Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Günlük #14


Saeros

Öne çıkan mesajlar

ne yalan soyleyim, her elimi attigim seyin kurumasi, her ay dev bir sorun ile karsilasiyor olmam, benim haricimde gelisen ve benden bagimsiz gelisen her seyin cozumunun benim sorumlulugumda ve benim sorunum olmasi gibi konular artik beni bitirdi.

bir insanin hayatinda 5 senedir her sey nasil ters gidebilir cok cozemiyorum ama gidiyor iste.

olasilik disi olmasi gereken seyler yasiyorum devamli. buyuklu kucuklu krizden krizlere suruklenirken cidden son bi kac senedir dusuk seviyeli bir cehennemde yasadigima ikna olmaya basladim gibi. (ya da yaratici cidden beni hedef aliyor. emin degilim o kadar onemli bir insan oldugumu dusunmuyorum. demek ki dusuk seviyeli bir cehennemdeyim)

ha su var, eskiden "belki bu sefer bisiler olur" diye dusunurken, simdi "bakalim bu sefer elimi attigim sey benim haricimde nasil fail edecek?" diye merak ederek olaya daliyorum. hani hayal kirikligindan cok "bos ver olm zaten olmayacak" olgunluguna eristim, erdim la bildigin.

yine de durum can sikici tabii.

cidden iyi hicbir sey olmayacagini bilmek sacma bi gerceklik halini aldi.

neyse, koptugu yere kadar artik. zaten inceldi incelecegi kadar da.

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

👆
postu okumuş olan pek çok kişinin, bir cevap yazmak istediğini ama cevaben nereden girip ne yazacağını çok kestiremediğini düşündüm, okuyunca bendeki hissiyat o oldu yani. işe yarar mı yaramaz mı bilemeyeceğim ama günlükte cevapsız, bu kadar mutsuz posta bir şeyler yazasım geldi
ihtiyacın olan şey nedir, genel olarak daha pozitif hissedebileceğin bir hayata giden yol nereden geçer, zor sorular. 
Dante'nin umut bizi sürekli yanıltan bir şarlatandır söyleminden daha karanlık, cehennem kapısındaki sözü okumuş ve yaşamaya devam ediyorsun gibi bi hal var. Sartre'a atla, cehennem diğer insanlardır üzerinden hareketle, elden geldiğince biraz daha kendi keyfine, kendi isteklerine öncelik vermeye çalış minik minik. 
 

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

dasaaa, 21.11.2023 20:52 tarihinde dedi ki:

ne yalan soyleyim, her elimi attigim seyin kurumasi, her ay dev bir sorun ile karsilasiyor olmam, benim haricimde gelisen ve benden bagimsiz gelisen her seyin cozumunun benim sorumlulugumda ve benim sorunum olmasi gibi konular artik beni bitirdi.

bir insanin hayatinda 5 senedir her sey nasil ters gidebilir cok cozemiyorum ama gidiyor iste.

olasilik disi olmasi gereken seyler yasiyorum devamli. buyuklu kucuklu krizden krizlere suruklenirken cidden son bi kac senedir dusuk seviyeli bir cehennemde yasadigima ikna olmaya basladim gibi. (ya da yaratici cidden beni hedef aliyor. emin degilim o kadar onemli bir insan oldugumu dusunmuyorum. demek ki dusuk seviyeli bir cehennemdeyim)

ha su var, eskiden "belki bu sefer bisiler olur" diye dusunurken, simdi "bakalim bu sefer elimi attigim sey benim haricimde nasil fail edecek?" diye merak ederek olaya daliyorum. hani hayal kirikligindan cok "bos ver olm zaten olmayacak" olgunluguna eristim, erdim la bildigin.

yine de durum can sikici tabii.

cidden iyi hicbir sey olmayacagini bilmek sacma bi gerceklik halini aldi.

neyse, koptugu yere kadar artik. zaten inceldi incelecegi kadar da.

ben de böyle hissediyorum bazen

 

ama işte sonra kuşlar böcekler falan bi şekilde neşe buluyoruz

kötünün kötüsü var vs

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

kabullenmek lazım sanırım ben kabullenince rahatladığımı hissediyorum. Yok yine olmuyor, olmayacak, neden ben, niye benim başıma geliyor derken bir anda eeh tamam kabul, saldır, saldırabildiğin kadar diye düşününce rahatladığımı hissediyorum.

Bir de bitiyor ya, neler geçmiyor, neler bitmiyor ki? İnsan biteceği günleri de hayal edince mutlu oluyor, bitecek, geçecek yine geriye kalan yaşamaya değer bir hayat var olacak. 

Hiç bitmeyecekmiş gibi gelen şeyler, hiç başlamamış gibi bitmekte oluyor gerçekten. İnsan muazzam bir varlık, her şeye alışıp, her şeyi geride bırakabiliyor. Bazen gerçekten geçirdiğim dönemleri düşünüyorum, dönemin içinde bitmez ya diyordum, bitse de nasıl bu acıyla yaşanır ya diyordum. Yaşanıyor, dönüp baktığında da kendini daha güçlü hissediyorsun.

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

bLackcha0s, 22.11.2023 11:21 tarihinde dedi ki:

Hiç bitmeyecekmiş gibi gelen şeyler, hiç başlamamış gibi bitmekte oluyor gerçekten. İnsan muazzam bir varlık, her şeye alışıp, her şeyi geride bırakabiliyor. Bazen gerçekten geçirdiğim dönemleri düşünüyorum, dönemin içinde bitmez ya diyordum, bitse de nasıl bu acıyla yaşanır ya diyordum. Yaşanıyor, dönüp baktığında da kendini daha güçlü hissediyorsun.

Beyin unutuyor abi kötü anıları , travmaları. Unutamazsan zaten hasta oluyorsun.  Stress , üzüntü...

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

dasaaa, 22.11.2023 16:05 tarihinde dedi ki:

mesela her sey son derece kotu giderken yarin bir de kovulabilirim. direkt yeni haber bu... onceden olmayan simdi 5 dk once gundeme gelen konu.

dedigim gibi guzel bir dusuk seviye cehennemdeyim bence.

Kötü gözüken bir şey ileride daha iyi şeylere gebe olabilir. Yeni bulacagin işte buradan çok daha mutlu olabilirsin. Biraz da yalnızlık seziyorum yazdıklarında. İnsan böyle durumlarda bir desteğe, bir hayat arkadaşına daha çok ihtiyaç duyuyor. İnşallah çok daha güzel günler görürsün. 

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Dukkha, (Pāli: “sorrow,” “suffering”) in Buddhist thought, the true nature of all existence. Much Buddhist doctrine is based on the fact of suffering; its reality, cause, and means of suppression formed the subject of the Buddha’s first sermon (see Four Noble Truths). Recognition of the fact of suffering as one of three basic characteristics of existence—along with impermanence (anichcha) and the absence of a self (anatta)—constitutes the “right knowledge.” 

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...