Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Bıkkınlık ve Umutsuzluk


Öne çıkan mesajlar

Mesaj tarihi:

Bir şeyler anlatmak istiyorum. Fazla detaylara giresim yok, Pati 20 sene önceki ortamı gibi değil, benim de 20 sene önceki gibi çok detaylı şekilde postlarım atasım gelmiyor. Ama yine de anlatmak istiyorum, içimde kanser gibi biriktirmekten iyidir.

20 sene önce "umudum var ama gücüm yok" diyordum. Şimdiyse umudum yok, gücüm yok, heyecanım yok, halim yok, bıkkınlık içinde yuvarlanıp gidiyorum. Yaptığım şeyler, denediğim şeyler, hep başarısızlıkla sonuçlanıyor. Çoğu şey uzun zaman alıyor yapması. Ve yaptığında da yine başarısızlık geliyor. Hayatımda her şey için gereğinden fazla efor sarfedip gereğinden fazla uğraşmak zorunda kalmaktan bıktım. Attığım her adımın hayat enerjimi tükettiğini hissediyorum.

"Madem her şey bu kadar negatif ilerliyor, pes edip kendini hiçliğin ortasına bırak" diyesim geliyor ama çözüm bu mu bilmiyorum. Tatile değil, kendimden kaçmaya ihtiyacım var.

Anlatmak istediğim çok şey var aslında ama "ne faydası var" diye hissedip onları da bırakıyorum bir köşeye.

Mesaj tarihi:

@Bone bazen hiç tanımadığımız birine bazı şeyleri anlatmak buraya yazmak gibi rahatlatabiliyor. Ayırabilceğin bir bütcen varsa bir psikiyatrist ile görüşebilirsin. Bir çok tanıdığım benzer problemler ile gitti  , rahatladılar. Günümüzün ortak problemi haline gelmiş bir durum.

 

29 dakika önce, Seru dedi ki:

borca falan gir, birilerinin sorumluluğunu al, hedefin olmuş olur.

Evlen çoluk çocuğa karış onların dertleri içinde boğuşurken kendini unutursun , biz düştük sende düş gibi olmuş. Belki kısmen de haklı sayılırsın.

 

Mesaj tarihi: (düzenlendi)

Agalit bu hislerinin illa ki altında yatan bi olay(lar zinciri) vardır, terapiye daha önce gitmediysen git bi konuş. Gittiysen de yeni bi terapist bul kendine bi daha git, belli ki yeterince derine inememişsin öncekiyle. Yani burdan tabii ki insanlar bişiler yazar eder de, günün sonunda tuncanın "kolajları" kadar etkili oluruz işte. Bir profesyonele danışmak her zaman en iyisi.

Bide tabi adettendir ben de kendi düsturumu yazayım, hayat illa bişeylerde başarılı olmayı gerektirmiyor. En nihayetinde tesadüf eseri bilinç sahibi olan primatlarız, hayatta kalmak için evrilen sosyalleşme streslerine boyun eğmemek lazım.

axedice tarafından düzenlendi
Mesaj tarihi:

İyi ve ya kötü Hayatının bir amacı yok ise darlanman normal. Biraz kendini tanı sonra da bir amacın olsun. Mesela insanlara yardımcı olmaya çalış. Yardım kuruluşlarına destek ver. Ama bunlar amaç değil araç daha iyi bir insan olmak için.

Farklı farklı amaçların da olabilir, aklına ne gelirse işte. Mesela bekarsan bol bol vaktin var demektir. Çok iyi değerlendir

Mesaj tarihi:

abi bu tur duygular genelde çıkmaza dönüşüyor insanın içinde bir süre sonra kendin çıkamaz oluyorsun bu sarmaldan

sorunlarım var ve bunları çözmem lazım diye düşünüyorsun ama o kadar kolay olmuyor bazen, yardım almanı tavsiye ederim dolayısı ile

kesin bir psikiyatr vs ile görüş bi ilaç yazar hayata bakışın 360 değişir 

Mesaj tarihi:

yani soyutlar üstünden konuşmak kolay değil ama diyebileceğim şu ki kendini başkalarıyla kıyaslamak zorunda hissetme, her zaman başarılı olmak zorunda da hissetme. hedeflerini kendini tatmin edecek şekilde daha ufak parçalara ayır. oyunu bitirmek değil de level almak gibi. kendini mutlu etmeyen içeriklere erişimini azalt, bu günlük haber vs olabilir.

Mesaj tarihi: (düzenlendi)

efor sarfettiğin şeyi gerçekten istiyor musun? üzerine güzel bir düşün bence bazen baya yanlış bi yola giriyoruz. çok istemiyorsan salla gitsin, olmadıysa olmasın.

istiyorsan da bir kez daha kasabilirsin. artık daha deneyimlisin ve ne yapmayacağını biliyorsundur. bazen öyle oluyor, uğraşırsın uğraşırsın olmaz. ama zaten gereken de o şekilde olabilir. bazen o şeyi x kez denemen gerekiyordur başarmak için, bazen de sadece basitçe şanslı değilsindir. rng faktörü. o yüzden ilk seçenekte onu dedim, tekrar denemeye değecek bişey mi gerçekten, veya bu eforu sarfetmene. ona göre değerlendir işte.

tabii ne olduğunu da bilmeyince çok doğru olmayabilir. ne bileyim kız meselesi falansa kesin salla gitsin. 

bi de şu an hemen üzerine çok negatif düşünüyorsun. zamanla biraz daha oturacak ve normalleşmeye başlayacak. kendini daha iyi hissedecek ve tekrar denemek için enerji bulmaya başlayacaksın. ya da başka bişeylere yöneleceksin yani, hayat bu sınırsız seçenekle dolu.

razzRaziel tarafından düzenlendi
Mesaj tarihi:

hizli tuketim toplumundayiz, belki bize cok uzun geliyor eforlarimiz ama aslinda normali bu olabilir. belki 100 kisi deniyor 99'u basarisiz oluyor ama 1 tanesini sosyal medya/gazete/tv onumuze getiriyor.

cok biased bakis acilarimiz var ve insanin boyle hissetmesi biraz normal.

kendi capinda bir amac bulmak lazim.

Mesaj tarihi:

Ülkemiz insanının son durumu genel böyle. Ülkeden ayrılmadan önce ben de ufaktan o psikoza girmek üzereydim. Bazı şeyler sansa denk geliyor. O durumdan kurtulmak ülke şartlarında çok kolay degil. Ama dikkat dağıtacak sorumluluk lazım proje vs. 
 

Ben kopek sahiplenmiştim. Günde 3 kez çıkıp totalde 20km falan yürüyorduk. Diger köpekli insanlarla diyalog kurdum vs iyi gelmişti. 
 

Bu arada bizim neslin ortak problemi sanırım her çözümü ilk olarak internette arıyoruz (en azından patideki bizim jenerasyon öyledir sanırım). Bu da bir süre sonra kendimizi çözümsüzlük içinde bulmamıza sebep oluyor. Yanı en azından bendeki durum böyleydi sanırım.

Disari çıkıp farklı insanları tanıyıp, farklı aktiviteler lazım BENCE

Mesaj tarihi:
2 saat önce, MrLevie dedi ki:

Ben kopek sahiplenmiştim. Günde 3 kez çıkıp totalde 20km falan yürüyorduk.

ben de 10-12km yurumeye basladim hergun, iyi geldi valla yalan yok.

×
×
  • Yeni Oluştur...