Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

x yasindayim, baslamak icin cok mu gec?


Tim

Öne çıkan mesajlar

Konu yetistiricilik degil, hayvancilik degil. Konuyu alakasiz bir yone cekiyorsun. Dahasi bunu maliyet hesaplarini katmadan, "bu ogrenilebilir" denilen bir konuda, onerilerinin hic birinin nasil ogrenilecegini, kariyer degisikliginin ne surede gerceklesecegini, ne vadede ne getirecegini soylemeden yapiyorsun.

TL; DR; baya baya bos konusuyorsun. Fantezilerini de al git hadi konudan.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

@tili

kesinlikle kendini sinirlama yapacagin isler konusunda, biraz da kendi kendini kesfetmen daha iyi olur. onun icin cok keskin bir back-front end siniri koymamani tavsiye ederim.

ayrica once tum dili ogreneyim, sonra frameworklere geceyim seklinde de dusunme bence. basic syntax, programming mantigini ogrendikten sonra yararli framework/libraryler varsa piyasada direk bunlar ustunden yurumen daha faydali olur.

basit 2 ornek :
-dumduz Js ile yaptigin ajax request vs jquery ile yapilan ajax request. birisi resmen amelelik.

-plain nodejs vs node with express

daha bir suru sey vardir boyle simdi aklima gelmeyen. yine de kendini tembel alistirmamak, programming fundamentallerini iyi alman acisindan java,c++(template yazip, operator overload edicek, pointerlarla cebellesicek yazmayin nolur) tarzi bir dil ile biraz aci cektikten sonra web e gecmen daha faydali olur.ozellikle ileride dil degistirmek istediginde kolaylik saglar.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

ben yönetime uzun zamandır diyorum ya, bir tane iş hayatı alt forumu açılması lazım.
orada şu işte çalışıyorum, yerimde sayıyorum napmam lazım falan gibi açılan konulara benzer şeyler yaşamış kişilerin yardım etmesi güzel olur gibime geliyor.

hayatımızın günde işe gidiş gelişleriyle 10-12 saatini harcıyoruz buraya iyi-kötü.

sıkıntılarımızı, dertlerimizi konuşacak kimsemiz yok.

30 yaşından sonra programlamaya başlasam mı diyecek feelingz'e sahip bi pati var işte.

güzel konu +rep.

keşke ben de başlayabilsem.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Ben 32 yaşımda yaşadığım şehri + sektörümü değiştirdim.

Sektör değiştirmek ÇOK zor. Biraz şehir yüzünden değiştirdim çünkü burda iş yok.
İlk planım işi geri plana atıp hayata odaklanmak harcamalarımı çok kısmaktı. Ama farklı yönlere gitmeye başladım şimdiden, hayırlısı diyebiliyorum.

He bu arada, 2-3 ay önce sadece c# ve java hobbyist ken, şimdi python kanallı bi girişimci moduna büründüm.

Zaman harcayınca, hiç bişi imkansız değil.
[list]
[*] İnsanın kendini tanıyıp nasıl öğrenebileceğini bilmesi önemli, çünkü herkesin farklı bir tarzı var.
[*] Ne yapmak istediğini bilmen önemli.
[*] Mükemmel olmaya çalışmamak önemli, çat pat ta olsa bi dille anlaşabiliosan, konuşmaya çekinmemek mesela.
[*] Öğrenme denilen hadisenin biz zorlandığımızda gerçekleştiğini bilmeli.
[*] Bir motivasyon olmalı, yani zorlandığında senin ilerlemene sebep olucak bişi olması lazım.
[/list]
Tabi insan bunları bazen 30 unda bazen 40 ında bazen 50 sinde keşfediyor. Ne kadar erken keşfedebilirsen o kadar iyi, ama hiç bişey için geç değil.

Çünkü ne yaparsan yap, neye sahip olursan ol, herkes her duyguyu tadacak.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

30 bitti sayılır artık ; çüküm kalktığından beri hep bilgisayar müh. olmak istemiştim, gerek içe dönük olmam gerek tech geek nerdlüklerim aslında hep bu sektöre kayabilsem artı bir trait olurdu bana göre ama olmadı.Çok şuursuz bir gençlik yaşadım, ADHD varmış bende, ozamanlar konu çok yeni, hele türkiye de bilen eden pek yok aile de ne yapacağını bilemedi bu yüzden karakteristik bir otorite problemi ile aileden özellikle babadan çok koptum.

ADHD 'nin de çarpan kilidi ve türk eğitim sisteminin mucizeleri sağolsun ilgi oluşturamadığım alanlarda eldeki zekanın ve hafızanın artısıyla bir şekilde bitirdim hiç uzatmadan okulu.Tabi bilgisayar müh isteyen biri olarak TM alanında bitirdim liseyi(çok şuursuzdum demiştim)ÖSS akabinde babanın veliaht olanaklı mesleği(avukatlık) ve bu çocuk yapamaz kaygılarıyla kolaya teşvik edildim.17 yaşındaydım ama hala hiç olmamıştım zor geldi bir daha uğraşmak olur dedim.

2. senemde genel teoriden uzaklaşıp maddelere indirgenince eğitimim, hukuku bırakmak istedim, ilgim alakam 0 dı konuya, bu sefer hazırlık ile giden 3 senelik okul parasına vicdanım el vermedi bitireyim öyle bakarım dedim.Bitirdim 4-5 ay çizim fln çalıştım, 3d animasyon üzerine okullar buldum ama hepsi yurtdışında, tabi fiyatlar kol gibi daha kardeş var arkadan gelen, ailede okadar para yok oturdum kaldım.

Ozamanlar elimin altında laptop bile yok baba buna pc alırsak uzatır bu okulu diye çöp ayarında pc bile almıyor.Haliyle self taught olasılığı fln yok o dönem benim için.ADHD 'nin de en boktan yönü pamuk ipliğine bağlı bir moral gücü sunması, animasyon okulu işleri de maddi açıdan yatınca o moralsizlikle ne yapayım bari kamu üstüne yüksek yapar hukuk felsefesi araştırma görevlisi fln olurum dedim.En sevebildiğim ders buydu.

Hocalarla görüşünce askerliği ve stajı kesin aradan çıkar yarın fikrin değişirse mesleğe dönmek istersen o yaştan sonra çok zor gelir dediler bende döndüm eve başladım bizimkinin yanında staja, iyi de para veriyor ozaman(nerdeyse yeni işe başlayan avukat maaşından 2 kat fazla alıyorum stajer halimle)Staj bitti askere gittim.Bok gibi bir 5.5 ay sonrasında döndüm aslında ALES e hazırlanacaktım ama o çökmüşlükle Ales gözümde büyüdü, öğrenci parasıyla tekrar bir kaç sene yaşamak gözümde büyüdü bir baktım ruhsat alınmış 4.senemi de doldumuşum avukat olarak.

Bu arada ADHD 'nin ikinci en boktan özelliği de daldan dala savurmasıdır sizi.O dönem bir ilişkim vardı, o yeni bitmiş, ülkede gelecek hayalleri bitmiş, mesleğe karşı motivasyon bitmiş kısa bir dönem Concerta (ADHD kokaini) almışım o da kurtarmamış, etrafta okuduğum gördüğüm self taught developer videoları , makaleleri bana alttan alttan bir gaz vermiş bende radikal bir karar alıp işi bırakacağım dedim, bir kaç ay içinde de bıraktım zaten.

Harvard CS 50 yarılamışım, amsterdam da ki dayım ile anlaşmışım, davetiye gelmiş vize çıktı, 3 gün sonrası için uçak bileti alacam, 3 ay ordayım online educationlar devam ederken yanlarında yardımcı takılacam part time, bir yandan civar okullarla yüksek için görüşücem.Daha önce girenler olmuş ben niye yapamayayım.Derken bilet tarihi için aranan akrabalar uçamama üç gün kala salak bir bahaneyle yan çizerler son dakikada.

Eşe dosta ben bu ay gidiyorum 3 ay yokum diye veda yemeği veren ben göt gibi kalırım ortada.Zar zor devşirdiğim motivasyon da kuş olur uçar, bir kaç ay evden hiç çıkmam.Sonrasında arkadaşlarımın dürtmesiyle hep yapmak istediğim mini uzakdoğu turuna çıkarım kalan parayla, ben geri dönerim fakat o motivasyon bir daha geri dönmez, beş parasız hayatta dönmüyor ne yazık ki, el mahkum işe geri döndüm.İşe geri dönmemin üstünden neredeyse 2 yıl geçmiş hala pişmanım a planım olmayınca bu kadar çabuk vazgeçtiğim için, hala da kendi işim olmasına rağmen zorlanıyorum buraya kalkıp gelirken.Bir ara yine ufaktan niyetlendim, bu sefer hobi olarak olsun madem dedim fakat kız arkadaşla aynı eve taşınma vs öncelikler kaydı, dikkatimi yine uzun süre tutamadım üstünde, önceden geldiğim yerin yarısına gelebildim.

Yazı uzun oldu çok farkındayım, okurken de belki böyle uzun bir yazıyı, çoğunuz happy ending bekledi istediklerini başarma konusunda ama ne yazık ki benimkisi böyle bir hikaye değil.

Peki niye yazdım ozaman bunu ; hem yarın dönüp yine niyeti bozarsam bunu okuyup yanlışlarımı irdelemek için hem de benzer şeyler başına gelenlerin yılmamaları için.Görüldüğü gibi siz ne kadar bir şeyi isteseniz de bazen iç bazen dış faktörler baltalayabiliyor ve benim gibi demoralize olup bir noktada vazgeçerseniz de mutsuz ve tatminsiz hayat evrenize kaldığınız yerden belki daha da cesareti kırılmış bir şekilde devam ediyorsunuz.Biliyorum yazması kolay yapması zor ama belki yap(a)mayınca nereye geri döndüğünüzü görmek bu yola niyetlenen sizi bir şekilde kamçılar ve çıktığınız veya çıkmak üzere olduğunuz hedef rayınıza geri oturtur.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

senin için de hiçbirşey için geç değil

ama şu daldan dala atlama olayı ben de var maalsef
hala da yenemedim gibime geliyor

ilk gititm network üstüne çalıştım
sonra yazılıma döndüm, sonra entegrasyon işlerine kaydım
şimdi ufaktan data eng.e giriyorum gibi
data mining / ml dersleri alıyorum bi taraftan

hani lan tamam bu alanda çalışcam gerisini sittir et diyemiyorum bi türlü,
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Başladığın işi iyisiyle kötüsüyle kabul etmek lazım, diyorsun şu daha iyiymiş yol yakınken ona döneyim sonra daha sıkıntılı durumlar başlıyor, bu sefer keşke kalsaydım diye düşünmeye başlıyorsun tam tersi de olabiliyor, bu sürüp gidiyor böyle.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

30 bitti sayilir artik diyorsunuz ya boyle sanki 65 yasina gelmis, emeklilige gun sayiyormus gibi...

Ingiltere'de 35 yasina kadar 30 senelik mortgage veriyolar insanlara cunku `genc bu, calisir 30 sene daha oder` diyorlar. Burada insanlar 65 yasinda emekli olmuyorlar, cunku calismayi seviyorlar.

Calismak oyle bizdeki gibi kendini bir is yerine adamak, orasi icin kole olmak degil cunku. Haftada 35-40 saat neyse yukumlulugun calisiyorsun, geri kalan vaktin sana kaliyor. Fazla mesai yaparsan ya parasini aliyorsun ya da sana tatil olarak donuyor bu fazla mesailer.

Yilda 25-28 IS GUNU tatilin var. Kazandigin parayla diger ulkelere gidip tatil yapmak kolay. Hepsini gectim, gunde saatlerce yol cekmiyorsun ve HASTAYIM dediginde anliyor bu insanlar.

Turkiye'de 23-24 yasinda is sahibi degilsen, okul bitmemisse hayatta basarisiz bir bireysin. 30una kadar ev kredisine girmemissen, tonla para kazanip tonla para harcamiyorsan hayatin bosa gecmis sayiliyor. Bir baltaya sap olamamis oluyorsun cunku para yoksa normal yasam da yok. Saglik yok, vatandaslik hakki sayilan seyler hic hic yok.

Ucuncu dunya ulkesinden ciktigin anda isler cok daha degisik ama. O yuzden su anda bulundugunuz noktanin tek sorumlusu yine sizsiniz. Birakin mevcut durumunuzu ve yasadiklarinizi bahane etmeyi, harekete gecin bir an once.

Bu arada farkindayim, bu tip soylemler bazilari icin cok kolay, cok rahat cunku cidden sansli doguyor bu insanlar. Ben onlardan biri degilim, o yuzden stop whining, start moving diyebiliyorum gonul rahatligiyla.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Konuya bagli kalayim, IT'cilerin % kaci issiz ona bakmak lazim diyeyim.

Belli bir ulkeye bagimli olmayan bir meslek, denklik gerektirmeyen bir meslek, 1-2 sene icerisinde hem ogrenip hem de junior pozisyondan cikabileceginiz bir alan, sermayesiz baslayabileceginiz bir girisim, haliyle digerleriyle bir tutmak biraz abes.

Bu arada Ingiliz coluguna cocuguna IT okutturmuyo burda, secmeli ders olarak bile almasini engelliyor lisede falan cunku surekli degistigi, surekli gelistigi icin bugun ogrendiginin yarin faydasiz olacagini dusunuyor. Yanlis dusunuyor zira katlanarak artan deneyim yeni teknolojilere adaptasyonu kolaylastiriyor. Sirf bu sebepten gavur -sadece Ingiltere degil, diger avrupa ulkeleri de- giderek daha da bataga batan 3. dunya ulkelerinden akli calisanlari topluyor leblebi gibi.

Su noktada secim sizin.

Sukru haric.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Emre333 said:

@tili

kesinlikle kendini sinirlama yapacagin isler konusunda, biraz da kendi kendini kesfetmen daha iyi olur. onun icin cok keskin bir back-front end siniri koymamani tavsiye ederim.

ayrica once tum dili ogreneyim, sonra frameworklere geceyim seklinde de dusunme bence. basic syntax, programming mantigini ogrendikten sonra yararli framework/libraryler varsa piyasada direk bunlar ustunden yurumen daha faydali olur.

basit 2 ornek :
-dumduz Js ile yaptigin ajax request vs jquery ile yapilan ajax request. birisi resmen amelelik.

-plain nodejs vs node with express

daha bir suru sey vardir boyle simdi aklima gelmeyen. yine de kendini tembel alistirmamak, programming fundamentallerini iyi alman acisindan java,c++(template yazip, operator overload edicek, pointerlarla cebellesicek yazmayin nolur) tarzi bir dil ile biraz aci cektikten sonra web e gecmen daha faydali olur.ozellikle ileride dil degistirmek istediginde kolaylik saglar.

js’de strict yazsam olmuyo mu ocd var çünkü bende. istesem de lazy yazamam gibi
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

32 yaşındayım. Daha önce de yazdığım gibi herhalde 4 senedir oturup, öğreneceğim. 6 ay önce 2-3 aylık bir süre işsiz kaldım. Yapmak istemediğim ama "en kolay bulabileceğim iş"e attım yine kapağı. Neden? cv orada güçlü. En azından orada en çok maaşı kopartabileceğim. Kopartamadım tabi :) 5 yıllık tecrübem var. 4 yer değiştirdim. İşimi sevmiyorum çünkü. Maaş da pozisyon da değişmiyor.

Şimdi çok yoğun çalışıyorum. Ev-iş 20dk ama eve gelince yemek-yat-film-oyun-mesajlaş geçip gidiyor zaman. Disiplin 0
neyse uzatmayayım.

Şu adamın kursu çok iyi. 25 tl ye kaptım, harika anlatıyor.
https://www.udemy.com/the-web-developer-bootcamp/

başka ne var?
Freecodecamp var.
Quora var. Quora ya gir neler neler... Aynı derdi orada arat, ne başarı hikayeleri var. Roadmap'ine kadar var.
Reddit var sonra reddit. learn javascript learn web design falan diye gir. Derya deniz yine. Haftalık ödev vereni bile var :)

İngilizcem var, günde ayırabileceğim 2 saatim var. kendime ait bir yaşamım var. az buçuk temel de edindim kendime.
evet, hala bilmiyorum neden kasmadığımı.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Bezerye said:

30 bitti sayılır artık ; çüküm kalktığından beri hep bilgisayar müh. olmak istemiştim, gerek içe dönük olmam gerek tech geek nerdlüklerim aslında hep bu sektöre kayabilsem artı bir trait olurdu bana göre ama olmadı.Çok şuursuz bir gençlik yaşadım, ADHD varmış bende, ozamanlar konu çok yeni, hele türkiye de bilen eden pek yok aile de ne yapacağını bilemedi bu yüzden karakteristik bir otorite problemi ile aileden özellikle babadan çok koptum.

ADHD 'nin de çarpan kilidi ve türk eğitim sisteminin mucizeleri sağolsun ilgi oluşturamadığım alanlarda eldeki zekanın ve hafızanın artısıyla bir şekilde bitirdim hiç uzatmadan okulu.Tabi bilgisayar müh isteyen biri olarak TM alanında bitirdim liseyi(çok şuursuzdum demiştim)ÖSS akabinde babanın veliaht olanaklı mesleği(avukatlık) ve bu çocuk yapamaz kaygılarıyla kolaya teşvik edildim.17 yaşındaydım ama hala hiç olmamıştım zor geldi bir daha uğraşmak olur dedim.



benzer bir geçmiş var, ben de yazayım ilham olması açısından.

Çocukluğumdan beri ben de hep bilgisayarla ilgili bir iş yapmak istemiştim, illa mühendislik okumama gerek yoktu, istediklerimi yapabilsem yeterdi. (visual basic, c++ ve x86 assembler kurcalamışlığım vardır ta eskilerden)

ADHD'den cok cektım, hatta bunun ne olduğunu bile bilmiyorduk, kısaca piç, okumaz bu deniliyordu benim için ve lise 1 de iki sene kaldıktan sonra okuldan atıldım. kepaze bir matematiğe sahip olduğum için açık lisede "genel kültür" denen bir bölümü ancak bitirdim. yaş 23 de üniversiteye girmeye karar verdim, o aralar biraz da iyi para biriktirdim, okula vereyim gitsin dedim. ama bilgisayar mühendisliğine girmeme imkan yoktu çünkü okuldan 43 puan geliyordu ve ben "genel kültür" mezunuydum sdfs. (o sıralar ortalama bir öğrenciye 60-70 puan geliyordu hesap edin) ben de tam paralı işletmeye girdim bilkente.
bu sırada ADHD diye bir şey duydum ve hah bende bu var lan yıllardır haberım yoktu dedim, psikiyatriste gittim. önce concerta, sonra ritalin kullandım. Tabi bu süre içerisinde benim beynimde ışıklar yandı resmen, aslında söylendiği gibi "gerizekalı" olmadığımı anladım.Okuldaki derece yapmış inanlardan farkım olmadığını, daha iyisini yapabileceğimi düşündüm. ilk sene paralı okuduktan sonra sikerler benim neyim eksik diyip ortalama kastım ve eğitim ücretini kapsayan başarı bursu alarak bitirdim okulu. tabi okulun son senesi ve okurken sürekli aklımda bilgisayar vardı, bir şekilde kendimi geliştirmeye ugrasıyordum ama yetmiyordu. Okul bitmeden 5-6 ay önce yapamam ben bu işi diyip master programlarına baktım yurt dışında. başka bölümlerden kabul alan bilgisayar mühendisliği programları varmış. İngiltere'de 5-6 üniversiteye başvurdum, imperial hariç hepsi kabul etti. Bristol u seçtim, 29 yaşında programlama öğrenmeye başladım sıfırdan. (daha önceki tecrübelerim : visual basic,EUO scriptleri, biraz c++, biraz x86 asm (memory den function hooklayıp yeni value filan inject etme olayı için gerekiyordu))

Bu kısımdan sonrası 30 yaşında geç mi acaba? başlayayım mı? yapamaıyorum zor geldi diyenler için önemli.

C ve computer architecture ile başladık. daha 1. ayda memory leaklerle uğraşınca benim beynim yanmaya, heralde yapamayacam lan demeye başladım. Bu sürede kendi kendime tek şey söyledim; sevdiğin şey bu, öğrenene kadar vazgeçmeyeceksin, 30 kere de başarısız olsan yapacaksın gibi telkinlerle geçti ilk dönem. İlk dönemden sonra java, database, web,proje+tez, oyun yapmaktı filan derken baktım freelance iş kabul etmeye bile başlamışım.

Şimdi 1.5 sene filan oldu işte, halen freelance alıyorum. artık ne iş gelirse gönder gelsin demeye başladım. en fazla udemy den alır bir ders öğrenirim kafasına ulaşıyorsun bir süre sonra, hem para kazanıyorsun hem de birikimin artıyor.

Yani benim tavsiyem, hayaliniz neyse peşinden gidin, iyi yanlarını görmeye çalışın.Kim ne derse desin umursamayın, bu yaştan sonra alan mı değiştirilir, yapamazsın, öğrenemezsin diyen robotlardan uzak durun.En önemlisi de birşeyi gerçekten çok istiyorsan ne olursa olsun sonuna kadar denemek ve vazgeçmemek.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

benim merak ettiğim şu, 30'undan sonra başladım programlama öğrenmeye 2-3 yıldır bir yerde çalışıyorum yada freelance çalışıyorum diyenler ne kadar mayış alıyor, önceki işinizden daha mı fazla kazanıyosunuz ve ne tür işler yapıyosunuz falan bi bahsetseler keşke.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Valla benim durum belki biraz daha farkli olabilir ama, 27 yasina dogru aktif muzik hayatini biraktim. Daha önceden muzikle ugrasiyodum hani istanbulda o unlu senin bu unlu benim falan. Netekim gelirde bi stabilite yoktu, 1k kazandigimda oluyodu 10k da. Ileriye dönuk hic bir guvence yok zaten, muzisyenlik = bi ayak hep cukurda ekonomik olarak sfd.

Neyse farkli olabilir derken ben 2. universiteyi isvecte isvecce okudum. Dolayisiyla is bulma ve kariyer yapma kismi birinin disardan isvece gelip is bulup calismasindan daha kolay oldu kulturunu bildigim ve universiteden bi network edindigim icin. Suanda stabil aylik 4k avro civari aliyorum. 2 yillik is deneyimim oldu assagi yukari, okul bitmedi hala sfsd, bu is temposuyla bitirebilicemmi ertelicemmi son dönemi bilmiyorum. Bu kadar kisa is deneyimiyle hatta isvicrede is bulup oraya falan tasindim bi sure, pek sarmadi döndum isvece. Basvurdugum islerin %90indan dönus oluyo genelde, yani buyuk ihtiyac var özellikle web icin.

Ne tur isler yapiyosunuz kismina gelirsek, okudugum universitede dev team'de tester olarak basladim. Sonra baktilar incik cincik surekli bisiler buluyorum, sen dev'e gec testleri sktiret dediler development'a adimimi attim. Arada 1-2 yerde falan daha calistim, oralarda da genelde web uzerineydi yaptigim is. Suanki calistigim sirket marketing ile alakali ama daha cok tech company gibi takiliyoruz. Google doubleclick virt zirt, bol bol landing site, dynamic banners, reklam filmleri vs. Netekim yaptigimiz islerde sureci kolaylastirmak icin bi dunya tool falan yapiyoruz, bazen musterinin ihtiyacina göre tool yapip service olarak satiyoruz falan.
Genelde yine web teknolojileri kullaniyorum öyle iste.

Kisacasi, önceki isimden cok daha stabil bi ekonomim/hayatim var. Isimi de severek yapiyorum her nekadar muzisyenlikten sonra 8-16 calismak sikko olsada. Calisma sartlari ve is arkadaslari duzgun olduktan sonra surup gidiyo iste.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...