Kedime veda ederken...

[-Deno-]

içimi dökmek, biraz olsun rahatlamak için yazıyorum bu yazıyı. bu kadar yıldır burada olduğuma göre, buradaki insanların halden anlayacağını ve iyi mesajlarıyla bana destek olacağını düşünüyorum.

bu akşam saat 6'da aldık haberini. 14 senedir ailemizin bir parçası olan, kardeşim gibi sevdiğim, biricik dostum, kedim tom'u kaybettik.

2 aydır hastaydı tom, ayvalık'daki yazlığımızda başladı hastalığı ağustos ayının başında. boğaz enfeksiyonu vardı. daha önce de hasta olmuştu, ama hiç bu kadar kötü görmemiştik. 2 ay boyunca hiç su içemedi, yemeklerini yiyemedi. antibiyotikler versek de yeterli olmadı. istanbul'a döndüğümden beri ailecek elimizden gelen her şeyi yaptık, her gün veterinere götürdük, serumlar verildi, iğneler yapıldı. fakat yeterli olmadı işte. 5.5 kiloluk 'tosunumuz', önce 3.7 kilolara, geçen haftada 3 kiloya düştü. belki biraz olsun yemek yiyebiliyor olsa, su içebiliyor olsa durumu daha iyi olacaktı. ama yaşlı vücudu buna dayanamadı. dün ilk defa ağzından kan geldi, bunun üzerine röntgen çektirdik. dilinin altından başlayarak boğazının sonuna kadar inen bir enfeksiyon olduğunu gördük, bunun dışında hiçbir sorunu yoktu aslında. fakat bugün de vefatından önce ağzından kan gelmiş epeyce, yapacak bir şey kalmamış.

1998 yılında doğumgünümde gelmişti evimize tom. sokak kedisiydi aslen, o yüzden özgürlüğüne çok düşkündü. biz de buna saygı duyduk, hayatı boyunca her zaman sokağa çıkmasını sağladık. apartmandakiler, çevremizdekiler de tom'u çok sevdiği için, asansörle aşağı iner, sokakta dolaşır sonra da eve gelirdi. hayatı boyunca bir kere olsun bizi, evini şaşırmadı. ne burada, ne ayvalıktaki yazlığımızda. sokak kedisi olmasına rağmen dünyada türüne çok az rastlanan bir kediydi. bu yüzden de çok fazla ilgi görürdü etraftan. ama her zaman garfield kafasında bir kedi oldu, çok oyuncu olmadı hiçbir zaman. kendine has bir tarzı vardı resmen. aileden herkese kendini sevdirirdi, fakat aileden olmayanlara karşı hep temkinliydi. biz onu hep çok sevdik, umuyorum ki o da bizi çok sevmiştir. anneannem onun asıl meleğiydi, henüz kendisine söyleme fırsatı da bulamadık gerçi. anneannem de 10 senedir bizimle birlikte yaşıyor, ve tom'a adeta bunca sene boyunca annelik yaptı. hakkını ne ben, ne annem-babam ödeyemeyiz.

yarın erken saatlerde tuzla'daki hayvan mezarlığına götürüp gömeceğiz tom'u. çok kötü hissediyorum, kendime gelemiyorum. zaten 6 kişiden oluşan bir ailem var, tom da 7. üyemizdi. ne desem, ne yapsam boş.

umuyorum ki şu an her neredeyse çok mutludur ve huzurludur. seni çok seviyorum tom, iyi ki ailemize dahil oldun. seni hiçbir zaman unutmayacağım...

öyle yazasım geldi işte, okuyanlara teşekkür ederim.

[piyalepiyale]

rip

[fede]

allah rahmet eylesin.

[Akhlaur]

Allah rahmet eylesin.

[aquatik]

Ne kadar şanslı bir kediymiş. İnsanlar evde besledikleri hayvanı, evin bir üyesiymiş gibi görmüyor çoğu zaman. Ayrıca hem bir evi ve sevenleri oluşu, hem de özgür oluşu çoğu ev kedisinin elde edemediği bir ayrıcalık.

Onu böylesine sevdiğinize göre, eminim o da çok mutlu olmuştur sizlerle yaşamını paylaşırken.

Sabır diliyorum.

[Fin]

başın sağolsun.

[aynalitahir]

Başın sagolsun Deniz, baya seviyordun.

[marksman]

kendi kedimmis gibi üzüldüm :(
basın saolsun

[reyou]

basin sagolsun.

[Dartanian]

Başın sağolsun.

Çok güzel bi hayat yaşatmışsınız ve mutlu kapatmıştır gözlerini..


İşte kısa ömürlü olan dostlarla yaşama kararı almanın en zor tarafı.Bi gün bırakıp gidiyolar.

[hamsilipilav]

:(

[burtonesk]

başın sağolsun.

[Gosser]

başın sağolsun.

[Sufi]

başın sağolsun denocum. geç görmüşüm :( 98de geldi diyorsun, yavru bile olsa zaten normal ömrünün sonlarındaymış, beklenirdi ama ne olursa olsun çok üzücü tabi ki.

[sabonis]

ben de geç görmüşüm, başınız sağolsun