Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Elder Scrolls V: Skyrim


Sam

Öne çıkan mesajlar

Enchant sonrası smith ve alchemynin bütün bonus enchantlarını yaptım.armor ve weaponlar maximum seviyeye çıktı oyun çok basit gelmeye başladı giantlara falan (master seviyede) sneaky one shot atıyorum.Dragonlar desen resist potla god mode oluyorum falan lvl 54 btw neredeyse companion'ım sololicak dragonları artık üzerindeki ekipmandan ötürü.
Kendimi göreve adadım artık sadece nerde yardıma muhtaç birisi ben ordayım sdf
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Sam rica etmiş GotY topiğini derail etmeyelim diye, o yüzden burdan devam edelim. Konumuz : Skyrim neden bir rpg değil?

Çünkü;

- Rpgde temel öğe "rol yapmak"tır. Rol yapmak da karaktere bir kişilik katıp bunu oyunda uygulayarak olur. Bir savaşın iki tarafından birini seçmek, bir cinayet soruşturmasında kolaya kaçıp büyücüyü suçlamak ya da gerçek suçluyu araştırmak gibi yalnızca 2 farklı yolu olan quest çözümleri rol yapmak için tek başına yeterli değildir, oyunda karakterin bu yolu neden seçtiğine dair kişiliğiyle tutarlı bir açıklama sunulması gerekir. Bu da haliyle diyalogla olur.

Yukardaki eğer muğlak bir ifade gibi geliyorsa hemen örneklerle açıklayalım. Hem çok iyi bir rpg olduğu, hem de letsplayi elimin altında olduğu için kotor2yi seçtim.



Burda exile kendini sürgüne gönderen jedilardan zaz-kai ell ile revan hakkında konuşuyor. Ufak bir hatırlatma, konsey mandalorian işgaline karşı temkinli davranmayı tembihlemiş ama revam galaksiyi kurtarma düşüncesiyle mandalorianlarla savaşmış, sonra da dark side a düşmüştü. Ayrıca oyunun başında revanı light değil dark side seçerseniz bu diyaloglar değişiyor.



1) Savaşı (ki exile kendisi de bu savaşa katılmıştı) yanlış bir seçenek olarak görüp yine de revanın sonrasında galaksiyi kurtardığını düşünebilir,

2) Sonrasında iç savaş çıksa da mandalorianlara direnmeyi haklı görebilir

3) Kim takar eski defterleri, sen zamanında beni sürgüne gönderdin ben de şimdi seni kesicem

4) Gerçek kindarlık. Öldürmek anlık bir güdüyken, ancak nefret besleyen bir insan acı çeken bir düşmanının hayatta kalmasını ister.

Kişilikten kastım tam olarak bu işte, exile öyle boş beleş bi chosen one değil. Eti kanı canı olan, senin gibi benim gibi bi adam ve bir duruşu var. Belki öfkeli, belki kırgın, belki pişman. Ama bunların hepsini oyunda dialoglarla karaktere istediğiniz gibi yansıtmak ve sonuçlarını görmek mümkün. "Rol yapmak" tam olarak budur. Hemen ikinci bir örnek





Kreia'yla Exile başkalarına yardım etmenin ve iyilik yapmanın insan doğası üzerindeki etkilerini tartışıyor. Kreia bunun insanları zayıflattığı kanısında (survival of the fittest), illa birisine iyilik yapacaksan daha sonra onları kullan ve at diyor, söz dönüp dolaşıp gruptaki npclere geliyor. Exile yine farklı duruşlar sergileyebiliyor burda. Sadakate ya da dostluğa önem verebilir, geçmişten ders çıkarıp çatışmacı tutumdan uzak durabilir ya da kreianın öğrettiği dersi anlayıp kabul edebilirsiniz. Keza kreia açısından 4. seçenek doğru seçenek.


Sonuç olarak Skyrimden özellikle ikinci örnekteki felsefi derinliği kesinlikle beklemiyoruz. Ama yaptığımız seçimlerin en azından bu örneklerde olduğu gibi karakterin kişiliğiyle özdeşleştirilerek tutarlı bir çerçeve içinde sunulması lazım ki rol yapıyor olabilelim. Skyrimde bu olmadığı için oyun bir rpg değil.

Eğer oyun rpg diye bir iddanız varsa, lütfen şu şu örnekte görüldüğü gibi diyin öyle tartışalım.

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Misafir
Bu konu yeni mesajlara artık kapalıdır.
×
×
  • Yeni Oluştur...