Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Aklımı mı yitiriyorum? :D


throine

Öne çıkan mesajlar

söylediklerimde çok ciddiyim.

artık hayal ile gerçeği ayırt edemiyorum. ediyorum sonra ama iş işten geçmiş oluyor.
Bu uzun zamandır vardı, yaklaşık 2 yıl. hatta daha da önceye. Olmayan şeyleri sanki varmış gibi kabul ediyorum ve bununla avunuyorum. durup dururken üzülüyorum ya da tam tersi seviniyorum. birazda çocuk gibiyim, yani hiç büyümemiş gibi. aklıma attila ilhan'ın ne kadınlar sevdim zaten yoktular dizeleri geliyor. sonra vincent geliyor aklıma. sonumun onun gibi olmasından korkuyorum. o da aklını yitirdiğinin farkındaydı.

öylesine anlattım. community feelin olayı.

spoiler

dünyanın en yüzeysel patisi said:
montla sıç

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

asinanyavuz said:
":D"

ciddi ciddi bazen ayırt edemiyorsan, şizofreni başlangıcı olmasın?

en çok korktuğum şeyi söyledin. :(
onu çok araştırdım ama sadece internetten. ne derecede sağlıklı bilgi aldım orası ayrı.
ama internette rastladığım şizofren örnekleri çok uçlarda. :S harbiden şizofrene bağlamış tiplerdi. kendini mesih sanan ya da kaktüsle konuşan insanlardı haha :D + hasta olduklarının da farkında olmayan insanlardı.
inş. öyle değildir durumum yoksa benim gibi birinin içinden çıkması zor olur. bundan korkuyorum.


not: ben hepinizin fake'i olurum sıkmayın siz canınızı. :D
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Şizofrenin bir çok aşaması var, farklı bir çok türü ve ağırlığı var. Bence psikolojik anlamda bir uzmanla konuş, çoğu kişinin psikolojiye yaklaşımı şüpheci olsa da, yardımcı olabilirler sana. Bir kaç tane şizofren arkadaşım da var, hayatlarını gayet idare edebiliyorlar, başarılı üniversitelerde okuyup, güzel dostluklar kolayca kurabiliyorlar. Ancak bunun şartı tabii ki gerekli yardımı alıp, ilaçlarını kullanmak. Bir an önce görüş birileriyle derim. Şizofreni çıkmasa bile, durum her neyse onda yardımcı olabilirler.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

şizofreni felan değil.
bir ya da birden fazla kıza uzun süredir yazıondur, artık amacın kızla çıkmak değil, onlarla çıkabildiğini hayal etmek olmuştur.
önemli bi poroblem değil,
pornoyu kıs, danone yoğurdu azalt.
bi de ilhan kesici olarak a-ferin yazıyorum. sabah akşam tok karnına.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

ginaly said:
şizofreni felan değil.
bir ya da birden fazla kıza uzun süredir yazıondur, artık amacın kızla çıkmak değil, onlarla çıkabildiğini hayal etmek olmuştur.
önemli bi poroblem değil,
pornoyu kıs, danone yoğurdu azalt.
bi de ilhan kesici olarak a-ferin yazıyorum. sabah akşam tok karnına.


herşey kızlarla alakalı değil mi sanki dünyanın dönüşüne ve eksende kalmasında bir tek onların etkisi var hey allam. ha bi de porno iyidir insana fluoksetine eşdeğer şeyler sentezletir beyinde böylece anti depresana ihtiyacın kalmaz.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

  • Genel Yönetici
Ben de ayırt edemiyorum bazen (hayallerim her zaman ki saç-ma-la-ma-la-rı-nı şaçma şaçma beynime şaçmadıklarında mesela; mantıklı hayaller şizoladığımda) , -ki hastanelerle de uğraştım bir süre ağırcana. İstanbul Fransız Hastanesine uğramıştım, ilaçlar falan, psiko(riziko)terapiler falan yapmışlardı. Sonra hayaller gitti; yan etki olarak bestelenen müzikler, yazılan şiirler, çizilen resimler de gitti. İki ay (ve hiç yasamadığım kadar depresiflik) sonra ''[sansür] ben böyle normal hayatın içine'' dedim ve ''zaten kim ki onlar bana neyin normal olduğunu söylüyorlar. Gerçek olmayan tanım itibariyle var değildir, ama hakkında düşünebildiğimiz her şey bir yerlerden beynimize girdiği için var olabilir; öyleyse gerçek değil dediğimiz her şey, kendi bilgileri nedeniyle gerçektir.'' diye ekledim.

İlaçları bıraktım. Bir zaman sonra (o anlar biraz silik, 2-6 hafta arası birşey) kaybettiğim her şey geri geldi. İnsanların üzerinde uçan (ve bazen yanındaki ile sevişen) ruh lar, birleşip mesajlar veren yıldız lar, konuşan kitap lar, usumda bana seslenen müzik tanrı ları, şiir okuyan ilham peri leri,,,

Bazen ilginç anlar da oluyor ama(ve hayır, yukarıdakiler ilginç değil, onlar dürüst hayaller). Geçenlerde bir arkadaşımla arkadışımın hatırlamadığı(büyük ihtimalle orada bedenen yoktu, ama kim gerçekten orada olmadığını iddaa edebilir ki, kendisi bile edemedi) bir konuşmamız oldu.

Herşey geri geldiğinde şunu besteledim, bunu yazdım. Tamamen toplumun faşist normaline uymamaya değiyor.

Sana tavsiyem doktorlardan uzak durman. Bir müzik aleti kullanmayı öğren, resim yapmaya çalış, öykü-şiir yaz. Asla kendinden nefret etme ve hayallerini reddetme, o durumda saldırganlaşıyorlar ve normalleşerek öteki insanlarla olan ilişkilerini bozuyorlar; ama onlardan zevk almayı ve onları kullanmayı öğrenirsen daima farklarında oluyorsun.

Cinsel-ek: İlginçtir ilaçlar biseksüelliğimi de yok etti, heteroseksüel yaptı beni. Neyse ki geçti hepsi.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Letsgetthesunshine said:
ginaly said:
şizofreni felan değil.
bir ya da birden fazla kıza uzun süredir yazıondur, artık amacın kızla çıkmak değil, onlarla çıkabildiğini hayal etmek olmuştur.
önemli bi poroblem değil,
pornoyu kıs, danone yoğurdu azalt.
bi de ilhan kesici olarak a-ferin yazıyorum. sabah akşam tok karnına.


herşey kızlarla alakalı değil mi sanki dünyanın dönüşüne ve eksende kalmasında bir tek onların etkisi var hey allam. ha bi de porno iyidir insana fluoksetine eşdeğer şeyler sentezletir beyinde böylece anti depresana ihtiyacın kalmaz.

abav teknik ayar
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

GERGE

zaten doktora gittiğim filan yok. :) müzik aleti çalma olayını çok yakın bir zamanda düşündüm. yaklaşık 2 ay önce. ama yine olmadı. iyi geleceğinden emindim akustik gitar sesine bayılırdım. ama ne yazık ki olmadı. nedenini söylemeyeyim sansür falan dayanmaz. ben doğduğumdan beri hayatımda olan insanlar yüzünden bunu yapamadım umarım anlamışsındır. hayatta en ufak bir işe kalkışırken bile birinden destek bekler insan.

evet kendimden nefret ettiğim anlar oluyor hayallerimi reddediyorum, kendime "ne yapıyorum ben" diye soruyorum. çünkü artık uyuşturucu gibi olmuş. gittikçe dozu artıyor, arttıkça daha da içine çekiyor seni. bir süre sonra durumumun kendini mesih ilan edenler gibi olmasından korkuyorum.

öyle anlar gelecek ki artık yaşadığın her dakika aslında hayalden ibaret olacakmış gibi geliyor. şimdiden bunun farkında olmaksa kat kat tedirgin ediyor insanı.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...