Ölüm Korkusu

[Bone]

said:

Dela, 12 Eylül 2005 06:28 tarihinde demiş ki:
omrunu arama butonuyla curutup neler dusunuyosun bone, rahat ol. bak yukarda ne var?

doğru diyorsun. keşke daha az düşünsem. clubber olcam ben de.

[orc_lord]

banada oluyor bazen bu tarz şeyler. hatta hayatın anlamını bulmaya çalışıyorum. şu sıralar the paranoid android robot; marvin (bir otostopçunun galaksi rehberi) ndeki karaktere bakıp kendimle özdeştiriyorum. gülüp, geçmeye çalışıyorum :)[signature][hline]| ===> orc_lord <=== | leverne vistas!|
|Buddy/Old|Buddy Webpage|Pati Pet|KTB için..|

[Ardeth]

Benim düşüncem, böyle şeyleri düşünmek insan doğasında olmalı zaten, bilinç dediğin şey kendi varlığını sorgulayabilmektir en başında. Yani bir nevi düşünüyorum öyleyse varım gibi bir durum. İnsan bilincinin farkında olup bazen bazı soruların cevaplarını merak etmeli. Gelgelelimki bu fikirler dünyasında hapsolup kalırsanız kendi hayatınızdan rahatça kopabilirsiniz çünkü bilmediğiniz evrensel bir gerçek karşısında dünyasal değerlerin pek bir önemi kalmaz, hayattan soğursunuz. Ölüm hakkındaki gerçeğide sorgulamak bence öyle birşeydir çünkü insanın sonunda belli sorulara götürecektir. Ama bence içinizde arada sırada ortaya çıkan fikirler dünyası ile sosyal hayatınızı ayrı tutmanız gerekir. Sosyal hayatınızı evrensel gerçekler, sonsuzluk, mükemmellik, ilk varlık, ölüm sonrası hakkındaki gerçekler gibi şeyler etkilemez bence. Dünya üzerinde yaşadığınız hayatı etkileyen şeyler daha basit, subjektif, sizi ilgilendiren sizin hayatınızla ilgili amaç ve doğrulardır, insan ilişkileridir. İşte nasıl bir zaman gelipte emprisistlerle ve usçular sonunda hem deneyimin hem aklın önemli olduğunu kabul edip ortaya bir sentez çıkardılar, bence varoluşçular(kanıtlanamayacak fikirler dünyası ile değil, insanın yaşamı ile ilgilenenler), ve fikirler dünyasında yaşayıp kendi hayatını unutanlar arasında bir sentez oluşturmak mümkün bence.[signature][hline]Beş Hececiler
Yeni üyelere karşı gösterilen örnek tavır ve örnek alan yetkilisi(iğneleme amaçlı yazılmamıştır)

[Penthesilea]

Ben de cok düsünürüm ara sira, "ulan simdi 20. kat penceresindeyim bi atlasam ölsem neler olacak acaba, en uzak 60-70 yil sonra ögrenecegim seyi neden hemen ögrenmiyorum ki?" gibi manyakca seyler doluyor bi an insanin kafasina : )

Bence, ölümden korkmak icin bir sebep yok. Hiclikten var olduk sonucta, hiclige gidecek olsak bile arada kazancimiz olan bir ömür var öyle degil mi? Toplumlar tarafindan kabul görmüs din sistemlerinin inandirici ve gercek oldugunu düsünmüyorum, tanrinin varligi veya yoklugundan da emin degilim tam deist oldugumu da söyleyemem, ama tanri varsa bile onun beni yaratip sonra dünyaya salip sonra yaptiklarimin cetelesini tutturup ona göre beni mükafatlandriacagi veya cezalandiracagi düsüncesi bana cocukca ve tanri kavramina yakismayan birsey olarak geliyor. Zaten dindar insanlar bence en büyük egoistlerdir, vücutlarinin ölümlü oldugu ve yokolacaklari gercegini kabul etmek istemezler.

Kesin bildigim birsey var ki, bir sebeple bu dünyadayim, eh ben de tadini cikaririm : ) Harika insanlarla tanisir, eglenir, kariyer yaparim. Yani, öldügümde ben dünyayi kaybetmeyeyim, dünya beni kaybetsin.

Az önce Bone'a msnden de söyledim, genel bir düsünce var : "Eger yaptigim her sey bosa gidecek ve yokolacaksam neden yasiyorum, öte hayatin yoklugu durumunda bu hayatimda ne icin ugrasiyorum?". Ben bu düsünceyi suna benzetiyorum, "Arkadaslarla futbol oynamaya gitmeyecegim cünkü nasil olsa 2 saat sonra bitecek.", veya "Abi su yeni cikan FPS yi oynayip ne yapicam, eninde sonunda bitecek." Basit örnekler belki, ama dogru örnekler.

Takmayin bunlari kafaniza, tadini cikarin. Eger bir öte dünya olayina inaniyorsaniz buna asilin, eger size hic yoktan bahsedilen bu hayata sayginiz varsa kendi benliginize asilin ve yasaminizin hakkini verin.

Benim büyük dedem (annemin dedesi), 102 yasinda ölürken "Ben daha yeni yasamaya basliyordum" diye aglamis yattigi yerde. Bunu ögrendigim gün, yasam konusunda kendime cok güzel bir örnek buldum ve onu takip edecegim, ölümü düsünerek yasanmaz.[signature][hline]WoW EU - Magtheridon
Penthesilea, Night Elf Priestess, proud member of Pain Train
Emilo, Gnome Warrior

[Hardter]

yattıgım zaman bende dusunurum arasıra ya nıe geldık bu dunyaya ne yapmamız gerek fılan dıe ama ölumden korkmam öldüm dıyelım ne ile karsılacıcaz yanı gomuldugumuz yerdemı kalıcaz yoksa cennet varmı cehenem varmı hep dusunurum fazla kafayı takmamamak gerekır yoksa sorunlar yasabılırsın[signature][hline]Asker vurulduğunda değil unutuldugunda ölür

[Bungala]

Ne kadar düşünürsen düşün sonuç yine karatoprak.Bu nedenle ölümden bile korkulmaz.Ben mi?Ben korkuyorum ama nasıl korkulmayacağını biliyorum...Bazen ölümden korkmak daha avantajlı.Sağduyunun temeltaşı zaten bu korku çünkü...[signature][hline]At-Avrat-Silah-Pc-Mp3çalar-Kola...
Bunlar da noktalar...
"Sonbahar-kış arası,
Patide depresif havası
Benim gibi eski motorları
Felaket yaktı..."
Dipnot:LF1Hatun for kalp badge

[AzureSlayer]

said:

diablotg, 09 Eylül 2005 21:37 tarihinde demiş ki:
ölüm gerekli bir değişimdir.Şimdi ölümden korkmak ve ölüm sonrası düiünceleri hiçlik yokluk ne olucam soruları sadece bize ait oysa ki biz hiçbirşeyiz yani aslında hiçbir maddenin yapmadığı gibi bizimde sorgulamamamız lazım.Gelme amacımız yaşama amacımız falan yoksa sadece oluşan yapılar ve her oluşan yapı gibi başka yapılar oluşturmak üzere dağılacağız.

+1 ölürsen film seridi kopar fin the end son daha kısa yada daha dogru baska bir acıklaması yok.Belli bir sırayla dizilmis atomlar ve bu atomları bir arada tutan bir enerjiden baska birsey degiliz.Olunce atomların duzeni bozulacak dagılacak minimun enerji maximum duzensizlik...[signature][hline]Power is Everything

[puritania]

ölümden korkmak gereksiz bişey bence. ben çok merak ediorum uyanmayınca neler olucaını. hiç de korkmuyorum:)umarım bilinçli bi şekilde gözlemleyebilirim ölümden sonraki gelişmeleri:)[signature][hline]~wish you were here~

[malik]

tek çaresiz kalınan şey işte ölüm korkusu..
insnlar yok olmak istemio..
kominist davaya hizmetini hayata adamış birde Allaha inanmayan birinin son sözlerine benzio bu sözler..
düşünsenize yokluk falan,bu dünyayı bırakıp gitmek ne kadar kötü gibi sözler etmişti.
sonra ALLaha inandığını itiraf etmişti,şey diodu bi de,benim davam,davranışlarım hayranlarımın kalbine kazınacaksa bile ne ehemmiyeti var yok oluıosam..
her şeyin bi karşılığı olmalı gibi şeler sölemişti..yugoslavya başkanı titoydu sanırım.[signature][hline]..
içimdeki şeytanın ensesindeyim..
destur deh breh,berduşa name yapma çek git ilerle milim milim..

[mulgear6]

bohuu bende boleyim malesef :'([signature][hline]the truth is out there...
Luke: I can't believe that
Yoda: That's why you failed
FB
may the force be with you

[Divertissement]

Herkes cennete gitmek ister ancak kimse ölmek istemez.[signature][hline]Every Living Creature Dies Alone
-Ben kendim-

[Dwinz]

ben şahsen ölmekten tırsıyorum.
cennet cehennem farketmes.tırsıyorum dırek.[signature][hline]dwinz .ƒ drums of darkness

[ruby]

böyle düsünerek hayatini zehir etmek yerine anin tadini cikarmaya calis bence . ;)

[seren000]

ölüm hiçlikten hepliğe kavuşmak, gerçeğe ulaşmaktır.
ölüm yenilenmedir, arınmadır, doğruya ulaşma, adalete kavuşmadır.
yaşadığımızı sandığımız bu dünya hepliğe uzanan bir kapıdır.
hiçlik bu dünyaya geldiğimiz gün var olmaya başladı. hırslarımız, tutkularımız, yaşama telaşımız, aşklarımız, arzularımız, ideallerimiz vs.. hiçliğimizin aynadaki görüntüleri sadece. ölümden korkmak yerine yaşamdan korkamız gerekiyor aslında. bu dünyada yeteri kadar cehennem var çünkü.

ana rahmine düştüğümüz gün başladı hiçliğimiz. bebekler niye doğar doğmaz ağlamaya başlarlar düşündünüz mü? çünkü ana rahminden kovulmuş, yanlızlığa itilmiştir. vakit doldurmaya geldiği bu dünyada vakit geçmez olmuştur. ve oyalanmak için yaşamaya başlamış çocukluktan gençliğe, gençlikten yaşlılığa yürümüştür..

dünya öbür taraf için bir bekleme odası, ölüm ise vuslattır.. mühim olan iyiyi, doğruyu yaşam felsefesi edinip kendimize ve topluma yararlı olmaya çalışmaktır. sonrası zaten elbet bir gün gelecek. unutmayalım, cennet ve cehennem bizim yaşantımızla biçimlenecektir..
( bu arada antidepresanlara sığınmak yerine kuran_ı kerimi okumanı öneriyorum. kutsal kitap tek şifan, tek limanın olacaktır sakın unutma. )

[oZeNc]

bizim dinci gibi konustun...felsefik ve zor..[signature][hline]"ölene kadar" diye söz verilmi$tir
ama "ölüm yolunda" ba$ka tercihler belirmi$tir..

[CagRi]

Bu dunyada kalsan ne olcak ya bosversene en guzeli olmak olunce goruceksin :p

[circirbocugu]

Acıkcası ölümü ben kendime daha yakın hıssedıyorum hıc korkmuyorum ..Bekliyorum kader derım gelıcegı gunu beklerım :)..Sorunum yok..[signature][hline]

[circirbocugu]

Edit:pardon yannıslıkla aynısını gondermısım :)

[Bu mesaj circirbocugu tarafından 26 Kasım 2005 22:56 tarihinde değiştirilmiştir]

[RabbiT]

Ölüm korkum yoktur.Bilmiyorum nedendir,zaten hayat felsefemde yarın ölecekmişim gibidir.Yani bu gün son günümmüş gibi,böylelikle hayattan daha fazlasını alabiliyorum.Bu arada ölümle geçen yaz tanışıyordum az kalmıştıki, Travma geçirdim ama neyseki hala burdayım.[signature][hline]Rage Against The Machine
Lights Out Guerilla Radio Turn That Shit Up!!!
MSN:[email protected]

[Dwinz]

ya ölümden korkmak şöyle.
arkamdakiler ne kadar acı çeker onu bılıyorum.
ve onlara bıda göruğ goremıceımı bılmedıgım için, geride kalanlar için korkarım zaten..[signature][hline]dwinz .ƒ drums of darkness

[Frigg]

said:

Bone, 09 Eylül 2005 19:44 tarihinde demiş ki:
Düşünsenize, öldükten sonra hiçbirşeysin. Sadece bir siyahlık var. Hatta o da yok. Sen yoksun, düşüncelerin yok, geçmişindeki eğlenceler yok, bilgisayar yok, televizyon yok, su yok, bardak yok...
Hiç. hiçlik var. Yoksun..

ya da var? en azından ben böyle olduğuna inanıyorum, eğer bu dünya bir gün yok olacaksa, gelip geçici bir yerse, esas var oluşumuz öldükten sonradır. buna inanmak bilmiyorum ama beni rahatlatıyor, huzurlu yaşıyorum çünkü burada yapılan herşeyin tüm haksızlıkların, kötülüklerin bedelinin ödeneceği, anlamsız olan herşeyin çözüleceği bir yer var.
ben de yine var olacağım, herşeye tanık olcağım ama sonsuz yaşamı düşünemiyorum, eğer sonsuz yaşam varsa, eğlencelik birşeyler de vardır.

said:

Yine de olaya şüpheci yaklaşırdım. Ya İsa denilen kişi bir yalancıysa?
İçimde her zaman bir inanç olsa da, din üzerinden halkı kandıran insanları gördükçe iyice şüpheye düşerim.

dinde şüpheciliğin yeri zaten yoktur ki olduysa bile bence yaşadığımız zamanda inanç konusunda rehber alınması gereken kaynak o kişi bu kişi değildir, kuran dır (tabi islama inananlar için) çünkü o sadece hz. muhammed e ve o nun dönemine hitap eden bir kitap değildir, tüm müslümanlara gönderilmiştir ve kıyamete kadar da Allah tarafından değiştirilmeden korunacağı içerisinde yazmaktadır.

said:

Yaşamın ne anlamı var ki öteki dünya yoksa? Öldükten sonra yaşam yoksa ben napıcam? Ne edicem? Neden yaşıyorum? Neden ölmem gerekli? O Hiçlikten korktuğum için de ölümden korkarım. Ama aynı zamanda da ölmek isterim. Garip bir çelişki.

öteki dünya olmadan yaşamın anlamsız olacağını düşününce var olduğuna inanmak daha mantıklı geliyor. zaten bizim bu dünyada yapmamız gerekende (en azından benim inancıma göre) bize bahşedilen güzelliklerden yararlanmak, emaneten yaşadığımız bu yere elimizde olanlara zarar vermemek. bu şekilde düşünmenin sonuda bazen ne yazık ki kendimize zarar verir, fazla derine inmemek lazım. ;)
hımm eğer öteki dünya yoksa öldüğümüz andan itibaren bunların hiç birisini düşünmeyeceğiz ki daha fazla, hayatımızı ne kadar huzurlu mutlu geçirirsek o kadar iyi.[signature][hline]aslında kötülüklerin en kötüsüdür umut, çünkü insanın çektiği eziyeti uzatır.
figure.09

[hergele]

Bende yokolmaktan deli gibi korkuyorum ve cennet ve cehennemin bu dünya içinde olabileceğini düşünüyorum çünkü kötülük yapanları yapacaklarından caydırmak için cehennem var denebilir diyede düşünüyorum
Ve aklıma şu geliyo sürekli İzmirde saat 4 te deprem olacak dendi ve bütün İzmir ayağa kalktı :
Eski zamanlarda ki bu milattan önce cahil halkı kandırmak çok daha kolay olsa gerek YA MUHAMMED VE İSA birer imparatorluk ve tarikat kurma düşüncesiyle yaptılarsa bunları
Ama yinede bu dünyadan sonra bir yer olduğuna inanasım geliyor çünkü bu kadar muazzam bir yeri hangi doğa gücü getirebilir bu hale bence bu evreninde bir sonu yok ve kesinlikle bizim gibi canlıların yaşadığı gezegenler var
Ve belkide reankarnasyon (yanlış yazmış olabilirim) ölen insanlar doğaya karışıyor olabilir yada ölüp başka bi bedende tekrar diriliyor
NE KADAR KARMAŞIK KONULAR
İnsanın beyni sulanıyor çünkü hiçbir açıklaması yok soruların
En iyisi hayatın tadını çıkaralım nede olsa öleceğiz ve o zaman göreceğiz ne olacaksa değilmi :)[signature][hline]....Hergele....

[oZeNc]

olmekten korkmuyorum...yani aman olucem gibi bi endisem yok..sadece oldugumde arkamdan uzulucek kisiler icin endiseleniyorum..ailem dostlarm vs..[signature][hline]"ölene kadar" diye söz verilmi$tir
ama "ölüm yolunda" ba$ka tercihler belirmi$tir..

[JsH]

Kimse yanlış anlamasın ama böyle bir konuyu bence bu işin ehli birine sorman senin için daha hayırlı olur. Allah a da inanıyorum demişsin o zaman etrafındaki dini bilgilerine inandığın, güvendiğin birine danışmanı tavsiye ederim.[signature][hline]Gölgelerin Yutucusu
Her Zaman Arkanda...
---ASSASSIN---

[ShadowFury]

Bende korkuyorum yani okadar eğitimle uğraşıosun filan hayatını heba ediyosun sonra bi öldünmü hepsinin gidiceğinden korkuyorum. Dünyadaki herşeyi öylece bırakmak istemiyorum açıkçası...

Ama ölene kadar, korkmak yerine günü yakalamak lazım

Carpe Diem
Seize The Day

said:

seren000, 25 Kasım 2005 15:08 tarihinde demiş ki:
bebekler niye doğar doğmaz ağlamaya başlarlar düşündünüz mü? çünkü ana rahminden kovulmuş, yanlızlığa itilmiştir.

Yanlışın var... Ciğerlerini açmak için ağlıyolar daha yeni yeni kullanmaya başladıkları için[signature][hline]beybin, 02 Kasım 2005 20:51 tarihinde demiş ki:
hep dedim dinsizlikte bir din olmalı.

sir, 06 Kasım 2005 23:15 tarihinde demiş ki:
"allahın sopası yok" lafı cuk oturuyo ama kafiriz be abi lol