Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Çok kötüyüm..


Öne çıkan mesajlar

Mesaj tarihi:
...
çok kötüyüm , en yakın 2 arkadaşımı aynı kazada kaybettim.. En son evde beraber oturuyorduk ve ben yolcu ettim bunları kapıdan.. Gitmiceklerdi , kalıcaktık beraber evde , son anda gitmeye karar verdiler.. boğazımda bir düğüm konuşamıyorum , nefes alamıyorum.. Ne yapıcam bilmiyorum.. yardım edin , sizin başınıza geldi mi daha önce neler yaptınız? ben napıcam , kimle gezicem şimdi , kimle sohbet edicem , kiminle uğraşıcam.. yardım edin..
Mesaj tarihi:
başın sağolsun.

kendini suçlayarak hiçbir şey elde edemezsin. sen onları kapıdan uğurladıktan sonra başlarına gelecekleri ne engelleyebilirdin ne de öngörebilirdin.

arkadaşlarınla yaşadıklarını ve paylaştıklarını anımsamak, onlar için yapabileceklerinin başında geliyor. teselli edilecekler ve bu anlarında yanlarında durulması gerekenler de olacaktır sanıyorum.

bizler için acı bir sonmuş gibi görünse bile, onlar şu anda çok daha iyi bir yerdeler. emin ol.
Mesaj tarihi:
Huzur icinde yatsinlar.., sabir diliorum sana neler yasadigini tahmin edemiyorum inanilmaz bir aci ama guclu olmaya calismak lazim birakma kendini , onlar da istemezdi senin eriyip bitmeni
Cok uzuldum
Mesaj tarihi:
başın sagolsun abi



cok zor bir durum,bundan 6 ay once ben de iş arkadaşımı kaybetmiştim,adam yan odamda calısıyordu,bugun havalar ısındı arabayla gezmeyim motoru cıkartayım dedi,bi cay ictik evlere dagıldık,ertesi sabahı ölüm haberini aldık motorsiklet kazası,denecek cok bir şey yok abi hayat böyle işte,yas ise yas,cekeceksin tutacaksın yasını,cık gez eve kapanma konuş,agla,iç ama bi şekilde kafanı dagıt
Mesaj tarihi:
başın sağolsun kardeşim

dasaaa'nın dediği gibi işe güce boğulmak iyi olabilir
boş kalırsan çok zor geçer günler
allah sabır, güç kuvvet versin
Mesaj tarihi:
Başınız sağolsun. Üniversite 2de geldi başıma benim de. 1 hafta arayla ilk tanışıp kaynaştığım iki kişiyi kaybettim bende. Ben bi süre boşluğa düşmüştüm sonra okuldan koptum. Yılda 2 ay ya gittim ya gitmedim sonuçta üniversiteden bi tane bile arkadaşım yok şuan. Engelleme abi kendini, ağlamak geliyorsa içinden ağla. Yardıma ihtiyacın olduğunda etrafından, özellikle ailenden yardım istemekten çekinme. Mümkün mertebe kendini çalışmaya ver eğer işin varsa bilmiyorum yaşını gerçi ama çok acısa da bir süre sonra alevler sönüyor. Bir süre sonra şuan çok acı veren hatıralar yerini onları unutmamak için tutunduğun güzel şeylere dönüyor, garip tatlı bi acı oluyor hiç gitmesin istiyorsun. Hayat bu, bazen limon veriyor bazen tuzlu su(daha bi şerbetini tadamadım ama oda olur zamanla ^^ ) ama bi şekilde devam ediyorsun işte hayatına. Zamanla geçiyor bi şekilde, geçmez etmez deme acısa bile mazoşiste bağlıyorsun en azından etkilemiyor gibi. Mekanları cennet olsun.
×
×
  • Yeni Oluştur...