Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Saçma ve pişmanlıklar


Bone

Öne çıkan mesajlar

5-6 aydır uğraştığım bazı şeyler var. Bu ay artık sonuç belli olacak, ya patlayacak ya da başarılı olacak. Ama bu kadar uzaması bile çok saçma oldu ve gereğinden fazla bunalttı. Aynı şeyleri tekrar tekrar yapıp hiçbir ilerleme görmemek moral ve motivasyon bozuyor.

Sanırım bu yorgunluk rüyalarıma kadar etkiledi. Rüyalarımda eskiden daha eğlenceli ve aksiyonlu şeyler görürdüm. Şimdilerde ise sürekli pişmanlık üstüne rüyalar görüyorum. Geçmişte yapmadığım, eksik kalan veya özlediğim şeyler oluyor bunlar. Sonra kabus görmüşçesine bir anda kalkıyorum.

Tabii bu rüyalar günlük psikolojime de yansıyor. "Keşke şunu yapsaymışım, keşke şunu şimdi de yapabilseydim" gibi...

Coronavirus'ün de etkisi var tabii bu bahsettiğim uğraştığım şeyler üstüne. Hiçbir şey yapmadan aylar yıllar geçiyormuş gibi geliyor. Bir şeyler yaptığın yıllara özlem duyuyorsun. Veya yapabilecekken yapmadığın yıllardan pişmanlık yaşıyorsun.

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Amin Maalouf şöyle söylemiş; Zamanın iki boyutu var. Uzunluğu güneşe, derinliği tutkulara bağlı. Yaptığın, uğraştığın şeyi tutku ile yapıyorsan akıştasındır demektir. Yaparken mutlu oluyorsun, başka şeyle ilgilenmiyorsun, zaman akıp geçiyor. Mutluluğun temeli bu aslında. Büyük bir mutluluk mu bu? Sanmıyorum, sadece seni mutsuz edecek düşüncelerden uzaklaştırıyor. Hiçbir ilerleme lineer değil, sen şu an hayal kırıklığı vadisindesin ? Çok da takmamak lazım ya...

spacer.png

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

3 saat önce, Bone dedi ki:

Aynı şeyleri tekrar tekrar yapıp hiçbir ilerleme görmemek moral ve motivasyon bozuyor.

Is yasaminda benzer bir probleme sahibim. Bir kac kere gorustum, kariyer planlama talep ettim, ama ustumdeki eleman 2 senede bir degisiyor. En son insan kaynaklarini da dahil ettim. Career development adamlarin sikinde degil, yeni recruitmentla ugrasiyorlar sadece. Bu olay zamanla benim performansima da yansidi, otomatik olarak bir kac vites asagiya indim, bazi isleri ittire ittire yapiyorum.

Ustumdeki elemani bilgilendirdim, simdi sirket icindeki baska pozisyonlara basvuruyorum, bir yandanda cv yi yeniden duzenliyorum.

Hayatta insanin surekli bir B plani olmasi gerekiyor. Hatta Turkiye'de Z planina kadar gidebilir hayat.

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

  • 1 ay sonra ...

Sürekli depresif başlıklar açtığımı farkettim.
Aslında depresyon yok ama epey bir yorgunluk hissi var.
Bazen mücadeleye devam edip bir şeyler üretmek istiyorum, bazen de her şeyi bırakıp bir sahil kasabasına yerleşip hayatım sonuna kadar boş boş yaşamak istiyorum.

Şu an kendimi çok amaçsız, büyük bir boşlukta hissediyorum.

Yaklaşık 1 yıldır uğraştığım bazı meseleler vardı. Bunlar meyvesini vermeye başladı.
Çok güzel, ilerleme var, bu emeklerin sonucunu görmeye başladım.

Ancak tam da şu aşamada dönüp baktığımda "eee, ne olacak şimdi?" moduna girdim.
Kaybedenler Kulübü filmindeki Antonyus hakkında anlatılanlar gibi hissediyorum bir nevi...

Bu meselelerin arasında tek bir şey seçmek gerekecek. Ama hangisini seçersem seçeyim hiçbirini seçmemiş gibi olacağımı hissediyorum, çünkü diğerlerini kaybetmiş olacağım.
Canımı en çok sıkan da bu... Bu zamana kadar onlar için uğraşmam boşuna mıydı mesela? Boş vakit kaybı mıydı mesela? Mevyesini verecek kadar getirdiysem, boşa mı vakit geçirmiş ve enerji harcamış olacağım mesela?

Ve bu da, o bahsettiğim amaçsızlık, boşluktaymış hissine neden oluyor.

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

On 01.08.2022 at 09:43, bLackcha0s dedi ki:

Amin Maalouf şöyle söylemiş; Zamanın iki boyutu var. Uzunluğu güneşe, derinliği tutkulara bağlı. Yaptığın, uğraştığın şeyi tutku ile yapıyorsan akıştasındır demektir. Yaparken mutlu oluyorsun, başka şeyle ilgilenmiyorsun, zaman akıp geçiyor. Mutluluğun temeli bu aslında. Büyük bir mutluluk mu bu? Sanmıyorum, sadece seni mutsuz edecek düşüncelerden uzaklaştırıyor. Hiçbir ilerleme lineer değil, sen şu an hayal kırıklığı vadisindesin ? Çok da takmamak lazım ya...

spacer.png


O an yaptığın şeyin yarın gideceğini biliyorken nasıl akışta olacaksın?
Sadece mutlu olmak için mi yapmak gerekiyor?
Kapanış gerçekleştirip yeniden başlamak gelişimi yokeden bir şey değil mi?
Yoksa bu loop mudur aslında o akış dedikleri şey?

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

9 saat önce, neutrino dedi ki:

Bu kadar üstü kapalı yazınca çok anlaşılmıyor. Neden vazgecmis olacaksın mesela? Meyvesini veriyor dedigin meyve nedir? İlla her detayi verme ama okul mu is mi ev mi araba mi ne yani? Perspektif vermesi icin ölçeği belirtmen lazim. 

 

aslında ölçek çok önemli değil, hayatımda birçok alanda böyle hissediyorum. ama bunlardan birini örnek olarak sunayım mesela.

birkaç aydır İngiltere'deki okula dönmek için CAS/Vize işlemleriyle uğraşıyorum. bu sırada boş oturmamak için bir kursa başladım. kurs zevkli gidiyor, kendime bazı şeyler katmaya başladığını da hissediyorum. CAS/Vize işlemleri son haftasına giriyor ve İngiltere'ye gittiğimde bu kursta yaptıklarımdan mahrum kalmış olacağım. bu zamana kadar yaptıklarım boşa gidecek ve belki de bu zamana kadar emeklerimin bir anlamı olmamış olacak. öte yandan sırf bu emeklerim devam etsin diye İngiltere'yi iptal edecek olursam, bu sefer bunca aydır uğraştığım işlemlerin hepsi çöpe atılmış olacak.
yani ikisinden birisini atacaksın ve kimliğini bunlardan biriyle devam edeceksin.

bir şey için emek verip, daha sonunu ne oldu göremeden o emeğini terketmek canımı sıkıyor.

böyle duyguların içine girmemek için manastır rahibi gibi inzivaya çekilip hiçbir şeye emek sarfetmeden küçük bir dünyada mı yaşamak gerekli illa?

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...