Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Lan Bunu okuyunca Yaşlandım dedim


mawiman

Öne çıkan mesajlar

İnsanca
Bizim çocukluğumuzda annelerimiz çalışmazdı.
Okuldan eve geldiğimde boynumdaki anahtarla kapıyı hiç açmadım.
Hatta Babamın bile anahtarı yoktu.
Annem evimizin bir parçası gibiydi, hep evdeydi.
Her yere birlikte giderdik, zaten öyle çok da
gidilecek bir yer yoktu ki. . .
En büyük eğlencemiz sokaklarda oynamaktı.
Sokakta oynamak diye bir kavram vardı yani.
Cafelerde, alış veriş merkezlerinde buluşmazdık.
Okula arkadaşlarımızla gider, birlikte çıkar, oynaya, zıplaya yürüyerek gelirdik.
Servis falan yoktu. Ayakkabılarımız eskirdi.
Hatta öyle olurdu ki; çantalarımızı kaldırımlara koyar oyuna bile dalardık.
Annelerimiz bu durumu bildiklerinden kardeşlerimizle bizlere ekmek arası bir şeyler hazırlar gönderirdi.
Mahallemizdeki teyzeler Annemiz gibiydi.
Susayınca girer evlerine su içerdik.
Ya da pencereden bize bir sürahi bir bardak uzatırlar, hepimiz aynı bardaktan kana kana içerdik.
Kısacacı evine gidip gelen elinde mutlaka yiyecekle dönerdi.
Anneleri o arada çocuğuna verdiği şeyden bizlere de gönderirdi.
Bu bazen bir kurabiye, bazen bir meyve olurdu.
Cebimizde harçlığımız olduğunda düşmesin diye çıkarır çantamızın üstüne koyar oyun bitince geri alırdık.
Çok garip ama kimse almazdı. Sokaklarımız evimiz kadar güvenli idi.
Düşünce kaldırırlar, kavga edince barıştırırlardı bizi...
Polisler gelmezdi kavgalarımıza, zabıtlar tutulmazdı.
Sonra kavgalarımız da öyle ustura, falçata ile olmaz,
onlar nedir bilmezdik bile, asla kanla falan da bitmezdi,
en fazla saçlarımızdan çeker, hayvan adları sayar, tekme atar, yine oyuna dalardık.
Birbirimizin suyundan içer, elmasına diş atardık.
Misket oynamaktan parmaklarımız kanar yine de mikrop kapmazdık.
Azar işitip, acillere taşınmazdık.
Düşerdik ekmek çiğner basarlardı alnımıza, oyuna devam ederdik.
Röntgenlere, ultrasonlara girmezdik.
Ben bizim çocukluğumuzu çok özledim.
Sokaklarımız ruhsuzlaştı sanki.
Komşumu tanımıyorum ama evinin camında,
temizliğe gelen kadını haftada bir görür kolay gelsin der konuşurum.
Onun dışında orada kim oturur hiç bilmem.
Evimizi kendimiz temizlerdik, kapı silmece ;
bilmem kaç kuruş hepimizin elinde bezler güle oynaya bitirirdik işleri.
Evlerimiz var, içinde yaşayan yok.
Parklarımız var, içinde oynayan çocuk yok.
Ama her yıl sökülüp yenilenen kaldırımlar, lüks binalar,
ışıl ışıl vitrinler, girip çıkan yapay insanlar...
Ruh yok, buz gibi buz, bu biz değiliz..
Tahta iskemlelerimizde oturan yaşlılarımız,
onlara dede, nene diye hatırını soran çocuklarımız yok oldu.
Ben kapılarında ' vale ' lerin, ' bady ' lerin beklediği yerlerden hep korkmuş çekinmişimdir.
Kapısını çarparak örtüyor diye çocuğuna kızıp,
taksidini bitiremediği arabanın anahtarını, hiç tanımadığı birine vermek ters gelir bana.
Benim değildir bu kültür. Ne ruhuma, ne kültürüme ne de cüzdanıma hitap eder.
Nedir bunlar?
Reklamlarla desteklenen beyni, ruhu ele geçirilmiş insanlar olduk.
Birbirimize yabancı, yalnızlıklarımızla yaşar olduk.
İyi de neden böyle olduk ?
Biz mi istemiştik? Yoksa birileri mi böyle istedi.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

dünyanın kendi etrafında döndüğünü sanan kişilerin tespitleri baydırıyo adamı...

bir anda suçlular sapıklar çıktı zaten türkiyede, daha önceden hiç yoktu.

valeler sen araba alıp kullanmaya başladığında türediler zaten daha önceden hiç yoklardı.

şu anda sokakta oynayan çocuk zaten hiç yok(ben bizim orda sokakta oynayan çocuk gürültüsünden kanser olmak üzereyim)

şu anda zaten bütün türk kadınları çalışıyor, hiç ev hanımı kalmadı. senin küçüklüğündede bi tane bile çalışan kadın yoktu.

serviste 3-5 yıldır icat edildi.


falan filan... daha 30 olmadan bu tarz ah eski günler diye ağlaşan adam 80inde torununun ebesini beller anı anlatacam diye.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Bunun kadin versiyonu facebooktaki en yakin kiz arkadasiniz tarafindan paylasiliyo zaten.

"30 yas kadini, neden en iyi kadindir?!..."

En iyi erkek arkadasiniz ise kesin sunu paylasmistir:

"80-90 arasi efsane nesil" neyin efsane amk?

Temelde herkesin kendini bi standartin disina cikarma arzusu mevcut. Bakinca, 80 milyon insanla ayni yerde yasayip, farklilasmak facebook postu kadar kolay olmamali diyosun.

Bazilari demiyor.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

  • 2 hafta sonra ...
abi ben de öyleyim. ve de tek tesellim "50 YAŞINA GELDİĞİMDE FALAN GENÇ GÖSTERİRİM HERALDE" düşüncesi. ama içten içe biliyorum ki 50 yaşına geldiğimde kır saçlı bi michael cera olcam. bide sakallı makallı teenlerden nefret ediyorum. sanki çoluğumun çocuğumun rızkını çalmışçasına nefret ediyorum sakallı ergenden.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...