Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Paticik Müzik Okulu


ascraeus

Öne çıkan mesajlar

PaticikFM ve Paticik Kütüphanesinden sonra bir büyük paticik.com hizmeti daha...

şimdi okulumuzda her öğrenci sevdiği türde, sevdiği grupların, şarkıcıların albümlerini diğer arkadaşlarına tanıtıyor güzelce; o türde müziğe meraklı olanlar, tavsiye arıyanlar da bundan faydalanıyorlar bu kadar.
ilk ders benden o zaman

Progresif Metal 101
evet ilk dersimiz progresif metal. neden çünkü benim en sevdiğim tür budur. şimdi prog rock/metal i size tarihiyle falan anlatmayacağım, bildiğimiz gibi prog metal klasik müzikten de etkilenmiş jazz'dan da etkilenmiş diğer metal türlerinden de etkilenmiş bu yüzden ilk kural her duyduğumuza "bu prog'dur" demiyoruz çünkü yanılabilmemiz olası, dinleye dinleye kulağımızı alıştıracağız.
ama prog rock/metal'in belirgin özellikleri kısaca şunnardır
1- Uzun şarkılar (10+,15+,20+)
2- Yüksek enstrumental yetenek
3- Güzel sözler
4- Aksak ritmler (bu lafa hayranım ehe)

Bu nadide türümüzün başlıca temsilcileri: eskiler:yes, camel, pink floyd, rush vs yeniler: dream theater, queensryche, ark, pain of salvation, planet x, symphony x, zero hour, marillion, chroma key, ozric tentacles daha gider bu
(bu örnek verdiğim grupların bazıları arasında dağlar kadar fark vardır bunlar aslında prog'un alt türlerıne dahildirler)

evet dersimiz kısaca bu kadar ama ders örnek vermeden tamamlanmıs olmaz bu yuzden size en sevdigim grubun en sevdiğim albümünü tanıtıyorum:

Pain Of Salvation - The Perfect Element: Part I


Tracks
I: "As these two desolate worlds collide"
-Used
-In the Ashes
-Morning on Earth
II: "It all catches up on you when you slow down"
-Idioglossia
-Her Voices
-Dedication
-King of Loss
III: "Far beyond the point of no return"
-Reconciliation
-Song for the Innocent
-Falling
-The Perfect Element

2000 senesinde çıkmış olan bu albüm POS'un 3. albümüdür. diğerleri gibi bir konsept albümdür. 3 chapter a ayrılmıştır. bence 90 larda çıkmış olan en iyi grup POS bunda kendini aşmıştır. used, perfect element, reconciliation albümde göze çarpar, çarpmakla kalmaz yıkar geçer :) POS un tüm albümlerindeki melankolik,depresif hava bunda da mevcuttur. kısaca sözleri ve vokallerine rakip bulamadığım bu güzel grubumuzun dinlenmesi, tavsiye edilmesi, tapılması gereken bir albümüdür.

horace ve phalanx'a katkılarından dolayı teşekkürler :)

[Bu mesaj ascraeus tarafından 06 January 2004 06:19 tarihinde değiştirilmiştir]

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

bır prog metal albumu daha

ARK - Burn The Sun



Tracks:

1. Heal the waters
2. Torn
3. Burn the sun
4. Ressurection
5. Absolute zero
6. Just a little
7. Waking hour
8. Noose
9. Feed the fire
10. Bleed
11. Missing you

burn the sun ark'ın 2001 yılında cıkmıs olan 2. albümüdür. vokal delısı john lande'yı ıcınde barındıran ark'ın cıkıs yaptıgı super albumdur. heal the waters, burn the sun, noose, i bleed mutlak dınlenmelıdır, dınletılmelıdır.

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Marillion

İki dönemi olan bir gruptur. İlk dönemi efsanevi İskoç vokalisti "Fish" ile birlikte olan daha renkli yer yer hüznün yanısıra çok eğlenceli eserlerde ortaya çıkardıkları dönemdir.
İlk kuruldukları demo döneminde iki farklı isimle çalışmışlar önce Electric Gypsy ardındanda Silmarillion olarak grubu kurmuşlardır.
İlk dönem Kadrosu:

Fish: Vokal
Mark Kelly: Klavye
Pete Trewavas: Bas
Mick Pointer: Davul
Steve Rothery: Gitar


olarak yer almıştır dönem içinde değişiklikler yavaş yavaş bugünkü kadrosuna dönüşmüştür. Bu dönem albümleri sırasıyla

Script For Jester's Tear - 1983
Fugazi - 1984
Misplaced Childhood - 1985
Clutching At Straws - 1987


Olmuştur bu dönem konsept albümlerden oluşur ve bu dört albüm bir hikayenin birer parçasıdır. Yoksul ama duygusal hayattan hep tokat yemiş bir müzisyenin insanlarla arasındaki ilişkileri hatıraları ve sonundada ulaştığı noktayı anlatır ki bu kişi Fish'tir. Hiçbir zaman ismini vermeselerde hikaye tıpatıp uymaktadır.

Favori lirik olarak bu dönemde Misplaced Childhood Albümünde bulunan "Bitter Suite" den bir bölüm "Brief Encounter"

... A spider wanders aimlessly within the warmth of a shadow
Not the regal creature of border caves
But the poor, misguided, directionless familiar
Of some obscure Scottish poet

The mist crawls from the canal
Like some primordial phantom of romance
To curl, under a cascade of neon pollen
While I sit tied to the phone like an expectant father
Your carnation will rot in a vase.



Fugazi

1988 yılında Fish gruptan ayrıldıktan sonra grubun müzik tarzı tamamen başka bir yönde ilerlemeye başlar Progressive türünü yine korur fakat konsept yapıdan ayrılıp daha düz ve karanlık albümler yapmaya başlar. Karanlık ile kastedilen şey yeni vıkalist Steve Hogarth ın sesi ile veridiği yeni tatlardan oluşmaktadır.

Bu dönemde daha üretken olan grup yine klasikleşecek albümlere imzasını atmıştır. Bu dönem albümleri:

Seasons End - 1989
Holidays in Eden - 1991
Brave - 1994
Afraid of Sunlight - 1995
This Strange Engine - 1997
Radiation - 1998
Marillion.com - 1999
Anoraknophobia - 2001

ve Bu yıl çıkacak olan yeni albüm "Marbles" tır


Brave albüm kapağı

Bu dönemde Marillion gittikçe özünden uzaklaşmış hatta bir dönem Elektronik - Progressive türüne dahi kaymıştır. Ancak grup yıllardan beri gelen kalite ve tecrübesi ile bu yalpalamaları toparlamışlardır bu döneme ait Brave ve Marillion.com albümleri referans olacak albümlerdir. Burada Brave albümünden ayrıca bahsetmek gerekir çünkü ikinci dönemde Marillion için bir zirvedir albüm tam anlamıyla bir Pink Floyd havası yakalamış bir albümdür ve alışkanlık yaratmaktadır.

Bu dönemdeki en başarılı albümlerden bir tanesi olan Marillion.com albümünden "Interior Lulu" isimli şarkıdan bir favori lirik bölümü

As you lie there on your bed
Beneath the face of Louise Brooks
With your makeup and your teddy bear
And your C.S. Lewis books
Bad seed
You're a bad seed
You're a decadent in chrysalis
Waiting sleepily to emerge
When you'll visit every seedy need
Of your random obsessive urge

All the ruses that you use
All the food that you refuse
All the dust and tired air that feeds Interior Lulus
All the poisoned attitudes
And the lust for the unknown
And the second best that devils use
To make this world their own
Interior Lulu...



Dönemin son kadrosu ise şöyledir:

Steve Hogarth - Vokal
Mark Kelly - Klavye
Ian Mosley - Davul
Steve Rothery - Gitar
Pete Trewavas - Bas


Yeni çıkacak albümün (Marbles) Double olacağı açıklandı dolayısı ile yeni ve sıkı bir progressive albüm daha kazanacağız gibi görünüyor.[hline]"Onzac" Clan Martian Artist
"Story of SadButcher"

horacegoesskiing, 19 December 2003 13:31 tarihinde demiş ki:
...zayıf gelen iki dersim vardı resim ve beslenme dersi. şimdi dombili bi çizerim. öyle bi karakterim var yani...


[Bu mesaj SadButcher tarafından 06 January 2004 16:55 tarihinde değiştirilmiştir]

[Bu mesaj SadButcher tarafından 06 January 2004 16:58 tarihinde değiştirilmiştir]

[Bu mesaj SadButcher tarafından 06 January 2004 17:03 tarihinde değiştirilmiştir]
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Yanlzı şunu söylemek isterim

Yes ve Pink Floyd u Progrossive Metal kategorisnin altına sokmak çok abes geldi bana....

Pink Floyd bi defa döneminde sınırları öyle bir aşmıştır ki bence onu kategorize etmek biraz zor. PF diyorsun yetiyor - Volfi inatla Art and Psychedelic Rock dese de -

Bunun dışında Yes in metalle uzaktaaaan yakından alakası yoktur hani çoook sıkarsan belki prog Rock denebilir amam kesinlikle metal değil...

Eskiler bölümü biraz yanlış yani...
*! hocanın açığını yakalamış ukala öğrenci edasıyla sırıtır *
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Pain Of Salvation - Remedy Lane



Tracks
-Of Two Beginnings

CHAPTER I:
-Ending Theme
-Fandango
-Trace of Blood
-This Heart of Mine (I Pledge)

CHAPTER II:
-Undertow
-Rope Ends
-Chain Sling
-Dryad of the Woods

CHAPTER III:
-Remedy Lane
-Waking every God
-Second Love
-Beyond the Pale

POS'un 2002'de çıkmış olan kadın-erkek ilişkileri, aşk vs temalı konsept albümleridir.tek tek klasik şarkılar yapmaktan çok klasik olacak albümler yapan POS'un kimine göre en iyi albümüdür Remedy Lane. undertow, second love, a trace of blood, beyond the pale isimli şarkılar mutlaka duyulmalıdır. mukemmel sozler, mukemmel atmosfer bu albumde de haylı cokca karsımıza cıkıyor. bundan sonra 2004 te çıkacak albümleri BE'nin Remedy Lane'in başarısını geçmesi bekleniyormuş.


Pain Of Salvation - One Hour By The Concrete Lake



Tracks
-Spirit of the Land

Part of the Machine:

-Inside
-The Big Machine
-New Year's Eve

Spirit of Man:

-Handful of Nothing
-Water
-Home

Karachay:

-Black Hills
-Pilgrim
-Shore Serenity
-Inside Out

1998'de çıkmış 2. albümdür.Gene bi konsept albüm gene 3 chaptera ayrılmış. new years eve, handful of nothing, inside out başlıca güzel şarkılardır. grubun adından en çok söz ettirdiği albümü budur. bir nevi çıkış albümü.


Pain Of Salvation - Entropia



Tracks
-! (foreword)

Chapter I:

-Welcome to Entropia
-Winning a War
-People Passing By
-Oblivion Ocean

Chapter II:

-Stress
-Revival
-Void of Her
-To The End

Chapter III:

-Circles
-Nightmist
-Plains of Dawn
-Leaving Entropia (epilogue)

Grubun tamamlandıktan sonra çıkardıkları ilk albüm(1997). Foreword, people passing by, nightmist, plains of dawn en dikkat çeken şarkılardır. grubun son halini almadan önce hazırladığı bir çok şarkı bu albümde bulunur.


Not:berk ıyı yakalamıs tebrıkler konu baslıgı metal oldugu ıcın yanlıs anlasılmasın. yes progresıf rocktır ama daha senfonıktır kıng crımson, pınk floyd daha cok psychedelıce kayar. aman tur adamı degılız bu kadar kasmaya da gerek yok aslında :)

[Bu mesaj ascraeus tarafından 06 January 2004 21:34 tarihinde değiştirilmiştir]
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Queensryche

Hmm tarif etmesi en güç gruplardan bir tanesi aslında öyle çokta karmaşık bir müzikleri yok ancak çalışmalarının kalitesi ve dinleyiciye kadife gibi gelen ince besteleri ile aslında "Gizli Progresif" bir grup. Kurulduğu yıl olan 1981 ve dönemine bakıldığında aslında birçok grup içerisinde sivrilememiş bir grup. Hayran kitlesi gizli kalmış diğer bir çok dönem grubu gibi kendi reklamını fazla yapmamış bir grup. Ancak bunların yanında müziğindeki içtenliği ve anlatmak istediklerinin doğruluğu, bestelerindeki yaratıcılığı hayranlarının yıllar sürecek bağlılığını kazanmıştır.

Grubun hikayesine gelince: 1981 yılında kurulmuş ve orjinal kadrosunu son beş yılına kadar korumuş bir grup. İki ayrı özelliği ile ön plana çıkan Queensryche birincisi muhteşem vokalisti Jeoff Tate in yorum ve ses yeteneği diğeri ise gruptan bir dönem ayrıla ve daha sonra geri dönen aslında Rock tarihinin en büyük gitaristlerinden bir olacak kapasiteye sahip olan Chris De Garmo.


Operation: Mindcrime
Albümleri sırasıyla:

Queensryche - 1982 (EP)
Warning - 1984
Rage For Order - 1986
Operation: Mindcrime - 1988
Empire - 1990
Promised Land - 1994
Hear in the Now Frontier - 1997
Q2K - 1999
Tribe - 2003



Promised Land

Çıkardıkları albüm çizgisinde Promised land albümü sonrasında müzikal bir düşüşe geçen Queensryche bir sonraki albümü olan Hear in the Now Frontier ın yapımı sırasında bağlı olduğu EMI firmasının iflası ile çok güç günler yaşamış dolayısı ile düşüş bu olaya bağlanmıştır.

Albümün başarısızlığı ardından besteleri ile öne çıkan gitarist Chris De Garmo gruptan ayrılmış yerini ise grubun prodüktörü olan Kelly Gray doldurmaya çalışmıştır. Ancak bu nokta grubun yaptığı en büyük hatadır. Hayran kitlesini kaybetmeye başlaması ve QR ın tarihini iyi ve kötü olarak iki bölüme ayıran bu olay ile grup tamamen farklı bir çizgide ilerlemiştir.

Yıl 2003 olduğunda grup gidişin iyi olmadığında hepbirlikte karar vermiş ve albüm yeni albüm kayıtları tamamlandıktan sonra gruba hayran kitlesi tarafından uzun yıllardır kelimenin tam anlamıyla "özlenen" Chris De Garmo geri gelmiştir ancak grubun müzikal başarısında herhangi bir artı yaratamamıştır çünkü grup kayıtları ve besteleri zaten tamamlamış durumdadır.

Grubun göze çarpan eserlerinden bahsetmek gerçekten çok güç çünkü olaylı Hear in the Now Frontier albümüne kadar olan çalışmaları bir tek başarısız eser içermemektedir. Ancak yinede başlangıç için isim vermek gerekirse; Take Hold of The Flame, Eyes of a Stranger, I don't believe in love, Someone Else, Bridge, Silent Lucidity bşarılı parçalardır.

Ayrıca burada hakkını vermem gereken bir albüm varki oda Operation: Mindcrime. Albüm tüm eleştirmenler, magazinler ve listelerce Rock Tarihinin en iyi 10 albümünden birisi olarak görülür. Grubun konsept yapıda olan tek albümüdür. Hikayesi dönem Amerikasını kurgulanmış bir hikaye ile eleştiren bir çizgi roman gibidir. Hayali karakterleri ve hayali olayları içerisinde aslında tüm ülkelerin yaşamış olduğu veya yaşamakta olduğu gizli devlet, popüler kültür ve sınıf farkları gibi olgulara oldukça sert bir darbe vurur. Müzikal olarakta çok güçlü olan albüm her rock dinleyicisi için olmazsa olmaz bir albümdür.[hline]"Onzac" Clan Martian Artist
"Story of SadButcher"

horacegoesskiing, 19 December 2003 13:31 tarihinde demiş ki:
...zayıf gelen iki dersim vardı resim ve beslenme dersi. şimdi dombili bi çizerim. öyle bi karakterim var yani...


[Bu mesaj SadButcher tarafından 08 January 2004 17:49 tarihinde değiştirilmiştir]
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

O da yetmiyormuş gibi Ozric Tentacles'ı herhangi bir rock veya metal alt başlıına sokmak da yanlış olur dedikten sonra, müsaadenizle benim de bi katkım olsun.

CAMEL

1971'de kuruldu bu topluluk. Kurucuları
Bassta: Doug Ferguson,
Davulda: Andy Ward
Gitar flüt ve vokalde: Andy Latimer.
Gruba klavyede de Peter Bardens katıldı. Peter Bardens'ın totalde müzik üstündeki etkisi belirgindi. Hatta Camel grubuna "Peter Bardens' Camel" da deniliyordu. (Gerçi bunun sebebi daha çok Peter Frampton'un Camel grubuyla karışmaması ya..)

1976da Moonmadness'tan sonra Ferguson'un yerine Richard Sinclair geldi (goody goody :)) İlerleyen zamanlarda (breathless albümü akabinde) müzik tarzlarında biraz değişikliğe gitme durumunda kaldılar. (eh o zamanlar progresif dünyası başkaydı tabi. şimdilerde yeniden gözde oluyor) ve 1978de Bardens gruptan ayrıldı. yerine Jan Schelhaas ve diğer Sinclair kardeş Dave Sinclair geldi. I can see your house from here albümü ortalarında Sinclair kardeşler gruptan ayrıldı. (:() Yerlerine Kit Watkins klavyede ve Colin Bass bassta geldiler. grup hala başarılı hala süperdi. 1982 yılında Single Factor albümü ahirinde Ward da gruptan ayrılarak (mecburiyetten eli sakatlandı.) Andy Latimer'i grubun orjinalinden kalan tek insan olarak bıraktı.

... daha daha 90 yılında eski plak şirketiyle yolları kötü bir şekilde ayrıldı Latimer beyin ve Camel Productions'ı kurdu. Ve böylelikle beş yıl aradan sonra 1991de Dust and Dreams piyasalara çıktı. Böyle böyle her albümde kadrosu az da olsa değişerek Rajaz albümüne kadar gittiler ve bitirdiler amcalarımız.
----------
ha şimdi zannetmeyin ki albümler kötü, ruhsuz filan. Bilakis. Aynı grup üyelerini koruyan birçok grup bile böylesine sadece gelişerek ve yorum farklılıklarıyla atmosferlerine hakim olamamıştır. Haddizatında metalden çok progresif rock diyebileceğimiz bir gruptur. Lezizdir nefizdir.

Bi de discography c/p:

Camel (MCA 1973)**, Mirage (Deram/Janus 1974)**, The Snow Goose (Decca/Janus 1975)****, Moonmadness (Decca/Janus 1976)***, Rain Dances (Decca/Janus 1977)***, A Live Record (Decca 1978)**, Breathless (Decca/Arista 1978)**, I Can See Your House From Here (Decca 1979)***, Nude (Decca 1981)***, The Single Factor (Decca 1982)**, Stationary Traveller (Decca 1984)**, Pressure Points (Decca 1985)**, Dust And Dreams (Camel Productions 1991)**, Camel On The Road 1972 (Camel Productions 1993)****, Never Let Go (Camel Productions 1993)***, Camel On The Road 1982 (Camel Productions 1994)**, Harbour Of Tears (Camel Productions 1996)**, Camel On The Road 1981 (Camel Productions 1997)**, Coming Of Age (Camel Productions 1998)**, Rajaz (Camel Productions 1999)**, The Paris Collection: We Are Known By The Tracks We Leave (Camel Productions 2001)***.

Compilations:
The Collection (Castle 1985)****, Echoes: The Retrospective (PolyGram 1993)***, '73 - '75: Gods Of Light (Camel Productions 2000)***, Lunar Sea: An Anthology 1973-1985 (Decca 2001)***.

Videography:
Pressure Points (Camel Live) (PolyGram Music Video 1984).
----------------------------

Yeni arkadaşlara bikaç tavsiye parça olarak:
Stationary Traveller
Ice
Irish air1-2.track
Rajaz

önerilebilinir. çoğu grupta da olduğu gibi favori parçalarımı kaybetme durumuna geliyo insan tabi zamanla. kolay kolay parça kayıramıyosunuz efenim. Teşekkürler.[hline] To resist change is folly.
To direct change is unlikely.
To co-operate with change is an act of intelligence.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş


---------------TERJE RYPDAL-----------------
Müthiş.
23 Ağustos 1947de Norveçte doğdu. Norveçte müzisyen bir ailenin çocuu ne yapar? E caz yapar naapıcak. O da yapmış işte. 5 yaşından 12 yaşına kadar piyano, 8 yaşında trompet, ve 12 yaşından itibaren de gitar çalmaya başladı. Eğitim almadan. Elektrik mühendisi olcaktı olmadı. Ne iyi ne güzel oldu. Fakat elektrik mühendisi olmak isteyen bi adam gitar çalarsa naapar. Elektro gitar çalar diyceksiniz tabi yanılıcaksınız. Ne alakası var? Fakat... tutturdun tamam.. :D

Müzikoloji eğitimi aldı derken. Sonraaa... garbarekle çalıştı.

Jimi Hendrix, Hank Marvin, Jeff Beck, Stevie Winwood, Eddie Van Halen, Wes Montgomery, Kenny Burrell, Charlie Byrd, John McLaughlin, Gary McFarland gibi insanlardan etkilendi. Artık insan demek ne kadar doğru olur bilinmez.
Klasik ve contemporary tarzda Mahler, Beethoven, Grieg, Debussy, Gyorgy Ligeti, Stockhausen, Penderecki, Mortensen, Nordheim, Rolf Wallin, Bjorn Fongard(tikkat!)
Efenim ilk albümünden sonra süper firma ECM'e geçti. Süper müziklerini orda yaptı.

Ya ne diyim. Elektroda caz yapan, opus yazan!, senfoni yazan, contemporary yapan, bir kontrbas(miroslav vitous!!! aşmış bi heriftir bu da!!) bir bateri (DeJohnette. Ehe volfi tanır :)) bir de elektroyla albüm yapan kaç tane adam var ki?

dedikten sonra discography.

Lux aeterna Terje Rypdal
Karta Markus Stockhausen/Arild Andersen/Patrice Héral/Terje Rypdal
Selected Signs, I
Litania - The Music of Krzysztof Komeda Tomasz Stanko
The Sea II Ketil Bjørnstad/David Darling/Jon Christensen/Terje Rypdal
Skywards Terje Rypdal
Double Concerto / Fifth Symphony Terje Rypdal
If Mountains Could Sing Terje Rypdal
Nordic Quartet John Surman/Karin Krog/Terje Rypdal/Vigleik Storaas
The Sea Ketil Bjørnstad/David Darling/Terje Rypdal/Jon Christensen
Water Stories Ketil Bjørnstad
Q.E.D. Terje Rypdal
Undisonus Terje Rypdal
The Singles Collection Terje Rypdal
MNAOMAI,MNOMAI Heinz Reber
Blue Terje Rypdal/The Chasers
Chaser Terje Rypdal
Eos Terje Rypdal/David Darling
To Be Continued Terje Rypdal
Descendre Terje Rypdal
Terje Rypdal/Miroslav Vitous/Jack DeJohnette Terje Rypdal/Miroslav Vitous/Jack DeJohnette
Three Day Moon Barre Phillips
Waves Terje Rypdal
Satu Edward Vesala
After The Rain Terje Rypdal
Odyssey Terje Rypdal
Whenever I Seem To Be Far Away Terje Rypdal
What Comes After Terje Rypdal
Terje Rypdal Terje Rypdal
Sart Jan Garbarek Quintet
Afric Pepperbird Jan Garbarek Quartet
Works Terje Rypdal
The Hapless Child Michael Mantler
Selected Recordings I-VIII Keith Jarrett/Jan Garbarek/Chick Corea/Gary Burton/Bill Frisell/Art Ensemble of Chicago/Terje Rypdal/Bobo Stenson
Selected Recordings Jon Christensen
Selected Recordings John Surman
Selected Recordings Terje Rypdal

önce:

sonra:

:)
ayrıca albümlerinin kapakları da süperdir. ayyyrıcaaa ketil bjornstad ile yaptığı deniz-dağ çalışmaları da nefizzdir.

yine ayrıca size bi güzellik. şunu indirin dinleyin:
http://www.geocities.com/artistanbul/07-Transition.mp3[signature][hline]After years of hard researching, I have discovered that I am a chick magnet! The only problem is that someone messed up my polarity...
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Baktım ki yazıda tanıdık isimler var (Garbarek, De Johnette), e bi bakalım dedik... Kırmadık yani. Adam iyi, güzel, ama verdiğin örnek caz için çok kısaydı, (ama güzeldi:)) sonra biraz daha inceleriz adamı, olur biter... Burda da jazz bulduk ne güzel.[signature][hline]Existential carousel
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

  • 2 hafta sonra ...
Topic'in amaci Progressive iyi bir muzik turu mudur degil midir kim progressive yapar diye tartismak degildir... Bunun icin ayri bir topic acin! Burda bilmeyenler icin cesitli grup/sanatci/muzik turu tanitilmaktadir... Eger yukardakiler size hitap etmiyorsa, sizde hitap eden hakkinda ayni guzellikte/detayda yazilar yazin katikida bulunun...[signature][hline]Lights out,
. As you hit the ground...
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

THRASH METAL
Bu form punk ile nwobhm in muthis uyumunu sergiler.enerjik, saldirgan, güçlüdür.punkin çig müzikal yapisindan arinmistir.cok daha olgun ve düzenli bir armonik yapiya sahiptir hatta yogun virtüozite içeren örnekler ortaya koymaktadir.aslinda ne kökeninde yer alan nwobhm a nede punka yakinligi vardir.her ikisindende alacagini almis, daha sonra tamamen kendi ayaklari üzerinde durmaya baslamistir ama onunla ayni dönemde ortaya çikan türevler olan power,speed metal ve hardcore gibi formlarla alisveris içindedir ve bazen aralarindaki sinir kaybolor.en önemli temsilcileri olarak metallica, anthrax, slayer, megadeth,testament,knight errant,pentagram sayilabilir.. [/b][signature][hline]doğum acıdır
yaşam acıdır
ölüm acıdır
aslında hepsi aynıdır...


icQ:320006868

:rock:To LiVe iS To Die:rock:

[Bu mesaj Cthulhu_ tarafından 04 February 2004 16:41 tarihinde değiştirilmiştir]
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Children Of Bodom


Yıllar once bodom golunde 4 gencin kafaları taşla ezilerek oldurulmesinden esinlenerek grup adını almıştır.
Grubun tarzına kimi death dio kimi black-power karışımı ama mukemmel bir grup.

Elemanlar

Alexi Laiho :Solo Gitar-Vokal
Janne Warman :Klavye
Henkka T Blacksmith : Bas Gitar
Alexander Kuoppala :Ritim Gitar
Jaska Raatikainen : Davul[signature][hline]"From Now On We Are Enemies. You and I."

[Bu mesaj smoke13 tarafından 11 February 2004 22:54 tarihinde değiştirilmiştir]
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

!!WATCHTOWER!!

Ey gençlik!
Progressive diyosunuz. Güzel. Ahanda size progressive. Sene kaç? 1985! Energetic Dissassembly. Gerçi ben her ne kadar 11 yıl sonra adi bir kasette alıp dinlediysem de hayretlere düşmüş mü idim? Evet. İlk başta beni hayretlere düşüren bass'ın sesi idi. Yüksekti yani. Cliff Burton'lı metallicadan bile yüksek. Ve adamlar jazz kalıplarını alıp kullanıyolardı efendim metal müzikte. Kimdi bassistleri? Doug Keyser efenim. Evet. Gitarda üstün yetenek, bilahare spastic ink grubunu kurmuş, Gordian Knot (ki ona da sıra gelirse bahsederiz biraz. Süper gruptur) grubunda çalışmış enteresan abi Ron Jarzombek. Eski zamanların o metal sesleri içinde iyilerinden biri olan Alan Tecchio vokalde, davulda da Rick Colaluca varmış. Ööle yani. Neyse efenim akabinde 1989da Control and resistance çıktı. Ayyrıca 2002de Demonstrations of Chaos diye compilation gibi ibşi çıkarmışlar demolarından. Güzelmiş de.

Aha bi de sözlükteki entryye bakınız

Yok resim filan. Çok isteyen birileri olursa koyarız bi iki parçayı biyerlere...[signature][hline]nobody said it would be easy...
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Melodic Death Metal

Dark Tranquillity


İsveç'in en iyi gruplarından ve 'Göteborg Sound'unun yaratıcılarından biri olan Dark Tranquillity 1989 yılında kuruldu. İleri melodik kalıplarla çizgisel olmayan şarkı kalıplarını, yoğun ve agresif müziğinde birleştiren grup, konularının şiirsel anlatımıyla şarkı sözlerinde de çok başarılı. Tarzları melodik death olarak tanımlanabilecek olan grubu kendi anlatımlarıyla tanıtmaya başlayalım.
'Karanlık sessizlik' anlamına gelen dark tranquillity adını seçmelerindeki kasıt, aşırı ikilemleri ve çelişkileri yaratıcı bir biçimde yansıtmak. Fen ve mitoloji konularına eğilmiş olan grup; şamanizm, kuantum fiziği, kaos teorisi, psikoloji, sanat, bilinç ve kendini yok etme alanlarını hedeflemiş. Müzikal metodlarındaki anahtar kelimeler şiddet(yoğunluk) ve melodi. Akıl ve bedeni, kabalık ve güzelliği, hırs ve isteksizliği birleştiriyorlar şarkılarında.
Dark Tranquillity her zaman, tek düze şarkılar yerine, birbirine mükemmel uyum sağlayan karmaşık melodi çizgilerini müziğinin agresif temellerine oturtmayı seçmiştir. Sürekli yeni şeyler deneyen Dark Tranquillity, yeni melodik ve elektronik arayışlarla birlikte, klavyeyle şarkılarının atmosferini desteklemeye başladı. 'Projector' albümüyle oldukça yaratıcı bir değişim gösterdi. Daha melodik riffler, daha yumuşak parçalar ve Stanne'in sesini daha etkili ve anlaşılır kullanması, şarkılardaki temiz ve melodik vokal bölümleri. 'Haven' la birlikte yeni arayışlara devam ettiler ve aynı zamanda bu biraz da kendi sert köklerine dönüş oldu. 'Projector' daki, seslerin daha arkadan gelmesi yerine daha açık ve direk bir yaklaşım kullandılar. Konserlerdeki atmosferden bu değişimlerden seyircinin de çok memnun olduğu belli oluyordu.
Grup, on yıllık bir çalışmanın ardından, yaratımlarının makul sonuna yaklaştığını düşünüyor. Kendi tarzlarında en çok bilinen ve en başarılı gruplardan biri olarak bundan sonraki albümün daha önceden keşfedilmiş yaratıcı öğeleri içereceğini söylüyor.

Grup elemanları:
Mikael Stanne : Vokal
Niklas Sundin : Gitar
Martin Henriksson : Gitar
Michael Niklasson : Bas
Anders Jivarp : Davul
Martin Brändström : Elektronik aletler


In Flames


Türün en önemli gruplarından olan In Flames'in de kuruluşu bu döneme gelir. 1990 yılında Ceremonial Oath gitaristi Jesper Strömblad'ın gruptan ayrılarak gitarist Glenn Ljungström ve Tiamat basçısı Anders Iwers'i yanına almasıyla kurulur In Flames. Session elemanlarla tamamlanan kadroyla bir demo çıkarılır (Bu demo şu an In Flames fanları için hazine değerinde fakat orijinal baskısı cok az kişide bulunuyor, daha sonra Lunar Strain/Subterranean basımında bonus olarak yer aldı demo parçaları). Bu demoyla birlikte grup Wrong Again Records ile albüm anlaşması imzalar. Grubun ilk albümü Lunar Strain 1994 yılında raflardaki yeri ni alır. Albümde vokalle ri üstlenen Mikael Stanne (Dark Tranquillity)' nin muhteşem performan sı, o zamanlar pek yaygın olmayan har monik çift gitar soloları sonucunda "anlatılmaz yaşanır" cinsinden bir albüm ortaya çıkaran grup, underground basından çok iyi tepkiler alır ve hemen ardından aynı yıl içinde In Flames standartlarını belirleyen ep Subterranean'ı yayınlar. Grupta Jesper ve Glenn dışında daimi bir eleman olmadığı için kayıtta pek çok farklı müzisyenle çalışırlar. Subterranean'da gitarlarda Jesper ve Glenn, basgitarda Johan Larsson, vokallerde Henke Forss(Dawn), davullarda ise Anders Jivarp(Dark Tranquillity) ve Daniel Erlandsson(Eucharist,Arch Enemy) bulunmakta. Subterranean'ın beklenmedik başarısıyla grup Nuclear Blast ile anlaşır. Bu sırada gruptaki kadro karmaşasından sıkılan Jesper ve Glenn, Anders Friden(Ceremonial Oath,Dark Tranquillity,Passenger) ve Björn Gelotte'a kadroya dahil olmalarını teklif ederler. Anders ve Björn'ün gruba girmesiyle In Flames en sonunda bir grup kimliği kazanır. Bu kadroyla death metal tarihinin en önemli albümlerinden birine imza atarlar. 1995 yılında In Flames başyapıtı The Jester Race yayınlanır. Anders'in güçlü growl performansı, Jesper ve Glenn'in artık aşina olunan gitar düzenlemeleriyle The Jester Race, grubun tüm dünya tarafından tanınmasını sağlar. Bu albümle birlikte albümleri Japonya'da lisanslanır, Dissection, Kreator, Samael, Cradle Of Filth, Grip Inc. gibi birçok grupla turlarlar. Yoğun bir konser takvimi sonrası üçüncü albümleri Whoracle'ı kaydetmek için tekrar Studio Fredman'ın yolunu tutarlar. Fakat grup kaydın tamamlanmasından sonra büyük bir sürprizle karşılaşır; Glenn Ljungström ve Johan Larsson eğitimlerini tamamlamak için gruptan ayrılır. Grupta kadro sıkıntısı tekrar baş göstermiştir fakat bu dönem çabuk atlatır. Peter Iwers ve Niklas Engelin(Gardenian,Passenger) 'in katılımıyla albüm yayınlanır. Whoracle, The Jester Race sonrası beklentileri yüksek olan fanları hayal kırıklğına uğratmaz. Tüm basın tarafından çok olumlu karşılanan albüm sonrası Avrupa ve Japonya turnelerine çıkarlar. Tam herşey yoluna girmişken bu seferde Niklas Engelin diğer grubu Garden
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

  • 1 ay sonra ...
Progressive Trance


Armin Van Buuren

Dj mag dergisinin anketinde 2003 ün en iyi 5nci DJ seçildi. Hollandalı DJ son dönemlerde avrupada esen progsessive trance müziğinin en başarılı isimlerinden biri.

Official web sitesinde onun hakkında daha çok bilgiye ve resimlere ulaşabilirsiniz.

Tavsiye edebileceğim bir seti:
Armin Van Buuren - Essential Mix 2003-02-09, BBC Radio 1
Tracklist 2003-02-09:
Armin Van Buuren

Mark Otten - 'Mushroom Therapy (Lightscape remix)' (White Label)
Holden and Thompson - 'Nothing (93 Returning Mix)' (Loaded)
Andy Hunter - 'Amazing (Fade Sanctuary Remix)' (Nettwerk)
Yahel - 'U Feel' (Cyber Records)
Scott Bond Vs Solarstone - 'Untitled' (White Label)
Armin Van Buuren Ft Ray Wilson - 'Yet Another Day (Sunday 5pm Remix)' (Armind)
Hydra - 'Affinity' (Discover Recordings)
AR52 - 'Hibernation' (Joof Recordings)
Solid Globe - 'North Pole' (Fundemental Recordings)
POS - 'Remeber (Summer Sun' (A junabeats)
Ferry Corsten - 'Indogo' (White Label)
Armin Van Buuren - 'Song For the Ocean' (Armind)
Orange - '7' (ID T)
Kansai - 'Rococco' (Platipus)
Solarstone - 'Solarcoaster (Midway Remix)' (Lost Language)
The Green Martian - 'Wizardy' (Tranceportation)
Unknown - 'Nexus' (White Label)
Li Kwan - 'Point Zero' (Seka Records)[signature][hline] Mystry

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

  • 3 hafta sonra ...
Aslında benim gençliğimde (pink floydun kuruldugu yıllara denk gelir çocucuklugum da İsa' nın gençliğine) Pink Floyd, Deep Purple gibi gruplar Underground diye kategorize edilirlerdi. Her nedense bu günlerde underground denilince akla techno geliyor. Neden değişti bilmiyorum. Ben de bunu neden soyledim onu da bilmiyorum aklıma geldi işte.

Aslında Paticik müzeik okulu diye yapış yapış bir konu başlığı görünce "Allaaa müzik okulu açıldı birileri bana çello çalmayı öğretecek galiba" diye düşünerek girdim ama sonuç sükutu hüsran oldu.
:(
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Thrash Metal
Testament, Destruction, Death Angel, Dissection, Annihilator, Anthrax, Exodus gibi grupların yaptığı tür. Bi dönem tür bulma sınıflandırma olayları şimdiki kadar azıtmamış vede müzik bu kadar çeşitlenmemişti ondan dolayı bi sürü alakasız grup (bkz King Diamond, Helloween) Thrash diye geçiyordu
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

ya ılk mesajda yazdıgım grupların hepsı prog metal degıl hatta pos ark ve zero hour dısında hıcbırı degıl orda edıt suresı gectıgı ıcın duzeltemedım onlar progresıf stıllerıne orneklerdı classical, electronic, neoprog, fusion, metal, psychedelic, space, symphonic vs. yanlıs anlasılmasın hala.neyse devam


Cosmosquad




bu cok ıyı olmasına ragmen ısmı duyulmamıs grubumuzun adı cosmosquad. bu arkadasların kım oldugundan bıraz bahsedelım. bu nadıde grubumuzun gıtarıstı, yapımcısı, sarkı yazarı kısaca kalbı Jeff Kollman. bas gıtarda Barry Sparks davulda Shane Gaalaas var evet uc kısıler. neyse sımdı bu arkadaslar ne tur muzık yapıyor onu sorarsanız old school fusıon ve new age progresıve metal stıllerını harmanladıklarını soyluyorlar(agırlıkla fusıon). tabı onları bu kadar ıyı yapan yalnız bu degıl sarkılarındakı atmosferın cesıtlılıgı, bazen ıyımser bazen karanlık bazen ruya havasında bazen de dengesız dıyebılecegımız sarkıları ıcerdıklerı yerel melodılerle ıyıce cesıtlılık cıkarıyor ortaya. bugune kadar bır lıve 2 studyo albumu cıkardılar. bunlar

Cosmosquad - 1997



- El Perro Vaila
- Three A.M.
- The Scene
- I.N.S. Conspiracy*
- Epapo Funk
- Missing You
- Stretch Hog
- Pugs in Central Park
- Slow Burn*
- Galactic Voyage*

Live...Baked Potato - 2002

Squadrophenia - 2002



- Creepy Spider
- Creepy Spider Part 2
- Jam For Jason*
- In Loving Memory
- Creepy Spider Part II
- Chinese Eyes
- Sea Broth
- Godzilla's Revenge
- Cauldron Of Evil*
- Tribal Trance*



anlatılcak cok bıseylerı de yok. *sarkıları bulabılırsenız dınleyın derım soulseek te dc de fln bulunur genede ben koydum hepsı ayrı guzeldır yeterınce bılgı sahıbı olursunuz onlardan.[signature][hline]~27000 meters

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

  • 2 hafta sonra ...
KING CRIMSON

1969 çıkışlı progressive rock'ın öncüsü olan gruptur. Aslında grup ilk ortaya çıktığında Psychedelic Rock yapmaktadır ya olsun. Çok özgün ve hep kendini yenileyen bir müzik yapmaktadırlar. İlk albümleri olan In The Court of The Crimson King çok iyi bir albümdür. Zaten ilk iki albümünde vokallerde Elp'ten tanıdığımız Greg Lake ve şu anda grubun orjinal kadrosunda olan deha, bizim gittiğimiz yolu 2 kere dönmüş kişi Robert Fripp vardır. Grup sayısız kere kadro değiştirip, iki kere dağılıp tekrar toplanmıştır. Kadrodan benim bildiklerim arasından çok büyük bir basçı olan Tony Levin(aka Liquid Tension Experiment) ve Bill Bruford(aka Earthworks)(davul) ve daha niceleri geçmiştir. Grup zamanla Robert Fripp'in yönlendirmesiyle Progressive Rock'a yönelmiştir. Şimdi ise adamlar neredeyse müzik kavramını bile aşacaklar.. Red ve In The Court of The Crimson King kanımca en iyi albümleridir. Ayrıca grubun konserleri müzik dersi kıvamında geçiyormuş. Türkiye'ye bir gelseler en önden izleyeceğim.

Albümler:
- In The Court of The Crimson King
- In The Wake of Poseidon
- Lizard
- Larks Tongues In Aspic
- Starless and Bible Black
- Red
- Discipline
- Beat
- Three of a Perfect Pair
- Vroom
- Thrak
- ConstruKction of Light
- The Power to Believe
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
  • Yeni Oluştur...