xetraynex Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Merhaba, Babam pankreas kanserinden ameliyat oldu (whipple ameliyati). Butun sindirim sistemini alt ust eden bir ameliyat ama pankreas basindaki tumorun alinmasinin tek caresi. Ameliyati sadece %30 hastalar olabiliyomus cok sansli aslinda. 50 kiloya kadar dustu, 1.75 boy, yas 63. Zaten inatciydi, artik hastalik psikolojisi heralde tamamen inat oldu. Tuvalete zor giderken bana inat yemek ye dedigim icin yemicem senin getirdigin yemegi diyip minibuse kadar yuruyup tek basina iskembe corbasi icmeye gitti ve geri geldi :) Ben gidelim desem arabayla ayagima kadar gel al yurumeye mecalim yok diyor ama inat edince gidiyor :) Sabah aksam birer tabak corba ile yasiyor... belki bir haslama yumurta vs yanina. Doktorun verdigi protein tozu benzeri besin takviyelerini yeterli kullanmiyor, bu kadar yeter ben bilirim sen mi bilceksin senin dedigini yapmayacam diyor uzerine gidince iyice kavga inat ses vermemeler konusmamalar... Ne zaman yemek ye desek kavgalar kavgalar. Yemek sonrasi agrilari gelse agrim var yiyemem, agrilari olmasa "oh agrim yok yemiyim de agri gelmesin" diye yememeler... Doktor da tam tersini diyor, kusana kadar yiyeceksin, agriyacak, savasacaksin dedi. Halbuki iyiye gidiyor ama sansini cok zorluyor cunku kemoterapi almasi lazim ama bu kilosu ile kemoterapi kaldiramaz, doktor da kilosunun artip canlanmasini bekliyor yanilmiyorsam. He doktora da gitmiyor, gel gotureyim, yok benim doktorla isim iyilesiyom iste yavas yavas diyor... Korkuyor aslinda doktora gitmeye cunku doktorun dediklerini yapmadigini biliyor. Yemek getirdim bir kere uzerinden yorganini cektim yavasca bana elini zor kaldirdigi halde yumruk atmaya filan calisiyor yemiyecem diye. 2 hafta once yere yigildi acile kalkti o da bagira bagira ben gitmeyecem diye diye. 3 unite (1.5 litre) kan verildi serum vs takildi anca oyle ayaga kalkti. Psikiatrist cok onerildi ama kesinlikle gitmez, imkani yok. Deli olanlarin gittigini saniyor psikiatriste o kadar eski kafa ki imkan yok gitmez. Ben de sasirdim yani artik birakma noktasindayim hersey olacagina varir diyip sen bilirsin dedigin olsun diyip karismama noktasina geldim cunku kesinlikle laf anlatamiyorum. Ne yapilir onerisi olan var mi, boyle bir durumla karsilasmis olan? Elimiz kolumuz bagli artik adam goz gore gore kendini öldürüyor... Kanserden degil yemek yemediği için besin takviyelerini almadigi icin gidecek... Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Mrlee Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 geçmiş olsun bence iyi bir seneryo kurgulayabilirseniz psiklog/psikiyatris birini eve getir, belki yabancı birine karşı daha farklı davranır bu hastalığı atlamış birini oynayabilir ya da daha babanın huyuna göre bir rol belirleyebilirsin aslında en temizi doktoru eve getirmek sonradan bana oyun oynadınız demez Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Fin Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 tam dayaklıkmış ya. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Fistan Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 gecmis olsun birak son günlerini istediği gibi yaşasın darlamayın sizin için çok zor bi durum ama o mutlu olsun bari Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Nako Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Bir süre hastaneye yatrılıp serum, kan vs takviyesi artı damardan besleme yapılabilir doktor uygun görürse. Ense köküne vurur götürürsünüz. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Nako Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Hasta bilinçli olmayıp kendi mücadele etmiyorsa, psikolojik olarak yeterli değilse çok zor iş. Her şey kendinde bitiyor. Kolay gelsin, geçmiş olsun. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
LathspeLL Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Benim babamda whipple oldu, aynı süreçten geçti. Uzun süre hiçbirşey yiyemedi. Birgün sabaha karşı çıkmış kelle paça yemiş tabak tabak. Bir anda açıldı. Sonra toparlanmaya başladı. Şimdi iyi. Eskiye nazaran çok sinirli ama :) Sen yazınca acaba ağır ameliyatın verdiği bir psikolojimi bu dedim. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
xetraynex Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Fistan said: gecmis olsun birak son günlerini istediği gibi yaşasın darlamayın sizin için çok zor bi durum ama o mutlu olsun bari ya ameliyat olabildigi icin uzerine kemo da alirsa iyilesip uzun yillar daha yasamasi olasi. Ama bu sureci yeterli derecede beslenerek gecirmiyor. Aslinda yayilma bile olmadi cok sansliyiz ama pankreas'ta yayilma olmasa bile kanser hucreleri kilcal damarlar vs cok yakin oldugundan gitmis olabilir diye doktor temkin amacli kemo vermek istiyor. Tabi 50-55 kilo olan adama kemo cok agir 60-65'e cikmasi merdiven cikabilecek guce filan kavusmasi lazim anladigim... LathspeLL said: Benim babamda whipple oldu, aynı süreçten geçti. Uzun süre hiçbirşey yiyemedi. ne kadar uzun sure yiyemedi hatirliyor musun? sadece merak ettim, genelde 2-3 ayda normale donuyor diyorlar ama kimisi 6 ayi buluyor demis. Bizim 3 ay oldu, iyilesme var ama yari yolda bile degiliz gibi daha. Nako said: Her şey kendinde bitiyor. Doktor da aynini dedi sende bitiyor bundan sonrasi dedi... Adam da hakli, cerrah yani adam isini yapti bitirdi cok da guzel yapti ellerine saglik. Bundan sonrasina yapacak birseyi yok ki... Mrlee said: psiklog/psikiyatris birini eve getir, Bunu hakikaten dusundum, bulabilirsam eve gelip bir konussun bakalim ne diyecek... Nako said: Bir süre hastaneye yatrılıp serum, kan vs takviyesi artı damardan besleme yapılabilir doktor uygun görürse. Ense köküne vurur götürürsünüz. Ya bilinci acik iste haftada bir hastaneye gidip aslinda serum ve kan alsa birkac ay o ona cok iyi doping gelecek iyilesmesini hizlandiracak ama gitmiyor goturemiyoruz, gecende de ambulansla goturduk biz goturemedik. Ambulans gelip sedyeye baglayinca bise yapamadi gitti mecburen. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Fistan Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 sert davranacaksınız o zaman siz ve doktorlar dahil Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
xetraynex Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 aynen ben oyle yapiyom artik 2 gunde bir sozlu kavga ediyorum, arami kotu yapiyorum sonucta iyi olmuyor ama anca oyle olayin ciddiyetinin farkina variyor. Ne yapalim kotu olayim ben de farketmez iyilesmesine birazcik yardim edebilirsem o onemli. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
di Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Yalnizlik en buyuk dertleri, muhabbet edecek birileri de en guzel ilaclari esasen. Yok mu babani koyabileceginiz bakim evi/huzur evi tribi bi yer? Boyle hapsane gibi degil de iste nispeten hos, huzur veren bi yerler? Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Masticore Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Temkin amaçlı kemoterapi verilir mi ya :/ . Kemoterapi kanserden kurtarırken bir yandan ömrünü kısaltıyor. 80 yıl yaşayacagın varsa 70-60 yıl yaşıyorsun... Umarım tez zamanda iyileşir,atlatırsınız bu günleri Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
maroon5 Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 hastalık psikolojisi insana böyle şeyler yaptırabiliyor. umarm yakında iyileşir. geçmiş olsun. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Esh Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 26, 2015 Abi gecmis olsun. Boktan bi psikolojik baski yaratiyor icinde oldugu durum. Yetersizlik psikolojisi erkegi asil olduren sey zaten. Ayni andropoz sonrasi gibi, bi amac kalmiyo genetik olarak bu da etrafa satasma, araba silecegi kaldirma olarak geri donuyo. Bilincli ama aslinda bilincsiz yapilan bir eylem, gecer diye tahmin ediyorum. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
xetraynex Mesaj tarihi: Aralık 27, 2015 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 27, 2015 Masticore said: Temkin amaçlı kemoterapi verilir mi ya :/ . Kemoterapi kanserden kurtarırken bir yandan ömrünü kısaltıyor. 80 yıl yaşayacagın varsa 70-60 yıl yaşıyorsun... Umarım tez zamanda iyileşir,atlatırsınız bu günleri veriliyor ya sorma, bu kanser tipinde eger tek bir hucre bile kacarsa baska organlara malesef sonu iyi olmuyormus. ama oyle agir degil hafif kemoterapi veriliyormus... 6 ayda bir de kontrole gitmesi gerekiyormus, pankreas kanseri yayilmaya en musait kanserlerdenmis cunku... di said: Yalnizlik en buyuk dertleri, muhabbet edecek birileri de en guzel ilaclari esasen. Yok mu babani koyabileceginiz bakim evi/huzur evi tribi bi yer? Boyle hapsane gibi degil de iste nispeten hos, huzur veren bi yerler? valla cok haklisin su anda surekli kendini dinliyor ama gitmez ki huzur evine filan imkani yok. ben bakarim kendime der durur yani evde. annem de calisiyor gunun buyuk bolumu yalniz babam. kahveye filan cok giderdi bir suru arkadasi vardi ama onun icin biraz daha iyi olmasi gerekiyor... Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Nako Mesaj tarihi: Aralık 27, 2015 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 27, 2015 Masticore said: Temkin amaçlı kemoterapi verilir mi ya :/ . Kemoterapi kanserden kurtarırken bir yandan ömrünü kısaltıyor. 80 yıl yaşayacagın varsa 70-60 yıl yaşıyorsun... Umarım tez zamanda iyileşir,atlatırsınız bu günleri Kemoterapi hastaya zaman kazandırıyor, hastanın ömrünü uzatıyor. Tabi bu kazanılan zamanda rahat bir hayat söz konusu olmuyor. Belli bir süre kanser hücresi aktivitesini durduruyor veya yavaşlatıyor. Zaten iyi bir doktor bunun kar/zarar oranını bilir ona göre verir, bir yerden sonra kemoterapi kanserden çok zarar vermeye başlayınca tedavi bitiyor. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Rasmon Mesaj tarihi: Aralık 27, 2015 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 27, 2015 Geçmiş olsun çok. Hastalıkların kendisi zaten problemken bir de böyle şeyler olunca çekilmez oluyor. Biraz daha farklı bi iletişim kursan? Daha duygusal tamamen onun iyiliğini istediğin için, onu sevdiğin için hayatta kalmasını istediğin için ısrar ettiğini, çabaladığını falan belirtsen? Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Drall Mesaj tarihi: Aralık 27, 2015 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 27, 2015 Abi topiği okumadım ama babanı şu anda kendin gibi düşünüp hareket etmemeni tavsiye ederim. whipple dediğin operasyon sindirim sistemini darmadağın eden bişey. Açlığı hissettirebilcek kadar mide ve ince bağırsak bırakmıyo insanda doğru düzgün, o yüzden iştahı var da inadından yemiyo gibi düşünme, hakikaten iştahı yok bunu anlamaya çalış. Kendi kendine ağzına köfte tıkmaya çalışmak yerine profesyonel yardım almayı araştır derim. Geçmiş olsun, erken teşhis edilmesi büyük şans olmuş whipple olabildiğine göre Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
xetraynex Mesaj tarihi: Aralık 27, 2015 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 27, 2015 Rasmon said: Geçmiş olsun çok. Hastalıkların kendisi zaten problemken bir de böyle şeyler olunca çekilmez oluyor. Biraz daha farklı bi iletişim kursan? Daha duygusal tamamen onun iyiliğini istediğin için, onu sevdiğin için hayatta kalmasını istediğin için ısrar ettiğini, çabaladığını falan belirtsen? Sagolasin. Duygusal yaklasmayi da denedim, ben zaten ayda bir gelebiliyorum babamin yanina. Ben yokken agliyormus benim karagozlu oglum gelsin beni her yere goturur, ben gelince doktora disariya her yere gidelim diyorum yok yok gitmiyor yemek yedirmeye calisinca yumruklamaya filan calisiyor iste. Kac kere gozlerinin onunde agladim beni babasiz birakacaksin ye su yemegi ic su ilaclari diye ama yok yok... Zaten dedigim dedik, inadinin uzerine degirmeni ters donduren birisiydi simdi full inat oldu artik... Iste bana inat minibusle iskembe corbasi icmeye gitti gelirken de dusmus ayagini kaldiramamis tek bir basamak cikarken. Yasamaya inat edip kendisi kalkip 100 metre yurumuyor ama bana inat neler yapiyor. Bacaklarinin kalinligi benim kolum kadar oldu neredeyse baktikca icim aciyor ama birsey yapamiyoruz yatiyor oyle yattigi yerde... Halbuki yemek yese takviye besinlerini kullansa 2 haftaya yuruyuse cikabilir guce kavusacak. Ama kafasina yerlesmis onlarin ona zarar verdigini dusunuyor aksini kabullendiremiyoruz. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
xetraynex Mesaj tarihi: Aralık 27, 2015 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 27, 2015 Drall said: Abi topiği okumadım ama babanı şu anda kendin gibi düşünüp hareket etmemeni tavsiye ederim. whipple dediğin operasyon sindirim sistemini darmadağın eden bişey. Açlığı hissettirebilcek kadar mide ve ince bağırsak bırakmıyo insanda doğru düzgün, o yüzden iştahı var da inadından yemiyo gibi düşünme, hakikaten iştahı yok bunu anlamaya çalış. Kendi kendine ağzına köfte tıkmaya çalışmak yerine profesyonel yardım almayı araştır derim. Geçmiş olsun, erken teşhis edilmesi büyük şans olmuş whipple olabildiğine göre Sagolasin. Tabi haklisin da iste yemekten ziyade ben takviye besinleri kullandirmaya calisiyorum portakal suyu tadinda, yaptiramiyoruz ama. Doktor yemek yersen gunde 2 poset (15gr protein her posette, ismi Abound) yemezsen 4 poset takviye kullanacan dedi ama biz 1 poseti yaptiramiyoruz daha yarim posetlerdeyiz. Agri veriyor midemi bozacak ishal ediyor diye asiri derecede korkup agresiflesiyor. Halbuki yavas yavas icinde sorun yaratmiyor ama dikerse 1 poseti tabi mideye agir geliyor. Profesyonel yardim eve psikiatrist getirtmekten baska ne olabilir herhangi bir fikrin var midir acaba? Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Drall Mesaj tarihi: Aralık 27, 2015 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 27, 2015 Takip eden onkoloğunuzla ya da cerrahınızla konuşmanızı tavsiye ederim. Bi de babanı psikiyatriste götüremiyosanız mesela sen git, nasıl yaklaşmalıyım onu getirmemin yolu yok şeklinde ufak çaplı bi onkoloji hastası bakım kursu al derim. Malesef verebileceğim bi isim ya da yönlendirebileceğim bi kurum yok, bence en detaylı bilgiyi zamanında serviste yattıysa o servisin doktoru verebilir Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
warimathras Mesaj tarihi: Aralık 27, 2015 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 27, 2015 Öncelikle Rabbim baban hakkında hayırlısı ne ise onu nasip etsin. anladığım kadarı ile psikolojik takviyeden önce acilen fiziksel direncin arttırılması gerek.nacizane tavsiyem evde kelle paça çorbası bulunsun sürekli. iliği kaynatıp suyuna ekmek falan bandırsın baban.arada 1 çay kaşığı da olsa bal pekmez vs gibi iştah açıcı gıdalar verin. tabi önce doktora danışın yiyip yememesinde sakınca olup olmayacağını.ama paçadır ilikdir rahatsız olabilir kokusundan ona göre bir önlem almanız lazım. mesela çaydanlığın içinde sirke falan kaynatmak rahatsız edici kokunun ortamdan yok olmasını sağlıyor. baktın yememe konusunda direniyor nazı geçen bir akrabanızı veya kahve vb ortamdan arkadaşını evinize getirin bir de öyle deneyin. iştahı yerine geldi mi psikologa da psikyatr a da bir formül bulunur. ama önce bünyenin kemoterapiye dayanıklı hale gelebilmesi lazım diye düşünüyorum. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
wastyrx Mesaj tarihi: Aralık 27, 2015 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 27, 2015 Geçmiş olsun, bizde uzun yıllar baktık rahmetli babama inatçılık iyi bişi aslında ama yönlendirmeniz lazım. Sürekli iyisin sen iyi olacaksın demeniz lazım siz inanmasanız bile ona inandırmanız lazım. :) Kavga ederek değil severek şebeklik yaparak gerekirse yedirmeniz lazım. Sürekli lütfen demeniz lazım, benim için birazcık ye bak ellerimle yaptım gibi ajitasyon yapabilirsiniz. Sinirlendiğinde sarılıp babam diyebilirsiniz her ben hastayım gidiciyim dediğinde dibine sokulun ve iyisin iyi olacaksın propagandasına başlayın. Kabul ettirmeyin hasta olduğunu. Gideceği zaman zaten hissediyorsunuz bir şekilde o zaman ne isterse yaparsınız. İnşallah iyi olur babanız tekrardan geçmiş olsun. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
h2s Mesaj tarihi: Aralık 27, 2015 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 27, 2015 geçmiş olsun. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
CapN Mesaj tarihi: Aralık 28, 2015 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 28, 2015 Çok geçmiş olsun , Allah yardımcınız olsun. Bende babamı 2012 de aynı hastalıktan kaybettım. Öncelikle çok şanslısınız o amilyat sonrası kisti alıp çıkmaları bıle buyuk bır olay %70-80 kist alınamıyor zaten. Genelde ana damarlara yapışık oluyor. Çok şanslısınız bunuda kendısıne aktarmanız lazım. Yemek konusuna gelince bızımkıde bızı cok zorladı o piskolojiyi anlamamızda imkansız. Yemek yememe sebebı bızde agırlıkta tiksinmeden gecıyordu. mutfagı balkona taşımıştık bız butun yemekler balkonda pısırılıyodu ev hıc kokmuyordu bu bızı baya rahatlatmıştı en azından ufak ufak yemeye başlamıştı. Bızde kız kardeşim hakkından gelebılıyordu zorla da olsa yedırıyordu bır sekılde. Bıraz savaşmak gerekiyor. Yaşadığı şeyler çok zor abi agresif te olacak , kalbınızıde kıracak oluyor bunlar. Yaşamadan bılinmeyecek piskoloji Allah kimseyede göstermesin. Zor daha da zor bir süreç sizi bekliyor. Yılmayın savaşın abi beraber guzel guzel zaman geçirin. Biz 4 sene uğraştık pankreasla kolay değil. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar