Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Ben küpüm

akirafes

Son yazan: akirafes
yeri: Konu Dışı

 Paylaş

Öne çıkan mesajlar

akirafes Mentor

akirafes

Mesaj tarihi:
Mesaj tarihi:

“İnsan gençliğinde bir küpmüş. 
Düştü mü düştüğü yerde kalırmış ilk zamanlar. 
Ama her düşüşte bir köşesi kırıla kırıla, sonunda bir küreye dönüşür, yuvarlanııııır, gidermiş...
Anlayacağın ilk düşüşlerin acıtır. 
Ama her düşüşün sana bir sonrakinde daha usturuplu düşmeyi öğretir kızım...” 

Babam ne zaman bir şeye çok üzülsem, kızsam bu örneği verirdi. 

Yani evet, tam da böyle aslında.. 

Gençken başımıza ne geldiyse, olay mahallinde kalır, niye oldu, neden beni buldu, ben ne yaptım bunu hak etmek için diye sızlanır dururuz ya... 
Yuvarlanır gidemeyiz bir türlü oradan. 
Ha bire o anı düşünür, kurar dururuz. 
Hani küp şeklindeyiz ya, düştüğümüz yerden kalkamayız bir türlü. İlk kırılan köşeler çok acıtır, öyle böyle değil..!!

Ve hayat bu, illa ki düşürür. 

Üniversiteye giriş sınavında bir problem olur, löönk düşersin. Aman, hayatının en önemli sorunu o’dur. 
Ölüm kalım meselesi adeta. 
Halbuki ne olur bir sene sonra girsen değil mi? Öyle gelmez işte...

Aşık olursun misal. 
Kavga ettiniz, küstünüz. 
Allah... Kıyamet! Nasıl da mutsuzsun. Ya bir daha hiç...?? Yaşayamam ki onsuz... 
E yaşarsın be güzelim. Hem de nasıl yaşarsın. 
Aslında bu oduna üzüldüğüne üzüleceksin 2 sene sonra da, şimdi söylesem anlayamazsın. 
Ha canım, ağla, açılırsın.

Amaaan bu hoca sana taktı di mi? 
O adam öyledir zaten. 
Kaç kişinin hayatını karartmış. Ya benim de?? 
Yani, üniversiteye girmeyi başardıysan , bir de bitirmeye kararlıysan o hocayla bu olmuş, bununla şu olmuş, boşver diyemiyor kimse sana o yaşta. 
Hem de sana bir sır vereyim mi? 
20 sene sonra, adamı fena halde haklı bulacaksın üstelik. 
Gıcık olan sendin aslında.. 
Da hadi yine iyisin bir köşen daha törpülendi, bu iyi bir şey de haberin yok. 

Vay efendim yaz tatiline arkadaşlarınla bilmem nereye gitmene ailen izin vermedi..!!
Oo haklısın aslında çok fena bir durum ?
Sen anne –baba olduğunda onlara hak vereceksin ama, hadi kızma, köpürme hakkını kullan sonuna kadar. 

En fena düşüşlerden biri : “Beni kimse anlamıyor.”! 
Ah be canım... 
Sen kendini anlıyor musun acaba? 
Ruhundaki fırtınaları sen çözdün de başkaları çözemiyor diye mi kızıyorsun... Hadi ben tutmayım seni. 

Annen ya da baban hastalandı.!! 
Tam köşenin üstüne düştün bu defa... 
Bu defa var ya...
Ne desen haklısın.
İşte bununla başa çıkmanın yolunu bulmak ileri yaşlarda bile zor. Tek tavsiyem, kendine acıma. 
Zor bir sınavdır, ejderhalarla kaplı bir dapdar yol gibi. 
Git üstlerine, aslanlar gibi, yürü geç. Başka çaren yok. 

Ooo iş hayatına hoş geldin. 
Burada çok sık düşeceğin garanti. 
İş hayatı tek başına, genel hayatın minik bir demosu gibidir aslında. İyisiyle, kötüsüyle, başarısıyla, hayal kırıklığıyla, mücadelesiyle, zaferiyle... 
Sana vadediyorum, çok bol düşüş var burada.
Ama birkaç sene sonra kondüsyon kazanırsın inan. 
Her düşüş sana bir takla gibi gelir, kalkar bir daha koşarsın. 
Zaten artık eski küp de değilsin yani... Köşeleri kırık, bir garip şekle dönüştün. 
Bu iyi bir şeydir. Keskin hatların yumuşadı anlayacağın... 
Yumuşamıyorsa zaten oyun dışı kalırsın ona göre.

Evlilik, çocuklar, ele güne karışma durumları... 
İşte yükseliş... 
Önemli seçimler yapma...
Sağlık problemleri... ülke meseleleri...derkeeeen...

Günün birinde bir bakıyorsun ki, hayat aslında bu düşüşlerden ibaret. 

Ne zaman sen "küre" haline geliyorsun, "o zaman asıl yolculuğun başlıyor". 

Bir öncesi, yani küp halin, hayatın duraklarında beklemekten ibaret aslında.

Küreysen akıyorsun hayatla beraber.

Ama küp olmadan küre olamıyor insan. 

Ve ne yazık ki küp olarak kalanlar da mevcut.

Nasıl dersen, ilk düştüğün yerden kalkmazsan başka köşen 
kırılmıyor arkadaşım.

Tek yarayla ömür geçirmeye çalışırsan, hani risk almadan, hani kendini akıllı, temkinli sanarak, öyle köşe köşe bir küp olarak yaşayıp gidiyorsun. 

Çok incinmiyorsun, darbe yemiyorsun, doğrudur.

Ama tüm hayatını yeknesak bir durakta geçiriyorsun.

Yuvarlanıp gitmek mi, durakta beklemek mi, işte hayat dediğin bunun kararını vermek. 

Bige Güven Kızılay
Hayal Ağacım ( Hayykitap )
Küp ile Küre ( Sayfa 183 )

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş
 Paylaş
Konu listesine dön
×
×
  • Yeni Oluştur...