Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Şöyle bi hayata ne yapmalıyım?


Maxwell1

Öne çıkan mesajlar

Merhabalar,

evet balonum uçuşuyor daha. Aslında çok uzun yazdım, okudum burada ama yaklaşık 1 senedir de sadece üye olmadan bakınıyordum. Bugün ise atarlandığım bir geceme denk geldi ve ilk postumu böyle atmak istedim.

Belki Wot olabilir ama umarım okursunuz =)

Yazacaklarımı aslında daha çok sizden fikir almak istediğim için yazacağım. Çünkü her hareketimin doğru veya yanlış olduğu konusunda bir türlü kendimi ikna edemiyorum.

Roman havasında geçmemesi için özet geçeyim,
1985 doğumluyum. Aslında en büyük derdim hayata atılmakta çok geç kalmış olmak ve yaşım.

Anadolu Lisesi'nde son sınıftayken babam iflas etti. Ben daha önceden sınıfta kalmıştım ve biz başka bir şehire gittiğimiz için 3 tane bütünleme sınavına girememiştim. Sonra girdim ancak kalınca 1 tanesinden başka hakkım kalmadığı için okuldan atıldım.

Açıköğretim lisesinden tamamladım liseyi. İlk sene başka şehirde yarım dönem kayıpla dershaneye başladım. Berbat bir hayattı o sıralar hep kaçasım vardı. İlk sene üni kazanamadım. Tekrar gittim bu sefer kendimi toparladım final dershanesinde çok iyi puanlar yapıyordum. Tek derdim 54 olan okul puanımdı. Ne olduysa sınavda inanılmaz sıçtım. 293 gibi bir puan geldi. 4 seneliklerin altına 2 yıllık bi okul yazmıştım o geldi. Mersin'de turizm okudum.

2. sınıftayken babam borçlarından dolayı hapse girdi. 1 sene kaybettim. Tam topladım durumu derken okulun ve hocanın hatası ve daha sonrasında üzeri tamamen kapatılan bir durum nedeni ile yarım dönem daha kaybettim. 3.5 sene de tamamladım. tabi bu buçuk yılın bir anlamı yok aslında 4 sene.

Bu süreçte hem çalışıp hem DGS'ye hazırlandım. Aslında çok bıkmıştım herşeyden dgs'yi daha önceler hayat meselesi gibi görürken sonra vazgeçmiş bir şekilde girdim sınava. Pek çalışmadım yani ama Anadolu Üniversitesi turizm'e geçiş yaptım.
25 yaşında okumaya devam.
2 sene okuduktan sonra Erasmus sınavına girdim. İngilizcem ve not ortalamam iyiydi kazandım.

Bu sırada da AÖF iktisat son sınıfa geldim.

Şu anda durumum şu şekilde,

Avusturya'da management anlamında iyi bir okul olarak gösterilen bir FH okulda erasmus öğrencisiyim. Normal erasmus anlayışından biraz uzak ve zorlayan bir okul, tamamen ingilizce eğitim verdiği için burayı seçtim. İlk dönem bitti.

İkinci dönemde kalmak istiyorum. Şu sıralar kafamı en çok yoran da bu. Vize başvurumu yaptım, kabul mektubumu aldım ancak.

28 yaşına geliyorum. Stajlarım harici doğru düzgün iş tecrübem yok. Neredeyse her gün "ulan ne yapıyorum ben ya" diye soruyorum.

Çok fazla şey istiyorum, ancak çok geç kaldığımı hissediyorum.

öyle bir psikolojideyim ki artık insanların hayatlarını okurken ve ya duyarken mezun oldukları yaşı ve işe başlama yaşlarını çıkarıp kendimle kıyaslıyorum.

Kendime çok güveniyorum, tüm hatalarımdan oldukça fazla ders aldım ve tecrübe kazandım. Ancak artık hata yapmak istemiyorum.

Farklı sektörlere özeniyorum. Turizm yapıp yapmak istemediğimi bile bilmiyorum. Bazen finans sektöründe olmak istiyorum bazen dijital medya üzerine bir şeyer yapmak ya da bir pazarlama gurusu olmak istiyorum.

Tek bilmediğim nerede olduğum ve gerçekten ne yaptığım?
Şimdi ikinci dönem tekrar avusturya'ya gidicem. Sizce bu kararım ne denli doğru?

teşekkürler =)
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Zararin neresinden donsen kardir. insanlar 40 yasinda bile universite okuyo. baskalarinin hayatini ve yaptiklarini ne kadar dusunursen, o kadar kendi yasantindan ve geleceginden kaybedersin. hem ayni okulu bitirseniz bile onlara gore daha olgun ve tecrubeli oldugundan kiskanilicaksin. Sen hayata ne kadar iyi tarafindan bakarsan hayatta sana o kadar iyi bakar.

Hadi aslanim bitir su okulu gel.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

ben de bir şekilde fakülteyi bırakıp geri döndüm, şimdi benden nerdeyse 10 yaş ufak çocuklarla okuyorum. evet zor geliyor ama bir yerden de başlamak lazım tekrar. geç kaldıysan ne olmuş yani. her şeyi zamanında yapan insanlar çok mutlu oluyor diye bir kural kaide yok.

hani çok klasik olacak ama sağlığın iyi olduktan sonra her şey olur. bizim okulda 70 yaşında aftan dönen adam var. eninde sonunda bu senin hayatın ve sadece bir kere yaşayacaksın. şu anda yaşadığın neyse onu güzel yaşa. sanane milleten.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

@roket adam yok okul uzatmıyor eğlenme lüksüm yok tabi ancak dersten kalma riski daha fazla zaten sadece 15 kredi ders vermem gerekiyor seçmeli olarak. Tezimi ve bütün zorunlu derslerimi tamamladım. Kalma isteğim, gezip görmek eğlenmek değil zaten. İngilizce ve almanca'ya odaklanmak. Üstelik 1 dönem yerine 2 dönem avrupa'da olmak tabi ki insana daha çok şey katacaktır.

**

Ya ben insanların düşüncelerini pek takmıyorum, takmamaya çalışıyorum aslında. Sadece gerçekten bu yaptıklarım değiyor mu diye düşünüyorum. Ailem de eğitim konusunda en kötü olan bendim aslında bu da bir gaz verdi. Annem babam ablam çok iyi ünilerden mezunlar.

Turizm bile onların gözünde aslında bölüm değil. Ama bana çok destek veriyorlar her kararımda arkamdalar. Benim derdim, bu yaşta turizm okuyor oluşum.

Bilmiyorum, insanların hayatlarına daha etki edebilen daha ciddi işler yapmak istiyorum ileride. Türkiye'de marka okullardan birinde master yapmak istiyorum...
Çok şey istiyorum, nasıl yapacağımı biliyorum ama boşa mı kürek çekiyorum acaba çalışıp bir an önce para kazanmak daha mı iyidir diye düşünüyorum her gün.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

çok şey istiyorum diyorsun ama şunu unutma herkes bir şeyler ister kimisi senin gibi iyi bir üniversitede master yapmayı, bir diğeri ev ister, araba ister bir diğeri mesleğinde iyi olmayı ister. Ne istediğinin pek bir önemi yok ama her zaman bu şeyleri "isteyenler" değil isteyipte aynı zamanda bedelini ödemeye razı olanlar alır.

tr'de iyi bir okulda master yapmanın bedeli neyse sen de onu ödemeye razıysan niye olmasın?

Yaşım geçti diyorsun? Hayrola nereyee? Hatırlatta bir ara üzerine toprak atalım. :D
Elin amerikalısı ortalama 23-25 yaşında tıp öğrenimine giriyor. şimdi bunu bizim tr'deki 17-18liklerle kıyaslayınca bu adamlar doktor olmak için" geç mi kalmış oluyor?

Yaş ve zaman gibi insan icadı olan doğada olmayan şeyleri niye kendinize engel olarak görürsünüz ki?

İnsanların düşüncelerini "takmıyorum" diyorsun ama hemen ardından da "takmamaya çalışıyorum" demenden anladığıma göre sen bu adamları baya bir takıyorsun. Ne olursa olsun bunu yapma.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Ya haklısın, aslında ben kendi adıma yaşı hiç önemseyen biri değilim. 50 yaşındaki babama avukatlığa geri dön baskısı yapmışımdır. 30 yaşındaki adam liseye başlııcam üniye gidicem dese desteklerim.

Benim kafamda bu düşünce oluşturuldu resmen. Hiç unutmuyorum bir hocam vardı adam tahtaya 25 yazıp bu yaşa kadar bişey oldunuz oldunuz yoksa unutun demişti =)

Keza çevre baskısı, oo neden geç kaldın bu kadar, çok uzatmışsın okulu falan filan gibi cümleler kurabiliyorlar ne yaşadığını ne kadar hata yaptığını ya da nelerin içine düştüğünü bilmeden.

Benim tek derdim şu an hala aileme maddi anlamda yardımcı olamamak. İngilizcem çok iyi, almancam da orta düzey içimde inanılmaz bir hırs var ancak yaptığım her şey için emin olamıyorum.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Zaten güzel gidiyor muşsun gibi geldi bana. Kendinden şüphe etme, yaparım, yapacağım derken yaptım dersin. Maddi sıkıntın olacağını düşünüyorsan part time iş bak öğrencilere iş veren bir sürü yer var ve hayata geç başlamak senin durumunda bence hiç sıkıntı değil. Yaşında o kadar büyük değil çok takma kafana ^_^
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Maxwell1 said:

Ya haklısın, aslında ben kendi adıma yaşı hiç önemseyen biri değilim. 50 yaşındaki babama avukatlığa geri dön baskısı yapmışımdır. 30 yaşındaki adam liseye başlııcam üniye gidicem dese desteklerim.

Benim kafamda bu düşünce oluşturuldu resmen. Hiç unutmuyorum bir hocam vardı adam tahtaya 25 yazıp bu yaşa kadar bişey oldunuz oldunuz yoksa unutun demişti =)

Keza çevre baskısı, oo neden geç kaldın bu kadar, çok uzatmışsın okulu falan filan gibi cümleler kurabiliyorlar ne yaşadığını ne kadar hata yaptığını ya da nelerin içine düştüğünü bilmeden.

Benim tek derdim şu an hala aileme maddi anlamda yardımcı olamamak. İngilizcem çok iyi, almancam da orta düzey içimde inanılmaz bir hırs var ancak yaptığım her şey için emin olamıyorum.


Tek yapman wastinin de dediği gibi, kendinden emin olmak.
Eğer koyduğun hedefler ve amaçladığın hayaller için GEÇ OLDUĞUNU düşünüyorsan evet hayal ve hedeflerin için yaşlanmışsın demektir.

Ama kaldı ki daha 30 değilsin, 30 da yolun yarısı bile değil... Kaldı ki bu yarıya kadar geçen ömrün 20 21yaşına kadar olan kısmı tamamen bilinçsizce(45ine kadar gelip halen 10 yaşındaki çocuk kadar olgunlaşamayanları ayrı tutuyorum) geçiriyosun, kısacası sen daha 7 8 yaşındasın hayat okulunda.
7 8 yılda yaptıklarına bak, ne kadar çok şey yaptığını anlarsın.
Balonlu değilim ancak, kendi hayatımdan örnek veriyim sana.
Neredeyse senle yaşıtım. 5 senemi yurtdışında okuyarak geçirdim zamanında. Döndüğümde güzide ülkem diplomamı saymadı, liseyi baştan okuttu. Etti mi sana ordan 3 sene zarar? 2 sene de öss ye kastırırsın etti 5.
Ailem ile bağlarımın koptuğunu ve senelerdir kendi geçimimi kendim sağladığımı saymıyorum, anlatmıyorum bile...

Bunlar da bana kafadan 2 3 sene kaybettirdi. Benim kendi sorunlarıma odaklanmam gerekirken bu bahsettiğim yılların çoğunu onların sorunlarına çözüm arayarak geçirdim.
Halen de devam ediyor, patlama noktasındayım...

Ailene yardım etmek zorunda değilsin, dünyaya getirilen sen değilsin, onlar dünyaya getirdi. Sana yardım edemiyorlarsa kendi başının çaresine bak, kendierine yardım edemiyorlarsa, onların zamanında yaptıkları hataların sonucu. Bunu durdurmak için geçerli gücün yoksa sızlanmayı bırak...

Git, işe yarar bişeyler yap, sonra göreceksin emeklerinin karşılığı sayesinde hem kendine, hem de çevrene yararlı olmuşsun. Patiden de medet umma. Zira hepsi yıllık 400m dolar ciro yapan şiketin sahibinin oğlu mevkiisindeler.
Ya da olmayanların ÇOĞU DA troll mevkiisnde.
Haydi eyvallah...
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

yaşında hiçbir şey yok, gayet güzel de gidiyorsun gibi görünüyor. gerek iktisat, gerek turizm küçümsenecek alanlar değil. mezun olduğunda iş bulma güçlüğü yaşayacağını sanmıyorum. akademik kariyer ya da yalnızca master fln. düşünüyorsan, hatta alan değişikliği düşünüyorsan, bu hırs ve motivasyonla onu da becerirsin gibime geldi. para kazanamıyorum diye dert etme kendine, eğitimini devam ettirmenin, bir şeylere ulaşmaya çabalamanın nedeni, kendine para kazanabileceğin yollar açmak, olanaklar yaratmak değil mi? e bu süreç sonunda onun da zamanı gelecek, sana para kazandıracak bir mesleğin olacak. 'bir an önce kazanaydım' gibi bir strese sokma kendini, anladığım kadarıyla ailen senin eline bakmıyor nasılsa. senin yaşında ya da daha büyük olup, üniversiteye girme çabasında olanlar var. dertlenecek bir durum yok ortada yani. ayrıca almanyada 1 yıl okumanın sana getirisinin çok olacağını düşünüyorum. başarılar...
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

türkiyede okumak, bir şeyler üzerine kendini geliştirmek, merak etmek suçtur, ayıptır. bunun yerine hile hurda torpille bir yere gelenler yüceltilir saygı görür. böyle bir ülke burası yapacak bir şey yok.
50 yaşında meslek edinmek için değil sırf meraktan bile gitsen üniversiteye kaydolsan insanlar seni ayıplar, böyle insanların olduğu bir ülkede yaşıyorsun.

onun için çevrendekilerin ne dediğine hiç kulak asma. hevesini kıracak bir şey söylediklerinde bir an hangi ülkede yaşadığını hatırla sonra devam et yoluna.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

lise diploma notumuz bile aynı.bu arada askerlik 12 ay oluyor dimi arkadaşa

gerçi bizler gibi çok zaman kaybetmiş insanlara 6 ay bile çok üzücü oluyor

en azından hikayesi benimkinden daha olumlu gidiyor sevindirici :)

ben kendimi çile çekmeden başarı gelmiyor.demek ki çok başarılı bir iş kariyerim olucak diye kandırıyorum

mendil satıyordu holdingi var gibi haberler boşa cıkmıyor sdfs
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Tabi bi yandan durum böyleyken ben aslında hiç bir zaman memnun olamıyorum. Çok hayıflanıyorum aslında, her işe atılasım geliyor turizm'de stajlarım yaptıklarım çok iyiyken nedense bu alanda olmak istemiyorum. Çoğu zaman finansın içinde yer almak istiyorum ya da dijital pazarlama gibi zırvaların içinde olmak. Biraz fazla maymun iştahlıyım.

Aslında o günleri yaşarken bu günleri hayal etmek bile imkansızdı benim için. Çok bir şey başarmadım bana göre ancak çoğu insan bi yandan da tebrik ediyor =) O günler de avrupa'nın bir çok şehrini dolaşmak, avrupa da bir okulda proje yarışmalarına katılmak ingilizce sunumlar yapmak ...

Dediğim gibi 4-5 ay daha yurtdışında kalacağım bu süreçte muhtemelen yine işssiz olacağım bana çok şey katacağına inanırken bir yandan da hala aileme yük olmanın psikolojisini atamıyorum üzerimden =)
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...