Üşenmenin hastalığı oluyor mu?

[Tuor_annare]

bende de var aynısı.

[yav]

kan değerlerine baktır

[senko]

su kitabi aliyim bari ya
gerci bu isler kitapla mitapla olmaz ama

[pontipati]

şu

deadwoll said:

Bu sefer iş biraz daha farklı şeylerden üşenmeye dönüştü; arkadaşlarımla buluşmaya üşeniyordum, doktora gitmeye üşeniyordum, iş görüşmesine gitmeye üşeniyordum vesaire... Derken yıl başında işe başladım, farklı bir şehire taşındım.

ve şu

deadwoll said:

Bir de şöyle bir detay var, tüm üşengeçliğim evden ya da fakültedeki odamdan çıkana kadar sürüyor; bir kez kapıyı kapattığımda bir çok şeyi yapabiliyorum.

bende de var.
topic açmaya üşendiydim troll bol oluyo diye

[deadwoll]

Herkesin sorununa parmak basmışım, vay arkadaş. Bugün bayağı okumak istediğim 4 tane kitabı aldım bakalım.

Kitabı da elime alana kadar üşengeçliğim.

[pontipati]

oku onları sonra bi özet yaz buraya panpa =)

[deadwoll]

Bayağı radikal bir karar verip facebook hesabımı komple sildim.

2 hafta içinde vazgeçebiliyormuşum verdiğim karardan, baktım facebooksuz ölüyorum, bütün iletişim yollarım koptu vs. açarım tekrar.

Ama inanılmaz vaktimi alıyor, bilgisayar başında olmasam bile telefona mesaj, ileti vesaire geliyor, aklımı çeliyor bayağı ve bazen boş boş scroll down yaptığımı farkediyorum canım sıkılıyor.

[Dworgian]

üşenmezsen doktora git. ya da biri tutsun götürsün. denmiştir şu sayfaya kadar ama olsun ben de diyeyim.

[pontipati]

odayı toplamam çer çöpü atmam lazımdı, bulaşığı yıkadım çok ufak bi temizlik yaptım şimdi süper hissediyorum. biramı ödülmüş gibi içicem LOL

[di]

Selam,

Depresyon.

Saygilar,

[copry]

Sigara da yapar

[Ren]

5 yıldır üşenmemeliyim diyerek kendimle çelişiyorum. bu olay windows updatelerini ertelemek gibi. update var diyor. 4 ay kapatıyorum. sonra format bişey oluyor. hadi 2 hafta ertele sonra yine kapat.

mesela bir olayı yapmamak için bulabileceğim en mantıklı düşünceleri bulmak benim en büyük yeteneğim.

[deadwoll]

Sigara içmiyorum ne mutlu ki.

Doktora gitmeyi düşündüm aslında da psikiyatriste giden kiminle konuşsam antidepresan yazıp postalıyorlar dedi. Bilemedim o yüzden.

[PrudenT]

başka ne yapacaktı ki psikiyatr

[fenn]

yılların yorgunlugu da var sanırım bu işte. Hedefine ulaşma ve hedefsizlik gibi şeylerde etkili sanırım. Hedefin çok yüksek olupta gözünün yememesi de olabilir

[Tuor_annare]

sigaraya başla.

[Zikko]

Noyzura'ya başla

[BlaCk]

noyzura baya çözüyormuş böyle sorunları, başlamakta yarar var.

[Longshanks]

çok benzeri bende var
bişey yapasım geliyor ayağa kalkarken vazgeçiyorum
herşey zor geliyor
hiçbişey yapasım yok lan

[aquila]

hadi toplanip birbirimizin ardini dovelim.

[Nako]

tren olalim.

[deadwoll]

aquila said:

hadi toplanip birbirimizin ardini dovelim.

Üşengeç olduğuma sevindirdin, bence noyzuradan daha efektifsin insanları mutluluğa ulaştırma işinde.

[hakliyim]

deadwoll said:

Son bir kaç yıldır türedi bünyemde ama ciddi boyutlara son bir kaç ayda ulaştı sanırım.

İlk başlarda yüksekteyken derslere gitmeye üşenmekle başladı, sonra yurtdışına çıkarken evrak işlerini yapmaya üşeniyordum, daha sonra hatunla yaşarken bulaşık yıkama ve oda toplama gibi şeyler zor gelmeye başladı derken geri döndüm.

Bu sefer iş biraz daha farklı şeylerden üşenmeye dönüştü; arkadaşlarımla buluşmaya üşeniyordum, doktora gitmeye üşeniyordum, iş görüşmesine gitmeye üşeniyordum vesaire... Derken yıl başında işe başladım, farklı bir şehire taşındım.

Yalnız yaşarken ilk başlarda bayağı düzelmiştim esasen, vakitli kalkıp, öğünleri atlamadan yiyordum, yemek yapıyordum, evi topluyordum severek.

Fakat bir süre sonra işler bayağı kötü gitmeye başladı, özellikle son 2 aydır iş yaşamsal boyutlara geldi; evde yemek yemeyi/yapmayı geçtim, iş zamanı öğlen yemeği için restorana gitmeyip tost ya da bisküviyle geçiştiriyorum günü. Akşam da evde yine fast food yiyorum bulaşık çıkmasın diye. (bulaşık makinem var, bağlatmaya üşeniyorum) Zaten iş saatim diye bir şey yok şu sıralar; 10'da falan kalkıp gidiyorum, 4 gibi eve dönüyorum ya da arkadaşlar sürükleyip bir yerlere götürüyorlar.

En son geçen salı günü bayağı kötü oldum, hastalanıp işe gitmedim, sulu ishal deniyor sanırım; ateşim falan çıktı, başım dönüyordu bayağı. Evde yemediğim için dolap falan da boştu, dışarıdan yiyeceğim şeyleri de midemde tutma ihtimalim olmadığını düşündüğümden öylece yattım bayağı; en son işe gelmeyeceğimi söylediğim arkadaş telefon açtı nasılsın diye, kötüyüm diyince gelip hastaneye götürdü ki taksiye binsem 5dk sürmezdi gitmem, yattığım yerden kalkmaya üşendim o halimle bile.

Depresyonda mıyım diye düşünüyorum bazen, depresyona girmeme neden olacak bir şey yok hayatımda. Kız arkadaşımla, ailemle, iş arkadaşlarımla ve iş ortamımla vs. aram çok iyi. İyi kazanıyorum, işe başladığımdan beri zerre stres hissetmedim üzerimde. Bayağı bayağı mutluyum.

Bir de şöyle bir detay var, tüm üşengeçliğim evden ya da fakültedeki odamdan çıkana kadar sürüyor; bir kez kapıyı kapattığımda bir çok şeyi yapabiliyorum.

Neden böyle oluyor hiç bir fikrim yok.

Doyasıya nefes al. Doyasıya su iç. Güzel beslen. Güzel dinlen.

Bunlar temel ihtiyaçların. yeteri kadar nefes almaz isen ki aldığın oksijenin %70'i beynine gider ve yeteri kadar nefes alamaz isen yapacağın her iş için bir yetersiz enerji hissine kapılırsın ve bir üşengeçlik hissedersin.

Aynı şekilde bol miktarda su ve sağlıklı besinlerde iyi dinlendikten sonra yapmak istediğin herşey için sana gerekli fiziksel ve mental enerjiyi sağla.

Nasıl doğru nefes alacağını nefes eğitmenlerinden ya da kitaplarından öğrenebilirsin. Ama kitabını yazan ve seni eğiten kişinin şişman olmamasına özen göster. Düzgün nefes alan adam fit olur.

[Soris]

çok doğru.

cem şen in nefes kitabını da öneriyorum bu konuyla ilgili.

[diaboliq]

eğer izmirdeysen arkadaşım nefes teknikleri üstüne eğitim aldı. seanslar yapıyor baya millete ben çok anlamıyorum tabi.