Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Babanin 60'indan sonra evde yalniz kalmasi


xetraynex

Öne çıkan mesajlar

var mi babasi bu yaslarda evde yalniz kalan baska arkadas? Yaptiklari birsey var mi yardim etmek icin vs?

eli ayagi tutuyor allaha sukur ama hayat bu insanlar yaslaniyor. Ileride birisini mi tutariz birkac gunde bir gelir yemek yapar filan bulasik camasir. Durumu nasil yurutuyorsunuz?

Evi de var emekli maasi da. He su ana kadar annem vardi ama annem diyo sen gidince ben de gidecem kardeslerimin yanina.

Cunku klasik turk babasi karisi cocugu icin onlari mutlu etmek icin calisan degil kendi kurallarini zorlamaya calisan domates patates disinda herseye "gerek yok" mantiginda takilan 1 lirasi bile kiymetli bir babaya sahibim. Babamdir yine asla arkami donmem hele yasliliginda tabi, iyi kotu buyuttu.

Tek cocugum kardesim de yok. Simdilik sorun olacagini sanmam ama dusunuyorum 3-5-10 yil sonra ne olur diye. Hele ben uzaklara gidiyorum iste.

Var mi benzer durumlarda olanlar, neler yapiyorsunuz, nasil yurutuyorsunuz?
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Filmler de olur ya boyle genc kiz hamile kalip dogurup evden kacar. Sehirde elinde cocuguyla disarda kalir. Sokaklarda bir dilim ekmege muhtac dilenir. Sokak kopegi gibi kovalarlar ordan oraya. Sonra senin baban bulur, acir ona evine alir. Besler yatacak yer verir. Kiz da ona bakar. Evi temizler, yemek yapar. Dede basta cocuga bagirir cagirir huysuzluk yapar ama sonra bir de bakmissin at olmus veleti sirtinda gezdiriyor.
http://trthaberstatic.s3-website-eu-west-1.amazonaws.com/resimler/90000/90706.jpg
Hayat bayram olmus. Dede, kiz, torun lunaparklara, alisveris merkezlerine gidiyorlar.
Sonra senaryoya sen giriyorsun. Kizi taniyormussun. Meger cocugun babasi beraber.......
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

abi yardımcı kadın işi çok sıkıntılı. Babaannem yatalak kalmıştı, dedem de yaşlı, tuttuk bir tane kadın sürekli para tırtıklama peşindeydi. Hep gereksiz dram hikayeleri, gereksiz ajitasyonlar. Zaten ailemizde bir yatalak bir de hızla ilerleyen demansı olan iki tane yaşlının derdi yetiyordu, üzerine bir de kadının gereksiz dramları çekilmez hale geldi. Sürekli avans istedi, babaannemim vefatından sonra gönderdik çalışmadığı 3 ayın parasını zaten almıştı hala arayıp para istemeye falan devam etti.

Kusura bakma acı konuşmak zorundayım. Ya denildiği gibi hobi edinmesine yardımcı olacaksın, ya kendin yanında kalacaksın ya da huzurevi benzeri bir yere yerleştireceksin.

Bir arkadaşımın dedesi var, adam mimar, eski rektör haliyle profesör. Onun bile yanındaki kadın ile ailenin problemleri var. Yardımcı kadın işinde aşırı şanslı değilsen kolay gelsin.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

çözüm bakımevi aslında, hem sosyalleşmesi hem de kendisine bakılması açısından ama kabul ettirmek kadar zor birşey yoktur herhalde. anasını babasını huzurevine yerleştirmeye çalışan hain evlat.

http://www.darussafaka.org/tr-TR/kurumlar/bagisci-merkezleri/Sayfalar/Urla-Rezidans.aspx

gibi gibi, gerçi buralar bağışçılar için mesela, dolayısıyla biraz pahalı. ama yeterli gelirin varsa illa bulunur böyle yerler ama dediğim gibi herşeyden önce tek başına yaşayan anne/babaya kabul ettirmek olay.

denildiği gibi düzgün bakıcı kadın bulmak da çok zor, hele istanbul'da falansan, genelleme gibi olmasın ama çoğu hırsız, çingene tipler, alzheimer babaanneme gerçi çok düzgün birisini bulmuştuk, üniversiteli oğluna destek olmak için istiyordu, düzgün olduğu için ara ara fazladan veriyordum zaten maaşını.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Güzel yerlervar baya toprak alan veriyorlar uğraşmaları için, masatenisi bilardo oyun vs. ama böyle yerlerin parasını karşılasan bile eğer kişi kendine bakamıyorsa, ileri bir hastalığı varsa kabul etmiyorlar. Huzurevinden çok tatil köyü gibi bu bahsettiğim yerler, görmeden itiraz ediyorlar kaldıktan sonra dönmek istemiyorlar.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

  • 3 hafta sonra ...
Görüyorum ve artırıyorum; orta çapta bir şirketin patronuyken iflas edip sonrasında annemle boşanan, şu an borç batağının içinde, toparlanabilmek için yöresel peynir zeytin tarzı şeyler satan bi dükkanı çekip çevirmeye çalışan, tek başına yaşayan 65 yaşında bi adam benim babam da.

Abimle annemin yanında yaşıyoruz şu an. Babamla hayatın meşguliyetinden sürekli görüşemesek de işlerine biz koşturuyoruz, yanında olmaya çalışıyoruz abimle beraber. Bu konular hakkında konuşurken bu iş de olmasa iyice çökerdim, koşturmaca en azından meşgul tutuyo diyo.

Neyse ki henüz eli ayağı tutuyo sapasağlam adam da yaşlandıkça ne olur hiç bilmiyorum. Elimden gelen bütün yardımı sürekli yapacağım ama herkes bi yerde kendi hayatını yaşamak zorunda. Aktif olarak yapmak zor olsa da çok sorun etmemeye çalış, bi arkadaş da demiş zaten sen doğmadan önce de bi şekilde yaşıyolardı diye doğru demiş bence.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Çok üzüldüm yukarıdaki postu okurken.

Bizimkiler de ayrılar. Ama ne annemi ne de babamı ben olmasam da yaşarlar diyemem asla. Bizimkilerin de maddi durumu çok bozuktu. Şimdi az çok da olsa elimden geldiğince yardımda bulunuyorum. Anneyi de babayı da emekli edebildik bir şekilde. 60'ından sonra çok kırılgan oluyorlar. Bir nevi çocukluk dönemine giriyorlar tekrar.

Cidden, çocukken her yaramazlığımıza katlanan, "anne bu ne" "baba bu ne" diye infinite sql sorgusu gibi sorularda bile her şeyi tane tane anlatmaya çalışan, senelerce yediğimiz bir tas çorba olsa da önümüze koyan "Anne" ve "Baba"nın huzurevi ya da bakımevinden çok daha fazlasını hakettiklerini düşünüyorum.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

bakımevi huzur evi diye geçmemek lazım benim ananemle dedem huzur evinde havuzu spor salonu herşeyi var yedikleri önlerinde yemedikleri arkadalarında 10/10 yaşıyolar resmen 20 yıl gençleştirler 2 yılda, bi sürü arkadaşları falan da oldu orda keşke daha erken gitseydik diyolar benim bile canım çekiyo ziyaretlerine gittiğimde, ilk başlarda hiç istememişlerdi
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Huzurevi ya da bakımevi direkt hayırsız evlatlık sanılsa da aslında öyle değil pek. Yaşlı insanla ilgilenmek helebir de hastalığı varsa insanı çok yıpratır. Aile hayatı, sosyal hayat hepsi gg. Bir de yaşlılığın getirdiği aksilik falan da eklenirse işin içine iyice sıkıntı. Her iki tarafı da yoran bir iş haline geliyor.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

vaperon said:

Çok üzüldüm yukarıdaki postu okurken.

Bizimkiler de ayrılar. Ama ne annemi ne de babamı ben olmasam da yaşarlar diyemem asla. Bizimkilerin de maddi durumu çok bozuktu. Şimdi az çok da olsa elimden geldiğince yardımda bulunuyorum. Anneyi de babayı da emekli edebildik bir şekilde. 60'ından sonra çok kırılgan oluyorlar. Bir nevi çocukluk dönemine giriyorlar tekrar.

Cidden, çocukken her yaramazlığımıza katlanan, "anne bu ne" "baba bu ne" diye infinite sql sorgusu gibi sorularda bile her şeyi tane tane anlatmaya çalışan, senelerce yediğimiz bir tas çorba olsa da önümüze koyan "Anne" ve "Baba"nın huzurevi ya da bakımevinden çok daha fazlasını hakettiklerini düşünüyorum.


senin gibi düşünüyorum kardeşim.
ne olursa olsun,annemi ve babamı hayatlarının sonuna kadar rahat ettirmek benim görevim.alıştıkları ortamda,evlerinde öyle huzurevinde değil.
başlık sahibi arkadaşın annesinin ise "sen gidince ben de kardeşlerimin yanına gideceğim" demesi canımı sıktı. bence anneni babanla birlikte yaşamaya devam etmeye ikna etmelisin.birbirlerini en iyi anlayacak, tamamlayacak kişiler onlar diye düşünüyorum. heee,şiddetli geçimsizlik varsa o başka. bu durumda bile babamı yakından takip ederim. ne ihtiyacı varsa elimden geldiği kadar gidermeye çaba gösteririm.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...