Yapay Zeka Çeviri Kıyaslamaları

[GERGE]

Erişebildiğim tüm (ama tüm) yapay zeka modellerini İngilizce'den Türkçe'ye çeviri açısından kıyaslayayım dedim. Hem kendim için, çeviri işlerinde epey faydalı oluyor bunlar, hem de yapmışken sizler de görün diye.

Sistematik olarak hepsinde aynı metni ve varsayılan ayarları kullanacağım tabii ki. İlk önce internetteki ücretsiz chatbot arayüzlerini deneyeceğim, sonra da API'leri. Yerel model yeni yeni Türkçe öğrenmeye başlıyorlar, ama ilerde onlar da olacak gibi.

Kullanacağım metin bu, James Joyce'un The Dead öyküsünün son iki paragrafı.

TLDR ne derseniz, Claude 3.5 Sonnet.
 

Alıntı

Translate this to Turkish:

Generous tears filled Gabriel’s eyes. He had never felt like that himself towards any woman but he knew that such a feeling must be love. The tears gathered more thickly in his eyes and in the partial darkness he imagined he saw the form of a young man standing under a dripping tree. Other forms were near. His soul had approached that region where dwell the vast hosts of the dead. He was conscious of, but could not apprehend, their wayward and flickering existence. His own identity was fading out into a grey impalpable world: the solid world itself which these dead had one time reared and lived in was dissolving and dwindling.

A few light taps upon the pane made him turn to the window. It had begun to snow again. He watched sleepily the flakes, silver and dark, falling obliquely against the lamplight. The time had come for him to set out on his journey westward. Yes, the newspapers were right: snow was general all over Ireland. It was falling on every part of the dark central plain, on the treeless hills, falling softly upon the Bog of Allen and, farther westward, softly falling into the dark mutinous Shannon waves. It was falling, too, upon every part of the lonely churchyard on the hill where Michael Furey lay buried. It lay thickly drifted on the crooked crosses and headstones, on the spears of the little gate, on the barren thorns. His soul swooned slowly as he heard the snow falling faintly through the universe and faintly falling, like the descent of their last end, upon all the living and the dead.

Chatbot Arayüzleri
ChatGPT

Spoiler

Cömert gözyaşları Gabriel'in gözlerini doldurdu. Kendisi hiçbir kadına karşı böyle hissetmemişti ama böyle bir duygunun aşk olması gerektiğini biliyordu. Gözyaşları gözlerinde daha yoğun bir şekilde toplandı ve kısmi karanlıkta, bir genç adamın bir ağacın altında durduğunu hayal etti. Diğer şekiller yakındaydı. Ruhu, ölülerin geniş ordularının ikamet ettiği bölgeye yaklaşmıştı. Onların inatçı ve titrek varlığını hissediyordu ama kavrayamıyordu. Kendi kimliği, gri ve elle tutulmaz bir dünyaya doğru solmaya başlamıştı: bu ölülerin bir zamanlar inşa ettiği ve yaşadığı katı dünya da eriyip küçülüyordu.

Camlığa hafifçe dokunan birkaç hafif tokat, onu pencereye döndürdü. Yeniden kar yağmaya başlamıştı. Uykulu bir şekilde gümüş ve koyu renkteki taneleri, lambanın ışığına karşı eğik olarak düşerken izledi. Batıya doğru yolculuğuna çıkmak için zamanı gelmişti. Evet, gazeteler haklıydı: kar İrlanda'nın her yerine yayılmıştı. Kar, karanlık orta düzlüğün her yerine düşüyordu, ağaçsız tepelere, Allen Bataklığı'na yumuşakça düşüyordu ve daha batıda, karanlık asi Shannon dalgalarına yumuşakça düşüyordu. Kar, aynı zamanda, Michael Furey'in gömülü olduğu tepedeki yalnız mezarlık alanının her yerine düşüyordu. Eğri haçlar ve mezar taşlarının üzerinde kalınca bir şekilde birikmişti, küçük kapının mızraklarına, kıraç dikenlere düşmüştü. Kar tüm evrene hafifçe düşerken ve tüm canlılar ve ölülere son varışlarının bir inişi gibi, soluk bir şekilde düşerken, ruhu yavaşça bayıldı.

Bing Chat Precise
 

Spoiler

Cömert gözyaşları Gabriel’in gözlerini doldurdu. Kendisi hiçbir zaman bir kadına karşı böyle hissetmemişti ama böyle bir duygunun aşk olması gerektiğini biliyordu. Gözyaşları gözlerinde daha da yoğunlaştı ve kısmi karanlıkta, damlayan bir ağacın altında duran genç bir adamın formunu gördüğünü hayal etti. Diğer formlar yakındaydı. Ruhu, ölülerin büyük ordularının yaşadığı bölgeye yaklaşmıştı. Onların kaprisli ve titrek varlığının farkındaydı, ancak kavrayamıyordu. Kendi kimliği, gri ve belirsiz bir dünyaya dönüşüyordu: bu ölülerin bir zamanlar yükseltip yaşadığı katı dünya çözülüyor ve küçülüyordu.

Camda hafifçe vuran birkaç hafif dokunuş onu pencereye çevirdi. Kar tekrar yağmaya başlamıştı. Uykulu bir şekilde kar tanelerini, gümüş ve koyu, lamba ışığına karşı eğik bir şekilde düşerken izledi. Batıya doğru yolculuğuna çıkma zamanı gelmişti. Evet, gazeteler doğruydu: kar tüm İrlanda’da geneldi. Karanlık merkezi ova, ağaçsız tepelerin her yerine düşüyordu, Allen Bataklığı’na ve daha batıya, karanlık ve isyankar Shannon dalgalarına hafifçe düşüyordu. Ayrıca, Michael Furey’nin gömülü olduğu tepedeki yalnız mezarlığın her yerine de düşüyordu. Kar, eğri çaprazlar ve mezar taşları, küçük kapının mızrakları, çorak dikenler üzerinde kalın bir şekilde birikmişti. Ruhu, evren boyunca ve hafifçe düşen karı duyduğunda yavaşça bayıldı ve hafifçe düşüyordu, tüm yaşayanlar ve ölüler üzerine sonlarının inişi gibi.

Claude
 

Spoiler

Cömert gözyaşları Gabriel'in gözlerini doldurdu. Kendisi hiçbir kadına karşı bu şekilde hissetmemişti ama böyle bir duygunun aşk olması gerektiğini biliyordu. Gözyaşları gözlerinde daha da yoğunlaştı ve yarı karanlıkta, sırılsıklam bir ağacın altında duran bir genç adamın formunu gördüğünü hayal etti. Diğer formlar da yakındaydı. Ruhu, ölülerin muazzam ordularının kaldığı o bölgeye yaklaşmıştı. Onların kaybolup giden ve parlayan varlıklarının farkındaydı ama bunu kavrayamıyordu. Kendi kimliği, gri ve elle tutulamaz bir dünyaya dağılıp gidiyordu: bu ölülerin bir zamanlar inşa edip yaşadıkları somut dünya kendisi de eriyip küçülüyordu.

Camı hafifçe vuran birkaç dokunuş onu pencereye döndürdü. Kar yeniden yağmaya başlamıştı. Uykulu gözlerle, lambaya çapraz düşen gümüşi ve karanlık kar tanelerini izledi. Batıya doğru yola çıkma zamanı gelmişti. Evet, gazeteler haklıydı: kar bütün İrlanda'ya yayılmıştı. Karanlık iç ovaya, ağaçsız tepelere yumuşacık iniyordu, daha da batıda Allen Batağı'na ve inatçı Shannon dalgalarına yumuşacık düşüyordu. Michael Furey'in gömülü olduğu tepenin yalnız kilise bahçesinin her yerine de öylece düşüyordu. Eğri haçların ve mezar taşlarının, küçük kapının mızraklarının, kurak dikenli çalıların üstüne kalın bir şekilde yığılmıştı. Ruhu, evrenin her yanına ve yaşayanların ve ölülerin hepsine, son anlarının inişi gibi hafifçe düşen karı duyarken yavaşça kendinden geçti.

Mistral

Geçin Mistral modellerini. Bilmiyorlar Türkçe. En iyi model Mistral Large böyle çevirdi:
 

Spoiler

Gabriel'in gözlerinde karşılıksız bir şekilde dolduran ağlayışlar vardı. Hiçbir kadına kendisi kendisini böyle hissetmediği halde, ancak böyle bir duygu olabileceğini bilmişti: Bu sevgi olmalıydı. Gözlerinde ağlayışlar daha kalınlaşınca karanlığın bir kısmında bir genç adamın sıçrama ağacı altında durduğunu sanır sanır gördü. Diğer şekiller de yakındı. Canı, ölülerin bulunduğu bölgeye yaklaşmıştı. Bu ölülerin bağımsız ve sönük varlığını anlayabiliyor, ancak yakalayamıyordu. Kendi kimliği boşalıp kendini gri bir dünyaya dönüştürüyordu: Bu ölülerin bir zamanlar ortaya koydukları ve yaşadıkları katı dünye de çözülüyor, küçülüyordu.

Birkaç hafif çarpışma sesi pencerenin yönünü döndürdü. Tekrar kar yağmuruyla başlamıştı. Uykucu gözlerle kar yağmuru dalgalarının ışığa eğri olarak düştüğünü izledi. Şimdi batıya seyahatine çıkmak vakti geldi. Evet, gazeteler doğruydular: Kar Türkiye'nin her yerinde yağmuruyla başlamıştı. Karanlık merkez ovasının her parçasında, ağaçsız tepelere, yavaş yavaş Bog of Allen'e ve daha batıya doğru karanlık isyanlı Shannon dalgalarına düşüyordu. Kar, ayrıca kilise hükümetinde bulunan kahramanlık Michael Furey'ün mezarında bulunan her yerde de düşüyordu. Kar, eğri haçlarda ve mezarlık taşlarında, küçük kapının ucunda bulunan ölçeklerde, yalnız bir şekilde duran kırlangıçlarda da kalın kalın yatıyordu. Dünyanın her yerinden sessizce düşen karı duyunca canı yavaş yavaş baştan çevirdi, hayatta ve ölülerde aynı şekilde sessizce düşen, sonuna ulaştıkları gibi inişte, hayatta ve ölülerde.

Google Gemini
 

Spoiler

Cömert gözyaşları Gabriel'in gözlerini doldurdu. Hiçbir kadın için böylesine derin bir duygu beslememiş olmasına rağmen, bunun aşk olması gerektiğini biliyordu. Gözlerinde biriken yaşlar daha da yoğunlaşırken, kısık ışıkta damlayan bir ağacın altında duran genç bir adamın hayalini gördü. Yakınlarında başka suretler de vardı. Ruhu, sayısız ölülerin yaşadığı bölgeye yaklaşmıştı. Bu varlıkların tuhaf ve titrek hallerinin farkındaydı fakat tam olarak kavrayamıyordu. Kendi kimliği gri, elle tutulamayan bir dünyaya doğru soluyordu: Ölülerin geçmişte inşa edip yaşadıkları somut dünya bile çözülüp yok oluyordu.

Cama gelen hafif tıkırtılar onu pencere yönlendirdi. Kar yeniden yağmaya başlamıştı. Gümüş ve koyu renkli kar tanelerinin ışığa eğimli inişini uykulu bir şekilde izledi. Batıya doğru yolculuğuna çıkma zamanı gelmişti. Evet, gazeteler haklıydı: Kar tüm İrlanda'yı kapsamışdı. Karanlık ve merkezi düzlüklerin her yerine, ağaçsız tepelere, yumuşakça Allen Bataklığı'na ve daha batıya doğru asi Shannon nehrinin dalgalarına yağıyordu. Tepedeki ıssız mezarlığın her yerine de yağıyordu; Michael Furey'nin gömüldüğü yer. Eğri haçlara ve mezar taşlarına, küçük kapının mızraklarına, çıplak dikenlere kalın bir şekilde yığılmıştı. Kainatın her yanına ve ölümlü ile ölümsüzlerin üzerine, sonlarının inişi gibi hafifçe yağan karı duyduğunda ruhu yavaşça bayıldı.

API'ler

Google AI Studio - Gemini 1.0 Pro
 

Spoiler

Bol göz yaşları Gabriel'in gözlerini doldurdu. Kendisi hiçbir kadına karşı böyle hissetmemişti ama bu hissin aşk olması gerektiğini biliyordu. Gözyaşları gözlerinde daha da yoğunlaştı ve kısmi karanlıkta damlayan bir ağacın altında duran genç bir adamın suretini gördüğünü hayal etti. Başka suretler de yakındaydı. Ruhu, ölülerin muazzam ordularının yaşadığı bölgeye yaklaşmıştı. Bu ölülerin kaprisli ve titrek varlığının farkındaydı ama kavrayamıyordu. Kendi kimliği gri, elle tutulmaz bir dünyaya doğru dağılıyordu: Bu ölülerin bir zamanlar yükseltip içinde yaşadıkları somut dünya eriyor ve küçülüyordu.

Çerçeveye gelen birkaç hafif dokunuş, onu pencereye döndürdü. Tekrar kar yağmaya başlamıştı. Uyku mahmurluğuyla lamba ışığının karşısında eğik bir şekilde düşen gümüş ve koyu kar tanelerini izledi. Batıya doğru yolculuğuna çıkma vakti gelmişti. Evet, gazeteler doğru söylüyordu: İrlanda'nın her yerinde kar vardı. Kar, karanlık merkezi ovanın her tarafına, ağaçsız tepelere, yumuşak bir şekilde Allen Bataklığı'nın üzerine ve daha batıda karanlık, asi Shannon dalgalarının içine yağıyordu. Ayrıca, Michael Furey'in gömülü olduğu tepenin üzerindeki tenha mezarlığın her tarafına yağmaktaydı. Eğri çaprazların ve mezar taşlarının üzerinde, küçük kapının mızraklarının üzerinde ve çorak dikenlerin üzerinde kalın bir şekilde sürükleniyordu. Ruhu, karın evrende yavaşça yağdığını ve tüm yaşayanlar ve ölüler için sonun gelişi gibi yavaşça yağdığını duyunca bayıldı.

Google AI Studio - Gemini 1.5 Pro
 

Spoiler

Gabriel'in gözleri yaşlarla doldu. Hiçbir kadına karşı böyle hissetmemişti ama böyle bir hissin aşk olması gerektiğini biliyordu. Gözlerinde yaşlar daha da yoğunlaştı ve loş ışıkta, damlayan bir ağacın altında duran genç bir adamın siluetini gördüğünü hayal etti. Yakınlarda başka siluetler de vardı. Ruhu, ölülerin engin ordularının yaşadığı o bölgeye yaklaşmıştı. Onların kaprisli ve titrek varoluşlarının farkındaydı ama kavrayamıyordu. Kendi kimliği, gri, elle tutulamaz bir dünyaya doğru kayboluyordu: Bu ölülerin bir zamanlar inşa edip yaşadıkları somut dünya da çözülüp küçülüyordu.

Pencereye hafifçe vurulan birkaç tıkırtı onu pencereye çevirdi. Yeniden kar yağmaya başlamıştı. Gümüş rengi ve koyu renkli kar tanelerinin lamba ışığına doğru eğik bir şekilde düşüşünü uykulu gözlerle izledi. Batıya doğru yolculuğuna çıkma zamanı gelmişti. Evet, gazeteler haklıydı: İrlanda'nın her yerinde kar vardı. Karanlık orta ovanın her yerine, ağaçsız tepelere, Allen Bataklığı'na ve daha batıda, karanlık ve asi Shannon dalgalarına yumuşak bir şekilde yağıyordu. Michael Furey'nin gömülü olduğu tepedeki ıssız mezarlığın her yerine de yağıyordu. Eğri haçların ve mezar taşlarının üzerinde, küçük kapının mızraklarının üzerinde, çorak dikenlerin üzerinde kalın bir tabaka halinde birikmişti. Karın evren boyunca hafifçe düştüğünü ve tüm yaşayanlar ve ölüler üzerine, sonlarının inişi gibi hafifçe düştüğünü duyunca ruhu yavaşça bayıldı.

Anthropic - Claude 3.5 Sonnet

Spoiler

İşte metnin Türkçe çevirisi: Gabriel'in gözleri cömert gözyaşlarıyla doldu. Kendisi hiçbir kadına karşı böyle bir duygu hissetmemişti ama böyle bir hissin aşk olması gerektiğini biliyordu. Gözlerinde yaşlar daha da yoğunlaştı ve loş ışıkta, damlayan bir ağacın altında duran genç bir adamın siluetini gördüğünü hayal etti. Yakınlarda başka şekiller de vardı. Ruhu, ölülerin büyük ordularının yaşadığı o bölgeye yaklaşmıştı. Onların kararsız ve titrek varlıklarının farkındaydı ama kavrayamıyordu. Kendi kimliği, gri ve belirsiz bir dünyaya doğru siliniyordu: bu ölülerin bir zamanlar inşa edip yaşadıkları somut dünyanın kendisi de çözülüp küçülüyordu.

Cama vuran birkaç hafif tıkırtı onu pencereye döndürdü. Yeniden kar yağmaya başlamıştı. Uykulu gözlerle, lamba ışığına karşı çaprazlama düşen gümüşi ve koyu kar tanelerini izledi. Batıya doğru yolculuğuna çıkma zamanı gelmişti. Evet, gazeteler haklıydı: kar İrlanda'nın her yerinde geneldi. Karanlık merkez ovanın her yerine, ağaçsız tepelere, Allen Bataklığı'nın üzerine yumuşakça ve daha batıda, karanlık asi Shannon dalgalarının üzerine usulca yağıyordu. Ayrıca Michael Furey'nin gömülü olduğu tepenin üzerindeki yalnız mezarlığın her yerine de yağıyordu. Eğri büğrü haçların ve mezar taşlarının, küçük kapının parmaklıklarının, çıplak dikenlerin üzerine kalın bir tabaka halinde birikmişti. Karın evrenin içinden hafifçe süzüldüğünü ve tüm yaşayanların ve ölülerin üzerine, son vedaları gibi, usul usul konduğunu işitirken ruhu ağır ağır kendinden geçti.

Anthropic - Claude 3 Opus
 

Spoiler

Gabriel'in gözleri cömert gözyaşlarıyla doldu. Kendisi hiçbir kadına karşı böyle bir şey hissetmemişti ama bunun aşk olması gerektiğini biliyordu. Gözyaşları gözlerinde daha da yoğunlaştı ve loş ışıkta, damlayan bir ağacın altında duran genç bir adamın formunu gördüğünü hayal etti. Yakınlarda başka formlar da vardı. Ruhu, ölülerin muazzam ordularının ikamet ettiği bölgeye yaklaşmıştı. Onların düzensiz ve titrek varlığının farkındaydı ama kavrayamıyordu. Kendi kimliği, gri ve elle tutulamayan bir dünyada solup gidiyordu: bu ölülerin bir zamanlar inşa ettiği ve içinde yaşadığı katı dünya çözülüyor ve küçülüyordu.

Pencere camına vuran birkaç hafif vuruş, onu pencereye çevirdi. Yine kar yağmaya başlamıştı. Kar tanelerini, gümüş ve karanlık, lamba ışığına eğik bir şekilde düşerken uykulu bir şekilde izledi. Batıya doğru yolculuğuna çıkma zamanı gelmişti. Evet, gazeteler haklıydı: kar, tüm İrlanda'da geneldi. Karanlık merkezi ovanın her yerine, ağaçsız tepelere düşüyordu, Allen Bataklığı'na ve daha batıda, karanlık ve asi Shannon dalgalarına yumuşak bir şekilde düşüyordu. Michael Furey'in gömülü olduğu tepedeki ıssız mezarlığın her yerine de düşüyordu. Kıvrımlı haçların ve mezar taşlarının, küçük kapının mızraklarının, kısır dikenlerin üzerinde kalın bir şekilde birikmişti. Ruhu, karın evrenin içinden hafifçe düştüğünü ve yaşayanların ve ölülerin son sonu gibi hafifçe düştüğünü duyarken yavaşça bayıldı.

Anthropic - Claude 3 Sonnet
 

Spoiler

Cömert gözyaşları Gabriel'in gözlerini doldurdu. Kendisi hiçbir kadına karşı böyle hissetmemişti ama böyle bir duygunun aşk olması gerektiğini biliyordu. Gözyaşları gözlerinde daha da koyulaştı ve loş ışıkta damlayan bir ağacın altında duran genç bir erkeğin siluetini gördüğünü hayal etti. Etrafında başka siluetler vardı. Ruhu ölülerin engin ordularının kaldığı o bölgeye yaklaşmıştı. Onların kaypak ve titreşen varlıklarının farkındaydı ama onu kavrayamıyordu. Kendi kimliği, gri ve elle tutulamaz bir dünyaya dağılıyordu: ölülerin bir zamanlar oluşturduğu ve yaşadığı somut dünya kendisi de çözülüyor ve küçülüyordu.

Camdan gelen birkaç hafif vuruş onu pencereye döndürdü. Kar yeniden yağmaya başlamıştı. Lambaya çarpan gümüşi ve koyu kar tanelerini uykulu uykulu izledi. Batıya yolculuğa çıkma zamanı gelmişti. Evet, gazeteler haklıydı: kar bütün İrlanda'ya yayılmıştı. Karanlık iç ovaya, çıplak tepelere yumuşacık iniyordu, Allen Batağı'na ve daha da batıda, asikar Shannon dalgalarına yumuşacık iniyordu. Kutsal Michael Furey'in gömülü olduğu tepeüstü ıssız mezarlığın her yerine de yağıyordu kar. Kıvrımlı haçların ve mezar taşlarının, küçük kapının demirlerinin, kurak dikenli dalların üzerine kalın bir şekilde yığılmıştı. Ruhunu, karın, bir son gelişin inişi gibi, incelikle evrenin her yerine ve incelikle bütün dirilere ve ölülere inerken duyunca, yavaşça kendinden geçti.

Anthropic - Claude 3 Haiku
 

Spoiler

Cömert gözyaşları Gabriel'in gözlerini doldurdu. Kendisi hiçbir kadına karşı böyle bir his beslememişti ama bunun aşk olduğunu biliyordu. Gözlerinde daha da yoğunlaşan gözyaşları ve kısmi karanlıkta, bir genç adamın damlayan bir ağacın altında durduğunu hayal etti. Diğer formlar yakındaydı. Ruhu, ölülerin müthiş ordularının yaşadığı bölgeye yaklaşmıştı. Onların dengesiz ve kararsız varlıklarının farkındaydı ama kavrayamıyordu. Kendi kimliği belirsiz, kavranamaz bir griye karışıp gidiyordu: bu ölülerin bir zamanlar yükseltip yaşadığı katı dünya ise erir ve küçülüyordu.

Camda hafif tıklamalar onu pencereye çevirdi. Tekrar kar yağmaya başlamıştı. Lambaların ışığına karşı yağan gümüş ve koyu gri kar tanelerini uyuşuk bir şekilde izledi. Batıya doğru yolculuğuna çıkma vakti gelmişti. Evet, gazeteler haklıydı: kar bütün İrlanda'ya yayılmıştı. Karanlık merkezi ovada, ağaçsız tepelerde, Allen bataklığında ve daha da batıdaki karanlık, ayaklanmacı Shannon dalgalarında yavaşça yağıyordu. Tepedeki Michael Furey'in gömülü olduğu tenha mezarlık da kar altındaydı. Kar, eğri haçlara ve mezar taşlarına, küçük kapının mızraklarına, çıplak dikenlerine kalın bir örtü bırakmıştı. Karın evrende ve canlılarla ölülerin üzerine yavaşça yağışını duyunca ruhu yavaşça bayıldı.

OpenAI - GTP-4o
 

Spoiler

Gabriel'in gözleri cömertçe gözyaşlarıyla doldu. Hiçbir kadına karşı kendini öyle hissetmemişti, ama böyle bir duygunun aşk olması gerektiğini biliyordu. Gözyaşları daha yoğun bir şekilde gözlerinde toplandı ve kısmi karanlıkta, damlayan bir ağacın altında duran genç bir adamın siluetini gördüğünü hayal etti. Diğer figürler de yakındaydı. Ruhu, ölülerin büyük kalabalıklarının yaşadığı bölgeye yaklaşmıştı. Bunların kararsız ve titrek varoluşlarını fark edebiliyor ancak anlayamıyordu. Kendi kimliği, gri elle tutulamaz bir dünyada solup gidiyordu: bu ölülerin bir zamanlar inşa edip yaşadığı somut dünya çözülüyor ve küçülüyordu.

Pencereye birkaç hafif vurma sesi onu pencereye döndürdü. Tekrar kar yağmaya başlamıştı. Göz kapakları ağırlaşarak lampların ışığına eğik bir şekilde düşen gümüşi ve karanlık kar tanelerini izledi. Batıya doğru yolculuğa çıkma vakti gelmişti. Evet, gazeteler haklıydı: kar İrlanda'nın her yerinde geneldi. Karanlık merkezi ovanın her yerine, ağaçsız tepelerin üzerine, Allen Bataklığı'na nazikçe, daha batıya ise karanlık isyankar Shannon dalgalarına yumuşakça yağıyordu. Aynı zamanda, Michael Furey'nin gömülü olduğu tepedeki ıssız mezarlığın her yerine de yağıyordu. Eğri mezar taşlarına ve başlıklara, küçük kapının mızraklarına, kısır dikenlere kalın bir şekilde örtülmüştü. Ruhu, karın evren boyunca hafifçe düştüğünü ve yaşayanlarla ölülerin son nihayetleri gibi hafifçe düştüğünü duydukça yavaşça bayılıyordu.

OpenAI - GPT-4
 

Spoiler

Cömert gözyaşları, Gabriel'in gözlerini doldurdu. Kendisi hiçbir kadına karşı bu şekilde hissetmemişti ama böyle bir duygunun aşk olması gerektiğini biliyordu. Gözyaşları gözlerinde daha da yoğunlaştı ve yarı karanlıkta damlayan bir ağacın altında genç bir adamın siluetini gördüğünü hayal etti. Diğer siluetler de yakındaydı. Ruhu, ölülerin büyük ordularının yaşadığı bölgeye yaklaşmıştı. Onların kaprisli ve titrek varlıklarının farkında olsa da, onları tam anlamıyla kavrayamıyordu. Kendi kimliği, gri ve belirsiz bir dünyaya dönüşüyordu: bir zamanlar bu ölülerin inşa ettiği ve yaşadığı somut dünya da eriyip yok oluyordu.

Pencereye hafif vuruşlar yaptıracak birkaç ışık dokunuşu onu pencereye çevirdi. Tekrar kar yağmaya başlamıştı. Uyuklarken, lamba ışığına karşı eğik düşen gümüş ve koyu kar tanelerini izledi. Batıya doğru yolculuğuna başlama zamanı gelmişti. Evet, gazeteler doğruydu: kar, tüm İrlanda'ya yayılmıştı. Karanlık, ağaçsız tepelerin her yanına, kara düzlüğün her yanına düşüyordu, Allen Bataklığı üzerine yumuşakça düşüyordu ve, daha batıya, isyankar Shannon dalgalarının üzerine yumuşakça düşüyordu. Aynı zamanda, Michael Furey'nin gömülü olduğu, tepe üzerindeki yalnız mezarlığın her tarafına da düşüyordu. Eğri büğrü çarmıha ve mezar taşlarına, küçük kapının mızraklarına, verimsiz dikenlere yoğun bir şekilde birikmişti. Ruhu yavaşça bayılıyordu, evren boyunca hafifçe düşen karın sesini duydu ve hafifçe düşerken, sonları gibi, tüm yaşayanlar ve ölüler üzerine.

OpenAI - GPT-4 Turbo
 

Spoiler

Cömert gözyaşları Gabriel'in gözlerini doldurdu. Kendisi hiçbir zaman bir kadına karşı böyle hissetmemişti ama bu hissin aşk olması gerektiğini biliyordu. Gözyaşları gözlerinde daha yoğun bir şekilde toplandı ve kısmi karanlıkta, ıslanmış bir ağacın altında duran genç bir adamın silüetini gördüğünü hayal etti. Diğer figürler yakındaydı. Ruhu, ölülerin büyük ordularının yaşadığı bölgeye yaklaşmıştı. Onların kaprisli ve titrek varoluşunu bilincindeydi ancak kavrayamıyordu. Kendi kimliği, gri, tutarsız bir dünyaya doğru silikleşiyordu: bu ölülerin bir zamanlar inşa edip yaşadıkları katı dünya çözülüyor ve küçülüyordu.

Camdaki hafif tıklamalar, onu pencereye döndürdü. Yeniden kar yağmaya başlamıştı. Lamba ışığına karşı eğik düşen pul pul, gümüşi ve koyu renkli kar tanelerini uykulu bir şekilde izledi. Batıya doğru yolculuğa çıkma vakti gelmişti. Evet, gazeteler haklıydı: İrlanda'nın her yerinde kar genel olarak yağıyordu. Koyu merkezi düzlemdeki her parçanın üzerine, ağaçsız tepelerin üzerine, Allen Bataklığı'nın üzerine yumuşakça ve daha batıda, karanlık isyan eden Shannon dalgalarının içine yumuşakça düşüyordu. Yalnız mezarlıkta, Michael Furey'nin gömülü olduğu tepe üzerindeki her yerin üzerine de yağıyordu. Eğri haçlar ve mezar taşları üzerine, küçük kapının mızrakları üzerinde, kısır dikenler üzerine yoğun bir şekilde birikmişti. Karın evrene doğru hafifçe düşüşünü ve yaşayanlarla ölülerin hepsi üzerine, onların sonunun inişi gibi hafifçe düşüşünü duydukça ruhu yavaşça baygınlık geçirdi.

Açık Kaynak

Bunların Llama 3 8b dışında hepsini API'lerden denedim. Llama 3 8B kendi sistemimde BF16 çalışıyor (18GB VRAM gerekli).

Meta Llama 3 70b
 

Spoiler

Here is the translation to Turkish:

Gabriel'in gözleri cömert gözyaşlarıyla doldu. Hiçbir kadına karşı böyle hissetmediği halde, böyle bir duyguyu aşk olmalıydı. Gözyaşları gözlerinde daha da kalınlaştı ve kısmi karanlıkta, bir genç adamın bir ağaç altında durduğunu hayal etti. Diğer biçimler yakındaydı. Ruhu, ölüdenizlerin toplandığı bölgeye yaklaşmıştı. Onların yolunda ve titreşimli varlığını fark ediyordu, ancak kavrayamıyordu. Kendi kimliği, gri, dokunulmaz bir dünyaya karışıyordu: bu ölüdenizlerin bir zamanlar inşa ettiği ve yaşadığı katı dünya kendisi de eriyordu ve küçülüyordu.

Penceredeki birkaç hafif tıkırtı onu pencereye döndürdü. Yine kar yağmaya başlamıştı. Lambanın ışığına karşı, gümüş ve karanlık, eğri düşen kar tanelerini uykuyla izledi. Batıya yolculuğuna çıkmak için zamanı gelmişti. Evet, gazeteler doğru söylüyordu: İrlanda'nın her yerinde kar yağıyordu. Koyu merkezi ovanın, ağaçsız tepelerinin, Allen Bataklığı'na ve daha batıda, Shannon'ın karanlık, asi dalgalarına yumuşak yumuşak yağıyordu. Ayrıca, Michael Furey'in gömülü olduğu, tepedeki ıssız kilise avlusunda her yerinde kar yağıyordu. Çarpık haçlar ve mezar taşları, küçük kapıların mızrakları, çorak dikenler üzerine kalın bir tabaka halinde yağıyordu. Evren boyunca karın hafifçe yağdığını duydukça, yaşayanların ve ölüdenizlerin sonuna doğru, yavaşça bayılıyordu.

Meta Llama 3 8b
 

Spoiler

Here is the translation of the passage into Turkish:

Gabriel'in gözleri generöz yaşlar dolduruldu. O, bir kadına karşı böyle hissetmemişti ama böyle bir hisin aşık olmayı gerektirdiğini biliyordu. Gözlerinde daha fazla yoğunlaştı ve kısmen karanlıkta, bir genç adamın formunu, bir damla ağaç altında dururken gördü. Diğer formlar yakınaydı. Ruhu, ölülerin sayısız ordusunun yaşadığı bölgeye ulaşmıştı. O, onların dengesiz ve titreşimli varlıklarını fark ediyordu ama anlaşıyordu. Kendi kimliği, gri, iğne gibi bir dünyada eriyordu: bu ölülerin bir zamanlar kurduğu, yaşadığı, çökmüş ve azaldığı dünyaydı.

Pencerenin camına birkaç hafif vuruş yaptı ve ona pencereye döndü. Yeniden kar yağmaya başladı. Uykuyla izliyor, gümüş ve kara, dik olarak lamba ışığına karşı düşen karı. O, batıya yolculuğunu başlatmak için zamanı gelmişti. Evet, gazeteler haklıydı: İrlanda'da kar genelde düşüyordu. Her tarafında, kara merkezî düzlüğünde, ağaçsız tepelerde, Allen Çölünde, daha batıda, kara, mutsuz Shannon dalgalarında, yumuşak düşüyordu. Tüm yaşayan ve ölüleri üzerine, tüm karanlık mezarlıkta, Michael Furey'nin gömülü olduğu tepede, yumuşak düşüyordu. Kar, kireçli haçlar ve mezar taşlarındaki, küçük kapının sivri uçlarındaki, çalıların üzerinde, boş çalıların üzerinde yayılıyordu. Ruhu, sonsuzluk ve ölümlerin sonunu, tüm yaşayan ve ölüleri üzerine, yavaşça sönümleniyordu.

DeepSeek V2 Chat
 

Spoiler

Cömert gözyaşları Gabriel'in gözlerini doldurdu. Kendisi herhangi bir kadınla ilgili hiç bu şekilde hissetmemişti ama böyle bir hissin aşk olması gerektiğini biliyordu. Gözlerindeki gözyaşları daha kalın bir şekilde toplandı ve kısmi karanlıkta, sızıntılı bir ağaç altında duran genç bir adamın şeklini hayal etti. Yakınında diğer şekiller vardı. Ruhunun, ölülerin yaşadığı bölgeye yaklaştığını fark etti. Onun, fakat onların uçsuz bucaksız ve sallanan varlığını kavrayamadığını hissetti. Kendi kimliği gri, elle tutulmaz bir dünyaya kayboluyordu: bu ölülerin bir zamanlar inşa etmiş ve yaşamış olduğu katı dünya da çözülüyor ve küçülüyordu.

Pencereye birkaç hafif vuruş yaptı ve o pencereye döndü. Yine kar yağmaya başlamıştı. Oraya doğru eğilmiş, lamba ışığına karşı eğilmiş gümüş ve koyu, uçan kar tanesini uykulu bir şekilde izledi. Batıya doğru yolculuğuna çıkması gereken zaman gelmişti. Evet, gazeteler haklıydı: kar, İrlanda'nın her yerinde geneldi. Karanlık orta ovalığın her yerine, ağaçsız tepelerde, Allan Bog'una nazaran daha batıda, karanlık, isyankar Shannon dalgalarına nazaran hafifçe düşüyordu. Ayrıca, Michael Furey'nin gömüldüğü, yalnız mezarlıkta da düşüyordu. Eğri çaprazlara ve tahır taşlarına, küçük kapının mızraklarına, çırak çıkmaz ağaçlara kalın bir şekilde sürülmüştü. Karın, evren boyunca ve hafifçe düşerek, son sonunun düşüşü gibi, tüm yaşayanlar ve ölüler üzerine düştüğünü duyduğunda ruhunun yavaşça baygınlaştığını hissetti.

Cohere Command R
 

Spoiler

Cömert gözyaşları Gabriel'in gözlerine doldu. Hiçbir kadına karşı böyle hissetmemişti ama böyle bir duygu aşka benzer olmalıydı. Gözleri daha da doldu gözyaşlarıyla ve yarı karanlıkta bir ağacın altında damlayan genç bir adamın formunu hayal etti. Yakınlarda başka formlar da vardı. Ruhu, ölülerin yaşadığı bölgeye yaklaştı; onları algılayabiliyor ama kavrayamıyordu. Kendi kimliği, ölümlü dünyanın bu gri, dokunaklık dünyasında kayboluyordu; ölüler bir zaman önce inşa etmiş ve yaşamış oldukları katı dünya eriyip küçülmeye başlıyordu.

Pencereye birkaç hafif vuruş onu camına çevirdi. Yine kar yağmaya başlamışydı. Lamba ışığında, gümüşi ve karanlık kar taneleri eğik düşüyordu. Batıya doğru yolculuk etme zamanı gelmişti. Evet, gazeteler doğru söylemişlerdi: İrlanda'nın her yanını kar kaplamıştı. Karanlık merkezi ovaları, ağaçsız tepeler, Allen Bataklığı'nı kaplamıştı ve daha batıdaki, isyan eden Shannon dalgaları yumuşakça kaplanıyordu. Lone churchyard'ın tepesindeki hill'de, Michael Furey'nin gömülü olduğu yerde de kar yağıyordu. Kar, eğri çaprazlarda ve başlık taşlarında kalın bir şekilde birikmişti, kapının mızraklarında ve koca dikenlerde. Ruhu, evrenin bütün yaşayan ve ölüler üzerinde hafifçe düşen, gibi görünen kar tanelerinin sesini duyduğunda yavaşça bayıldı.

Cohere Command R+
 

Spoiler

Gözleri cömertçe doldu Gabriel'in. Hiçbir kadın için böyle hissetmemişti ama bunun aşk olması gerektiğini biliyordu. Gözlerindeki yaşlar daha da arttı ve yarı karanlıkta, damlayan bir ağacın altında duran genç bir adamın hayal ettiğini sandı. Başka şekiller de vardı. Ruhu, büyük ölü kalabalıklarının yaşadığı bölgeye yaklaşmıştı. Onların inatçı ve titrek varlıklarını algılayabiliyordu ama kavrayamıyordu. Kendi kimliği, gri ve soyut bir dünyaya karışarak silikleşiyordu; bu ölülerin bir zamanlar inşa ettiği ve yaşadığı somut dünya ise çözülüp küçülüyordu.

Pencereye hafifçe vuran sesler onu pencereye döndürdü. Tekrar kar yağıyordu. Uykulu bir şekilde, lambanın ışığına karşı düşen gümüşü ve karanlığı seyretti. Batıya doğru yolculuğuna başlaması gerekiyordu. Evet, gazeteler haklıydı: İrlanda'nın her yerinde kar yağıyordu. Karanlık merkez ovaların her yerine, ağaçsız tepelerin üzerine yağıyordu, Allen Bataklığı'na yumuşakça düşüyor ve daha da batıda, isyankâr Shannon dalgalarına yumuşakça iniyordu. Ayrıca, Michael Furey'nin gömülü olduğu tepedeki ıssız mezarlığın her bir köşesine yağıyordu. Eğri haçlara ve mezar taşlarına, küçük kapının mızraklarına ve verimsiz dikenlere yığılmıştı. Ruhu, karın evrenin derinliklerinden hafifçe düştüğünü duyarken ve yaşayanlar ve ölüler üzerine sonlarıymış gibi hafifçe yağarken yavaşça sersemledi.

Databricks DBRX Instruct
 

Spoiler

Gabriel'in gözleri, doluluk gözyaşlarıyla doldu. Kendisi hiçbir kadına karşı böyle bir duyguyu hissetmemişti, ancak böyle bir duygunun aşk olması gerektiğini biliyordu. Gözlerindeki gözyaşlar daha kalın bir şekilde toplandı ve kısmi karanlıkta, bir genç adamın damlayan bir ağaç altında durduğunu hayal ettiğini düşündü. Diğer formlar da yakındaydı. Ruhu, ölülerin büyük kalabalıklarının yaşadığı bölgeye yaklaşmıştı. Onların sapkın ve titreyen varlıklarını fark ediyordu, ancak anlayamıyordu. Kendi kimliği, gri ve dokusuz bir dünyaya dağılıyordu: Bu ölülerin bir zamanlar inşa ettiği ve yaşadığı sağlam dünya da eriyip küçülüyordu.

Penceredeki camda hafif birkaç vuruş, onu pencereye doğru çevirmeye sevk etti. Yine kar yağmaya başlamıştı. Uykulu bir şekilde, gümüş ve koyu renkli kar taneciklerini, lamba ışığına karşı düşenleri izledi. Batıya doğru yolculuğuna çıkmak için zamanı gelmişti. Evet, gazeteler haklıydı: Kar, İrlanda'nın her yerinde yağıyordu. Kar, karanlık merkezi ovanın her yerine, ağaçsız tepelere, Allen Bataklığı'na ve daha batıdaki, isyankar Shannon dalgalarına yumuşak bir şekilde yağıyordu. Ayrıca, Michael Furey'in yattığı yalnız kilise bahçesindeki her yerde de yağıyordu. Kıvrık haçlar ve mezar taşları, küçük kapının mızrakları, çıplak dikenler üzerinde kalın bir şekilde birikmişti. Ruhu, evrensel bir sessizlik içinde, karın soluk soluğa düştüğünü duyduğu gibi, yaşayanların ve ölülerin hepsinde soluk soluğa düşüşüyle yavaşça baygınlık geçirdi.

 

[Sam]

ben hala ocr gibi bütün sayfayı tarayıp sonra japonca'dan çevirebilen bir sistemi ne zaman yapabilecekler onu merak ediyorum. latin alfabelerinden birbirine çevirme çok gelişti artık.

[pulkas]

System promptun neydi?

[GERGE]

Özel bir prompt yok, API'ye bağlanıp doğrudan yukardakini attım.

[eldar]

Eline sağlık, faydalı olmuş. Epey inceledim.

Bu gibi metin üretici yapay zekalar faydalı bir yardımcı olabilir ancak excel muamelesi yapmak da tehlikeli olacaktır. Excel muamelesinden kastım şu, excel ve türevleri muhasebeci ihtiyacını epey azalttı 80'lerde, şimdi chatgpt ve türevleri de metin üreticilerine ihtiyacı azaltıyor. Ancak Excel'de çıkan sonucu kontrol etmek gibi bir ihtiyaç yoktur, zaten esprisi o. Ancak Chatgpt türevleri hatalı sonuçlar verebiliyor.

Matematik de esasen bir dil, ama yanlışın ve doğrunun mutlak olduğu bir dil. Konuştuğumuz lisanlarda ise yanlış ve doğru muğlak. Yapay zeka insandan iyi çeviri yapabilir mi, belki yapabilir. Ancak şu anki haliyle ehil ve tecrübeli olmayan bir insanın fark etmekte zorlanacağı hatalar yapıyorlar.

Meselaa ortalama insanın çeviri için yapay zeka kullanması bir, dili tekdüzeleşecektir, iki yapay zekanın hatalarını içselleştirilmesine yol açacaktır. Hata içselleştirilmesi yapay zeka kullanımına mahsus değil tabii ki, galatı meşhur diye bir şey var sonuçta. Yine de Chatgpt'ye bu açıdan şüpheyle yaklaşıyorum. Birçok insan için iletişimi kolaylaştırıcı bir araç görevi görürken, aynı zamanda vasatı yaygınlaştıracak. Yanlış bilginin içselleştirilmesini hızlandıracak.

Bu ara Demiryolu Seyahatinin Tarihi kitabını okuyorum, demiryolunun ilk çıkışında bir tartışma var ortada. İlla bu tartışma demiryolu ulaşımı iyi mi kötü mü gibi değil de, atla ulaşımın da faydalarını konuşmak, ne bileyim, atlı arabaları demiryollarına entegre etmek, kömür tükenirse n'aparız demek, hızlı ulaşımın tehlikelerinden bahsetmek vs. Ama sonuçta demiryolu müstakil bir gerçeklik olarak kendini dayatıyor. Yapay zekayı "tartışırken" de 19. yy.'da demiryolunu tartışanların durumuna düşüyor muyum diye düşünüyorum bir yandan.

[reyou]

Sam, 17.03.2024 09:38 tarihinde dedi ki:

ben hala ocr gibi bütün sayfayı tarayıp sonra japonca'dan çevirebilen bir sistemi ne zaman yapabilecekler onu merak ediyorum. latin alfabelerinden birbirine çevirme çok gelişti artık.

Speecify

[Sam]

böyle düz text değil de manga gibi grafikli, çizimli sayfayı tarayıp text'i tanıyabilmesi lazım ama. yapan bazı programlar buldum da başarı seviyeleri yeterli değildi, karakter olmayan şeyi karakter sanıp karakterleri kaçırma filan. japonca'da karakter minimal hatayı bile kaldırmıyor çünkü latin harfi gibi değil. bir de japonca text'i bile hala saçmalamadan istikrarlı çeviremediler henüz. avrupa dilleri noktasına ai ile getirirler diye umuyorum ama henüz olmadı gördüğüm. 1-2 şey denedim ama daha yolları var. böyle google translator'ı fransızca birşeye tutunca takır takır çevirirken japonca'da apışıp kalıyor mesela, tarzanca'ya dönüyor.

[GERGE]

ChatGPT epey epey aptal bu arada. Opus'u deneyin bir. Nadir olarak, sadece çözemediğim bir şey olduğunda soruyorum, ya da işyerinde çeviri için (pahalı, normal kullandığım model Haiku).

Çeviri işi için multimodal lazım. Hem görecek, hem çevirecek, hem resmi düzenleyecek. En zekileri AI'ların Claude 3 Opus şu anda. Beceremedi. Gemini 1.5 de beceremedi. Yazıları az anlıyorlar resimden, o nedenle çeviri eksik kalıyor. Daha hem yazan, hem gören, hem çizen yok zaten, yazan ve yarım gören var sadece.

[Luriel]

Başlıkta Zeta yazıyor typo olmuş.

[pulkas]

 

Inflection-2.5

Spoiler

Gabriel’in gözleri cömert yaşlarla dolmuştu. Hiçbir kadına karşı böyle hissetmemişti ama biliyordu ki bu hissetmek mutlaka aşk olmalıydı. Gözlerindeki yaşlar daha yoğunlaşırken, kısmen karanlıkta genç bir adamın nemli bir ağacın altında durduğunu hayal etti. Diğer figürler de yakınındaydı. Ruhu, ölülerin kocaman ordularının ikamet ettiği bölgeye yaklaşmıştı. Onların kendi kontrolleri dışında varoluşlarının farkındaydı ama algılayamıyordu. Kendi kimliği, gri ve dokunulamayan bir dünyaya dönüşüyordu: Ölülerin bir zamanlar yaşadığı ve inşa ettikleri sağlam dünya bile eriyip dağılıyordu.

Camın üzerinde hafif vuruşlar onu pencereye döndürdü. Tekrar kar yağmaya başlamıştı. Uykulu bir halde, ışıkta parlayan karların uzun ve karanlık olarak düştüğünü izledi. Batıya yolculuğuna çıkma zamanı gelmişti. Evet, gazeteler haklıydı: İrlanda'nın her yerinde kar yağıyordu. Kar, karanlık merkezi ovanın her yerine, ağaçsız tepelerin üzerine yumuşak bir şekilde yağıyordu; ayrıca batıya doğru da Shannon dalgalarının karşı çıkan sularına yumuşak bir şekilde yağıyordu. Kar, yalnız kilise bahçesinde de, Michael Furey'in gömüldüğü tepedeki her yere yağıyordu. İçi dolu dolu karlarla kaplanmış çarpık haçlar ve mezar taşları vardı, küçük kapının üstündeki sivri uçlar, çıplak dikenler üzerinde de yağıyordu. Ruhu yavaşça bayılırken, karın evrenin içinde zayıf bir şekilde yağdığını ve yağdığını duydu; tıpkı her şeyin sonuna yakın bir düşüş gibi, yaşayanların ve ölülerin üzerine zayıf bir şekilde yağıyordu.

 

[GERGE]

OpenAI - GTP-4o
 

Spoiler

Gabriel'in gözleri cömertçe gözyaşlarıyla doldu. Hiçbir kadına karşı kendini öyle hissetmemişti, ama böyle bir duygunun aşk olması gerektiğini biliyordu. Gözyaşları daha yoğun bir şekilde gözlerinde toplandı ve kısmi karanlıkta, damlayan bir ağacın altında duran genç bir adamın siluetini gördüğünü hayal etti. Diğer figürler de yakındaydı. Ruhu, ölülerin büyük kalabalıklarının yaşadığı bölgeye yaklaşmıştı. Bunların kararsız ve titrek varoluşlarını fark edebiliyor ancak anlayamıyordu. Kendi kimliği, gri elle tutulamaz bir dünyada solup gidiyordu: bu ölülerin bir zamanlar inşa edip yaşadığı somut dünya çözülüyor ve küçülüyordu.

Pencereye birkaç hafif vurma sesi onu pencereye döndürdü. Tekrar kar yağmaya başlamıştı. Göz kapakları ağırlaşarak lampların ışığına eğik bir şekilde düşen gümüşi ve karanlık kar tanelerini izledi. Batıya doğru yolculuğa çıkma vakti gelmişti. Evet, gazeteler haklıydı: kar İrlanda'nın her yerinde geneldi. Karanlık merkezi ovanın her yerine, ağaçsız tepelerin üzerine, Allen Bataklığı'na nazikçe, daha batıya ise karanlık isyankar Shannon dalgalarına yumuşakça yağıyordu. Aynı zamanda, Michael Furey'nin gömülü olduğu tepedeki ıssız mezarlığın her yerine de yağıyordu. Eğri mezar taşlarına ve başlıklara, küçük kapının mızraklarına, kısır dikenlere kalın bir şekilde örtülmüştü. Ruhu, karın evren boyunca hafifçe düştüğünü ve yaşayanlarla ölülerin son nihayetleri gibi hafifçe düştüğünü duydukça yavaşça bayılıyordu.

Meh oldu bence bu. Gemini ve Opus hala daha iyi en azından bu metinde.

[dasaaa]

gemini (bedava olanini diyorum) bazen baska dillerde cevirileri reddedebiliyor.

 

mesela adam uzbekce mail atmis, turkceye cevir dediginde "ben bir dil modeliyim, aptal oldugum icin ceviri yapamam" falan gibi naz yapiyor.

ayni sayfaya f5 cekip tekrar ayni soruyu yapistirdiginda ceviriyor.

kaprisli sanirim.

 

chatgpt hazir asker oldugu icin

[sanssizsansli]

aralarında en nazlısı windows copilot olabilir ya hemen küsüyordu en son baktığımda.

[dasaaa]

azicik denedim, sonra ugrasmadim abi copilot ile. dert anlatana kadar yapsam daha hizli gidiyor isler.

[Skyfire]

emeğinize sağlık ama hepsini okumak oldukça zor; hangisi en başarılıymış?

[GERGE]

Listeyi güncel tutup yenilerini ekliyorum. Açık kaynakları ekledim şimdi.

En iyi hala Gemini 1.5 Pro

[Aiko]

Aynı şeyden mi bahsediyoruz bilmiyorum ama işim gereği her gün bir kaç döküman çevirisi yapmam gerekiyor, basit şeyleri google translate ile hallediyorum veya kontrol ediyorum. son zamanlarda deepl kullanmaya başladım direk dökümanı çevirip üzerinde değişiklik yapıyorum hatta pro sürümünü satın aldım, ücretsiz versiyonu dahi işimi görüyorken. en az hatalı çeviren deepl şuan benim için.

[GERGE]

Buradan Gemini 1.5 ile çevir: https://aistudio.google.com/

Daha iyi, çevirdiği metni de anlıyor.

[dasaaa]

gemini bana hala overrated bir chatbot gibi geliyor isin dogrusu.

ne yalan soyleyim, cok sordugum seylere detali bir yanit alabildigimi gormedim.

sohbet falan edersiniz. "bana krizantem ciceklerinin hayat dongusunu acikla!" gibi sacma sorulariniz varsa sorabilirsiniz. vs

ama kalaninda bi faydasi yok gibi. azicik kompleks seyler sorunca su koyveriyor.

 

a'daki b ne idi?

yanit veriyor buna

peki c'de?

burada c'deki b ne idi oldugnunu anlamadan c nedir, ne yapar, yenir mi icilir mi? vs vs  anlatiyor bos bos.

sevgilii salak. neden bahsediyorduk, a'daki b'den... simdi de c'yi sorduk sana. c'deki b'den bahsediyor olmaliydin...

diye aciklamak gerekiyor.

 

hele ki historical data iceren, karsilastirma vs varsa sicti...

"abi beni sadece colik cocik sohpet ettsin diye seyettiler, sen ne ettin! bene ne soru sordin looo" diye kalakaliyor. magdurum falan diyor sadece.

 

X urununun Z-Y arasindaki tarihlerdeki fiyat degisimlerini A ve B ulkelerinde listeler ve karsilastirir misin?

gibi gercekten ai gerektirecek (ai=/= bos goygoy yapan cetbot) diyecekseniz sanirim tek adres hala openai chatgpt.

Mayıs 16, 2024 dasaaa tarafından düzenlendi

[GERGE]

Gemini'nin olayı çeviri, Opus ile birlikte hala en iyisi. GPT-4o o seviyede çeviremiyor Türkçe'ye. Onun dışında Gemini ile konuşmak için (tam çeviri için bile) API kullanıp safety kapatman gerek, yoksa iyice salak oluyor kendisi. Google AI Studio ile de safety kapatılabiliyor ama. Normal tüketici arayüzü kötü onun.

Llama 3 70b'ye geçtim ben büyük oranda. Kendi sistemi kurdum evde Rapsberry Pi 5 ile birkaç farklı yazılımı ve API'yi birleştirerek, internet aramalarını ve soruları epeydir ona soruyorum. Sonnet kullanıyordum öncesinden, şimdi GPT-4o'ya geçsem mi diye düşünüyorum, epey ucuz. Llama 3 70b ama hala aşağıda anlattıklarım için fazlasıyla yeterli. Kullandığınız embedding modeli ve search API burada önemli:

Şunlar:

Arayüz olarak bu, internette arama yapma özelliği çok iyi son güncellemeleriyle: https://github.com/huggingface/chat-ui

Bu ChatUI'yi sadece internette arama için kullanıyorum, normalde kullandığım (belge filan da yüklemeyi desteklediğinden ve branchlar, konuşma ortasında model değiştirmek, presetler vb. epey özelliği olduğundan) LibreChat. Bu da RPi 5 üzerinde kurulu.

Llama 3 için: https://groq.com/ var ücretsiz ama rate limit sıkıntılı olabiliyor. HuggingFace'in Pro'sunu alabilirsiniz, düşünüyorum onu, uygun fiyatı. Ya da https://www.together.ai/ var, https://openrouter.ai/ var.

RAG için Voyage Large 2 Instruct, en iyisi bu şu an bence, 50 milyon token beleş, gerisi de çok ucuz: https://www.voyageai.com/

Arama motoru olarak ChatUI'nin çalıştığı RPi 5'de şunu çalıştırıyorum, API kullanımı var direk, doğrudan Google'dan aratmaktan çok daha başarılı, json veriyor sonuçları filan: https://docs.searxng.org/

Bu arada normal aramaları da artık hep RPi 5'de kurduğum Searxng ile yapıyorum, varsayılan yaptım ofiste filan da. Bununla Google'dan daha iyi performans alıyorum, Google da kaynaklardan zaten ama DDG, Bing, Wikipedia filan ile destekliyorlar.

Arama için API isterseniz şu da epey ucuz ve iyi bir ücretsiz kullanımı var, ama Searxng ile daha iyi sonuçlar alıyorum: https://serper.dev

Caddy ile reverse proxy ve ZeroTier ile uzaktan bağlantı geri kalanı da.

LLM sıralamaları için en geçerli listeler bunlar, OpenAI'da mesela GPT-4o'yu çıkarmadan önce burada test etti:

LLM için: https://huggingface.co/spaces/lmsys/chatbot-arena-leaderboard

Embedding için: https://huggingface.co/spaces/mteb/leaderboard

 

[eldar]

Ben buna hakim olmayan biri olarak bu sıraladıklarının ne gibi pratik işlevleri olacağını kestiremedim. Sırf çeviri için mi kullanıyorsun bunları? Gündelik hayatta mı yoksa iş için mi kullanıyorsun mesela?

[GERGE]

Bu dediklerim birleşince (bu arada kurmak zor değil, bir saatimi aldı benim ki config dosyalarını öğrenme de dahil buna) internette arama yapıyorum AI ile, bir de klasik soru sorup cevap alma. Arattıracak bir şey sor mesela, arayıp sonucu koyayım buraya.

Searxng ama ayrı bir şey, default arama motorum oldu o direk. Deneyin derim.

[sanssizsansli]

"i am from malatya, i am profesyonel driver" sözlerinin geçtiği reklam filmini bulabiliyorsa maaşımı yatıracağım.

[GERGE]

Claude 3.5 Sonnet
 

Spoiler

Gabriel'in gözleri cömert gözyaşlarıyla doldu. Kendisi hiçbir kadına karşı böyle bir duygu hissetmemişti ama böyle bir hissin aşk olması gerektiğini biliyordu. Gözlerinde yaşlar daha da yoğunlaştı ve loş ışıkta, damlayan bir ağacın altında duran genç bir adamın siluetini gördüğünü hayal etti. Yakınlarda başka şekiller de vardı. Ruhu, ölülerin büyük ordularının yaşadığı o bölgeye yaklaşmıştı. Onların kararsız ve titrek varlıklarının farkındaydı ama kavrayamıyordu. Kendi kimliği, gri ve belirsiz bir dünyaya doğru siliniyordu: bu ölülerin bir zamanlar inşa edip yaşadıkları somut dünyanın kendisi de çözülüp küçülüyordu.

Cama vuran birkaç hafif tıkırtı onu pencereye döndürdü. Yeniden kar yağmaya başlamıştı. Uykulu gözlerle, lamba ışığına karşı çaprazlama düşen gümüşi ve koyu kar tanelerini izledi. Batıya doğru yolculuğuna çıkma zamanı gelmişti. Evet, gazeteler haklıydı: kar İrlanda'nın her yerinde geneldi. Karanlık merkez ovanın her yerine, ağaçsız tepelere, Allen Bataklığı'nın üzerine yumuşakça ve daha batıda, karanlık asi Shannon dalgalarının üzerine usulca yağıyordu. Ayrıca Michael Furey'nin gömülü olduğu tepenin üzerindeki yalnız mezarlığın her yerine de yağıyordu. Eğri büğrü haçların ve mezar taşlarının, küçük kapının parmaklıklarının, çıplak dikenlerin üzerine kalın bir tabaka halinde birikmişti. Karın evrenin içinden hafifçe süzüldüğünü ve tüm yaşayanların ve ölülerin üzerine, son vedaları gibi, usul usul konduğunu işitirken ruhu ağır ağır kendinden geçti.

İlk kez bir yapay zeka tam diyebileceğim bir çeviri yaptı. Özellikle son cümleyi çevirebileni yoktu bundan önce. Zero-shot yine tabii.

Bu çeviri işi bitiyor gibi.

Önemli bir detay: edebi çeviri yaparken temperature 1 ile daha iyi iş çıkıyor, birebir çeviri yaparken (sözleşme maddesi vb.) temperature 0.4-0.5 gibi daha iyi iş çıkartıyor. Buna göre ayarlayın.

[eldar]

Buna iyi çeviri diyor musun gerçekten? Vakit bulursam ben de çevireceğim bu metni.