Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Obsesif kompulsif takıntılar ve sosyal fobi


Alcest

Öne çıkan mesajlar

Evet artık dayanamayacak bir noktaya getirdi bu rahatsızlık beni 25 yaşına geldim hala doğru düzgün arkadaşım yok hala en ufak bir sorumluluk almaktan çekiniyorum markete gidip fiyat soramayacak duruma geldim.Kıçıkırık işletme bölümünü bile zor bitiricem okula gitmediğimden 5. senem toplasanız 20 kere derse girmişimdir.Uyku zor uyuyorum en ufak bir sorunu kafaya takıp deli gibi düşünüyorum liste uzar gider şuan hayata dair hiç bir umut kalmadı içimde 6 senedir ilaç kullanıyorum bi işe yaradığıda söylenemez işler biraz daha kötü giderse geri dönüşü olmayan bir yola giricem gibi yeni bir başlangıç yapmak istiyorum hayatımda ama bu kadar sorun varken nasıl olucak bilemiyorum
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

çok geçmiş olsun. bana lisede vurdulardı bu damgayı ama bu kadar korkunç değildi. hatta çok daha farklı konularda hala alttan alttan hissettirdiği oluyor. üzerime kız arkadaşıma kondu teşhis. oda 3 senedir çabalıyor bişekilde cope etmeye.

ama sendeki kadar ağırını ilk kez duyuyorum baya yüksek levılımıdır artık bilmiyorumda en azından ucundan da olsa hissettiğini anlayan insanlar var ve birşekilde toparlıyolar bu sana moral olur umarım.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Bende de bunun kişilik versiyonu var, sosyal fobi yok, bazen takıntı versiyonuda gelmiyor değil. Ben de psikoloğa gidiyorum, prozac kullanıyorum.

Öncelikle şunu bilmelisin ki bu rahatsızlıklar anksiyete yani endişe bozukluğu kategorisi altında ele alınıyor ve bu kontrol mekanizmasının zayıflığından ve daha da önemlisi titiz ve mükemmeliyetçi yetiştirilmekten, bilinçaltından ortaya çıkıyor.

Ama en önemlisi, beynin ilginçliği, bu tür zorlayıcı düşünceleri kompulsif hareketlerle tekrarlarsan veya aklına gelen zoraki düşünceleri düşünmemeye çalışırsan daha çok batarsın içine, aynı bataklık gibi.

Kendini bırak ne düşünürsen düşün, 3 kez masaya vurmazsan ölmeyeceksin, etrafına zarar vermeyeceksin. Bırak o düşünceler gelirse gelsin. Böyle düşünürsen o düşüncelerin de azaldığını göreceksin. Sosyal fobiyi tam olarak bilmiyorum ama bir şekilde mümkün olduğunca sosyalliğini yıkıp, özgüven kazan.

Bir de tam emin değilim ama bildiğime göre, senin kendi başına ilaç kullanmanın hiç bir anlamı yok. Bu tür durumlarda ilaçlar kişiyi terapi sürecine hazırlar ve terapi sürecini hızlandırır.

Önemli olan terapi. Bilinçaltında yatan korkularının bir uzman tarafından ortaya çıkarılması ve bunların üstüne gitmen gerekebilir tahminimce.

Sağlık bu, paraysa para, gerekirse kredi çek, taksitlendir.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

geçmiş olsun,ilaç falan kullanma saçmlamama.
psikoloji psikyatri güzel şeyler ama tedavi için deil.

bi sopaya ihtiyacın var aslında senin, ama tabi o olmayacak artık çok geç.

Biraz zor durumda kal, o şeyleri aşmak zorunda kal; aşarsın np.

bu tarz sorunların hepsi aslında "rahat batıyo" sendromudur. Cidden bak
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

cehaletimden soruyorum, saçmaysa dalga geçmekte serbestsiniz.
bazı saçma davranışlarım var altında hiç anlam yatmayan, ama bunları yapmadığımda birine birşey olacağını düşünüyorum. açık açık ne olduklarını paylaşmak istemiyorum ama gerçekten saçma olduklarını biliyorum. birine veda ederken kurduğum 3 cümle var mesela, bunları kurmazsam adamın başına iş geleceğini düşünüyorum ve "gelmeyecek ulan birşey, söylemicem bu sefer" diyorum ama dayanamıyorum, onun sorumluluk hissi beni öldürüyor telefon açıp söylüyorum.

bunun gibi hayatımda her an yenisi eklenebilen, ve zaten hali hazırda olan davranışlarım var. beynim yenilerini kendi ekliyor. engel olamıyorum. aklıma getiriyor yani "bu davranışı yapmazsan kötü birşey olacak" düşüncesini beynim loopa alıyor.


bu topici okuyana kadar bunun bir hastalık olduğunu düşünmemiştim, kendi deliliğimdir diyordum. arkadaşlar kadar ağır değil, kendi içimde yaşıyorum çoğunu iş hayatıma ya da ilişkime zarar vermiyor. (bazı komik olanları kız arkadaşımla paylaştım, anlayışla karşıladı yapmama izin veriyor falan heh)

sizce doktora gitmeli miyim?

not bu durum senelerdir var, kendimi bildim bileli mücadele içindeyim beynimle.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

belki çevrende kafa dengi adam yoktur o yüzden arkadaşın yoktur

belki bakkal amca hödüktür konuşmak istemiyosundur o yüzden çekiniyosundur.

insan amaçsız mutsuz olunca kimseyle diyaloğa girmek istememesi normaldir.

25 yaşındasın işte. normal.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...