Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Bıkkınlık ve Umutsuzluk


Bone

Öne çıkan mesajlar

Bu biraz kalıcı bir his. Bazı insanda böyle oluyo. Tahammül çok azalıyor, özellikle de topluma giderek dayanamadıkça. Sevdiğin şeyleri hatırla ve biraz zaman ayır. Bende çalıştı.

5 yıl sonra falan FM'ye düştüm. Kendimden özellikle uzaklaştırdığım bişiydi. Çok değişik bir klik yerine oturdu gibi oldu. Bazı şeyler birbiriyle iç içe düzeliyor veya kötüleşiyor. Bazı yerlerden modu toparladıkça daha da toplanıyor. Tam tersinde, bırakınca total bir bırakışa dönüşüyor. 

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

ya benim şansızlığım mı gittiğim (ilk) psikolog(şerefsiz) daha ben anlatırken ilk 10.dk sında saatine bakıyordu.bu mu ben eşşeğim dedim ya direk herif dinlemiyormuş bile soktumun elemanı hatırladım yine sinirlendim.hani anlattığım şeyler de öyle kolay şeyler değil annemin ölümü(öncesi ve sonrası yaşanan onca travmatik şey).babamın bu olaylar karşısında aşırı kabiliyetsizliği/mal mal işler yapması vb buyüzden psikolog milletine güvenemiyorum. Birde aşırı pahalılar randevu alabilmek için harcanan efor yeni dert sahibi yapıyor ayrıca..

herkes birbirinin kafasına sıksın bence..

Frostbite tarafından düzenlendi
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

istanbul'daki amerikan hastanesini övdülerdi bana ilk oraya gittim aşırı da memnun kaldım. sonra zannettim ki tüm psikologlar öyle. sağa sola tavsiye ettim, övdüm psikolog şöyle güzel böyle güzel filan diye.

bir arkadaşım gitti (devlet hastanesinin piskoloğuna) tek seansta "aa iyi yaşamışsın sen bu zamana kadar böyle, aynı şekilde devam et", başka bir örnekte annem gitti kendi ofisi olan bir birisine "amaaan boşverin X hanım, milletin ne dertleri var" şeklinde cevaplar almışlar. sinirlenmemek elde değil. üzücü de...

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

youtube kanali ac. ciddiyim. bir cok kisi bunu bir terapi olarak olarak yapiyor.

20 senede biriktirdigin birikimleri kusma ihtiyacin var ve sanirsam patide de WOT dosemelerinin sebeplerinden biri bu. sikayetci degiliz ama diyelim retroya cok mu onem veriyosun? ac bi YT kanali telif yemeden döse 80'lerin en populer sarkilari diye, ve en cok biriktirdigimiz pullar, tasolar, ve ya oyunlar ne varsa. atiyorum enis kirazoglu denen adamin videolarin %99'u boyle. yani kendi ilgi alaninla ilgili videolar atarsan, onunla ilgili insanlar yorumlara dolusacasktir, o zaman kendine yeni bir arkadas kitlesi (ayni kafadan) olusturursun. hatta kiz arkadasin yoksa o yolla bile bulursun asdf

 mesela patide cilgin turk adli arkadasdan hiiiiiic umudum olmasa bile adam bikmadan usanmadan atiyor videolarini, ve ne yalan soliyim arada acip izliyorum hic BF oymasam bile su siralar, baya baya geyigi on numara adam ?

neyse konular karismadan soyle diyim icinde biriktirdiklerini dokebilecegin bir ortamda sal ne varsa, en kolayi youtube geliyo bana. vaktim olsa hic durmadan thenewboston gibi her ogrendigim programlama alaninda tutorial yapmak istiyorum (isterse node.js ile ilgili 123123213 tane kurs olsun zkimde degil), maksat ayni kafadan insanlarla bir sekilde frekans yakalamak.   

 

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

3 aşağı 5 yukarı geniş denebilecek çevremde yaptığım dandik gözlemlere göre hayatta en mutlu olan insan grubu, çocukken alt gelir grubunda yetişip, varoş semtlerde büyüyen, ancak sonrasında para kazanıp üst sınıflara göç edebilen kısım. bu grup mutlu çünkü bir şeyler başardıklarını hissediyorlar, çalışmalarının getirisi olarak farklı konforlar, güçler elde ediyorlar, eski günlerini de bildikleri için bu onları mutlu ediyor. mesela ben her arabama bindiğimde, küçükköy'de "bu minibüse binmemenin bir yolunu bulacağım" dediğim günleri hatırlıyorum ve mutlu oluyorum. minimum şeylerle mutlu olabiliyorum, hakikaten sahile inip bi bira içmek beni mutlu ediyor yani. çünkü biliyorum ki o sahile yakın bir yerde oturabilmek bile uzun yıllar sürecek bir mücadeleydi. bunların her birinin alt kırılımlarını, detaylarını düşününce insan ufak şeylerden bile mutlu olabiliyor.

bir grup insan bulunduğu o küçük cendereden hiç çıkamıyor, hayatının sonuna dek alt gelir grubunda kalıyor. onların öyle dertleri var ki zaten kendilerini dinleyecek vakitleri olmuyor. sonuç olarak hayattayız, evliyiz çoluğumuz çocuğumuz var diye yuvarlanıp gidiyorlar. asgari ücretli olduğu halde "aa niye isyan etmiyorlar abi" dediğimiz grup bu grup. isyan edecek enerjileri bile kalmamış çünkü, eldeki 3 cent'i de kaybetmemenin derdindeler.

bir grup insan da şanslı doğanlar, zaten zengin bir grupta doğuyorlar. bu mücadele, onlardan önceki kuşaklar tarafından verildiği için çocuklara pek bir şey kalmıyor ve bu insanlar kendilerini bulma macerasını bir türlü sonlandıramıyorlar. ellerindeki tüm kaynakları cömertçe kullanabilen, nispeten maymun iştahlı, bir gün mühendis, bir gün müzisyen olacağım diye gezen grup bu. her işin başı kolay, ama ilerledikten sonra zorlaştığından, şekeri giden sakızı tükürüp atıyorlar ve bir sonraki maceraya geçiyorlar. bu grubu bu şekilde mutlu etmek mümkün değil, zira bu yolculuğun bir yere varmayacağını herkes gibi onlar da biliyor, ve işin sonucunda uzun yıllar random bir sürü şeye dokunmuş ama hiç birine gerçekten alın teri dökmemiş bir çocukla karşılaşıyorsun, çünkü çoğunlukla gerçek bir hedef yok, hadi hedef olsa bile ortada somut bir motivasyon yok. bu ciddi bi tatminsizlik yaratıyor çünkü gerçek bir başarma hissi yok ortada. bu tabii ki bir suç ya da olumsuz bir durum değil, sadece bir tespit, yoksa insanın ailesinin zengin olması ve türlü türlü şeyler deneyecek lüksünün olması bence mükemmel bir şans. demeye çalıştığım bu şans ve imkanlar her zaman da mutluluk getirmeyebiliyor yani.

şimdi paragrafta herhangi bir bilgi yok, ben seni de hiç tanımıyorum. ama aklıma gelmişken bi 5 cent'lik fikrimi buraya atayım dedim. 

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

  

On 27.04.2022 at 09:04, Seru dedi ki:

borca falan gir, birilerinin sorumluluğunu al, hedefin olmuş olur.

 

evde boş boş oturmak mı, bunu yapmak mı desen, ikincisi çok daha yorucu oldu. ikisini de denemiş tatmış oldum. "borcu ödeyebilecek miyim" belirsizliğiyle uğraşmak sonunda başarıdan da zevk alamayacak kadar yoruluyorsun.

 

On 27.04.2022 at 09:58, axedice dedi ki:

Bide tabi adettendir ben de kendi düsturumu yazayım, hayat illa bişeylerde başarılı olmayı gerektirmiyor. En nihayetinde tesadüf eseri bilinç sahibi olan primatlarız, hayatta kalmak için evrilen sosyalleşme streslerine boyun eğmemek lazım.

 

?

 

On 27.04.2022 at 11:30, razzRaziel dedi ki:

istiyorsan da bir kez daha kasabilirsin. artık daha deneyimlisin ve ne yapmayacağını biliyorsundur. bazen öyle oluyor, uğraşırsın uğraşırsın olmaz. ama zaten gereken de o şekilde olabilir. bazen o şeyi x kez denemen gerekiyordur başarmak için, bazen de sadece basitçe şanslı değilsindir. rng faktörü. o yüzden ilk seçenekte onu dedim, tekrar denemeye değecek bişey mi gerçekten, veya bu eforu sarfetmene. ona göre değerlendir işte.

 

ilginç bir noktaya değinmişsin. belki de hayattaki deneyimler bilinçaltına böyle bir etki yaratıyor ve bu da oyun tercihlerime kadar etkiliyor (rng'lere dayalı oyunlar).
tekrar denemeye değer mi bilmiyorum ama sonuçta hayatta bir şeyler yapmak, para kazanmak, vakit geçirmek, hobilerle uğraşmak gerekiyor. sürekli farklı şeyler keşfetmek yerine tekrar denemek daha mantıklı geliyor bana sanki.

 

On 27.04.2022 at 12:01, MrLevie dedi ki:

Ülkemiz insanının son durumu genel böyle. Ülkeden ayrılmadan önce ben de ufaktan o psikoza girmek üzereydim. Bazı şeyler sansa denk geliyor. O durumdan kurtulmak ülke şartlarında çok kolay degil. Ama dikkat dağıtacak sorumluluk lazım proje vs. 

 

birkaç haftadır akşamları dışarı çıkıp dolaşıyorum ama dışarı çıkmak da stres attırmıyor, her şey fazla boş ve insan kendini simülasyonda gibi hissediyor. herkes sanki ülkede robota bağlamış gibi. bunu görünce daha da fazla bıkkınlık çöküyor insana.

 

On 28.04.2022 at 02:06, FuCKiR dedi ki:

sen detay vermediğin yazında böyle düşünüyorsan sana çevreden ne eleştiriler geliyodur be kardeşim.. Seni fena gömüyodur çevre aile dostlar vs. Ne başarısız çocuk elle tutulur bir şeyi yok bu adamın da diyorlardır. 

 

2008-2012 yıllarında çok duyardım bunu da sonra hayata en ufak faydası bile olmayanları atmaya başladım. kafa daha rahatladı o açıdan.

 

On 28.04.2022 at 22:45, GreenPeace77 dedi ki:

Flu tv de nevzat hoca yorumlamalarıda çok olumlu oluyor tavsiye ?

 

 

??

 

On 04.05.2022 at 18:53, reyou dedi ki:

sanirsam patide de WOT dosemelerinin sebeplerinden biri bu.

 

WOT dediğin tarzda postları eskiden yazardım. bir şeyleri uzun uzun ve detaylıca anlatmayı ve çevrelemeyi isterdim. şimdi o enerjim yok. en en fazla birkaç paragraf yazabiliyorum ?
çoğunlukla kısa cümlelerle yetiniyorum.

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Psikolog değil de sanırım Felsefe tartışmak daha iştah açıcı geliyor bana. "Kant kimdir, kimlerden etkilenmiştir, kaç çeşit Kantçı vardır" gibi teknik konular değil de, hayata bakış açımıza faydası olabilecek düşünceleri kastediyorum.
Belki de bu yüzden Nevzat Kaya ve Bager Akbay videoları izlemek doyurucu geliyor ve bıkkınlık hissini azaltıyor.

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

On 27.04.2022 at 04:56, Bone dedi ki:

Tatile değil, kendimden kaçmaya ihtiyacım var.
 

Şuna o kadar çok ihtiyacım var ki...

İnsan cidden kendisiyle yalnız kalmak istemediğinden uyuyamıyor. Gündem, ekonomi, gelecek kaygısı falan bizim ağzımıza etmekte. 

Hiçbir şekilde mutlu olamazmışım gibi geliyor.

 

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

  • 3 hafta sonra ...
×
×
  • Yeni Oluştur...