Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Olimpiyat Yalanları - Troll gazetecilik at its best

BonePART

Son yazan: BonePART
yeri: Konu Dışı

 Paylaş

Öne çıkan mesajlar

BonePART Grand Master

BonePART

Mesaj tarihi:
Mesaj tarihi:
http://www.zaman.com.tr/yazar.do?yazino=1331917

A. Turan Alkan

Olimpiyat yalanları!

Sonunda söyleyeceğimi baştan yazayım; ben olimpik ruha inanan birisi değilim; gençliğimde belki gazetelerin gazına gelerek böyle şeyleri benimsemiş, savunmuş olabilirim, şimdi böyle şeylere aldırış etmiyorum.

Meselâ olimpiyatların dünya barışına katkı yaptığı yolundaki süslü cümlelerden başlayalım; olimpiyatların savaşı ve çatışmayı engellediğini, en azından insanlarda çatışma eğilimini törpülediğini hiç hatırlamıyorum; böyle bir şey olamaz çünkü olimpiyat dediğimiz şey rekabete dayalı kıran kırana bir yarışmadır; dolayısıyla insanlara barışı değil rekabeti hatırlatır.

İnanmayan açıp kitaba baksın, şöyle yazıyor: "Olimpiyatların sloganı üç Latince kelimedir: Citius, Altius, Fortius. 'Daha hızlı, daha yüksek, daha güçlü' anlamına gelen bu kelimeler sporcuya birinci olmayı değil, elinden gelenin en iyisini yapmasını öğütler."

Yalan, kuyruklu yalan! Bu kuyruklu yalan, dört senede bir tekrar edilir çünkü olimpiyatların şenlikli olması için yenilenlerin küsmeyip tırsmayıp yeniden oyunlara katılması lazımdır. Oyunlarda kazanma şansı olmayan gariban ülkeleri kandırmak için, "Birinci olman önemli değil arslanım, elinden gelenin en iyisini yap kâfi" diye avuturlar ama ardından hemen, "Tarih sadece şampiyonları yazar" diye eklemeyi unutmazlar. Bizim gibi ülkeler de bu lâfları ciddiye alarak, "Yine gidelim, arslanlar gibi kaybedip gelelim; her defasında daha iyi yenilelim; maksat olimpik ruh güçlensin" diye kendini avutur.

Bitmedi, bir olimpik yalan daha var: "Önemli olan kazanmak değil, katılmaktır." Bu uyuşturucu slogan, tâ 1894'te Baron Pierre de Coubertin'in teklifi üzerine Uluslararası Olimpiyat Komitesi'ne kabul ettirilmiş olup gerçekle uzak-yakın alâkası yoktur. Olimpiyatlara katılmanın kaybedenler bakımından hiç bir câzibesi, getirisi, kârı-kesadı olamaz; olsaydı, bunca olimpiyatta nal toplamaktan, toz ve su yutmaktan, dayak yemekten ötürü ettiğimiz kârdan ötürü mültimilyarder olmaz mıydık?

"İyi de, hiç değilse gençler spor yapıyor bu sâyede" diyenler çıkabilir aranızdan. Tam da lâfı oraya getirmek istiyordum zaten. Spor yapmak iyi bir fikir midir, evvelâ bunu tartışmalı; en iyisi şöyle yapalım; sizler, sorumlu ebeveynler olarak yazının bundan sonraki kısmını çocuklara okutmayınız; çünkü davranış ve düşüncelerinde kalıcı hasara sebep olabilir. Tamam, şimdi devam edelim ve sporun niçin gereksiz bir şey olduğuna olimpik branşlardan başlayalım.

Bu eleştirinin ana fikrini unutmamanız için tekrar ediyorum: Sporun gündelik hayata faydası yok-tuuur!

Bir- Atletizm: Yani bir mesafeyi en kısa zamanda kurallara uygun şekilde geçmek. Böyle basit bir ihtiyacı gidermek için çoluğu çocuğu ta sabî-sıbyan çağlarından başlayarak "Spor yapıyor amcası" diye teşvik edip canından bezdirmenin âlemi yoktur. Kısa mesafeler yürünür, daha uzun mesafeler ise bisiklet, dolmuş, otobüs gibi araçlarla kat edilir.

Üç bin metrede iyi derece yapmış olmak anlamsızdır; binersiniz dolmuşa, otobüse, tramvaya, verirsiniz bilet parasını, gider gelirsiniz. Atletizme harcadığınız para ve emek de yanınıza kâr kalır. Siz hiç "ben maratoncuyum" diye trene binmeyip şehirlerarası mesafeleri koşarak giden birine rastladınız mı?

Yüksek atlama gerçek hayatta ne işe yarar? Hele hele sırıkla yüksek atlamanın pratikte faydası nedir; bence yüksek atlama sadece kötü niyetli soyguncuların, hırsızların ihtiyaç duyduğu bir kabiliyettir; haksız mıyım?

Ya uzun atlama? Kaldırım kenarındaki su birikintisine basmamak için bir metre kadar sıçrayabilmiş olmak kâfidir. "6 metre atlayacağım" diye kendimizi helâk etmekte mânâ yoktur. 6 metrelik veya daha uzun aralıkları geçmek için normal insanlar köprüyü icat etmişlerdir.

Atma branşlarına gelelim: Disk atmada şampiyon olmak ne işe yarar ki? Haydi gülleyi, çekici anladık ama kamyondan karpuz indirmek için o kadar çalışıp sıkı antrenman yapmaya hâcet yok efendiler; her karpuz mevsiminde bazı kardeşlerimiz hiç atletizme bulaşmadan o işi mükemmelen yapıyorlar zaten!

Jimnastik, eklemlere iyi gelen bir uğraştır ve bu ihtiyacı basit kültür-fizik hareketleriyle karşılayabiliriz. Sırf bunun için atlamak, zıplamak, havada perendeler atıp şempanzeler gibi iplere asılmak, kulplu beygir üzerinde fırıl fırıl dönmek ayıptır, komiktir, ciddiyete mugayirdir evvelâ. Siz hiç yolda belde jimnastik hareketleri yapan birilerine rastlıyor musunuz?

Haltere gelelim; arkadaşlar bu işi gündelik hayatta kriko, palanga, forklift veya düpedüz vinç gibi âletlerle zaten yerine getiriyoruz. 150 kilo kaldıracağım diye bir delikanlının, hele hele bir genç kızın ağır çalışmalara girişmesine hâcet yok. Baktınız bir kişi yükün altından kalkamıyor, üç kişi bir araya gelip yine halledersiniz meseleyi.

Yüzme... Suyun üstünde batmayacak kadar yüzme bilmek yetişir; üstelik nasıl kolayınıza geliyorsa o stilde kulaçlarsınız. Su kenarlarında yüzenlere bir bakın lütfen; artistlik olsun diye kelebek kulaç atanı gördünüz mü hiç? Çıkmaz; öyleyse niçin çocukların en güzel zamanlarını burnundan getirelim. Bol bol havuz yapalım Almanlar gibi, eyvallah, herkes gitsin, çimsin, eğlensin, duşunu alıp gitsin evine, şampiyon çıkaracağız diye sabîlerin burnundan getirmeyelim gençliklerini...

İyi tenis oynamanın ne yararı vardır arkadaşlar, sorarım; Badminton'da hüner göstermenin, trapta çocuklar gibi kâseyi havaya fırlatıp vurmanın nasıl bir faydası olabilir insanlığa? Bunlar boş eğlencelerdir ve boşlukları görünmesin diye filozofik lâflarla sarıp sarmalamanın ne anlamı vardır?

Çocuklarımıza, "Arkadaşlarınla kavga etme aman evlâdım" diye sıkıyı verdikten sonra boksa teşvik etmek resmen tutarsızlıktır. Boks, çirkin ve zararlı bir spordur ve diğerlerinin aksine hemen yasaklanması gerekir.

Daha kestirme yoldan anlatayım son olarak: Hiçbir halterci forklifti geçemez, hiçbir koşucu, o beğenmediğimiz dolmuşlarla yarışamaz, hiçbir yüzücü deniz motorları kadar süratli değildir. Hiçbir jimnastikçi, sırtına motor bile taksa bir uçak kadar yükseğe çıkıp uçamaz. Bu işlerin âlâsını âletler yapıyor zaten; kendimizi helâk etmeyelim.

Olimpik ruh dünyanın en büyük palavrasıdır fakat propaganda gücüne bakmalı ki, vaktiyle faşistler de, komünist diktatörlükler de, şeyhlikler, krallıklar, kapitalist ve demokratik yönetimler de bu palavrayı ciddiye alıp omuz verdiler. Kimse kalkıp, "Kral çıplak, görmüyor musunuz; bırakınız bu laubali eğlenceleri, aklınızı başınıza devşirin" demedi, diyemedi.

"Peki, sayın yazar şöyle ciddiye alıp seyredilecek ve yapılacak bir tane olsun spor branşı yok mudur yani?" diye yalvaranlara iyi bir haberim var: Sporların en asili ve hayatta en çok pratik karşılığı bulunanı güreştir; bir de at beslemek vesselam.


Bence bin halterci 1 forklifti döver.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş
dasaaa Grand Master

dasaaa

Mesaj tarihi:
Mesaj tarihi:
ilk yazdığım:
google glasses gelsin de bunları ignore edebilelim.

sonra bunu sildim. keza adam önemsiz birisi, sayılarının fazla olması da benim pek umrumda değil. sayıları kalabalık bir önemsizler ordusu sonuçta.

derken öbür yazılarına bakayım dedim. bu "ilginç" düşünce yapısı içme suyundan mı kaynaklanıyor acaba.

sildim ilk yazdığımı.
ikinci yazdığım:
adamın iki gün önceki yazsının başlığı

Bu ortaya böyle vole az bile

SALAK SAÇMA SPORLARDAN ALINTI YAPACAĞINA GİT DE ATLARA HAVUÇ VER BE ADAM!

sonra bunu da sildim. adam gerçekten önemsiz yahu. hani düşününce sinirlenecek kadar bile değerli yahut, önemli birisi değil.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş
Rerore Veteran

Rerore

Mesaj tarihi:
Mesaj tarihi:
http://img.haberler.com/haber/331/anne-at-otomobilin-carptigi-tayin-basindan-bi-2985331_o.jpg

bak ne oldu şimdi

Yavrusunun Başından Ayrılmadı
Ankara'da bir otomobilin çarptığı tay, acılar içinde yerde yatarken anne at bir an olsun yanından ayrılmadı.

Ankara'daki İncek Bulvarı'nda bir otomobilin çarptığı tay, acılar içinde yerde yatarken anne at bir an olsun yanından ayrılmadı. Yolun orta refüjünde bir taraftan yavrusunu beslemek için otlanan, diğer taraftan da yalayarak ayağa kalkmasını bekleyen anne at ve tayın imdadına bayan veteriner koştu.

Ankara Atlı Spor Kulübü'nde çalıştığı öğrenilen ve kameralara çıkmak istemeyen bayan veteriner, önce serum verdiği yavru tayın sonra da ayağına dikiş atarak ayağa kalkmasını sağladı. Ayağa kalkan tayın ilk yaptığı ise yaralıyken başından ayrılmayan ve kendisini beslemek için otlanan annesini emmek oldu.

Görgü tanıklarının ifadesine göre, Gölbaşı'ndaki İncek Bulvarı'nda annesiyle birlikte yolun karşısına geçmeye çalışan 6 aylık bir taya otomobil çarptı. Çarpan otomobil kayıplara karıştı. Kanlar içinde kalan ve acılar içinde kıvranan yavru atın yardımına yoldan geçen araçların sürücüleri ilgisiz kaldı. Anne at ise yavrusunun başından bir an olsun ayrılmayarak saatlerce yardım bekledi. Anne at bir taraftan yavrusunu beslemek için otlandı, diğer taraftan ise yavrusunu yalayarak ayağa kalkmasını sağlamaya çalıştı. Anne at, uzun süre yavrusunun başından ayrılmadı.

Anne ve yaralı tayın imdadına Ankara Atlı Spor Kulübü'nde görevli bir bayan veteriner yetişti. Erhan Çiftçi isimli vatandaşın çabaları sonucu 1 buçuk saat sonra olay yerine gelen veteriner ekip, aşırı kan kaybeden taya serum ve çeşitli iğneler vurarak kendisine gelmesini sağladı. Kameralara çıkmak istemeyen veteriner, ismini vermekten de kaçındı. Yavru atın yarasına ilk müdahaleyi yapan bayan veteriner, sonra da açlık ve kan kaybından baygınlık geçiren taya vatandaşların da yardımıyla dört şişe serum verdi.

Diğer taraftan olay yerine gelerek çevre emniyeti alan polis ekipleri, yoldan geçen sürücüleri uyardı. Bir taraftan trafik akarken diğer taraftan ise iki yolun ortasında yatan tayın yarasına müdahale yapıldı. Taya müdahale yapılırken anne at uzaklaştırılmaya çalışıldı, ancak at yavrusunun başından yine de ayrılmadı. İlk müdahaleyle ayağa kalkan tay ve annesi polisin trafiği kesmesiyle yol kenarına alındı. Burada da müdahalesini sürdüren veteriner, tayın ayağındaki yarayı dikerek, pansuman yaptı ve sargıya aldı.

Veteriner müdahalesi sonucu ayağa kalkan tayın annesiyle dakikalar boyu koklaşması ise görülmeye değerdi. Anne at, ayağa kalkan yavrusunu daha da güçlenmesi için emzirdi. Ayağındaki yaraları kontrol eden sağlık ekibi, ayaklarda kırık olmadığını fakat iç kanamanın olabileceğini belirtti. Tayın durumunu kesin olarak görmek için ayağa kaldırmaya çalışacağını söyleyen veteriner hekim, müdahaleler sonucu yaralı atı ayağa kaldırdı. Ayağa kalktığında ilk başta zorlanan tay daha sonra annesiyle koklaştı ve annesini emmeye başladı. Vatandaşlar bir anne ile yavrunun sıcak diyaloguna şahit olurken, bu görüntü herkesi duygulandırdı.

Tayın kazadan sonra yol kenarında bir buçuk saat beklediğini aktaran kazanın görgü tanığı Erhan Çiftçi, polis, belediye, zabıta hepsini aradığını anlattı.

Atların başıboş olmadığını ifade eden zabıta ekipleri ise iki gün önce bu atların sahiplerini uyardıklarını ve tutanak tuttuklarını belirtti. Çevredeki vatandaşların kaza yerine geç geldikleri eleştirileri için ise olayı 40 dakika önce duyduklarını ve Fen İşleri Müdürlüğü'nden edindikleri ekiplerle geldiklerini bildirdi. Bundan sonra da aileye yine tutanak tutacaklarını ve barınak yapmalarını sağlayacaklarını ifade etti.

Kazayı duyar duymaz olay yerine gelen Atlı Spor Kulübü binicisi Hitay Kefoğlu, Türkiye'de maalesef barınak sorunu olduğunun altını çizerek, Jokey Kulübüne ve devlet yetkililerine seslendi. Kefoğlu, Jokey Kulübü bünyesinde yüzde 1 ile yüzde 5 oranında yardım toplanarak barınaklar yapılabileceğine dikkat çekti.

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş
 Paylaş
Konu listesine dön
×
×
  • Yeni Oluştur...