Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Arkadaş meselesi...


Bone

Öne çıkan mesajlar

Şu sıralar içimde şöyle bir sıkıntı var, düşünüyorum ama çözüm bulmayı beceremedim.

İstiyorum ki farklı şehirlerde yaşayayım, farklı ülkelerde yaşayayım.
bir göçebelik dürtüsü alttan alttan rahatsız ediyor.
Sırf turist olarak dolaşmak değil, 2 yıl bir ülkede kalayım, 2 yıl diğer ülkede kalayım felan hesabı.
sık sık ankara-kıbrıs gidip gelmenin etkisi de var sanırım bunda.
mobil bir yaşam yani.

öte yandan sabit bir hayat, daha doğrusu sosyal düzen arzusu da mevcut.
bazı kişiler görüyorum mesela, iş hayatında bir arkadaş çevresi kurmuş. tüm gün beraberler, öğlen yemeğini beraber yiyorlar, haftasonu gene buluşuyorlar felan.
düzenli sosyal hayatları var yani.

peki buraya kadar dediklerimin ne alakası var,
işin özü şu...

farklı şehirlerden sevdiğim, karşılıklı oturup sohbet etmeyi sevdiğim bazı kişiler var. bazıları ankarada, bazıları kıbrısta, bazıları antalyada felan, ortaokuldan/liseden çok sevdiğim bazıları da istanbulda. her biriyle tek tek oturup konuşmak, sohbet etmek istiyorum. her akşam dışarıya çıktığım, buluştuğum kişiler olmalarını istiyorum.
diyelim ki böyle bir şey için ankara'da kaldım, ne biliyim odtüye, bilkente felan girdim, kalıcı bir hayat kurmak için. peki diğer şehirlerdekini napacam? onun için her akşam kıbrısa gidemem ki mesela...
ayrıca farklı ülkelere de gitme isteğim bunun önüne geçecek.

ne ki peki, tüm bu arkadaşlara, onlarla yaşama arzusuna elveda diyip gözümü kapatıp yurtdışına mı gideyim?
e, sırf facebooktan mesajlaşmak da olmuyor ki. adamı seviyorsun, görmek istiyorsun.

şey gibi bir düşünce bu.
her akşam pizza yersin. pizza çok güzel bir yemek.
ama aynı anda her akşam farklı bir yemek de yemek istiyorsun, bir akşam inegöl köftesi, bir akşam tavuk külbasti, bir akşam sushi felan fena olmazdı hani...

yani, sonuç olarak, seyyah olma ve sabit olma arzuları içinde sıkışıp kaldım. kıbrıstan, izmirden felan üniversiteler için teklif geliyor. kalmak istesem güzel yerler de var. ama her gün aynı şehirde kalıp ölene kadar da orda çakılıp kalmak istemiyorum. gezip görmek farklı şehirlerde yaşamak istiyorum.

ne yapmak lazım böyle bir durumda...
"nasıl olsa geçer bu hislerin, arzuların" diyip zamana mı bırakmak en iyisi...
başka bir çözüm yolu bulamadım çünkü.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

hayattaki önceliklerini belirliyip ona göre yasamazsan hep yalan olursun.
hayatta arkadaslarindan daha mühim seyler varsa, nebliyim yurtdisina gidip egitim almak gibi, arkadas gibi seylerden bi vadeligine vazgecmek zorunda kaliyorsun. o tercihi hep yapmak zorundasin hayatta.
sonucta ayni seyi yeri geldigi zaman arkadaslarin da yapacaktir.
hakli olarak.
kendinden önce arkadaslarini düsünürsen, o is yas.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

vaniLLe said:

hayattaki önceliklerini belirliyip ona göre yasamazsan hep yalan olursun.
hayatta arkadaslarindan daha mühim seyler varsa, nebliyim yurtdisina gidip egitim almak gibi, arkadas gibi seylerden bi vadeligine vazgecmek zorunda kaliyorsun. o tercihi hep yapmak zorundasin hayatta.
sonucta ayni seyi yeri geldigi zaman arkadaslarin da yapacaktir.
hakli olarak.
kendinden önce arkadaslarini düsünürsen, o is yas.


yurtdışında eğitim görmekten ziyade yurtdışında yaşamak daha ziyade benimkisi...
göçebelik derken onu kastediyorum.
seyyah gibin.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Law said:

Efendi Yoda'dan (may the force be with him) bir alıntı yapmak istiyorum. Deneme, yap yada yapma demiş Yoda Hazretleri. Sendeki sorunda bu kararsızlık. En kötü karar, kararsızlıkdan çok daha iyi bir karardır.

İşin özü karar ver.


Işin komik yanı, ilkokul, ortaokul, lisedeki "mottom" "en kötü karar, kararsızlıktan iyidir" idi...
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...