Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Evlilik sorunsalı - 2


skywalkr

Öne çıkan mesajlar

Arkadaşlar, daha önce aşağıdaki konuda paylaştığım evlilik hayatım ile ilgili sorunlarım şu aşamada bambaşka bir boyuta taşındı ve sizlerle paylaşma/danışma gereği duydum, bir çözüm bulamasak da rahatlamama sebep oluyor.

Önceki konu: http://forum.paticik.com/read.php?20,7126380,page=1

Size bir önceki konuda eşimin gizlice hamile kalma planları yaptığından bahsetmiştim ki örümcek hislerim beni haklı çıkardı, baba oluyorum, eşim 2 aylık hamile. Çok pis kumpasa geldim diyebilirim.

Kaza değil de kumpas olduğumu düşünmemin sebeplerine gelecek olursak;
-Eşimle doğum kontrol hapları ile konunmaktaydık ve bu doğum kontrol yönteminin koruma yüzdesi 99lar ile belirtilmekte.
-Hamile kaldığı hafta eşimde inanılmaz bir libido artışı vardı ve daha önceleri hiç olmadığı kadar arzuluydu.
-Hamile kaldıktan sonra delil arama çalışmalarım sırasında eşimin whatsapp mesajlarını kurcaladığımda çok yakın bir arkadaşının eşime azarlar bir tonla hamile kalmayı tavsiye ettiğini, hapları alır gibi yapar almazsın dediğini, eşiminde çalışmalara bu gece başlıyorum dediğine tanık oldum.
-Daha önce de eşimi ertesi gün hapını gizli gizli yutarken yakalamıştım.

Bu kanıtların sağlam bir tartışma sırasında elimi ne kadar güçlendirilir tartışılır.

Çünkü;
-Halime kaldıktan sonra da çok ağladı hazır değilim, doğuramam, korkuyorum fln diye...


İşin ilginç yanı hamile olduğunu öğrendiğimiz dönem benim tam da cesaret bulup, gemileri yakacak noktaya gelip, boşanmayı göze alıp, sorunlarımızı çatır çatır tartışmaya hazırlandığım dönemdi. Şimdi bu hamilelik elimi kolumu bağladı...

Daha önce de dediğim gibi yarı yolda bırakmayı sevmeyen biriyim, hele işin içinde çocuk varsa böyle bir kötülüğü ona yapabileceğimi hiç sanmıyorum.

Derken günler geceleri kovaladı, ben eşim ve ailelerimiz bu durumu hazmetti, kabullendi fln derken bambaşka sorunlar başgöstermeye başladı.

-Eşim ağır mide bulantıları nedeniyle iyice keyifsizleşti, sürekli mutsuz, bitkin, uykucu biri haline geldi.
-Sürekli doktorlardan rapor alıp işini ihmal eder oldu.
-Ne yemek yapar nede yer oldu.
-Hiçbir ev işini yapamaz oldu, ev resmen çöp ev gibi, bulaşıklar, çamaşırlar heryere saçılmış durumda, iş başa düştüğünden bir süre hepsini bekar hayatında olduğu gibi kendim yaptım fakat bende koy verdim son günlerde.
-Doktordan rapor ile izin aldığı günlerde sürekli bayrampaşadaki ailesinin evine gitmek istedi, benim sürekli iş yerinde olduğumu ve evde yalnız canının sıkıldığından yakınarak.
-Evimizden soğudu, uzaklaştı, annesinin evinde daha mutlu olduğunu dolaylı yoldan ifade etti.
-Bana karşı olan ilgisini kaybetti vs.


*Annesinin evi bayrampaşada, bizim evimiz ise ataşehirde.
*Eşimin iş yeri mecidiyeköyde, benim iş yerim kartalda.

Ben izmirli olduğumdan ve çok şanslı ve güzel bir çocukluk geçirdiğimden ötürü istanbulda çocuk yetiştirmenin zorluğunu çok net bir şekilde gördüm ve eşimle en başından beri 3-4 sene sonra çocuk olduktan sonra izmire taşınabilir myiiz diye planlar yapıyorduk.

İstanbulda da en güzel ve kolay çocuk yetiştirilecek semt olarak ataşehiri düşündüğüm için orada site içi havuzlu parklı bahçeli bir yerden eve çıktıydık.

-Şimdi ise eşim, annem izmirden gidip gelmesinin zor olacağını, kendi ailesine yakın olması sebebiyle daha 1 senesi dolmadan tekrardan bayrampaşaya taşınmayı ister oldu. Çocuk bakımı sırasında daha kolay yardımcı olabilir diye. EE madem böyle olacaktı biz ne diye en güzel çocuk burda yetiştirilir diye ataşehirde binbir masraf ile eve çıktık? Hatta emlakçı gösterdiğinde, eşim illa tutalım bu ev kaçmasın diye resmen yalvardı ağladıydı.

-Ben ise en başından beri bayrampaşa, gop, mop vs yerlerde yaşamak istemediğimi, daha kaliteli ve nezih bir semtde yaşamak istediğimi ona tekrar tekrar belirtmiştim.

Eşim 3 gündür annesinde ve haftasonu gelmesine rağmen hala evine dönmeyi düşünür bir hali yok.

Evdeykende sürekli canı sıkkın, yalnızlık çektiğinden şikayetçi, mutsuz, tv karşısında yatıyor sürekli. Zorla konuşuyor benimle.

Evlenmekten pişman fakat bunu itiraf edemiyor sanki. Aynı şekilde bende.

İnsanlar sevdikleri için herşeyini bırakıp başka anadolu şehirlerinde yaşamayı göze alırken, eşim kendi çok isteyip de tutturduğu eve gelmez, kocasını günde 1-2 kez nezaketen arar oldu.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

burada değil de bir "çift terapisti" falan düşünseniz danışmak için? Masraflıdır ama karar vermenizi kolaylaştırır.

whatsup mesajlarını sordun mu peki? Yüz yüze konuşmalısın bence bu konuyu.

Allah korusun, bebek daha çok küçük, ama bebeği kaybederseniz bu ilişkinin hiç şansı kalmıyor sanki.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Yarı yolda bırakmak mantığını çözebilmiş değilim. Nasıl bir suçluluk duygusudur bu? Ya da değilse nedir? Akıl var mantık var, yol yakınken boşanın, birbirinizin hayatlarını karartacağınıza. Çocuğa da yazık mazık olmaz şimdi boşanırsanız, tek sorun velayet olur ya da çocuğun doğmasını istiyor/istemiyor oluşunuz. İlerde birbirinizi gırtlakladığınızda emin ol daha çok üzülür o çocuk.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

sostizm said:

burada değil de bir "çift terapisti" falan düşünseniz danışmak için? Masraflıdır ama karar vermenizi kolaylaştırır.

whatsup mesajlarını sordun mu peki? Yüz yüze konuşmalısın bence bu konuyu.

Allah korusun, bebek daha çok küçük, ama bebeği kaybederseniz bu ilişkinin hiç şansı kalmıyor sanki.


Aynen, Allah korusun, affetsin bazen düşük olsada boşanabilsem diye düşünürken buluyorum kendimi. Sonra da ne saçmalıyorum, masum bebeğin ne suçu var diye kendi eşekliğime kızıyorum vs.

Ama bebeğim olursa da onu canımdan çok seveceğimi ve resmen hayatımı ona adayacağımdan eminim.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

abi annesiyle birlikte güzel bir aile hayatı geçiremeyeceğin bir çocuk da çok anlamlı değil bence. hani diyosun ya onun suçu ne. Bence zor bir karar kesinlikle ama çocuğu aldırın süresi geçmediyse.

sonuçta bebek dediğin şey karşılıklı alınan ortak karar neticesinde olmalı, öyle arkandan hap map işler çeviren kadının anne olmaya hakkı yok bence.

hele ki mevcut durumda yemek yapmıyo, temizlik yapmıyo diyosun, çocuk olunca daha beter olacak herşey.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Sacros said:

Yarı yolda bırakmak mantığını çözebilmiş değilim. Nasıl bir suçluluk duygusudur bu? Ya da değilse nedir? Akıl var mantık var, yol yakınken boşanın, birbirinizin hayatlarını karartacağınıza. Çocuğa da yazık mazık olmaz şimdi boşanırsanız, tek sorun velayet olur ya da çocuğun doğmasını istiyor/istemiyor oluşunuz. İlerde birbirinizi gırtlakladığınızda emin ol daha çok üzülür o çocuk.


Yanlışın şu, ben o tür gırtlaklayacak bir karakterde değilim. Çocuk için tüm sıkıntılara katlanırım, mutlu olmanının yollarını bulabilirim. Ama eşim bunu yapabilecek mi?

Kendi hatalarımızdan ötürü bir çocuk dünyaya getirip, sonra biz anlaşamıyoruz diyerek boşanıp, o çocuğa hayatı zindan edecek kadar bencil değilim ne yazık ki.

Bu şartlar altında bile çok sıkıntı çekerim belki ama çok güzel ve mutlu bir çocuk yetiştirebileceğime inanıyorum.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

evlilikten soğuyorum abi ben böyle şeyler okuyunca yada duyunca.
çocuk varsa sakat zaten abi haberin olsun.

daha dün bi kız arkadaşım boşandı , çalıştığı için 200 tl nafaka bağlandı(çocuk var bitane) bütün velayeti aldı babadan. çalışmıyo olursa 500 tl falan oluyomuş nafaka.

nafaka çok mada faka
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

diaboliq said:

evlilikten soğuyorum abi ben böyle şeyler okuyunca yada duyunca.
çocuk varsa sakat zaten abi haberin olsun.

daha dün bi kız arkadaşım boşandı , çalıştığı için 200 tl nafaka bağlandı(çocuk var bitane) bütün velayeti aldı babadan. çalışmıyo olursa 500 tl falan oluyomuş nafaka.

nafaka çok mada faka


Abi nafakada sıkıntı yok, sonuçta velayet annede kaldıysa, bebeğin masraflarına gidecek o para. Gocunmam.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Bence seviyosan git konuş.

Dur lan bu değil tam tersi olacaktı , sevmiyosan git konuş. Zorla durulmaz bunu heralde 100 kişiye anlatsan 100 aynı cevabı alırsın. Bizden 'dayan be abi belki ileride düzelir' falan dememizi bekleme.

He illa devam ettirmenin yolunu arıyosan , karını olduğu gibi kabulleniceksin , bırak yatsın dinlensin bizde de tam tersi var , bok gibi bi yerde çalışıyo , istifa et yat keyif yap diyorum asgari ücrete haftada 63 saat falan çalıştı kız inatla , o yüzden nasılsa öyle kabul edip sevinicen yaşasın çocugum olucak falan diye.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

bayrampaşaya gelmeyin, -kız göçmen falan mı bu arada? yada urfalı?

prof. yardım almayı deneyin,

aldıysanız daha iyisini deneyin

anlatıkların gibiyse boşanın da, alırken kilimin altına hiç mi bakmadın?

büyük bir sorun bu gerçekten bazen, sevince ufak tefen "defoları" görmezden gelip dolduruyorsun ama sonra böyle ortaya çıkıyorlar, yazık oluyor.

ayrıca kendini farklı tanıttı diyorsunda, tanışma faslında sana cazip gelen şeyler nelerdi onların üstüne gitsen falan belki bir orta yol bulursunuz diyeceğim de,

çizdiğin portre fazla tanıdık geliyor bana, genelde karşılaşılacak potansil türk kızı durumu, hayat evlenme ve yatmaya odaklı? ailesinden gördüklerini kopyalıyorlar, erkek veya kadında, aldığı eğitimde maalesef fark yaratmaya yetmiyor,

bu arada mahsuru yoksa kız nereli anne baba?
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Rasmon said:

abi annesiyle birlikte güzel bir aile hayatı geçiremeyeceğin bir çocuk da çok anlamlı değil bence. hani diyosun ya onun suçu ne. Bence zor bir karar kesinlikle ama çocuğu aldırın süresi geçmediyse.

sonuçta bebek dediğin şey karşılıklı alınan ortak karar neticesinde olmalı, öyle arkandan hap map işler çeviren kadının anne olmaya hakkı yok bence.

hele ki mevcut durumda yemek yapmıyo, temizlik yapmıyo diyosun, çocuk olunca daha beter olacak herşey.


Abi mutlak bir mutsuzluk yok, kavga gürültü de yok, sadece evli değil de sevgili gibiyiz diyeyim.

Benzer süreçten geçen arkadaşlarım hamilelikte böyle şeyler normal fln diyor.

Yemek temizlik fln yapmamasında tansiyonunun sürekli düşük ve midesinin sürekli bulanık olmasının da payı var.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

abi ilk önce geçmiş olsun, emin ol çocuğunun olması senin evliliğine uzun dönemde bir fayda getirmeyecek. Belki bir süre çocuk heyecanıyla evlilik yürüyecek ama günü geldiğinde daha beter patlayacak.

Ben yerinde olsam (yani süresi geçmediyse) çocuğu aldırırdım.

Hem eşin hem senin için en iyisi bu çünkü iki tarafta mutsuz.

Zaten önceki konuda da anlattığın gibi bir kadınla vakit geçirmek güzel değil ki. Üstelik hamile olduğunu öğrendikten sonra da katlanarak büyümüş bu. Eve gelmeyi düşünmemesi, ailesinin yanında kalması son raddedir bana göre.

Kendini ezdirme abi, ortada bir şey yokken nedir anne baba yanına gitmek. Yok mutsuzum yok yalnızım vs...
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...