Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Hayatta bir hedefin olmaması sorunsalı


Mithat

Öne çıkan mesajlar

insanin bir hedefinin olmamasi kadar dogal birsey yok, hedefler yanilsamalardan ibarettir sadece ki yukardada dendigi gibi siradan insanalrin hedeflerinin cogu "meshur olmak, guclu olmak, zengin olmak" ucgeninden cikamaz. sen bogazda tekneyle gezen adama imrenirken o kendisininkinden 5 metre buyuk teknesi olan baska bir adama imrenir.

kisisel olarak bakarsak (ki son 14 sene icinde hep burda yazdigim seylerin bir ozeti bu):

turkiye gibi boktan bir ulkede ustun zeka ile dunyaya geldim (senelerce hangi gerizekali gucun bunun arkasinda olduguna kafa patlatmam apayri bir sey)

akranlarim ekmege agu derken ben legolardan yaptigim saturn V ile hayali yolculuklara cikardim, ilk hedefim bu boktan ve kisitli kaya parcasinin disina cikabilmek ve baska gezegenlere gidebilmek olmustu. Okuma yazma ogrenip ansiklopedileri daha sonra kitaplari didik didik etmeye baslayinca gunumuz teknolojisi ile hayalimin yalan oldugunun farkina vardim ki 2014 de hala ISS e tek vatandasini gonderememis beceriksiz otesi bir ulkede dogmus olmayi saymiyorum bile

daha sonra kainati bir kenara birakip yeryuzu ile ilgilenmeye basladim, magraya cizilen ilk resminden gunumuze kadarki butun olan biteni ogrenmek istedim buyuk resimi gorebilmek icin ki buda benim hayat tutkularimdan biri oldu

cesitli sebeplerden olusan mesih kompleksim sagolsun ergenlik baslangicindan itibaren yeni bir hedef buldum, kendimi kurtaramiyorsam baskalarini kurtaricaktim. 28 subat sonrasi donemde bunlar oldugu icin once asker olmaya yoneldim. deli gibi sinavlara calistim ancak mulakatlarda askerligin ne kadar akil ve mantikla celisen bir olgu oldugu gorunce kazandi kagidini yirtip atip gitmedim askeri liseye.

sivil siyaset ve demokrasi daha ustun olgulardi ancak daha o yastan siyasetin nasil yalan dolan bir is oldugunu bildigimden kamu hizmetine yoneldim, lisede kafaya koydum kamu yonetimi okuyup kaymakam olup cekirdekten basliyarak hayatimi insanlarin iyiligine adiycak ve bir kamu hizmetlisi olucaktim (bknz lawful salak). yakin arkadaslarimin cogu fen secip bilgisayar muhendisi olma hayallerinin pesinden giderken ben kendimi zerre dusunmeden yola atildim cunki zaten hicbirzaman gercek anlamda kendim icin yasiyamiycak ve bu boktan ulkede asla kendim olamiycaktim.

daha universite devam ederken gene ne kadar boktan ve imkansiz bir hedefin pesinden kostugumun farkina vardim, kaymakamlik sinavlarinin nasil islediginin ve the abiler ve akboylarin kadrolari mulakatlarda nasil paylastiginin farkinada varinca fuck this shit direk

ama beynim saglikli calismadigi icin baska bir hayal tutturdum, kamu yonetimi bitirmistim mis gibi, ustune bide uluslararasi iliskiler masteri yaparsam Bm veya baska uluslararasi non-profit organizasyonlarda calisip benim bi isime yaramiyan zekam ve bilgimi insanligin hizmetine sunabilirdim

iste kaderin cilvesi bi profesor ile tansitim ve o beni uyandirdi, manyakmisin kendi gelecegin ne olucak dedi ve istanbul siyasalda uluslararasi islikiler yerine uluslararasi isletmecilik okumaya tesvik etti. iktisatla hasir nesir olmama ragmen isletme kesinlikle ilgilendigim bir alan degildi, bastan ozellikle pazarlama ogrenince baya birseyler yerine oturmaya basladi buyuk resimde ama kalici bir fayda alamadim. siradan dongu yani evlen-aile kur- cocuk sahibi ol- essek gibi emeklilige kadar calis dongusu benim icin gecerli olmadigi gibi imkansizdi.

okulda tanistigim bi kisinin vasitasi ile yonum gene degisti, teoloji bilgim zaten vardi ve hemen hemen butun dinleri ve din olgusunun gelisimini detayli incelemistim zaten ama hic ezoterik inanclara derinlemesine bulasmamistim, teozofinin ise yarar kisimlarindan basliyarak mason tanidiklarin fedakarligi sayesinde baya birseye ulasmayi basardim, jung un ogretileri ilede birebir oturuyordu kesfettigim seyler bastan bole tatmin edici birseyler buldum gibi gelsede bu birkac hafta surdu ve icine girdigim o delikten kendimi disari zor attim.

yaradilisla ilgili mana aramaya gerek yok, gozlemlenebilir evren bile algilarimizin bu kadar otesinde iken gozlemlenmesi imkansiz dogaustu guclere kafa yormak, onlarla zaman kaybetmek aptalliktan baska birsey degil ki nihilist degilim, ateist hic degilim

eh yapabilicegim hicbirsey kalmamisti, hayaller kirik dokuk, hedef filan yok bu defada en azindan ulastigim sonuclari ve insanlik icin ongordugum vizyonu biryerlere not etmeye basliyim dedim ancak sokrat paradoksu icinde yasiyan biri icin buda imkansizdi, yazdikca kendi fikirlerimle catisiyordum ki varidigimi sandigim dogrular mantigim tarafindan delik desik ediliyordu her kontrolde.

sonra hollandaya gittim kisa bir sure icin, ilk yurtdisinda yasama tecrubemdi ki ilk ay baya birsey gozlemleme sansim oldu ancak omru boyunca kendisini kisitlayan ulkesine ve o ulkenin insanina bok atmis biri olarak insanlarin ozunde heryerde ayni bok oldugunu bizzat gormek cok iyi bir duygu degildi.

geriye varligi sonlandirip tecrube edinimini durdurmak disinda bir opsiyon kalmamisti, insanlik icin tehlikeli olabilicek dusunceler geride birakma ihtimalim sifir olsada baska cikis yolu bulamadim. Bir tesadufler silsilesi hollandada beni bazi insanlarla tanistirdi ve varligim ile ilgili sorunlarimla barismayi ogrendim. O noktadan sonra kendim icin yasamaya, kendim icin cabalamaya ve kendim icin arastirmaya basladim. Research interestlerimin baya kaydigini soyliyebilirim bu paradigma degisimi ile. Zaten bunlarin akabinde 50 kilo verdim, saglikli yasamaya basladim ve self destructive davranislarla arama mesafe koydum, 4-5 saglik sorunum cozuldu filan.

"yahu ne kadar bos bir insansin ne kadar gereksiz seylerle ugrasmissin" derseniz konuyu kavramissiniz demektir cunki HERSEY gereksiz

fazla tatava yapmaya, kafa patlatmaya ve goz bozup sac agirtmaya gerek yok, herkes icin soyliyorum

hayatin hicbir ama hicbir anlami yok

aramayin bosuna, hayali arkadaslara inanip olum sonrasi ile ilgili fanteziler kuranlar icin gecerli degil bu yazdiklarim, onlar inandiklari seylere inanmaya devam etsin ki cidden cok saygi duyuyorum, keske bende koru korune birseylere inanip hayatimi surdurebilsem ama dogustan verilen hediyem veya lanetim sagolsun bu benim icin mumkun degil. Kicimi ne kadar yirtarsam yirtiyim kac tane devin omuzuna tirmanirsam tirmaniyim asla aradigim cevaplara erisemiycem.


[hr]

TLDR

[hr]

hayat gercekten cok kisa ve bittimi hersey bitiyor, hedefmis hayalmis bunlari sallayin gitsin. insan sayili gunlerini nasil gecirecegini planlamak zorunda olan bir hayvandan ibaret zaten. Sakin aileymis, toplummus, coluk cocukmus, insanlikmis vs vs gibi hayali yapilar icin kendinizi, hayatinizi ve yasam enerjinizi heba etmeyin. Hayati sadece ama sadece kendiniz icin yasayin. Sizi gercekten ne mutlu ediyorsa onu yapin ama bu konuda kendinize karsi lutfen samimi olun.

hayattaki tek hedefiniz veya hayaliniz mutlu olmak olsun
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Bak abi ben motorsiklet istiyorum mesela, çok istediğim motorsiklet var.

Onu istememin sebebi de kendime yola vurabilecek olmam.O hissi yaşamak istiyorum.

Ama param yok, paramın ne zaman olabileceğini de bilmiyorum ama 1-2 sene daha olmicak gibi....

Ondan gerçekleştirebileceğin şeylere eğer elinde imkan varsa uzak durma sakın.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

hayatın bir anlamı yok. ama yaşıyorum, intihar da etmeyeceğim. anlamsızca yaşamaktan memnun değilim. hayatın bir anlamının olmaması enerjimi sömürüyor ve beni boktan bir döngüye sokuyor mental olarak.

o halde hayata ben anlam katmalıyım.

düşüncesi dolayısıyla birkaç sene önce o duyguyu ve düşünceyi bıraktım. ama nasıl anlam katacaktım hayatıma?

ben bilgi de buldum hayatın anlamını. öğrenmeyi seviyorum, bilgiyi seviyorum. öğrenebileceğim her şeyi öğrenmeye karar verdiğim an o anlamsızlık gitti. ha yine çok farklı yaşamıyorum, ama anlamsızlık enerjimi de tüketmiyor. zamanım oldukça ve baymadıkça ansiklopedi okur gibi iş bankasının inceleme-araştırma kitaplarını okuyorum.

hayatı hakkıyla yaşamaya çalışıyorum. hayattan bir şey beklemek yerine, bir fırsat olarak görüp olabildiğince çok şey öğrenmek, deneyimlemek istiyorum.

yaşamın bir anlamı olmalıysa gelişimden geçmelidir bence. onun yolu da bilgi ve düşünceden geçer.

gelişebildiğimiz kadar gelişmeliyiz hayatımızda. gerisi mühim değil.

olay sanırım biraz beklentilerle ilgili. hiçbir şey beklememek lazım. beklentiye girmeyince hayal kırıklığı olmamasının yanında, yaşamak bir deneyim oluyor.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

ben de merak ediyorum en iyi olduğumuz alanı nasıl buluruz acaba diye.

yav said:

dönemsel hedefler bulup devam etmekte fayda var
kısa periyotlarda kendinize uygun hedefler oluştura oluştura yol bulunuyo gibi sanki
ha arada kafa bomboş kalmak da isteyebiliyor akışa bırakmak istiyosun kendini hatta onu da istemiyosun kendiliğinden oluyo falan. o da lazım, lazımmış meğersem diyip devam edicen.

birkaç örnek verebilir misin kısa dönemli hedefler için :)
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Mithat said:

Bir ben değilimdir heralde benim gibi bir çok kişi vardır sanırım ama hergün ev iş ev iş yapıyorum hiç öyle aman dünyaca ünlü piyanist olayım aman öyle aşçı olayım ki michelin yıldızı versinler aman öyle resimler çizeyim ki picasso ismi unutulsun falan tarzı şeylerim yok.

Sanki boşu boşuna yaşıyor muşum gibi hissediyorum hiç öyle bir hayatımda anlam yok , en fazla evli barklıyım hani çoluğum çocuğum olursa bi gün onlara bişiler bırakiim falan gibi klişe şeyler var o kadar ama kendim için hiç bir hedefim yok.

Hayattan beklentim ne bilmiyorum hergün mal mal ya televizyon ya bilgisayar birde anlamlı bişi yapmıyorum bilgisayarda oturup yazılım falan olsa yaptığım şey dicem belki o benim hedefim ama yok mal mal paticik/reddit/facebook takılıyorum o kadar. 3-5 yeni film 1-2 dizi haftalık falan derken yıllar geçti.

Bir insan hayatta neyi başarmak istediğini nasıl farkedebilir ki?


dünya hayatı oyun ve eğlenceden ibarettir
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

sucuk ekmekye hayli anlamlıdır

mithat birebir senle aynı problemi yaşadığımı söylesem. Üniv zamanında hadi amaç ünivi bitirmekti, bitirdik, sonra amaç iyi iş bulmaktı bulduk
eee

ne bok yiyecem şimdi
herşeyi geçtim kariyer konusunda bile ne yapacağıma karar veremedim, yazılmcı mı olucam yok network konusunda mı ilerliyecem yoksa satış'a mı geçicem...
mal mal takılıyorum böyle...
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Lan!!1!1 filmlerde ki hackerlar bizi mi yedi o zaman , bizde senko kim bilir hacker olsa ne kadar milyar dolar sahibi olurdu diye hayal kuruyodur.

4-5 senedir bu forumdayım , senkonun isminin ne anlama geldiğini (ki adamın imzasında var) hep bildim , bunca yıldır ilk defa canımı sucuk ekmek çektirdi lan.

KENDİMİ EN İYİ SUCUK EKMEĞİ YAPMAYA ADAYACAĞIM.

yok yok şaka , hobbiti okiim dedim , şimdilik al sana kısa hedef, gerisine bakarız. Star wars hiç izlemedim şu yenileri çıkmadan bir izliim diyorum. Bak iki kısa hedef bulmuşum işte.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

pontipati said:

ben de merak ediyorum en iyi olduğumuz alanı nasıl buluruz acaba diye.

yav said:

dönemsel hedefler bulup devam etmekte fayda var
kısa periyotlarda kendinize uygun hedefler oluştura oluştura yol bulunuyo gibi sanki
ha arada kafa bomboş kalmak da isteyebiliyor akışa bırakmak istiyosun kendini hatta onu da istemiyosun kendiliğinden oluyo falan. o da lazım, lazımmış meğersem diyip devam edicen.

birkaç örnek verebilir misin kısa dönemli hedefler için :)

vermesem daha iyi olur aslında keza çok da yetişkin sayılmam. boş konuşmuşumdur belki de.
dur ben bi' hayata atılayım
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

ne bileyim, liseden mezun olduğumdan beri 3-6-12-24 aylık hedef istek listeleri yapıp gerekliliklerini sağlamaya çalışıyorum. kayışın koptuğu yerler de oldu ama buraya kadar yer şey yolunda gibi.

üniversiteye ailemle aynı şehirde başlamıştım, hem okulda bir terslik oldu hem de terslikleri avantaja çevirmek konusuna yoğunlaşıp 2.senesinde okul/şehir değiştirip geçtiğim dersleri saydırıp devam ettim. sonra kafayı taktığım 1-2 konuyla ilgili ortamlara girdim çıktım, o ortamlar sayesinde bambaşka şeylere kafayı takabilip faydasını gördüğümü farkettim. içgüdüsel isteklerimi tatmin etme peşinde koşarken uzun vadede bunların yolumu bulmama faydasının da olacağını dolayısıyla ben şu olcam bunu yapcam demek yerine daha fazla kısa vadeli önüme bakmaya çalıştım. bilinçaltımda halen uzun vadeli öngörülerime takıyorum ama adım adım ilerliyor hayat hani sen önce şunu bir hallet bakalım sevcek misin bakalım nolcak demeyi öğrendim. ufak çaplı işler stajlar, ilişki/seyahat/deneyim hedeflemeleri yaptım bir şekilde de oldu bişeyler ne bileyim.

fazla büyük konuşmak da istemiyorum şimdilik bugün keyifliyim öbür gün kötü kafalara girebilirim. kendini telkin etmeyi bilcen galiba. elindeki kartlara bakıcan. kafa açmak mühim, haddini bilmek de ama.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...