Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Obsesif kompulsif takıntılar ve sosyal fobi


Alcest

Öne çıkan mesajlar

ilaç kullananlara sinir olurdum. mal mı bunlar ilaçla çözülmeyeceği belli, kafandaki sorunları ilaç nası çözecek falan diye. sonra bir gün kendimi çaresizce ilaç alırken buldum. o insanları anladım. ilaç gene de hiçbir işe yaramıyor, yaraması da hala saçma geliyor zaten.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Alcest said:

Evet artık dayanamayacak bir noktaya getirdi bu rahatsızlık beni 25 yaşına geldim hala doğru düzgün arkadaşım yok hala en ufak bir sorumluluk almaktan çekiniyorum markete gidip fiyat soramayacak duruma geldim.Kıçıkırık işletme bölümünü bile zor bitiricem okula gitmediğimden 5. senem toplasanız 20 kere derse girmişimdir.Uyku zor uyuyorum en ufak bir sorunu kafaya takıp deli gibi düşünüyorum liste uzar gider şuan hayata dair hiç bir umut kalmadı içimde 6 senedir ilaç kullanıyorum bi işe yaradığıda söylenemez işler biraz daha kötü giderse geri dönüşü olmayan bir yola giricem gibi yeni bir başlangıç yapmak istiyorum hayatımda ama bu kadar sorun varken nasıl olucak bilemiyorum


Welcome to the NHK izliyorsun ve olaylar gelişiyor

http://4.bp.blogspot.com/-8OZ2X82bSmM/TmkgzMUE3FI/AAAAAAAAAY0/wtpissQIbUw/s1600/Booklet%2B01.jpg
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Giovanni said:

Lemuria bu da obsesif kompulsif bir bozukluk. Kesinlikle eminim ve bir psikiyatrla gorusmen lazim. Psikolog falan degil yalniz psikiyatr (ciddiyim).

o.O sevineyim mi üzüleyim mi bilemedim?
peki tedavisi hakkında bilginiz var mı? kullandıkları ilaçlar yatıştırıcı etki gösteriyorsa mesela kullanamam bu zarar verir işime. proje yaparken kafası high bi yönetici istemez hiç kimse.
ya da ister mi? heh
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

lemuria said:

bu topici okuyana kadar bunun bir hastalık olduğunu düşünmemiştim, kendi deliliğimdir diyordum. arkadaşlar kadar ağır değil, kendi içimde yaşıyorum çoğunu iş hayatıma ya da ilişkime zarar vermiyor. (bazı komik olanları kız arkadaşımla paylaştım, anlayışla karşıladı yapmama izin veriyor falan heh)

sizce doktora gitmeli miyim?

not bu durum senelerdir var, kendimi bildim bileli mücadele içindeyim beynimle.


sana fazlaca bir zararı olmadığı görülüyor bu davranışlarının. kendinle barışıksın, kız arkadaşın var, işin-gücün var. günlük yaşamında seni engelleyici bir işlevinin olmadığı açık sözünü ettiğin davranışların. bence zaten çoğu insanın, belki herkesin, -az ya da çok- normal dışı olan, ya da başkalarına normal gelmeyen davranış, düşünce ya da duygulanımları olabilir. sen bu ''anomali'' nin üstesinden geliyorsun işte. yaşam kaliten bozulmadığı, günlük yaşamın olumsuz yönde etkilenmediği sürece, kime göre ve neye göre anomali ayrıca? sana fazla bir zarar vermediği sürece, kendini olduğun gibi kabul etmek, ya da ''illaki zarar veriyor bunlar bana az da olsa'' diyorsan, kendi gücünle üstesinden gelmeye çalışmak en sağlıklısı gibi geliyor bana.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

ortaokulda 1 sene banada böyle dediler.bir kaç okul degiştirince dengem bozulmuştu iyice garipleşmiştim

liseye başlamadan önceki yaz sapık bir kız arkadaş edinmiştim.o günden beridir koptum gidiyorum

ben bu konuda arkadaş,kız arkadaş olayına inanıyorum tedavi olarak.yani bırak kızı öyle bi erkek arkadaş bulursun ki seni bir anda ordan oraya sürükleyip hayatını degiştirebilir
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Bir adım atmak istediğine göre hacım sen bu işi çözersin. Bu tip rahatsızlığı olan çoğu kişi kendine bunu yakıştıramadığından (erkek kesim genelde, kızlar zaten ota boka "psikolojim bozuk" dediğinden)öyle kalıyor mevzu. Senin durum tek başına ilaçla çözülecek bir şey gibi görünmüyor. Terapiye gitmen lazım.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Kaede said:

Alcest said:

Evet artık dayanamayacak bir noktaya getirdi bu rahatsızlık beni 25 yaşına geldim hala doğru düzgün arkadaşım yok hala en ufak bir sorumluluk almaktan çekiniyorum markete gidip fiyat soramayacak duruma geldim.Kıçıkırık işletme bölümünü bile zor bitiricem okula gitmediğimden 5. senem toplasanız 20 kere derse girmişimdir.Uyku zor uyuyorum en ufak bir sorunu kafaya takıp deli gibi düşünüyorum liste uzar gider şuan hayata dair hiç bir umut kalmadı içimde 6 senedir ilaç kullanıyorum bi işe yaradığıda söylenemez işler biraz daha kötü giderse geri dönüşü olmayan bir yola giricem gibi yeni bir başlangıç yapmak istiyorum hayatımda ama bu kadar sorun varken nasıl olucak bilemiyorum


Welcome to the NHK izliyorsun ve olaylar gelişiyor

http://4.bp.blogspot.com/-8OZ2X82bSmM/TmkgzMUE3FI/AAAAAAAAAY0/wtpissQIbUw/s1600/Booklet%2B01.jpg


Etkisi geçti, yine bir izliyim de hayatımı düzelteyim.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

çok feci özgüvenin kırılmış zamanında bir daha da toparlayamamışsın anlaşılan. bunu yenmenin yolunu da belli. bunları denemeden ilaçlarla "idare" edersin ancak daha fazlası olmaz.

- okula devam et, herkesle yeniden tanış ellerini sıkarak
- gördüğün bakkala gir bütün ekmekleri elle, sonra bir şey almadan çık git.
- sokakta gördüğün ilk kıza iltifatlar yağdır.
- çalmasını bilmediğin bir müzik aleti al ve bir topluluk önünde bunu istediğin gibi çal, sesler çıkar ta ki sahneden zorla indirilene kadar ve sonra kendinle gurur duy.
- yapabiliyorsan nudist camp bul ona katıl bir hafta.
...
buna benzer şeyler yap hayal gücüne kalmış artık.

hepsi ciddi öneri ben ilaçla (illegal olmayan) özgüven kazanılacağını sanmıyorum.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Zamanında birileri özgüvenini zedelemiş sanırım ve her şey aslında bu özgüven eksikliğinin doğurduğu sosyal fobiden kaynaklanıyo. Bi şeyi nasıl yaptığının ne gibi sonuçlar doğuracağını, bu sonuçların insanların senin hakkındaki düşüncelerini ne yönde etkileyeceğini düşünüp kendini yiyosundur muhtemelen.

Hiç kimseden, hiçbi şeyden çekinme. İnsanların senin için ne düşündüğünün zerre önemi yok. Karşındaki adam peygamber de olsa en fazla senin kadar insan eninde sonunda.

Etrafındaki herkes istediği gibi davranıp, kılı kırk yarmaya çalışan seni düşüncelere boğuyolar. Hiçbirini umursama, kafana göre hareket edip istediğini yapmaya en az onlar kadar senin de hakkın var.

Artı, sorun olarak gördüğün şeylerin %90'ı aslında gerçekten sorun değil, senin fazla derin düşünerek yarattığın sanal sorunlar.

Biraz sıkıntı çekeceksin ama bence bunu göze alarak, sıfırdan bi başlangıç yap. Şimdiye kadar hiç dahil olmadığın bi sosyal ortamın içine (ne bileyim bi hobi kursu olabilir, yeni bi iş olabilir) gir ve tamamen farklı bi kişilikle hareket et. Hiçbi şeyi tamamen umursama, hiçbi şeyin sosyal ve ahlaki sorumluluğunu üstüne alma, hiç kimseye çok uzak ya da çok yakın olma. Bu ortamdaki insanlar senin deneme tahtan olsun, kullan onları. O ortamın alpha male'ı sen ol.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...