Üşenmenin hastalığı oluyor mu?

[deadwoll]

Son bir kaç yıldır türedi bünyemde ama ciddi boyutlara son bir kaç ayda ulaştı sanırım.

İlk başlarda yüksekteyken derslere gitmeye üşenmekle başladı, sonra yurtdışına çıkarken evrak işlerini yapmaya üşeniyordum, daha sonra hatunla yaşarken bulaşık yıkama ve oda toplama gibi şeyler zor gelmeye başladı derken geri döndüm.

Bu sefer iş biraz daha farklı şeylerden üşenmeye dönüştü; arkadaşlarımla buluşmaya üşeniyordum, doktora gitmeye üşeniyordum, iş görüşmesine gitmeye üşeniyordum vesaire... Derken yıl başında işe başladım, farklı bir şehire taşındım.

Yalnız yaşarken ilk başlarda bayağı düzelmiştim esasen, vakitli kalkıp, öğünleri atlamadan yiyordum, yemek yapıyordum, evi topluyordum severek.

Fakat bir süre sonra işler bayağı kötü gitmeye başladı, özellikle son 2 aydır iş yaşamsal boyutlara geldi; evde yemek yemeyi/yapmayı geçtim, iş zamanı öğlen yemeği için restorana gitmeyip tost ya da bisküviyle geçiştiriyorum günü. Akşam da evde yine fast food yiyorum bulaşık çıkmasın diye. (bulaşık makinem var, bağlatmaya üşeniyorum) Zaten iş saatim diye bir şey yok şu sıralar; 10'da falan kalkıp gidiyorum, 4 gibi eve dönüyorum ya da arkadaşlar sürükleyip bir yerlere götürüyorlar.

En son geçen salı günü bayağı kötü oldum, hastalanıp işe gitmedim, sulu ishal deniyor sanırım; ateşim falan çıktı, başım dönüyordu bayağı. Evde yemediğim için dolap falan da boştu, dışarıdan yiyeceğim şeyleri de midemde tutma ihtimalim olmadığını düşündüğümden öylece yattım bayağı; en son işe gelmeyeceğimi söylediğim arkadaş telefon açtı nasılsın diye, kötüyüm diyince gelip hastaneye götürdü ki taksiye binsem 5dk sürmezdi gitmem, yattığım yerden kalkmaya üşendim o halimle bile.

Depresyonda mıyım diye düşünüyorum bazen, depresyona girmeme neden olacak bir şey yok hayatımda. Kız arkadaşımla, ailemle, iş arkadaşlarımla ve iş ortamımla vs. aram çok iyi. İyi kazanıyorum, işe başladığımdan beri zerre stres hissetmedim üzerimde. Bayağı bayağı mutluyum.

Bir de şöyle bir detay var, tüm üşengeçliğim evden ya da fakültedeki odamdan çıkana kadar sürüyor; bir kez kapıyı kapattığımda bir çok şeyi yapabiliyorum.

Neden böyle oluyor hiç bir fikrim yok.

TL;DR Saçma sapan bir sorunum var, mutluluk batıyor olabilir.

[Akhlaur]

Aga saçma gelebilir ama bilgisayar oyunları falan oynuyorsan oynama bir süre.

[sunthewhich]

Kronik Yorgunluk Sendromu diye birşey var. Bir bak istersen.

Ben de tembelliğime neden ararken bunu bulmuştum. Şimdi soran olursa ben hastayım ondan böyle diyorum. süper bişi.

[Fistan]

genclerin %90 ı böyle
sana has bişey diye düşünme

[BlaCk]

Akhlaur said:

Aga saçma gelebilir ama bilgisayar oyunları falan oynuyorsan oynama bir süre.

ne alaka la?

[Flassh]

ben üşeniyorum diye 20 yıldır evden çıkmadım

[deadwoll]

Çevremdeki kimse böyle değil ya, ben de böyle değildim. Kardeşim de böyle değil.

Üniversite hayatım boyunca hayvan gibi spor yaptım, gezdim ettim, her işimle kendim uğraştım.

@Akhlaur, abi oyun oynamaya da üşeniyorum bazen. Hatta eskiden bayağı film izliyordum şimdi filmlerin de sonunu getiremiyorum ya da filmi açmıyorum direk.

[Akhlaur]

BlaCk said:

Akhlaur said:

Aga saçma gelebilir ama bilgisayar oyunları falan oynuyorsan oynama bir süre.

ne alaka la?

Bilgisayar ışınlarından çıkan radyoaktif ışınlar insan beynindeki tetra dalgacıklarını etkileyip insanın hareket fonksiyonunu sağlayan enzim bezlerini tembelleştiriyor abi.

Yok lan oyunlar uyuşturucu etkisi yapıyor, gerçek hayat sıkıcı,gereksiz zaman kaybı üff aman çok iş yapmasan da olur geliyor.Oyunlarda ki akıcılık yok, 5 dk lık işi düşünmek ve kafanda yapmak 3sn iken gerçekten sen yapınca uzun sürüyor, oyunlarda ise alıştığın o değil.Hakkaten çok fark ediyor bir süre oyunları bırakınca.

Her oynayan atlamasın şimdi bende öyle değil diye, herkeste bağımlılık etkisini göstermiyor zaten.

@deadwoll

Abi bende de öyle durumlar vardı.Çeki düzen vermeye çalışıyorum mesela hala kendime, oyun oynamayınca yapabiliyorum mesela.Ya da bilgisayarda vakit geçirmeyince diyeyim.Film izlemek, kitap okumak bile uzun iş geliyordu.İzlediğim diziler bile 20dk lık olanlardı.Tv izlemiyorum zaten, bilgisayarı da kapayınca birşeyler yapmaya başlıyor insan ancak.

[Fistan]

ben bakkala bile inmiyorum
sabah kalk işe git, arac kullan yemek ye falan filan eve dönünce fiziksel zihinsel olarak yoruluyorsun
biri bişey dediginde içinden bi dinleneyim diyorsun
tempo yapmak kolay değil öyle sürekli

[vaperon]

"Canınız dayak istiyor sizin. Eşşek kadar adam oldunuz hala mızmız çocuklar gibisiniz. Buna da bir kulp arıyorsunuz acaba hastamıyım diye. Bi sektirip gidin"

Derdi büyüklerimiz. Hepsi şükürsüzlükten bunların...

[Vidar]

sana poroblem lazım.

[deadwoll]

Yok ya ben, nasılsın? diyene kafasına göre hamdolsun/çok şükür/süper/mikemmel diyorum hep sdfgjhdg

[razzo]

Ben de aynı durumdaydım. Spora gittigim dönemlerde böyle hissetmiyordum, bıraktıktan sonra 6-7 ay dedigin gibi yasadım. Basta herseyi düzene oturtmusken bir anda her seyden usenmeye basladım, dedigin sebeplerden dolayı fast food a sardım. Spor yaparken vermis oldugum yagları da geri almıs oldum boylece. Ben de depresyonda mıyım acaba diye kendi kendime sorup durdum, hic de depresyona sebep olacak bir nedenim de yoktu.

Cozum olarak bence usengeclikle inatlasman gerekiyor. Baslarda kendini zorlamalısın. Evi mi toplaman gerekiyor? Kendinle kavga edip toplayacaksın. Baska cozum bulamadım ben. Ha bir de spora tekrar gidiyorum, gercekten yardımcı oluyor hayatımı duzene sokmamda.

[senko]

fistan'in dedigi %90a ulasiyoruz yalniz saka maka

aldigim ocagi baglatmadim rahat 4 aydir kutusunda duruyor
firini tasindigimdan beri cikarmadim yerinden
evde lamba patladiydi 3 aydir degistircem hep kalio
filmlerin/dizilerin sonunu getirememe bende de var
oyun oyniyim diyorum install edilirken sikiliyorum oyundan
disari cikmaya useniyorum, zaten ankara da allahin bile unuttugu bi yerde yasiyorum o yuzden ciksam da bisi olmuo

boyle uzar gider
yalniz degiliz a dostlar...

[7thBreath]

benim bazı üşengeçliklerimi yazsam buraya haline şükredersin, benim de fark ettiğim şey bu üşengeçlik evden çıkana kadar sürüyor evden çıkınca herşey normal.

[MrLevie]

"oğlum biri şuraya düşüncelerimi yazsın"

konumundayım

[Kojiroh]

Aynı moddayım. Bi ara "ulan psikolojik bi olaydır ama en azından hastalık değildir, bi kitap alıp okuyayım" diye bu kitabı buldum ama sonra yorumlarını okumaya da, kitabı almaya da üşendim. Alıp okusak mı ki, işe yarar mı ki acaba lksjdfnlksd

http://4.bp.blogspot.com/-GmLeJaZwUAQ/UNSBInp5EEI/AAAAAAAAAl0/3BciOyVndpg/s400/KisiSEL-ATALETi-YENMEK-CEP-BOY-_100695_1.jpg

[SeaGle]

b12 olctur

[fenn]

hastalık mı bilemem ama çözüm
Budaklı ıslak meşe odunu

[Roqq]

Bu sıkıntı bende de var.

Üşengeçliğimi yendikten sonra ne olacak ? diye düşünüp; bir karara varamayınca, vazgeçiyorum çabamdan adsf.

[Fin]

Usenmiyorumda çok erteliyorum hepsi birden patlayinca yapiyorum

[senko]

evden cikinca problem kalkiyorsa sikinti o kadar buyuk degil aslinda da
bende hep var bu durum. evde iste okulda askta...

belki 2aydir gocmenlik vizesi islemlerini baslatcam, yuksek lisans belgelerini toplayacam
yok...

[fenn]

üşengeçlik değilde tembellik bazen gerekli

[jacabo]

hersey ile ilgili usenme durumu
beslenmenize filanda dikkat etmeniz gerekiyor

spor yapin gecer kisa zamanda

[Litminov]

Ben de aynı durumdayım sabah kalktığım gibi denize girdim. Kahvaltımı yaptım şimdi odadan çıkasım gelmiyor. Dışarı bir adımımı atsam geçecek ama çıkıp da 2 adımlık plaja inmeye üşeniyorum.