Kinkaudonau Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 yılda 1 kez türkiyeye yanımıza gelen 2 yeğenim var ve hayatta pek az şeyi onlar kadar seviyorum. maalesef bu hafta türkiyeye gelmelerine 2 gün kala babaları (eniştemiz) kanserden vefat etti. kendilerine bu henüz söylenmemiş. yarın türkiyeye geliyorlar, gerçeği er geç öğrenmeleri lazım. size bunu nasıl anlatmalıyız onlara? şimdiden teşekkürler
balon Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 bence bir psikologtan yardım alınabilir gerçekten .
SodomVsGomore Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 Öncelikle başın saolsun. Nasıl anlatacağına gelince işin gerçekten çok zor ne denilir bilemedim ama en azından çocukların gitmelerine yakın bir zamanda anlat ki en azından senin yanında kafaları rahat olsun.
Laraken Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 hacı bunu söylemenin kolay bi yolu yok gerçekten. ne diyim başın, başları sağolsun.
Hergonan Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 http://kidshealth.org/parent/emotions/feelings/death.html http://www.supermeydan.net/forum/forum322/thread26243.html bunlar yardimci olabilir... basin sagolsun
SCSSS Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 Başınız sağolsun, çok zor bu durumu anlatmak onlara, fakat doğru kelimeleri bulup söylemek için en azından bi psikoloğdan yardım almalısın..
Cuce Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 13 yasındaki iki kardeşin ölümün ne olduğunu bilmediğini sanmiyorum. sizin yapmaniz gereken, babalarinin öldüğünü oldukca net bi sekilde, süslemeden, karıştırmadan anlatmaniz. Olması gerektiğinden daha fazla bir tecrube haline getirmeyin. Dunyanın n dibnde olduklarını düşünmesinler, "ah zavallı yavruuuuum" teyzelerden uzak tutun.
adamınbiri Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 bizde babamın kanser olduğunu kardeşimden 2 yıl boyunca saklamıştık öldüğü sabah öğrenmişti herşeyi 2 gün boyunca sürekli ağladı ama sonradan düzeldi yani diyeceğim şudur ki babanız öldü! şeklinde değil biraz daha usturuplu bi şekilde söyle bırak ağlasınlar zırlasınlar parçalasınlar kendinilerini sonra mantıklı açıklamayı yap daha iyi olur tecrübe ile sabittir.
ShadowFury Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 Cücenin son dediği çok önemli. Gerekirse sniper timi tutup çocukların 40 metre yarıçapında bi alana giren her teyzeyi indirtin ama yeter ki çocuklara yaklaşmasınlar. Sade bir şekilde söylenmesi gerektiği de doğru ama ölümün gayet doğal birşey olduğunu filan açıklamak ta faydalı olabilir. 13 yaşındaki çocuk ölümün ne olduğunu bilir ayrıca. Tabii çocuktan çocuğa kavrayış değişir ama ne olduğunu kesinlikle biliyordur. Bu arada başınız sağolsun.
balon Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 hakketen dışarıda bir yerde söyleyeceksen söylersin . ama cidden bir psikologtan yardım alsan iyi olur derim . hayır diyorsan söylersin .ağlarlar falan sonra biraz daha rahatlarlar adamınbirinin dediği gibi .
kazým Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 Baban cennete gitti , sende onun kadar olduğunda gidip orda sonsuza kadar güzel vakit geçireceksiniz de.
Llama Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 yaş olayı çok önemli ve ona göre yolçizilmeli kesinlikle doktor desteği şart
SCSSS Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 kazım said: Baban cennete gitti , sende onun kadar olduğunda gidip orda sonsuza kadar güzel vakit geçireceksiniz de. Sakın böyle bişey deme, ters tepiyo. Denenmiş bir tecrübe olduğu için söylüyorum.
Holy Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 öyle dedikten sonra ben şimdi gidicem diyen çocuklar olabiliyor. başınız sağolsun. annelerinin birazcık kendini kasarak da olsa ağlamadan çocukları karşısına alması, sizin de aile bireyleri olarak annenin yanında durmanız gerekiyor. daha sonra önce ölümün doğal birşey olduğunu anlatarak başlayıp, babalarının ölümü ile bitirmeniz en doğrusu gibi.
KillJoy Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 23, 2009 psikolog ile konuşulmalı öncelikle..bence
Black-ice Mesaj tarihi: Haziran 24, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 24, 2009 başınız sağolsun. 11 yaşında dedemi kaybetmiştim. tam sakinleşip ağlamam geçtiğinde kadının teki yanıma gelip merak etme yavrum sende oraya gidiceksin karşılaşacaksınız demişti. tekrar ağlamaya başlamıştım. cücenin postu okuyunca hatırladım ben de bu tarz mal insanlardan uzak durmaları en yararlı şey olacaktır bence.
Law Mesaj tarihi: Haziran 25, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 25, 2009 Benzer bir durum askerde olmuşdu. Sabah içtimada babası vefat eden arkadaşı (tabi babasının öldüğünü bilmiyor) yanında bir çavuşla revire gönderiyorlar. Orda önce bir yere oturtup öyle anlatmışlar babasının vefat ettiğini, gerçekden takdir etmişdim. Bence en güzeli önce kuzenine sarılıp diğer tarafdan lafı uzatmadan gerçeği söylemek uygun olur.
vaniLLe Mesaj tarihi: Haziran 25, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 25, 2009 öncelikle basiniz sagolsun. tam ergenlik cagina giriyorlar, dikkatli olmaniz lazim. alistira alistira söyleyin. cocuk yerine koymayin kesinlikle. karsiniza cekin, olgun bi insanla konusuyormussunuz gibi konusun. cocuk yerine koyarsaniz asil daha cok depresyona girerler. ilk basta tabi öyle bi tepki vermeleri normal ama asil önemli olan bu konusmayi yaptiktan sonra cocuklarla bu konu hakkinda devamli konusmaniz, dertlesmeniz, onlarla ilgilenmeniz ki daha kolay atlatsinlar. basit argümanlardan kacinin. yok cennete gitti hede hödö.
Perspective Mesaj tarihi: Haziran 25, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 25, 2009 7 yaşında kaybettim babamı :S 1 sene sakladılar benden, çalışmaya gitti vs. diye öğrendiğimde ağlamamıştım hiç
Penthesilea Mesaj tarihi: Haziran 25, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 25, 2009 abi mistik konulara hic girmeyin bence bulusacaksiniz zart zurt falan diye. 13 yasindaki cocugun kafasi calisir, olum nedir falan filan da bilir. cok zor brsey tabi bir insana babasinin oldugunu soylemek, ama bu konuyu kavrayacak olgunluktadirlar bence 13 yasinda.
adamınbiri Mesaj tarihi: Haziran 25, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 25, 2009 abi benim taktiğimi kullan denendi onaylandı ilk başta bi konuşma yapma direk söyle sarıl falan bişiler yap bırak ağlasın ayrıca evet morel bozucu teyzeleri uzak tut mümkünse öldür onlarıda
Horrible Mesaj tarihi: Haziran 25, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 25, 2009 Öncelikle başın sağolsun... Benm dedem öldüğünd 10 yaşında falandım... Bi telefon geldi eve babam konustu konustu. Sonra telefonu kapadı. Annem abim ve bana dönüp babam ölmüş demişti. Sanırım 10 yaşında olduğum için durumun vehametini algılayamamıştım. Abim ve babamın ağladığını görünce bende ağlamıştım. Hatta babamın ağladığını gördüğüm ilk andı. Ama tabii ki burda ölen kişi insanın öz babası olunca dhaa da vahim bi sonuç olucaktır çocuklar için. Bnce direk söyleyin anca daha sonra ölümün normal bişi olduğunu her canlının öleceğini açıklayın ve rahatlatmaya çalışın. Ama yine de bende doktordan da tavsiye almanız taraftarıyım.
mawiman Mesaj tarihi: Haziran 26, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 26, 2009 bir cocuk psikologundan yardım isteyin ...
aquila Mesaj tarihi: Haziran 26, 2009 Mesaj tarihi: Haziran 26, 2009 en basindan saklamak cok sacma bence, hasta oldugu zaman anlatilmaliydi, oyle daha rahat alisirlardi ve en azindan sonucu bildikleri icin ona gore davranirlardi.
Öne çıkan mesajlar