iş hayatı

[Fransuxa]

alıntı

ilkokul dört ve beşinci sınıflarda anadolu lisesi sınavına hazırlandım. çünkü iyi iş bulabilmek için iyi üniversiteye gitmek, iyi üniversiteye gidebilmek için de iyi liseye gitmek gerekiyordu. çocukluğumu ders çalışarak geçirdim. ilkokuldan sonar hazırlık okudum. bak o güzeldi. sonra ortaokul ve lise. bozulmayan sırayla ve aynı kelimelerle selçuklular, osmanlı ve cumhuriyet tarihleri öğrendim. liseden mezun olduğumda ikinci dünya savaşı hakkında hiçbir şey bilmediğim gibi birinci dünya savaşı da benim için bir sırp milliyetçisinin frand ferdinand'ı öldürmesinden ibaretti. bol bol dua ezberledim, saçma sapan matematik problemleri çözdüm, üçgenin iç açılarını ve dış açılarını ezberlemem yetmiyormuş gibi onyedigenin bir dış açısını hesaplayabiliyordum. blok fülüt çalmaya devam ettim. sandıktan takla attım. mercekte kırılan mum ışığının iz düşümünü buldum filan. bunlar hep iyi bir üniversite ve akabinden gelecek iyi iş hayatı, bol para içindi.

hayatımın en ergen yıllarını ders çalışarak geçirdiğim için manyak bir ergen oldum. çılgın gibi test çözdüm. trigonometri, türev, integral öğrenmeye çalıştım. beceremedim çünkü çok sıkılıyordum. üniversiteyi kazandım. ilerde iyi bir iş bulabilmek için anorganik kimya dersini geçmem gerekiyordu ve bunun için periyodik cetveli ezberledim. sonra sülfürik asitle elimi yaktım. bir keresinde organik kimya laboratuarında astım krizim tuttuğu için profesörden azar işttim. haklıydı, astımım varsa niye bu bölümü okuyordum? ama kimya bölümünde ne okunur, kimya mezunu ne iş yapar bilmeden o bölüme girmiştim işte. zar zor mezun oldum üniversiteden, tca siklusunu ve karbondioksitin molekül orbital şemasını çizmeyi ezberleyerek.

yaşım 24'ü bulduğundan artık ne iş yapmak istediğimi biliyordum ve yüksek lisansa başladım. genetik bölümünü kazandım, kanser çalışmak için heyecanla okula gittim tezlerin dağıtıldığı gün. maya çalışması verdiler bana. "kanser?" dedim, "maya da iyidir" dediler. yüksek lisansı bıraktım.

iş aramaya başladım sonra. istanbul'da 1+1 bir ev ve sadece elektrik faturasını karşılamaya yetecek işler teklif ettiler uzunca bir süre. halbuki ben 24 yaşıma kadar iyi bir iş bulabilmek için franz ferdinand'ı, tca siklusunu ezberlemiştim. blok fülüt bile çalmıştım! bari doğalgaz faturamı da ödeyebilseydim!

bir süre sonra tüm faturalarımı da ödeyebileceğim bir iş buldum. çünkü hak etmiştim bence. en çok sandıktan takla atarken haketmiştim! iki yıl oldu. iki yıldır allahıma çok şükür faturalarımı ödüyorum. iki yıl oldu, iki yıldır mobbing yaşıyorum. iki yıl oldu, iki yılda defalarca hıçkıra hıçkıra ağlayarak çıktım ofisten. iki yıl oldu, iki yıldır nefret ederek geliyorum işe.

merhaba, ben b. birkaç ay sonra 28 yaşımı bitirecek ve 29. yılımdan gün almaya başlayacağım. 5 yaşından beri iyi bir iş bulabilmek için saçma sapan işler yapıyorum, ama mutsuzluktan ölüyorum. hem badminton oynamayı öğrendiğim hem de ikinci dil olarak öğrenmeye çalıştığım almanca ile "ich bin acht un zwanzig jahre alt" demeyi becerebildiğim halde hayatımın 2/7'sinde geç uyanabilmek ve kahve içmeye gidebilmek için hayatımın geri kalan 5/7'sinden nefret ediyorum.

merhaba, intihar edelim mi?"">

"merhaba. ben 27 yaşındayım, adım b. evde oturmayayım diye 5 yaşında anaokuluna başladım. evde oyun oynasam ya da doya doya televizyon izlesem ya da en güzeli sabahtan akşama kadar mahallede koştursam da olurdu ama anaokulu diye bir kurum vardı ve ailem oraya yolladı. yine ben 5 yaşında sıkıntıdan okuma yazmayı çözmüştüm ama ilkokul diye bir şey yaratıldığı, beş yıl boyunca çocukları oyalamak için bir bina yapıldığı için oraya gönderildim. ilkokul birinci sınıfı bitirdiğimde basit bir şekilde matematik anlatmayı beceremeyen babam sayesinde iki bilinmeyenli denklem çözebiliyordum. ilkokulun beş yılı boyunca acayip sıkıldım. bu beş yılda defalarca dizimi kanattım, blok fülüt çalmayı öğrendim, bir kere gözümü yardım, kabakulak ve su çiçeği geçirdim, düzgün olmayan yazımı bir türlü düzeltemedim. onun dışında çok sıkıldım. bir de evde ailemin dinden hiç bahsetmemesi fakat okuldaki çocukların sürekli "allah karanlıktaki karıncayı bile görür" demesi yüzünden paranoyak oldum. bir ara babamın düşüncelerimi okuyabildiğini düşünüp yaramazlık yapamıyordum. ha bir de ilkokul beşte harket enerjisinin ısı enerjisine dönüşümünü anlatmak için kaydıraktan kayan ve poposu yanan çocuk örneğini verdiğim için dayak yedim.

ilkokul dört ve beşinci sınıflarda anadolu lisesi sınavına hazırlandım. çünkü iyi iş bulabilmek için iyi üniversiteye gitmek, iyi üniversiteye gidebilmek için de iyi liseye gitmek gerekiyordu. çocukluğumu ders çalışarak geçirdim. ilkokuldan sonar hazırlık okudum. bak o güzeldi. sonra ortaokul ve lise. bozulmayan sırayla ve aynı kelimelerle selçuklular, osmanlı ve cumhuriyet tarihleri öğrendim. liseden mezun olduğumda ikinci dünya savaşı hakkında hiçbir şey bilmediğim gibi birinci dünya savaşı da benim için bir sırp milliyetçisinin frand ferdinand'ı öldürmesinden ibaretti. bol bol dua ezberledim, saçma sapan matematik problemleri çözdüm, üçgenin iç açılarını ve dış açılarını ezberlemem yetmiyormuş gibi onyedigenin bir dış açısını hesaplayabiliyordum. blok fülüt çalmaya devam ettim. sandıktan takla attım. mercekte kırılan mum ışığının iz düşümünü buldum filan. bunlar hep iyi bir üniversite ve akabinden gelecek iyi iş hayatı, bol para içindi.

hayatımın en ergen yıllarını ders çalışarak geçirdiğim için manyak bir ergen oldum. çılgın gibi test çözdüm. trigonometri, türev, integral öğrenmeye çalıştım. beceremedim çünkü çok sıkılıyordum. üniversiteyi kazandım. ilerde iyi bir iş bulabilmek için anorganik kimya dersini geçmem gerekiyordu ve bunun için periyodik cetveli ezberledim. sonra sülfürik asitle elimi yaktım. bir keresinde organik kimya laboratuarında astım krizim tuttuğu için profesörden azar işttim. haklıydı, astımım varsa niye bu bölümü okuyordum? ama kimya bölümünde ne okunur, kimya mezunu ne iş yapar bilmeden o bölüme girmiştim işte. zar zor mezun oldum üniversiteden, tca siklusunu ve karbondioksitin molekül orbital şemasını çizmeyi ezberleyerek.

yaşım 24'ü bulduğundan artık ne iş yapmak istediğimi biliyordum ve yüksek lisansa başladım. genetik bölümünü kazandım, kanser çalışmak için heyecanla okula gittim tezlerin dağıtıldığı gün. maya çalışması verdiler bana. "kanser?" dedim, "maya da iyidir" dediler. yüksek lisansı bıraktım.

iş aramaya başladım sonra. istanbul'da 1+1 bir ev ve sadece elektrik faturasını karşılamaya yetecek işler teklif ettiler uzunca bir süre. halbuki ben 24 yaşıma kadar iyi bir iş bulabilmek için franz ferdinand'ı, tca siklusunu ezberlemiştim. blok fülüt bile çalmıştım! bari doğalgaz faturamı da ödeyebilseydim!

bir süre sonra tüm faturalarımı da ödeyebileceğim bir iş buldum. çünkü hak etmiştim bence. en çok sandıktan takla atarken haketmiştim! iki yıl oldu. iki yıldır allahıma çok şükür faturalarımı ödüyorum. iki yıl oldu, iki yıldır mobbing yaşıyorum. iki yıl oldu, iki yılda defalarca hıçkıra hıçkıra ağlayarak çıktım ofisten. iki yıl oldu, iki yıldır nefret ederek geliyorum işe.

merhaba, ben b. birkaç ay sonra 28 yaşımı bitirecek ve 29. yılımdan gün almaya başlayacağım. 5 yaşından beri iyi bir iş bulabilmek için saçma sapan işler yapıyorum, ama mutsuzluktan ölüyorum. hem badminton oynamayı öğrendiğim hem de ikinci dil olarak öğrenmeye çalıştığım almanca ile "ich bin acht un zwanzig jahre alt" demeyi becerebildiğim halde hayatımın 2/7'sinde geç uyanabilmek ve kahve içmeye gidebilmek için hayatımın geri kalan 5/7'sinden nefret ediyorum.

merhaba, intihar edelim mi?" said:

:(

[aquila]

konuya ben cok akilliyim diye girip, bi sik beceremiyorum diye cikmasi muhtesem olmus.

[DoruK]

cok iyimser bile olmus

insanlarin %90i boktan bi hayat yasadiginin farkinda degil ozellikle tr de

bildigin kole hayati iste, yemegine ickine sosyallesmene yetecek kadar fasulye veriyorlar, zaten senin olan zamani `izin` adi altinda sana veriyorlar mutlu oluyorsun falan. isimi seviyorum diye her gun kendini kandirmak zorunda kaliyorsun.

[monoscope]

türkiyede iş bulmak zaten zor bir de üstüne mutlu olacağın bir iş bulmak çok çok çok zor. kendi mesleğini sevsen bile çalıştığın insanlar iş yaşamını çok kötü etkileyebiliyorlar.

[Cons]

cumartesi çalışmıyomuş niye bu kadar ağlamışki ahaha

[Mithat]

Abi cumartesi pazar izin yapıp haftaiçi 9-5 (hadi 7-8 oluyor çok yoğun günlerde) çalışıp sonra çok çalışıyorum diyen insanlar komple bir ölebilir mi? Teşekkürler.

[Flassh]

haftada 5 gün full time calısmak baya cok ki zaten
sırf siz haftasonuda calısıyorsunuz diye onlar az calısmıs olmuyor :(

[Flassh]

yazan hatunu stalkladım hiçte mutsuzgibi intiharlık gibi durmuyor

[fenn]

Kiz mi erkek mi bu eleman merak ettim. Sona kadar erkek dedim ofiste aglamis olmasindan dolayi kiz dedim

Uzuldum

[NolaxThensbane]

işte bunlar hep seks,

irini atacaksın vücuttanki rahatlıyasın.

[BabacumMostors]

memnunmuşum lan ben.

[calvaria]

bence gayet normal bir hayat yaşıyormuş bacı. birde patrona verirse değil fatura ödemek, ev alacak parası bile olur.

edit: birde şunu okusun hatta.

[totemic]

bence patrona vermiş ama umduğunu alamamış ondan ağlıyor.

[Rerore]

biraz dine yönelmesi lazımış op'un

[Laorx]

27 yaşında yazmaya başlamış, 29'da bitirmiş.

[Dworgian]

Mithat said:

Abi cumartesi pazar izin yapıp haftaiçi 9-5 (hadi 7-8 oluyor çok yoğun günlerde) çalışıp sonra çok çalışıyorum diyen insanlar komple bir ölebilir mi? Teşekkürler.

hayır

[axedice]

Şunu yazan tipik herşeyden şikayet eden kız modeli. Herkesin iş yerinde vardır bi tane. Mıymıymıymıy

Bu arada aynı yazının bizim foruma ikinci baskısı sanırım bu. Hala aynı sıkıcılıkta.

[Cute]

Neler var hocam ya.Bazı algıları kapaman lazım artık buralarda yoksa intihar mı edersin aç mı kalırsın bilemiyorum, herkes iyi kötü dua etmesi gereken nokta aileler çünkü çoğu ülkede teksin yaptın yaptın yapmadın seni yapıyorlar.

[Rasmon]

senaryo anlatım akıcılık kurgu sifir sifir sifir.

[Deacon]

Turev integrali becerememis. Astimi olmasina ragmen kimya okumus. Simdi maasim dusuk bi bok yapamiyorum diye bidi bidi ediyor.

Sistem iyi demiyor kimse de sisteme sallayacaksa duzgun sallasin.

[Black-ice]

anlattığı şeyler istanbulun iğrençliği. buyursun gelsin izmire rahatına baksın. hayat ucuz, maaş da ucuz. dert yok tasa yok anasını satayım.

[Kaede]

aquila said:

konuya ben cok akilliyim diye girip, bi sik beceremiyorum diye cikmasi muhtesem olmus.

#rekt

[vaperon]

Ne yapmak istediğini yüksek lisans okuyasaya kadar idrak edememiş insan ben çok akıllıydım diye bıdı bıdı etmesin bi zahmet. Herkes istediği işi yapamıyor tamam da sen yapmak istediğin iş doğrultusunda kendini geliştiremezsen bokunda boncuk ararsın normal.

Ve hatta ağlama melis...

[sabonis]

interneti seviyorum ya. konudaki her postun özeti: önce yazıyı boka batırıp "ha ama sistem de doğru değil tabii"

[Holy]

Resmen sırf kendi yetersizliğinden ağlamış.

Kimya mezunusun, Almanca biliyorsun ve 2 yıl tecrüben var. Kafana uygun güzel bir iş bulamıyorsan mallıktan başka bir şey değil. Ha bölüm seçerken "ehehehe puanım buraya tutuyor" diyip başka hiç bir şeyi düşünmediysen zaten ayrı mallık.

Yüksek lisansta öyle bir dayatma ile karşılaşmak da pek mümkün değil. Hangi alanda çalışmak istiyorsan orada çalışırsın. En fazla önüne zorluk çıkartırlar da geçmenin bir sürü yolu var o zorlukları. Öyle al sana maya bunu çalış diyen üniversite hangisi acaba.