Valeron Mesaj tarihi: Temmuz 4, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 4, 2009 Merabalar,şu anda Maltadayım.Yaklaşık 3 hafta önce geldim ve bu 2 günü saymazsak 5 haftam daha var. ilk hafta zaten ızdırap gbiydi,hele hele yaşadığım ilk gnü anlatamam.Telefonum çekmiyo,yol bilmiyorum,annemin sesini duyduğum an ağlamaktan konuşamadım falan filan.Yaşım da 21 bu arada,ama hiç utanmanın anlamı da yok ağladığımı söylememin. dil kursuna geldim buraya,TOEFL eğitimine daha doğrusu, öğlen 12 de dersim bitiyo ve Malta'yı çok istiyodum gelmeden.beklentilerime yanıt vermediğinden muhtemelen,inanılmaz bi sıkıntı çekiyorum.Ben İstanbuldan kurtuliyim diyodum ama İstanbul o kadar işlemiş ki içimize olmuyo,bu sakin ülkeler geçmiyo gitmiyo. Burda yapılcak çok fazla şey yok,temelde tek eğlence akşam Pacevile denen bi yer var diskolar falan olduğu orası,oraya hafta içi de çok gidemiyosunuz ertesi gün sabah 9 da okul var diye,geri dönme şansmda yok param yancak. ama çok sıkıldım,evimi ailemi,kendi yaşamımı çok özledim.ilk yurtdışı tecrübemdi bu ve amerika falan gibi bi büyük bi yere gitmeden önce ufak bi yerde tecrübe edelim dedik, bence doğruda bi karar oldu,eğitim namına hiçbişey almasamda,ingilizce pratik yapıyorum ama en önemlisi haytaımda çok ciddi bi tecrübe yaşıyorum. önceden hep plan ve programlı yaşarke burda spontane yaşamayı öğrendim,evde tuvaletimi aile ferdlerim dahil kimseye kulandırtmazken burda tanımadığım bi ispanyolla ayn tuvaleti kullanıyorum. bunu niye yazıyorum,bu yurtdışı psikolojisini yaşamışlarınız varsa aranızda,bu 5 haftayı nasl çabucak bitirebileceğimin taktik ve stratejileri vardır ümidiyle açıyorum. ilk günler gibi zor değil elbet şimdi,ama gene de bitmedi sıkıntım.sanki türkiye ye gidemicekmişim gibi bi psikolojie büründüm,o hayatımdan ebediyen ayrı kalmışım gibi hissediyorum. neyse,yorumlarınızı bekliyorum Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Fistan Mesaj tarihi: Temmuz 4, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 4, 2009 yazıyı sabırla okurken 5 hafta'yı görünce sabrım tükendi =) geçer gider, arkadaş bulmaya çalış. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
sesu Mesaj tarihi: Temmuz 4, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 4, 2009 Kendi kendine durumu abartmazsan bir iki güne inanılmaz eğlenmeye başlarsın. Yapman gereken şey Malta'yı İstanbul'la karşılaştırmamak. Alıştığım hayatımdan uzak kaldım, burada yapacak fazla şey yok, param gider diye düşünme. Sen zaten çok farklı bir deneyim yaşama amacıyla gitmişsin oraya dil öğrenmenin dışında. Fistan'ın da dediği gibi arkadaş bulmaya çalış. Sıcakkanlılığını doruk noktasına çıkar sdfsf. Yurtdışındasın abi herkes böyle bir şans yakalayamıyor tadını çıkarmaya bak. Sonra dönünce ağlarsın keşke zamanımı daha iyi değerlendirseydim diye. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
ad3m Mesaj tarihi: Temmuz 4, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 4, 2009 Geçecek bir şekil en azından hala özgürsün asker psikolojisi ezer bu yaşadıklarını :P Alışkanlıklarını aramandan dolayı sıkıntın biraz genişle ferahla alışırsın bi kaç güne zaten.Adapte olursun çekingen değilsen arkadaş yap belkide bu söylediklerini sana pişman ettirecek bir yerdir orası :P Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
mulgear6 Mesaj tarihi: Temmuz 4, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 4, 2009 ben de 2 yaz filan önce 5 hafta almanyaya dil kursuna gitmiştim ilk 3 gün rezildi ama sonra azıcık kaynasınca insanlarla hayatımın en unutulmaz yazını yaşamıstım hiç bitmesin istemiştim arkadas edinmeye ortamlara girmeye bak (ortam piçi olan ortamdan bahsetmiyorum bildigin arkadas ortamı dfgf) Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Greeny Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 5 yıl gibi konuşmussun abi, 5 hafta nedir. iki tane hatunun peşine takıl zaman geçer hem. hani pislik anlamında değil, muhabbet olur anlamazsın zamanın nasıl geçtiğini hello vodka sex de Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Valeron Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 işin enteresan tarafı bir sürü arkadaşım var,türk ve yabancı.hiç bi günüm boş geçmiyo yani,her gün her saat bi aktivitemiz oluyo.ama her sabah şu yataktan kalkınca kendimi nasıl boşlukta ve yalnız hissediyorum. artı şölede bi komedi var,sanki hiç İstanbula,o arkdaşlraımın yanına,o dünyaya dönemicekmişim gibi hissediyorum ne alakaysa. yani bilmiyorum acaba konu Malta-İstanbul kıyasından mı kaynaklanıyo, New York veya Berlin gibi şehirlere gitseydimde aynı şeyi yaşarmıydım onuda bilmiyorum Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
aquatik Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 Bundan sonraki yurt dışına çıkışların daha az travamatik olur bence. İlk kez yurtdışına çıktığından, ailenden, ülkenden ilk kez ayrıldığındandır. Bu 5 haftayı elinden geldiğince iyi geçirmeye bak. Bir daha sevdiklerine kavuşamayacağın gibi kötücül düşünceleri kafandan atıp, yaşadıklarına daha pozitif bakmaya çalış. Derslerine de yoğunlaşıp, İngilizce öğrenme çabası ver ki, bu kadar zahmetine, sıkıntına değsin, sonradan pişman olma. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
adamınbiri Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 hiç bişi olmaz bir anda geçer yeni arkadaşlar edinmeye bakın bu tarz dil kurslarına gidenlere türklerle karşılaşsan bile türküm deme ingilizce konuşmaya devam et derdim ama acil olarak türk arkadaşlar bul kendine rakı gecesi falan yapın atlatırsın merak etme Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Devilmanta Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 sesu said: Kendi kendine durumu abartmazsan bir iki güne inanılmaz eğlenmeye başlarsın. Yapman gereken şey Malta'yı İstanbul'la karşılaştırmamak. Alıştığım hayatımdan uzak kaldım, burada yapacak fazla şey yok, param gider diye düşünme. Sen zaten çok farklı bir deneyim yaşama amacıyla gitmişsin oraya dil öğrenmenin dışında. Fistan'ın da dediği gibi arkadaş bulmaya çalış. Sıcakkanlılığını doruk noktasına çıkar sdfsf. Yurtdışındasın abi herkes böyle bir şans yakalayamıyor tadını çıkarmaya bak. Sonra dönünce ağlarsın keşke zamanımı daha iyi değerlendirseydim diye. bu ne abi 900lü hatlardaki sıcakkanlı dostlar gibi :D asdfasdfas Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
reyou Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 bendede ilk work travel zamaninda olmustu ayni sey, new hampshire a gitmistim, 3 ay gecirdim orda dile kolay, buyuk sehir insanina kucuk yerler cidden dar geliyo en azindan ben 5 senemi ankarada (1-5 yas gerci bi halt farketmiyo) 12 senemi izmirde 5 senemi ist da gecirmis biri olarak, orda turkler olmasina ragmen inanilmaz sikilmistik. donmek icn can atiyodum, buyuk sehir insani buyuk sehire cakili kaliyo alternatifi yok. ama sana bisi diyyimmi istanbula doneceksin 5 gun sonra, kapkac olaylarindan, krolardan, hergun gazetede tecavuz olayi gormekten biktigin zaman yine kufur etmeye baslicaksin. ordayken aklina ist da yasadigin sikintilari getir kafan biraz olsun rahatlar. sahsen ben orayi hic sevemedim sevmicemde sanirim. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Laorx Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 Su 9 adımı uygula yardımı dokunur. said: Step 1 Carry pictures of family and friends with you when traveling, even if you don't anticipate that you will be homesick. said: Step 2 Bring contact information for friends and family, even if you think you will not be getting in touch with anyone on your trip. said: Step 3 Recognize that homesickness is a natural feeling when you are separated from loved ones and familiar surroundings. Homesickness may never completely disappear, but you will find ways to enjoy the travel experience while remaining connected to your loved ones. said: Step 4 Talk with your friends and loved ones before you leave about places they would be interested in seeing or gifts they would like you to bring back for them. Take photos or collect mementos during your trip that remind you of those you miss back home, and give these as gifts when you return. said: Step 5 Create daily rituals that are nurturing and create a safe space away from home. Consider doing daily yoga, taking morning walks, sitting in a café and writing postcards or journal entries, etc. said: Step 6 Establish a "home base" such as a café or restaurant. Get to know the proprietors, play with their children or pets, and find favorite items on the menu you can regularly enjoy. said: Step 7 Contact people that you miss via the telephone, letters or e-mail. Communicate your feelings of homesickness to them. said: Step 8 Keep a journal, either to yourself or to a particular person you miss from home. said: Step 9 Immerse yourself in your new environment as much as possible, taking advantage of the opportunity to do and see things unavailable to you at home. Physical exercise such as walking or riding a bicycle can combat feelings of depression. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Alexi_Septimus Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 Ailene ve rutinine fazla bağlı olduğun için böyle problemler yaşıyorsun. Geçer, ama 5 haftada değil. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
irin Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 bar disko fln deil de aa abi surası da varmış bu ulkenin de! uzak yakın olayına girme,atla otobuse haftasonun fln bossa bokunu cıkar gez.hem yeni insanlar tanımak cok eglenceli deil mi allasen,yolda tanısılanlar fln daha bi efsane olur hem^^ Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Penthesilea Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 5 hafta ne abi, ben turkiye'de 5 hafta kalamiyorum eglen iste tadini cikar, cok abartmissin :) Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Mortis Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 ben de bu ay sonu 6 haftalığına Japonyaya gidiyorum, alışkın deilim öle aileden uzak durmaya istanbulu terk etmeye, Bakalım bana da böle olacak mı. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
hatredintern Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 kültür şoku yaşıyosun 1 bilemedin 2 hafta sürer...home sick de denebilir.herkese olur takma kafana geçer gider.aynı şeyleri yaşadım ordan biliyorum.napacagım lan ben burda dediğim yerde güle oynaya 1 sene geçirdim özledim lan danimarkayı :( Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
vaniLLe Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 arkadaslar sok kismini güzel anlatmis da, rahat ol. bi kac hafta sonra hayatina güzel bi tecrübe katilmis olacak iste ne güzel. iyi degerlendir bu firsati, ucunda ölüm yok. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
aquila Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 5, 2009 oley yeni bir gurbet noobu konusu, get over it. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Valeron Mesaj tarihi: Temmuz 6, 2009 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 6, 2009 ben şu anda yaşadığım yere alışmış durumdayım,ama hala tad alamıyorum yaşadığım yerden. artı Maltada öle gezilecek pek yer yok 1 haftada gezersin hepsini,gezmediimde 3-5 yer kaldı. bunun yanı sıra ucunda ölümde olabilir 17 tane mi ne domuz gribi vakası görülmüş ve 1 tanesi hastanedeymiş sadece :d yani ölünebilir :d Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Head Mesaj tarihi: Temmuz 6, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 6, 2009 oğlum hava mı atıyosunuz lan Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Dragonmax Mesaj tarihi: Temmuz 6, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 6, 2009 askere gidince napcaksın ? Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
fenris Mesaj tarihi: Temmuz 6, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 6, 2009 millet beş ay hapse düşünce bu kadar drama yapmıyo bea... Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
senko Mesaj tarihi: Temmuz 6, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 6, 2009 asdasdasdasdasdas Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Valeron Mesaj tarihi: Temmuz 7, 2009 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 7, 2009 valla benim çevremde çok hapse düşen insanlar var,benim şu yazdıklarımın yanında kıyaslanamaz yaşadıkları,anlattıkları.bilmiyorum senin bilgin ne konuyla alakalı olarak ama .. askere gidince napcam,oda apayrı bi muamma zaten,uzun dönem subay olarak falan gitsem,hele hele büyük bi şehre düşsem kendi evin veya lojmanın olduğu için rahat edersin ama er olarak gidersem kısa dönem,napcağımı bilmiorum tabi. gerçi daha bi 5-6 yıl var en aşşa : ) Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar