Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Merhaba, benim adım taraftar.

Llama

Son yazan: Llama
yeri: Futbol

 Paylaş

Öne çıkan mesajlar

Llama Grand Master

Llama

Mesaj tarihi:
Mesaj tarihi:
Merhaba, benim adım taraftar. Öyle böyle değil harbi taraftar. En büyük taraftar benim. Nasıl mı? Gelin anlatayım…
Şu kadar deplasmana gittim takımıma olan bağlılığımı ispatladım. Bana göre taraftarlığın ölçütü deplasman yapmaktır. Deplasman ne yaptın diye soracak olursanız. Yolda kafayı çektim 3-5 bira içtim. Döner bıçakları, çakılar, sopalar zuladaydı. Mevzu olursa boş kalmayalım hani. Maçta bol bol küfür ettim takımıma destek böyle verilir çünkü. İşte rakip takıma zarar olsun diye koltukları kırdım aşağı atayım derken yetiştiremedim kendi arkadaşımın kafasına attım. Bu arada o koltukların parasını ve kat be kat fazlasını takımım ödemiş. Olsun taraftar olduğumu gösterdim, beni gerisi ilgilendirmez.
İçerdeki maçlara da kafam güzel girdim. Bilet parası falan vermedim tabiî ki. Ne de olsa taraftarız o kadar da olsun değil mi? 90 dakika boyunca hayvan gibi bağırdım. Kendim bağırmamla kalmadım bağırmayanlara da bağırdım. Geriye düşünce sustum maçı izledim. Arada küfür edersek ona katıldım. Maç sonunda koltukları kırıp sahaya attım, yanımda on yaş büyük biri neden yapıyorsun deyince, efelendim hemen sustu. Akıllı olacak herkes Bucalıyım ben ya kimse laf yapamaz. İşte maç çıkışı otobüslere bindik. Kenkart basmadan almayan şoföre küfür ettim. Diğer insanlarda farkım vardı 50 kişi toplanmıştık kimse bir şey diyemezdi. O yüzden bedava binerdim ben. O da yetmezdi otobüsün tepesine çıkıp atkı sallardım. İşte taraftarlık budur! Otobüste ezeli rakiplerimize küfür ede ede giderdik. Kadınlar, çocuklar falan da vardı ama olsun ezeli rakibe küfür ediyordum. Sonradan anladım oradaki insanları gittiğim tribünden soğutup sonra neden stat dolmuyor diyormuşum. Aman onlar gelmese de olur. Gelip çekirdek çitlerler benim gibi bağırmazlar, gol yiyince koltuk kırmazlar. Tribünden anlamaz bunlar. Metroyla maçtan döneriz çılgınlık olsun diye imdat kolunu çekerim. Yolun ortasında kalırız. Yüzlerce kişi inip otobüslere binmek zorunda kalır benim yüzümden. Ne kadar komik değil mi? Otobüslerde giderken taşlanırız. Yaralananlar olur ama hala yaptığım yanlışın farkına varmam. Alkolün etkisidir herhalde. Giderken otobüs bir manavın önünde yavaşlar, iner hemen birkaç avuç meyve çarparım. Kimse bir şey diyemez ben taraftarım. Taraftarım derim ama üzerimdeki atkıyı işportadan aldım. Ne yapayım daha ucuz, bir de kulübe gidip atkı mı alacağız? O benim ayağıma gelsin. Fakat formam orijinaldir. Onu bir maç sonu futbolcudan almışımdır. Üç beş kişiyi ezmek zorunda kaldım ama olsun formayı aldım ya o bana yeter. Meşale yakarız sahaya atarım. Koreografi yaparız koreografi kâğıtlarının üstüne otururum. Hem gereksiz bulurum bu pankart, görsel şov işlerini. Çünkü tribün demek bağırmak demektir sadece, gerisi ise hikâye.
Benden bugünlük bu kadar arkadaşlar. Daha gidip sosyal paylaşım sitelerinde rakiplerime küfür edip, taraftarlığımı ispatlayacağım.
Anlatmak istediğimi umarım anlamışsınızdır. O bir taraftar ve içimizden biri. Çoğumuz onun yaptıklarından yapmışızdır. Yani onun gibiyiz. İyi düşünmek lazım! Sizce en büyük taraftar kim?
Köşe Yazısı: BucasporFan.Com | Fatih AY
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş
 Paylaş
Konu listesine dön
×
×
  • Yeni Oluştur...