Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Ölüm Korkusu


Öne çıkan mesajlar

Mesaj tarihi:
tüm yazıları okumadım ama ilk başta demişsin ya "sonrasında sadece karanlık var hatta o bile yok hiçlik var. .. " bu iyi bir senaryo bence. ölmek ve sonrasında cennet veya cehennemde "sonsuza kadar yaşamak" işte beni de korkutan bu.

şöyle de bir şey duydum bana ilginç geldi açıkcası, belki senin de içini rahatlatır biraz. bebeksin annenin karnındasın karnında bi hortum var ekmek elden su gölden yaşıyorsun ama günü geliyor(9 ay 10 gün) ve içinde bulunduğun yerden dışarı itiliyorsun. önce içinde bulunduğun su yok oluyor sonra beslendiğin hortumunu kesiyorlar ve ölüyorsun. ama aslında
ölmüyorsun yeni bir yaşam formuna geçiyorsun. içerde geçirdiğin 9 ay seni bu yeni forma hazırlamak içinmiş meğer.. demek istediğim şu an yaşadığın hayatı da böyle düşünebilirsin. bu günler bir sonraki için hazırlıktır belki. gittikçe daha üst düzey bir yaşam formuna yaklaşıyor olabiliriz.
Mesaj tarihi:
bone tebrik ederim hep düşündüklerim tercuman olmuşsun

ben hiç yazmadım tepkilerden korktuğum için Hz. Muhammed'e acaba? dediğimde insanların recm edeceğini düşündüm

dolayısı ile bunları içimde yaşadım sen çok güzel anlatmışsın
Mesaj tarihi:
Bone vakti zamaninda feci yazmis ya yillardir aklimi kurcalayani aynen dokmus kagida,2 cumlen haric aynisini ben yazardim yani oyle diyim.Bakicaz gorucez konus konus insan bisey bulamiyo hatta ici karariyo diyicem ama;zaten uzucu taraf bakip goremicek olma ihtimalimiz :) Fisi cekilmis bi bilgisayar gibi falan olcaz iste , keske bi geri takanimiz olsa fisi :)
Mesaj tarihi:
Ya ben de çok düşünürdüm böyle, inanmam da o yüzden hiçlik olacağına inanırdım. Ama ölünce hiçlik varsa bilinç olmaz dolayısıyla korkutucu olmaz. Sadece biter ama bilincin olmayacağından anlamazsın, sana komaz :)
  • 2 hafta sonra ...
  • 12 yıl sonra ...
Mesaj tarihi:

 

ya yok cidden ben böyle yaşamaktan bıktım. birkaç ayda bir periyodik krizim geliyor. ölmek istemiyorum. yokolmayı kabullenemiyorum.

bunu düşünmemeyi düşünmek bile sanki 2 saniye sonra öleceğini zannetmene neden oluyor. kanın çekiliyor, titremeye başlıyorsun, miden yanıyor, terliyorsun, birisi boğazını sıkıyormuş gibi hissediyorsun. ölmeden cehennem işkencesi yaşıyorsun.

ölmemenin çözümünü düşünüyorsun. ölmemenin çözümünü düşünürken bile başından aşağıya kaynar sular dökülüyor. ölmemeyi düşünüyorsun, ölmeyi düşünüyorsun. öldükten sonra yokolacağını düşünüyorsun.

ölmek istemiyorum, ölmek istemiyorum, ölmek istemiyorum, ölmek istemiyorum. varlığımın son bulmasını istemiyorum. varlığım son bulacak. gözümü kapatınca ölmüş olacam. ve ben bunu istemiyorum.

geceleri uyuyamıyorum. uykum kaçıyor. krizlerimin olduğu zamanlar "neden ben, neden ben doğdum, niye ben bu işkenceyi çekmek zorundayım" diyorum kendi kendime.

ölmek istemiyorum. ölmek istemiyorum. ölmek istemiyorum. bu hissi yaşamayı istemiyorum.

15 senedir bu krizlerle uğraşıyorum. çok yoruldum. periyodik krizlerim geldiği zaman hayat iyice yaşanmaz hale geliyor.

biri yardım etsin nolur. psikiyatrist mi bulursunuz psikolog mu bulursunuz bilmiyorum ama yardım edecek biri çıksın bana. ölene kadar bir 15-30 sene daha bu şekilde yaşamak istemiyorum.

ölmek istemiyorum.

Mesaj tarihi: (düzenlendi)

Ölen buyuk adamlari dusun.

Newton, Einstein, Tesla...

Lan Pascal ölmuś lan, Pascal olm.

Ben bunlardan biri olsam, o kadar bilgi birikimiyle, ve cevaplanmamis soru ile ölecegimi bilsem, tirlatirim.

Neyseki tasa yok bu konuda sdfdd

Daha ne denebilir ki..

 

reyou tarafından düzenlendi
Mesaj tarihi: (düzenlendi)

bir ara bende kafayı takmıştım buna, sonra gece yatıp 5-10 dk ya uyuduktan sonra gözümü açtığında sabah olduğunu, o arada geçen sürede bir sik hissetmediğimi hatta var olmadığımı düşündüm. uyuyup kalkamıcaksın işte, farkında bile olmayacaksın, bilinç olmayacak vs

o yüzden takmıyorum kafama artık, sanada öneririm. Ölene kadar keyif alarak yaşamaya bak, yaşlanıp götüne bez bağladıkları duruma gelince "boşa yormuşum kafayı" dememek pişman olmamak en temizi. Birde uğraşcak birşeyler bul, kendini ve beynini zorla boş durma.

GONDARCENGIZ tarafından düzenlendi
  • Genel Yönetici
Mesaj tarihi:

"Neden?" sorusu oldukça tehlikeli, maalesef derin konularda kolay bir şekilde cevaplanamıyor. Bu tür anksiyete vakalarında sanırım en doğrusu psikolojik destek alarak süreci ilerletmek. Muhtemelen daha derinde yatan bu korkuyu yaşamana sebep olan şeylerin bulunması lazım. Ne bileyim mesela bildiğim kadarıyla evli değilsin çoluk çocuk yok ama bu boyutta yaşadığın ölüm korkusunu ne tetikliyor gibi...

×
×
  • Yeni Oluştur...