bilmiyorum... sanmam ama dönem dönem düştüğüm oluyor ama toparlıyorum challange bulup kendime ama olaylara insanlara tahammülüm azalıyor, dayanmam zorlaşıyor. ne yapsam bilemiyorum

kitap fln okuyorum, oyun yapıyorum ama yaptığım çoğu şey keyif vermiyor anca böyle ailemle vakit geçirince huzurluyum onun dışında sosyalleşmek vs çok zor geliyor şu an çünkü çoğu insan yine beni kızdıracak ya da beni strese sokacak bir şey yapacak diye korkmaya başladım. iş yerinde bi abim var ona danışıyorum onla konuşmak iyi geliyor 1-2 mentor bulmak lazım belki. normalde hayatını normal yaşasan belki bunları içinde patlatmıcak ama aha şu an covidim tam spora başladığım zaman covid çıktı kilo aldım, şekerim yükseldi, kolestrol yükseldi sahilde kızların götüne baktığı adamdık şimdi şişman olduk fln asdasjdasjd taktik fln yapıyorum böyle kendimi mutlu hissettirecek şeyler, hayata düzen fln ama bunlar yine o dış etkenlere karşı zayıflığımı ortadan kaldırmıyor. ben kafamı dağıtsam da 1 şey çıkıyor ve beni 2 gün boyunca bir güzel düşürüyor. arada tatil fln da yaptık hani öyle tatile çık kafayı dağıt gibi şeyler etki etmedi maalesef. 

ziktir et diye kitap vardı ama uygulayamıyorsun işte...

Ocak 2, 2022 Milamber tarafından düzenlendi

[goldbären]

Sanırım bir nevi burnout olmuşsun. ben adını koyamam ama bir şeyler yolunda gitmiyor belli ki, kendinde olmayabilir değişiklik çevreden olabilir. Piyasadaki, ülkedeki, şirketteki değişimler bile olabilir. Belki de toparlamaktan bezdin dediğin gibi, ama buralarda salak salak adamların yazacaklarını (montlasıç) okuyup kendini ekstra kötü hissetme, paran ve zamanın var anladığım kadarıyla, bir bilene danış.

[akirafes]

Geçmiş olsun. 

[Bone]

iyi bir lider olabiliyorsan bu güzel bir şey. tabii hayattaki beklentilerle de alakalı bu biraz.

ne kadar başarılı olursan ol, işkolik olmak bir yerden sonra tükenmişlik sendromuna sokar. kendi çevrendekilere de bundan ötürü öfke patlamalarına yönelebiliyorsun sonra da.

[Aceace]

1 saat önce, Milamber dedi ki:

dışarda öyle sohbet edecek yakın arkadaşımda yok alayı yurt dışına gitti emenike ya da çoluk çocuğa karıştı görüşemiyoruz

Argh.... Altınayıcık (maalesef bunu söylemekten hiç hazetmiyorum ama) yine haklı. Burnout sadece iş ile alakalı olan hallerde gerçekleşmiyor. Sosyal olma ihtiyacı duyan hayvanlar olduğumuz için (ne kadar introvert olursak olalım) birileri ile iletişimde kalmamız şart. Bu 1 olur 2-3 olur neyse... Ancak az da olsa gün içerisinde iş harici tamamen kendi isteğinle konuştuğun birilerinin olması bir nevi zorunluluk. (6 aylık çocukla bile bu ihtiyacının bir kısmını giderebiliyorsun işte)

Tatil sana sadece geçici çözüm sunar. Kafa dağıtmak, stresten uzaklaşmak güzeldir ancak yılın 345 gününü 20 günlük tatili bekleyerek geçirmeye kalkmak, var olan sorunlarının üzerine "Tatile kaç gün kaldı?" düşüncesini eklemekten başka bir şey değil.

İş harici, arkadaşlarımın yarısından fazlası yurtdışına gitti. 2'dir yeni yıla Home Alone izleyerek giriyorum. Önceki yıllarda 11-12 kişi toplaşır birlikte girerdik. Geriye 4 kişi kaldık. 2si evli ve eşleri benimle görüşmelerini istemiyor. (Tam bir Türk işi kezbanlık) O nedenle dışarıya çıkayım birileri ile buluşayım şansım yok gibi bir şey.

Şincik ne ya yapacağını yazıyorum. Not al.
1) Outdoor ve yalnız olarak gerçekleştirebileceğin bir etkinlik buluyorsun. Bu bisiklet, koşu vs gibi bir spor olur, düzenli ve YALNIZ gidebileceğin türde bir kültürel etkinlik olur. Paşa gönlün ne isterse. Amaç senin ev sınırlarından dışarı çıkabilmeni sağlamak. (Gidip de spor salonuna yazılma ama...)
2) Bu yalnız gerçekleştirdiğin etkinliği gerçekleştiren diğer insanları bul. İnsanların konuşurken en rahat hissettikleri konu, karşısındakinin de aynı konu hakkında az da olsa bilgi sahibi oldukları konulardır.
3) (Opsiyonel) Eğer aşırı girişken, herkese ve her şeye salça olabilen bir arkadaşın varsa bir şekilde onu da bu etkinliğe dahil et. İlla düzenli gelmesine gerek yok. Mesela... Bir X grubunun konserine 2 bilet al ve o salça arkadaşının gelmesini sağla. 
4) (Opsiyonel) Paticik'ten birileri ile buluş. Ciddiyim. Şurda yazıyor olman, gerçek ismini bilmesen de birileri ile ortak bir platformu kullanman acayip büyük bir avantaj
5) Profit...

Bak mesela altınayıcık İstanbul'da yaşıyo olsa 50 defa kafasını şişirmiştim. "Yürü sana bira ısmarlıcam" diye. 

Ocak 3, 2022 Aceace tarafından düzenlendi

[Borlach]

forum köşelerinden tavsiye alınacak bişey değil abi bu.

bul bi psikolog git derdini anlat, en doğrusu bu.

[Aceace]

Forum köşesi diye dalga geçme şimdi... Psikologa gitmesin demiyorum. Gitsin tabii. Gitmeyecekse aklının bir köşesinde bulunsun.

Zamanında buraya ben de içimi az dökmedim sonuçta.

Ocak 3, 2022 Aceace tarafından düzenlendi

[Borlach]

dalga geçmiyorum. ciddi şeyler bunlar. anlık rahatlamayla üstüne yatarsın sonra daha büyük sıkıntı çıkar.

direk pro yardım en doğrusu.

Ocak 3, 2022 Borlach tarafından düzenlendi

[Pordakal]

Abi eğer gercekten patronsan altındaki adamlarla arana baska bi şef mudur bisey koy, 40 mesaj birak onlara gitsin, sen sadece mudurlerden 3 5 mesaj ve brifing tarzi önemli seylerle ilgilen, herseye kosturup kendini yipratma bosuna.

[deadwoll]

İyi psikolog tavsiyesine kulak ver bence de. Bir de ozel yasaminla isi ayir. Bu yaslarda en ikisinin birbirine karismasi kafayi kirdirtiyor. Tahminim ne yaparsan yap isin aklindan cikmiyor. Yukarida kendini tanimlarken dahi is uzerinden tanimlamissin. Halbuki hayatini surdurmek icin gerekli parayi kazandigin yerden ibaret isyeri.

Sosyallesmek istiyorsan, bence en guzel sey gonulluluk esasiyla bir seyler yapmak. TEGV’de vs. gonulluluk esasiyla bir seyler yapmayi dusunebilirsin mesela. Hem diger gonullulerle tanisirsin hem de programlara katilan cocuklara bir faydan dokunur, ornek alacaklari bir figur olursun.

[Liebe]

tabiki işin en kesin çözümü psikolog. erken yaşta bu kadar sorumluluk aldığın bir işe rağmen iyi bile dayanmışsın bence. bunun haricinde diyebileceğim fiziksel çöküş mental çöküşü acayip etkiliyor, pandemi öncesi ben 80lere düşüp sağlam sporla görünüşü toplamaya başladığımda çok mutluydum, herkes dediğin gibi alacaklı gözüyle bakıyor övüyor falan. şimdi pandemi ile 100 kiloya vurdum yine mutsuzluklar tavan. aynaya bakıp bakıp üzülüyorum diyete başladım ama önceki gibi spor salonuna gidemediğim için ağır gidiyor yine de 5 kilo verdim biraz kafam açıldı diyebilirim. belki kafayı kapatıp spor yapman, kilo verip eski fiziğine dönmeye çalışman seni de rahatlatır mental olarak.

[Milamber]

1 saat önce, Pordakal dedi ki:

Abi eğer gercekten patronsan altındaki adamlarla arana baska bi şef mudur bisey koy, 40 mesaj birak onlara gitsin, sen sadece mudurlerden 3 5 mesaj ve brifing tarzi önemli seylerle ilgilen, herseye kosturup kendini yipratma bosuna.

patron değiliz asdadasd ekibim var bu dediklerini yaptım. işten kaynaklı burnout olduğumu düşünmüyorum baya iyi yer hatta supportiveler çok görüp yardımcı olmaya çalışıyorlar. yoğunluk dediğimde kafa yoğunluğu ve bunu kendim ayarlayabiliyorum, ayarlayamadığım şeyler işte alakasız şeylere tepki gösterme kafaya takma. 

covid hayatımı sorgulatıyor. aceace'in dediği şeyleri anadolu yakasında yaşarken yapıyordum misal bisiklet sürer koşardım hafta sonları. bayramlarda fln turlara katılırdım. avrupa yakasına taşınınca bunları bıraktım. bir de işte dediğim hastalık fln çıktı misal kalpte kalınlaşma olmuş kilo kolestrol artınca doktor böyle çok eforlu spor yapma ölürsüne getirdi. covidden tırsıyordum çok işte bu halde bulaşırsa hastanelik oluruz die çok şükür şu an hafif geçio muhtemelen yarın negatif raporu alırım ondan sonra herhalde bi 2-3 ay bağışıklığımız olur o zaman akabilirim ortamlara. bana böyle kariyerimde başarılıyım ama hayatta başarısızım gibi geliyor, evde tek başına hasta olmak, dışarı çıkamamak fln yalnız kaldığında ya da boş kaldığında işte bir şeylere takıyorsun onu anlıyorum ama bir şeylere fazla tepki vermek ve bunu sürekli yönetmeye çalışmak yoruyor adamı. bilmiyorum belki eskiyi hatırlayıp şu an ki gerçekliğimi belki kabul etmiyorum ona göre farklı şeyler bulmam lazım..

[DRaGoN_SLaYeR]

Bahsettiğin şeyler basit problemler değil önce bunu bi kabullen, spor yapayım sosyalleşeyim geçer diye düşünme, profesyonel yardım al (Bunları da yapma demiyorum tabii^^) Evimdeki Psikolog güzel bir hizmet bence, hem şimdi evde yalnızsın, rahat rahat online bir seans gerçekleştirebilirsin. Psikolog yeterli gelmezse zaten psikiyatriste yönlendirir, bahsettiğin "alakasız şeylere tepki gösterme kafaya takma" tam basit bir anti-depresanlık gibi duruyor. 

Geciktirme, pro yardım al  

[fresia]

yaşam koçu lazım sdsdf

üzeyir garih videolarını izledin mi baya ufuk açıcı

bence bu işleri aşmış biriyle iş yerinde beraber vakit geçirmen, destek alman, dışardan bakan birisi olarak görüşlerini alman fayda sağlar

diğer yapman gerekenleri yapmışsın çünkü

 

sağlık için daha basit pozisyon tercih etmen ya da olduğu kadar diyip memurdan hallice çalışman diğer alternatifler

[goldbären]

6 saat önce, Aceace dedi ki:

 

Bak mesela altınayıcık İstanbul'da yaşıyo olsa 50 defa kafasını şişirmiştim. "Yürü sana bira ısmarlıcam" diye. 

niye lan yeni türküyenin yükselen yıldızlarından ümraniye istanbulda değil mi : ( 

[Liebe]

ben herifin dibine taşındım gitti allahın ümraniyesine ya hani beraber zayıfllıcaktık şüşko

[roket adam]

üstad bunlar direkt burnout belirtileri. burnout olmak için işinin kötü olmasına, aşırı yoğun olmana vs gerek yok. yani iyi bir işe sahip olup, çok mutlu olsan bile bu bıkkınlık gelebiliyor. özellikle 30'ların ortalarına doğru bunun gerçekleşme ihtimali daha yüksek. üstelik son 1 senedir diyorsun. kendine haksızlık etme, son 100 yılda insanlığın gördüğü en büyük küresel salgınla uğraşıyoruz. iş, güç, ekonomi, belirsizlikler, olumsuz haberler, üstüne bir de bu eklenince gerçekten çıldırmamak elde değil. şu son 2 sene hepimizin kişiliğini inanılmaz etkiledi. çok farklı insanlar olduk pandemi öncesiyle karşılaştırılınca.

iş çok önemli bir şey ama hayatta işten çok daha önemli 5 milyon şey sayabilirim. üstelik sen bir çalışansın, bir şeyler ters giderse şapkanı alıp gidebilme ihtimalin her zaman var. bu açıdan düşününce bi yerden sonra napak ölek mi moduna giriyor insan. anladığım kadarıyla senin iş dışında pek aktiviten kalmamış. 

zaten spor, yürüyüş, sosyal aktivite, dans kursu hoplama zıplama falan denmiş ama ben ekstra ilginç bir şey daha ekleyeyim. modunu düşüren şeyleri not almak çok işe yarıyor. böyle sıkıntılı bi dönemimde yapmıştım bunu, sonra haftada bir falan açıp o notlara bakınca "bu ne lan, bu muymuş canımı sıkan şey" diye gülüyorsun. bana çok iyi gelmişti.

bu arada bir yönetici olarak mindset'in biraz yanlış yani. her şeyden sorumlu değilsin, her şey de mükemmel olmayacaktır bunu bu kadar senede kabullenmen lazımdı. kimsenin abisi falan değilsin, başkalarını yönetmek üzere tutulmuş maaşlı bir çalışansın. adamlara işlerini söyleyeceksin yapacaksa yapacak, yapamayacaksa bi tık yardım edeceksin, olmuyorsa yallah diyeceksin. bu görevi de bu kadar kutsallaştırmaya, abiyim mentörüm havalarına girip kendini sıkıntıya sokmana gerek yok. biraz profesyonel olmak lazım. "yanlışsa yanlış ben denedim böyle yaptım. iyisiyle kötüsüyle benim tarzım bu, işinize gelirse" de diyebilmek gerekiyor. posta koymak da insanı rahatlatıyor bence yani

Ocak 3, 2022 roket adam tarafından düzenlendi

[GERGE]

45 dakika önce, Liebe dedi ki:

ben herifin dibine taşındım gitti allahın ümraniyesine ya hani beraber zayıfllıcaktık şüşko

Valla 3 haftadır sadece fastfood, açma/börek, kola, makarna, pilav ve kırmızı et yememe diyeti yapıyorum, onun dışında sebze, çorba, balık, tavuk, salata, peynir, meyve gibi şeylerle doyuruyorum yine kendimi. 3kg vermişim.

Sağlıklı beslenmek bile kilo verdiriyor. Stres ve moral de düzeltti bu arada. Daha sağlıklı ve dinç hissediyorum, daha rahat ve stressiz yaptı bu da.

[µh]

Daha önce daha stresli dönemlerim oldu onları atlattım şimdi nasıl tökezliyorum mantığını çıkar aklından öyle bir matematik yok insanda.

Tatilini yarıda bırakman gerektiğine göre zaten yeterince dinlenemiyorsun.

Ya vücudum limitine ulaştı ama ben devam etmek istiyorum deyip psikiyatriye gidip ilaç ile zorlamaya devam edeceksin ya da çalışma koşullarını iyileştirmeye çalışacaksın. Çok bir seçenek yok.

Yönetici pozisyonuna geldikten sonra ben de anladım ki filmlerde gördüğümüz ofsayt bişi gördü mü milleti bozan, 1 konuşup 100 isteyen yöneticilerin bir bildiği varmış askşjdsdf Herkesle ilgileneyim, herkese pozitif etkim olsun deyip kendi kaynaklarını bu kadar bölersen en sonunda abi ben niye titriyorum ya diye kalırsın. 

Ha sana akıl veriyorum ama aynı problemleri ben de yaşıyorum, yaşın ve tecrüben benden fazla ama benim şimdilik gördüğüm bu.

Ocak 3, 2022 µh tarafından düzenlendi

[Milamber]

ilk seansını yaptım psikologla  

[DRaGoN_SLaYeR]

Evimdeki psikolog u mu denedin? İlk seans sonrası aşırı bir faydasını anlamak zor ama nasıl geçti diye sorayım

[Fistan]

iş bunaltmış gibi geldi bana. cok sorumluluk alıp bunların yüküyle yaşamak strese sokuyor haliyle. hani tatile gittiğinde seni kimsenin rahatsız etmemesini oturtman lazım çevrene. abi adam tatile gitti aramayalım şimdi  demeleri lazım ama bu sende olmamış. sürekli görev yapmaktan herkesin işgören adamına dönmüşsün. biraz işleri hafiflet, yanına zeki bi adam mı alacaksın artık yardımcı biri mi, sağ kolun gibi birazda ona yükle işleri. ailene vakit ayır, sosyalleşmek bu aşamada gelir. işleri ve iş çevresini çok büyütme gözünde onlara ikinci sınıf olarak bak genel olarak.

[Milamber]

29 dakika önce, DRaGoN_SLaYeR dedi ki:

Evimdeki psikolog u mu denedin? İlk seans sonrası aşırı bir faydasını anlamak zor ama nasıl geçti diye sorayım

aynen, valla ilk kez psikologla görüştüm ne beklemem gerektiğini bilmiyorum, kendimi anlattırdı baya bu hafta bi seans daha yapacam sonra tekrarlı yaparız herhalde. sistem güzel karşıdaki kişi düzgün konuşuyor fln ne diyim 

[roket adam]

bu arada evet onu da eklemek lazım: başarılı bir yönetici, ekibin başında değilken de süreçleri doğru işletebilen bir ekibe sahip olan yöneticidir diye düşünüyorum. sen ekibin olmasına rağmen resmen sana bağımlı bir süreç kurmuşsun. abilik vs çerçevesi altında maaş verdiğin adamlarının işini yapıyorsun, durduk yere 40 kişilik stres çekiyorsun. doğru yöneticiye tatildeyken 40 tane acil mesaj gelmez, gelemez. 1 tane mesaj gelir o da gerçekten krizdir, o ayrı konu.

ben yöneticimi izindeyken aramam, aradıysam da gerçekten çok kriz ve acil bir konu vardır. beni de kimse izindeyken durduk yere darlayamaz. izindeyken de iş falan düşünmem(eye çalışırım), aksi takdirde bu tatil olmaz. sonra tatile bile gittim neden burnout oldum diye ağlarsın, halbuki tatile gitmemişsin ki aynı dertleri yanında götürmüşsün üstüne otele para vermişsin. bizim tatilden kastımız bu değil, baya manitanla gidip telefonu kapatacağın, yanına laptop almayacağın dünya yansa sallamayacağın bir aksiyon lazım.

bu hatalar 20'li yaşların hataları, 25 yaşındayken izinde bile çalışmak gerekti evet ama 36 yaşındaki bir yöneticinin çoktan bunları çözmüş olması beklenir açıkçası. iyi bir insansın orası kesin ama iyi bir yönetici olduğun konusunda aynı cümleleri kuramazdım muhtemelen. genelde faturayı da hep iyi insanlar öder, bence gerek yok.

Ocak 3, 2022 roket adam tarafından düzenlendi

[Milamber]

o dönem öyle canım sonrasında 2 tane mt, 2 takım lideri aldım