Alcest Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Evet artık dayanamayacak bir noktaya getirdi bu rahatsızlık beni 25 yaşına geldim hala doğru düzgün arkadaşım yok hala en ufak bir sorumluluk almaktan çekiniyorum markete gidip fiyat soramayacak duruma geldim.Kıçıkırık işletme bölümünü bile zor bitiricem okula gitmediğimden 5. senem toplasanız 20 kere derse girmişimdir.Uyku zor uyuyorum en ufak bir sorunu kafaya takıp deli gibi düşünüyorum liste uzar gider şuan hayata dair hiç bir umut kalmadı içimde 6 senedir ilaç kullanıyorum bi işe yaradığıda söylenemez işler biraz daha kötü giderse geri dönüşü olmayan bir yola giricem gibi yeni bir başlangıç yapmak istiyorum hayatımda ama bu kadar sorun varken nasıl olucak bilemiyorum Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Vingthor Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 çok geçmiş olsun. bana lisede vurdulardı bu damgayı ama bu kadar korkunç değildi. hatta çok daha farklı konularda hala alttan alttan hissettirdiği oluyor. üzerime kız arkadaşıma kondu teşhis. oda 3 senedir çabalıyor bişekilde cope etmeye. ama sendeki kadar ağırını ilk kez duyuyorum baya yüksek levılımıdır artık bilmiyorumda en azından ucundan da olsa hissettiğini anlayan insanlar var ve birşekilde toparlıyolar bu sana moral olur umarım. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
yav Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 geçmiş olsun doktora git Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
mep Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Ne kullanıyorsun ilaç, sorması ayıp? Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Alcest Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Doktora gidiyorumda özele gittim birkaç defa çok pahalı sürekli gidicek gibi değil ilaç paxera ile abilify kullanıyorum şuan Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Deacon Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Sorun sende degil insalarda. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
xunn Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Vingthor'a aldırma, adam selam verdiği zaman hatunların sütyen kopçası 5'e ayrılıyor. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
xunn Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Deacon selam verdiği zaman erkeğe dönüşüyorlar. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Deacon Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Bir ara gel de selamimi al madem. Hehe. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
xunn Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 http://i.imgur.com/pzAVa.jpg Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Vingthor Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 tuşe Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
aquila Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 haci buraya yazmisin iste, normali de cok farkli degil, elinle yazmiyon da, agzinla soyluyon. /teyze Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Murray Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Bende de bunun kişilik versiyonu var, sosyal fobi yok, bazen takıntı versiyonuda gelmiyor değil. Ben de psikoloğa gidiyorum, prozac kullanıyorum. Öncelikle şunu bilmelisin ki bu rahatsızlıklar anksiyete yani endişe bozukluğu kategorisi altında ele alınıyor ve bu kontrol mekanizmasının zayıflığından ve daha da önemlisi titiz ve mükemmeliyetçi yetiştirilmekten, bilinçaltından ortaya çıkıyor. Ama en önemlisi, beynin ilginçliği, bu tür zorlayıcı düşünceleri kompulsif hareketlerle tekrarlarsan veya aklına gelen zoraki düşünceleri düşünmemeye çalışırsan daha çok batarsın içine, aynı bataklık gibi. Kendini bırak ne düşünürsen düşün, 3 kez masaya vurmazsan ölmeyeceksin, etrafına zarar vermeyeceksin. Bırak o düşünceler gelirse gelsin. Böyle düşünürsen o düşüncelerin de azaldığını göreceksin. Sosyal fobiyi tam olarak bilmiyorum ama bir şekilde mümkün olduğunca sosyalliğini yıkıp, özgüven kazan. Bir de tam emin değilim ama bildiğime göre, senin kendi başına ilaç kullanmanın hiç bir anlamı yok. Bu tür durumlarda ilaçlar kişiyi terapi sürecine hazırlar ve terapi sürecini hızlandırır. Önemli olan terapi. Bilinçaltında yatan korkularının bir uzman tarafından ortaya çıkarılması ve bunların üstüne gitmen gerekebilir tahminimce. Sağlık bu, paraysa para, gerekirse kredi çek, taksitlendir. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Korax Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 "Lan ya bu söyle olursa? ya bu böyle olursa? napcam" diye sabahlara kadar dusunmeye baslamistim bu aralar deli gibi. Demekki obsesif kompulsif bende de var. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Suark Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 geçmiş olsun,ilaç falan kullanma saçmlamama. psikoloji psikyatri güzel şeyler ama tedavi için deil. bi sopaya ihtiyacın var aslında senin, ama tabi o olmayacak artık çok geç. Biraz zor durumda kal, o şeyleri aşmak zorunda kal; aşarsın np. bu tarz sorunların hepsi aslında "rahat batıyo" sendromudur. Cidden bak Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
oldun Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 http://24.media.tumblr.com/tumblr_lterprGmc41qhpi70o1_500.jpg Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Cons Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 //user was banned for this post Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
vaperon Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Kendini biliyorsan ona göre bir yol belirle kendine. Bir hedef koy. Ilk archivement açıldığında yüzünde oluşan gülümseme en sağlam prozactan tedavi için daha etkili. Iş ara. Bir işe yaradığını hisseden insan bozulmaz böyle. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
senko Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 öyle bir bozulur ki öyle böyle değil çok pis Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
jaffa Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 spor veya sanata yöneltebilirsin kendini. geçmiş olsun. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
senko Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 müzik iyidir böyle bişiler çal gitar mitar ukalele bile olur Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
lemuria Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 cehaletimden soruyorum, saçmaysa dalga geçmekte serbestsiniz. bazı saçma davranışlarım var altında hiç anlam yatmayan, ama bunları yapmadığımda birine birşey olacağını düşünüyorum. açık açık ne olduklarını paylaşmak istemiyorum ama gerçekten saçma olduklarını biliyorum. birine veda ederken kurduğum 3 cümle var mesela, bunları kurmazsam adamın başına iş geleceğini düşünüyorum ve "gelmeyecek ulan birşey, söylemicem bu sefer" diyorum ama dayanamıyorum, onun sorumluluk hissi beni öldürüyor telefon açıp söylüyorum. bunun gibi hayatımda her an yenisi eklenebilen, ve zaten hali hazırda olan davranışlarım var. beynim yenilerini kendi ekliyor. engel olamıyorum. aklıma getiriyor yani "bu davranışı yapmazsan kötü birşey olacak" düşüncesini beynim loopa alıyor. bu topici okuyana kadar bunun bir hastalık olduğunu düşünmemiştim, kendi deliliğimdir diyordum. arkadaşlar kadar ağır değil, kendi içimde yaşıyorum çoğunu iş hayatıma ya da ilişkime zarar vermiyor. (bazı komik olanları kız arkadaşımla paylaştım, anlayışla karşıladı yapmama izin veriyor falan heh) sizce doktora gitmeli miyim? not bu durum senelerdir var, kendimi bildim bileli mücadele içindeyim beynimle. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Giovanni Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Lemuria bu da obsesif kompulsif bir bozukluk. Kesinlikle eminim ve bir psikiyatrla gorusmen lazim. Psikolog falan degil yalniz psikiyatr (ciddiyim). Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Mal Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 belki çevrende kafa dengi adam yoktur o yüzden arkadaşın yoktur belki bakkal amca hödüktür konuşmak istemiyosundur o yüzden çekiniyosundur. insan amaçsız mutsuz olunca kimseyle diyaloğa girmek istememesi normaldir. 25 yaşındasın işte. normal. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
ginaly Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 3, 2012 lemuria: okb topiği açan: paranoid şizofreni başlangıcı Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar