Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Yeter


Masteis

Öne çıkan mesajlar

Çok sinirliyim çok gerildim kafayı tırlatmak üzereyim günlerim çok boktan geçiyor gebericem stresten.
Hiç birşeyden bir bok zevk almıyorum.
Ama yeter mi? Tabi ki de hayır. Suçsuz yere polislerden hayatımın dayağını yedim. Kelepçe yedim sırtıma jop yedim oda yetmedi arabaya alınıp arabadada ayrı bi dayak yedim ve evimden yaklaşık 3-4 kilometrelik uzak bir alanda bırakıldım ve yol boyunca yumruklanmadığım vücut noktam kalmadı.
Ama yetmez yeter mi? Yetmez.
Bi tarafıma takmadığım eski çıktığımın yeni sevgilisiyle çekilmiş fotolarını allahın belası facebookta gördüm ayrı bir sinir oldum. Hiç duymadığım hiç bir zaman yaşamadığım kıskançlığı yaşadım.
Yok canım seneryomuz böylede bitmemeli... 4 aydır 1milyarlık kredi kartını bekliyorum yeni bilgisayar alıcam fakat saolsun annem birazcık alışveriş yapmış şimdide kredi yetmiyor bilgisayar alamıyorum. Tek isteğim şu bilgisayardı oda olmadı.
Aylardır cebimde sadece sigara paramla duruyorum. Teyzemlerde kalıyorum yük olmak istemiyorum gel görki işte bulamıyorum.
Lanet olası ehliyetim yok diye hiç biryerde iş bulamıyorum. Nerde ehliyet gerektirmeyen iş var allahın unuttuğu herif gitmiş kapmış.
Çok gerildim sinirimden ağlamak üzereyim kafayı sıyırıyorum sakin kalmaya çalışıyorum patladım kafayı yicem vurcam kendimi atcam biyerlerden sıkıldım bunaldım.
Alternatiflik arıyorum bulamıyorum. Zaman geçiremiyorum. Ortamıma dönemiyorum. Dışarı çıkıyorum dayak yiyorum.
Komşularım yüzünden sabah uykusunu bile alamıyorum allahın belası çocuğunu sabahın 5inde kaldırıp bağırtıyorlar bütün uykumun içine sıçtırtıyor. Öğlene kadar bekliyorum yatmak için tam uyucam mahallenin sığır çocukları penceremin önünde top oynuyor gürültüden kafayı ayrı yedirtiyorlar.
Allahım son 3-4 ayım resmen bok gibi geçiyor. Bitsin artık yalvarıyorum bitsin artık normal normal yaşamak istiyorum yeniden
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

oy oy oy, sen baya dertlisin yahu.
polislerden neden o şekilde bi dayak yedigini anlatsana? yani oyle bi serefsizlik yapmalari icin ne gibi bişey yapmis olman gerekiyor pek kestiremedim

ayrica facebook olayını salla ya, hatta bak benden sana tavsiye (uygulandi, sonuc alindi) facebook denen illeti kapat, mutlu ol.
inan hiç gerek olmayan bişey, habire eskilerden, okul arkadaslarindan ordan burdan aptal aptal seyleri duyup sinirlenmekten baska bi ise yaramiyor.

teyzemin yaninda kaliyorum demissin, oyle bi durumda is bulsan senin icin hem bi ugras olur bu kadar bunalmazsin, hem yuk olmadigin icin icin rahatlar hem de cebinde sadece sigara parasiyla dolasmak zorunda kalmazsin ve gerisinde saydigin her sorun da cozulur.
iş cidden iyi bişey, ozellikle eglenebilecegin, zaman gecirirken seni usandirmayacak bi iş bulursan bence bu sinir donemin de gecer. uyku düzenin oturur, paran olur, facebooka ayircak zamanın kalmaz, yeni insanlar tanirsin, eskileri düşünmezsin yeni manita yaparsin hem :P
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Ablam yanıma ziyarete gelmişti gelmişkendi kendisine yeni bi bilgisayar alcaktı fakat sorun şu ki ablamla teyzem pek geçinemez. o günde ablamla teyzem tartıştı ablamda sinirlendi geri döndü. Tepem attı dışarı çıkayım rahatlıyayım dedim. Elimde o ara sigara vardı hiç bakmadım yana doğru salladım ki normalde izmariti bile söndürüp çöp tenekesi bulana kadar elimde tutan adamım. Yana doğru bi baktım adamın biri üstüme doğru geliyor küfürderek, anladım sigaranın adama geldiğini tam adamdan özür diledim o an adam direk ağzımın ortasına yumruğu asıldı ki adamı görsen bildiğin çingene publiclerinin abaza sıska tiplerinden biri. Zaten sinir stres içindeyim benimde şarteller atınca allah ne verdiyse diyip daldım.
Yan sokaktada polis varmış hiç farketmedim. Ayırmaya çalıştılar fakat belki hatalıydım yada değildim bilmiyorum ama o an cinnet geçirmiş bi durumda olduğumdan üzerimde ki o sinir stresi hazır kavga çıkmışken atmaya çalışıyordum. Ben adamın üstünden ayrılmıyınca polis direk sırtıma yapıştırdı ardından kaldırıp birşey sormadan etmeden kolumu kıvırıp kelepçeyi vurdular. 1 saat orda ifademizi aldılar, hıyar adam ifade olarak adamın üstüne durduk yere saldırdığımı söyledi ki hernekadar inkar etsemde ona inandılar, artık eşkalden mi kaybediyordum hiç bilmiyorum. Polislerden biri o adamla dışarda kaldı diğerleriyle birlikte ben arabaya transfer olduk. 2 saat kelime yaptılar artık gururumu incitmeye çalıştılar o an bilmiyorum pek bi başarılı olamadılar fakat en son sinirden gülmeye başlayınca yanımda ki yumrukları saydırmaya başladı.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Apartmanın önüne çöp atmaya çıktığımda,önümde arabayı durdurup kimlik soran polislere " abi çöp atmaya çıktım ne kimliği, şurda oturuyorum." cevabını verdikten sonra merkeze götürülüp tehdit edilmiş ve olayın gudikliğini yeteri kadar bilen biri olarak diyorum ki..

geçmiş ola.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Chastise said:
Apartmanın önüne çöp atmaya çıktığımda,önümde arabayı durdurup kimlik soran polislere " abi çöp atmaya çıktım ne kimliği, şurda oturuyorum." cevabını verdikten sonra merkeze götürülüp tehdit edilmiş ve olayın gudikliğini yeteri kadar bilen biri olarak diyorum ki..

geçmiş ola.


senin durum daha ilginçmiş.

polisler için neden aramaya gerek yok gerçekten. ben bi yerde otururken aynı polis gelip aynı gün içinde 3 kere kimliğimi isteyip, merkezi arayıp kontrol ettirmişti. çok canları sıkılıyor heralde..
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Yaşadıkların oldukça ağır ve yıldırıcı görünüyor. Şu anda bu yaşadıklarının çoğunu yaşamayan, şartları çok çok iyi olan bir sürü insan var, kolaylık diliyorum. Ama geçici bir dönem bu bence. Durumu şu anda sana göre iyi olanlar da bu tür dönemler geçirmiş olabilir, ya da ileride geçirecek olabilir.

Ben başıma kötü şeyler geldiğinde:

1. Çok daha kötü şeylerin olabileceğini, bu nedenle şu andaki olumsuzluklardan çok şikayetçi olmadan üstesinden gelmem gerektiğini,

2. Benden çok daha kötü şeyler yaşayan insanların olduğunu ve onların bazılarının, olumsuzluklarla başetmek için nasıl çaba harcadığını düşünürüm.

İnsanlar, dağcılık sporu yaptığı sırada geçirdiği kaza sonucunda 2 bacaklarını kaybedip, hala BÜYÜK BİR MUTLULUKLA aynı sporu başarı ile yapmaya devam edebiliyorlarsa, (adını anımsayamadığım bir dağcı), tüm yaşamlarını ağır hastalıklar, duygusal travmalarla geçirip hala BÜYÜK BİR MUTLULUKLA sanat eseri değerinde resimler üretebiliyorlarsa (Frieda Cahlo).....ki bunlar gibi yüzlerce örnek vardır sanırım, ünlü olmaları gerekmez ama hayatın inanılmaz zorluklarıyla pes etmeden, üstelik bunları yaşamın bir gereği olarak görüp, canla başla ve hayata sıkı sıkıya tutunup, savaşmaya çalışan o kadar çok insan var ki... Biz de zorlukların üstesinden gelebilme savaşımını yaşamın bir parçası olarak görmeye çalışabiliriz, yeter ki her şeye karşın, dünyaya gelişimizi ve yaşıyor oluşumuzu bir şans olarak görebilelim, olumsuzluklar arasında ki güzellikleri fark edebilelim. Kolay değil tabi, ama umutsuzluk en kötüsü...

Zorluk yaşama, olumsuzluklarla karşılaşma konusunda yalnız değiliz en azından! :)
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Karnın doyuyo.kalıcak yerin var.saglıgın yerinde.iyi veya kötü ailen var

gerisi faso fiso.dayakta yersin.cebinde sigara paran bile olmaz.sosyal hayatın bi süre iptal olur

olumsuz olursan dahada kötüye gidicektir.oluruna bırak.işsiz insna syısı ztn çok.sen fırsat kovalıcaksın.sesvgili de bulunur
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Hayatın cilveleri diyip geçicen(ki 3-5 sayfa önceki topic de yazdıgım bi konu var şu an açmak istemiyorum seninki hafif kalır yanında).

Hayat bu yalnışlarla büyürsün,bi yerden sonra doğruları görmeye başlarsın aralarında,aslında o yalnışların sonradan sana ne kadar gerekli olduğunu düşünürsün.

Sonuçta insan hata yaptıkça olgunlaşır,olgunlaştıkça da hata yapar.

Hadi geçmiş ola.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

hayat bazı yerlerden kopuveriyor..

şans demek biraz sıkar.. aslında yapılmış minik ve önemsiz hataların anlık bir birleşmesi dev bir felaketler zincirine sebep olabiliyor.
national geographic belgeseli tanıtımı gibi oldu ancak böle..

desem ki öğrenci işlerine sorduğum sorunun cevabına inanmam hayatımı kaydırıyor, kim inanır.. desem ki sadece bir adet λ tüm her şeyi bitiriyor.. nasıl açıklarım ki bunu.. ancak 2haftada tüm her şey altüst oldu..

bazen her şey o kadar kötü gidiyor ki bu mini mini noktaların yüzlercesi hayatının her santimetre karesine saldırıp sahip olduğun her şeyi -evet her şeyi- yok etmeye çalışıyor. ve bunlar ile uğraşırken bir yandan diğer taraftan seni suçlayanlar ile de mücadele etmek zorundasın. çünkü suçsuz olsa bile bir şeyler olmuşsa seni suçlayan hainler çıkacak.. dostların teker teker yok olacak yanından.. ve sen için ateşle kavrulurken bile ayağa kalkmaya gayret edeceksin.. içinden ölü gibi yatmak gelse bile..

her şey kötü, her şey boş..

şimdi koşturuyorum ve çabalıyorum ama inan bana nafile. ellerimde, kollarımda garip yaralar peydahlanır oldu, egzama misali kaşınan. tabii ki en kötüsü çıkışı göremeden karanlık içerisinde debelenmek..

herkesin hayatının bir bölümünde yaşadığı/yaşıyacağı standart bir kötü-sıkıcı-boğucu durum ile karşı karşıyayız..

allah daha beterinden korusun ne diyim.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...