Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

mental hastalık başlangıcı


bajazet

Öne çıkan mesajlar

fresia said:

abi kafayı yiycem her özelliğim psikolojik rahatsızlık çıkıyor
bipolar olmam çok normal

sürekli düşüncelere dalmak da okb sayılıyormuş
ben çok düşünüyorum iyi bir şey yapıyorum zannediyordum


lan ben de hiçbişi düşünmüyorum
bu daha kötü sanki
mal mal beyni min. efficency'de tutarak yaşıyorum.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

yok max düşünce abi bendeki. ben kendini frenlememe olarak söyledim. bazı dönemler aşırı yoğun çalışıyor beyin acayip fikirler çıkıyor sürekli düşünüyorsun detaylar derinler falan, az uyku çok dışarı çıkma, insanlarla çok konuşma isteği müthiş kendini iyi hissetme elinden her şey gelir gibi düşünme kendini dünyanın en zeki insanı gibi düşünmek falan falan. nispeten seyrek olmakla beraber hiç bir somut sebep olmadığı halde kimseyi görmeme isteği 16 saat uyku ve yıldız tilbe zamanları da var.

bu iş performansıma da baya yansıyor. o yüzden 2 ay çalışıp bi ay hiç bi bok yapmayabiliyorum. o 2 ay, başka 2 ayı kurtarıyor. sonuçta sonuç +. du bakalım bi yerde patlicaz ama.

ben muhtemeken birkaç seneye top yapıp, sonra çat diye işsiz kalıcam. muhtemelen terk edilirim de o dönemde. sonra kaş'a falan yerleşip barmenlik yaparım, tostçu açarım. loser hayatta da müthiş fikirlerim var. starbaksta satılan portakal suyu makinasını bagaja koyıup metrobüs duraklarında portakal suyu satıcam.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

fresia said:

abi kafayı yiycem her özelliğim psikolojik rahatsızlık çıkıyor
bipolar olmam çok normal

sürekli düşüncelere dalmak da okb sayılıyormuş
ben çok düşünüyorum iyi bir şey yapıyorum zannediyordum

çocukluktan beri girdiğim sınavlarda bile ara ara bi 2-3 dk dalar sonra kendimi bi şeyi düşünürken bulurum. o yüzden hiç zaman yetiremem sınavlarda.
dalmasam bile aklımdan her an saçma sapan şeyler geçer. bir anı, o gün yaşanan en ufak bi olay vs. sürekli bi kendimle konuşma. zaten o aklımdan geçeni biraz fazla düşününce dalıp gidiyorum.

ben de senin gibi miyim şimdi?
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

senko said:

fresia said:

abi kafayı yiycem her özelliğim psikolojik rahatsızlık çıkıyor
bipolar olmam çok normal

sürekli düşüncelere dalmak da okb sayılıyormuş
ben çok düşünüyorum iyi bir şey yapıyorum zannediyordum


lan ben de hiçbişi düşünmüyorum
bu daha kötü sanki
mal mal beyni min. efficency'de tutarak yaşıyorum.


hiçbir şey düşünmiycem diye kasıyorsundur
abi okuyun bu hastalıkları çok saçma işler yaptırıyoruz beynimize
kabulleniyoruz karakterimiz haline geliyor
ya da gözardı ediyoruz stress anında tokat gibi çarpıyor
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

k1nJo said:

fresia said:

abi kafayı yiycem her özelliğim psikolojik rahatsızlık çıkıyor
bipolar olmam çok normal

sürekli düşüncelere dalmak da okb sayılıyormuş
ben çok düşünüyorum iyi bir şey yapıyorum zannediyordum

çocukluktan beri girdiğim sınavlarda bile ara ara bi 2-3 dk dalar sonra kendimi bi şeyi düşünürken bulurum. o yüzden hiç zaman yetiremem sınavlarda.
dalmasam bile aklımdan her an saçma sapan şeyler geçer. bir anı, o gün yaşanan en ufak bi olay vs. sürekli bi kendimle konuşma. zaten o aklımdan geçeni biraz fazla düşününce dalıp gidiyorum.

ben de senin gibi miyim şimdi?


abi bipolar'da, akıl diye bir şey kalmıyor, bilinçaltında ne varsa öyle hareket ediyorsun, uyku ihtiyacın azalıyor, yaşadığın hayale iyice kendini inandırıyorsun, en son psikozlar (bilinçkaybı) başlıyor
bazıları da depresyona giriyor
depresyon'nu da iyi araştırın sadece üzgün olma hali değil

--

senin durumu bilemem
google'da OKB diye arat gerek görürsen doktora git
çözümü bir şeylere konsantre olmaya çalışmak
mesela 2-3 sayfalık hikayelerden, roman okumaya doğru kendini eğitebilirsin

herkes de takıntı var ama beynimizi gereksiz yere meşgul ediyorsa sıkıntı var
o düşünceden vazgeçirmeye çalışmak'da tam tersi takıntı yapıyor
bunu düşünmüycem filan

ama bunları kaynağını bulmak lazım işte niye düşünüyoruz ne canımızı sıkıyor neden memnun değiliz
onu bulunca değiştirebilir miyiz
değiştiremezsek onun yerine ne yaparız

en büyük yanlış düşüncele çözdüğümüzü sanmak
eyleme geçmeden hiç bir şey olmuyor

mesela forum'da post kasmak, yorumları takip etmek filan bile takıntı; gerçek hayattan kopuyor insan, düşünce dünyasında kendini tatmin ettiğini sanıyor
normal insanlar boş vakti varsa ya da ilgi çekeceği bir şey varsa bakıyor
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

aşırı boyutlarda değil

konuşurken lafımı unutursam gözlerimi kapatıyorum anlık olarak

araba kullanırken tehlikeli durumunda yanaklarımı ısırıyorum sayılır

--

benim çocukluğumda baya kaza yaşadım, fiziksel olarak iyileşiyordum ama bu tip şeyler kalıyordu büyük ihtimal beyinde
belki biyolojik hasarlar kaldı

beyin kendini tamir edebiliyor diye düşünüyorum
zaten bu takıntıların üzerine gittiğim için sıyırmıştım
şimdi tek tek gidiyorum bakalım ne olacak

vaktimin çoğu düşünmekle geçiyor, internette gibi etkileşimsiz ortamlara vakit ayırıyorum bu en büyük sıkıntım;
şu an yaptığım şeyde düşünmek sadece çok az faydası oluyor
konuşma ve hareket gerekiyor
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

fresia böyle bişey yaşadıktan sonra insan durmadan kendini incelemeye tetkik etmeye anlamaya çalışıyor neden nasıl oldu diye. aslında bu yazdıkların herkeste olan ama kanıksadıkları şeyler. sen yeni yaşadığın için bu durumu daha çok farkındasın şu an.

düşünme meselesi şöyle. insan vucudunu kullanmayı aşşağıdan yukarı doğru öğrenmeye başlıyor. en yukarda olan dil ve zihinde kullanması en geç öğrenilen uzuvlar. hatta zihnini kullanmayı hiç öğrenemeyenler de var. bir bebek ayaklarını kollarını önceleri nasıl rastgele sallıyorsa insanın zihnide rastgele çalışıyor kullanmayı öğrenmezse. bunu öğrenmenin yolu da meditasyon yapmak.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

fresia said:

aşırı boyutlarda değil

konuşurken lafımı unutursam gözlerimi kapatıyorum anlık olarak

araba kullanırken tehlikeli durumunda yanaklarımı ısırıyorum sayılır

--

benim çocukluğumda baya kaza yaşadım, fiziksel olarak iyileşiyordum ama bu tip şeyler kalıyordu büyük ihtimal beyinde
belki biyolojik hasarlar kaldı

beyin kendini tamir edebiliyor diye düşünüyorum
zaten bu takıntıların üzerine gittiğim için sıyırmıştım
şimdi tek tek gidiyorum bakalım ne olacak

vaktimin çoğu düşünmekle geçiyor, internette gibi etkileşimsiz ortamlara vakit ayırıyorum bu en büyük sıkıntım;
şu an yaptığım şeyde düşünmek sadece çok az faydası oluyor
konuşma ve hareket gerekiyor

body focused repetitive diil onlar sanki ama uzman değilim. kendi tavsiyene uyup pc başından kalkıp etkileşime gir o zaman dışarı çık
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Mal said:

fresia böyle bişey yaşadıktan sonra insan durmadan kendini incelemeye tetkik etmeye anlamaya çalışıyor neden nasıl oldu diye. aslında bu yazdıkların herkeste olan ama kanıksadıkları şeyler. sen yeni yaşadığın için bu durumu daha çok farkındasın şu an.

düşünme meselesi şöyle. insan vucudunu kullanmayı aşşağıdan yukarı doğru öğrenmeye başlıyor. en yukarda olan dil ve zihinde kullanması en geç öğrenilen uzuvlar. hatta zihnini kullanmayı hiç öğrenemeyenler de var. bir bebek ayaklarını kollarını önceleri nasıl rastgele sallıyorsa insanın zihnide rastgele çalışıyor kullanmayı öğrenmezse. bunu öğrenmenin yolu da meditasyon yapmak.


benzetmen güzel de
sorunlar birikince beyin error veriyor
çok kararlı gitmek lazım
zaten öyle yaşamaya alışıyorsun tmm bu kadar diyoruz
ben de atıp tutuyorum da ilacı bırakınca ne olacak bakalım
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Rasmon said:

Olm çok şaapmayın sıyırırsınız dedik hala zihin şöyle beyin şöyle diyosunuz.

Ben akşam evde arada bir balkona çıkıp ne yapıyorum neyim kimim diye düşünüyorum direkt atlayasım geliyo aşağı.

Hemen içeri geçip oyuna devam ediyorum geçiyo.


hacı sıkıntı yıllardır sorunlu yaşadığımız için
normal insanların yaşadığı hayat, bizim için stres kaynağı
bunu çözmek için düşünüyoruz

aile ve iş arkadaşlarımla konuştukça baya farkediyor zaten
sonra ki aşama bir şeyler başarmak
ben de bu hastalığı yenmeyi hedef koydum
başaramazsam, gerçekten sadece biyolojik kaynaklıysa baya hayallerim yıkılacak
bir de aşk acısı çekiyorum, zaten sorumlarımı o bulmuştu, kendim farkında olmamam çok koydu, hormonların da etkisiyle sıyırdım
kıza tekrar sorarım kafası yaşıyorum
tamamen vazgeçip, düzelmeye odaklansam baya rahatlıycam
öte yandan aşk düşüncesi büyük motivasyon kaynağı
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...