dasaaa Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 http://www.youtube.com/watch?v=12OAr0lt4bk çaldım said: Rufus Griscom ve Alisa Volkman'ın ebevenylik üzerine bu videosunu o kadar çok kişiye anlattım ki, en sonunda dün' e neden bunu haber yapmıyorum 'dedim :) Zaman içinde çocuk düşüncesine sıcak bakanlar, bakacaklar için hayattan ne beklemeli ile ilgili şahane bir sunum. Modern hayatın biraz da bizi nasıl zorladığını bize gösteriyor Rufus ve Alisa'nın anlattıkları. 4 tabudan kısaca bahsedersek; Bebeğinizi doğduğunda, görür görmez ona aşık olmadığınızı söylemezsiniz. Bebek sahibi olduğunuzda kendinizi yanlız hissettiğinizi söyleyemezsiniz. Düşük yaptığınız konusunda konuşamazsınız. Ortalama hayatınız ve mutluluğunuzunda düşüş olduğunu söylemezsiniz. http://www.bigumigu.com/haber/2011/03/18/ebevenylik-hakkinda-konusulmayan-4-tabu çocuğu olanların görüşleri neler onu merak ediyorum? kadın süpürge gibi bu arada
dasaaa Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Konuyu açan Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 var ama çok sık online olmuyor sanırım.. diğer yandan çaldığım yere göre buradan çocuu olanların vereceği cevapların daha dürüst geleceğine inanıyorum ben.
aquila Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 TEDde niye boyle salak salak seyler konusuyolar ya, hep tekno mekno konussunlar.
paparnoz Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Çoğu sallama olmuş bir baba olarak söylüyorum gayet keyif alıyorum,çok da mutluyum her gün boğuşuyorum uyutuyorum yer yer annesi kadar olmasa da bezini değiştiriyorum,banyo yaptırıyorum vs vs vs peki bu olay gram sıkıyor mu beni ? Tabii ki hayır. Bir şeyler öğretmek için çaba harcıyorum çoğu zaman umursamıyor hali ile gülüyor bana bakıp bende kahkahayı patlatıyorum sonra tekrar yerlerde yuvarlanıyoruz arada ben ona yemek yediriyorum sonra o da benden görüp bana yemek yediriyor derken günler o kadar çabuk geçiyor ki anlayamıyorum.Neyse hayatımı böyle özet geçtikten sonra değinilen tabulara gelirsek; 1- Bebeğinizi doğduğunda, görür görmez ona aşık olmadığınızı söylemezsiniz. Bir kere sizin parçanız olan bir varlık ancak kendinizi sevmiyorsanız çocuğunuzu da sevmezsiniz onun dışında istenmeyen bir gebelik olduysa rol kesiyor olabilirsiniz ama isteyerek olan bir çocuğa ebeveyni tabiri caizse tapar.İlk doğduğunda gözüme çok güzel bir bebek olarak görmüştüm mesela zaman geçtikçe yeni hali daha güzel eski hali eh işte gelmeye başladı,bu tabi bambaşka bir olay çoğu ebeveynde öyledir yenidoğan bebekler o kadar güzel değildir aslında ama ebeveyni için öyledir bu da bağlılık ve sevgiden ileri gelmekte yoksa bir rol durumu söz konusu değil. 2- Bebek sahibi olduğunuzda kendinizi yanlız hissettiğinizi söyleyemezsiniz. Böyle bir tabu yok söyleyebilirsiniz ancak niyeyse bu bana pek emo stili geldi. 3 - Düşük yaptığınız konusunda konuşamazsınız. İnsan çok üzüldüğü bir olayı tekrar tekrar hatırlamak istemez bu olağan bir durum. 4 - Ortalama hayatınız ve mutluluğunuzunda düşüş olduğunu söylemezsiniz. Dışarda eğlenmeyi seven ebeveynlerse bu olağan bir durum ama benim gibi evcimen insanlar için pek geçerli bir durum değil.
dasaaa Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Konuyu açan Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 @paparnoz: 1 soru daha. abi önceden arkadaşlarının çocukları falan kucağına verildğinde "ay bucu bucu" falan mı yapıyordun yoksa "hmm bu zırlak bebe umarım üstüme işemez ya da ağlamaz. ben de umarım düşürmem. e geri alsalar bari" diye düşündüğün oluyor muydu? said: Baba pati konuştu! daha bi sürü var ya.. artık babalar forumu oldu burası.. adını değiştirelim sitenin hatta. pati ne olm..
sipeyskeyk Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 evet abi. siteden bahsederken isim veremiyorum. BİR FORUM SİTESİ İŞTE YEA falan diyorum. Değiştirelim şunu, maskulen bir isim olsun, eşşek kadar adam olduk yahu.
paparnoz Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Yok öyle alın şunu diye içimden geçirdiğim hiç olmamıştır hatta ne kadar sevebilirsem,oynayabilirsem kardır kapsamında bakıyordum ki çocukluğumda da aynıydı davranışım mesela dayım kuzenim doğduğunda benim kucağıma vermekte hiç tereddüt etmemişti tabii tüm bunlar tek çocuk olmamdan ötürü olabilir netice de insanın kardeşi olmadığı zaman hep bir çocuk özleminde oluyor.
dasaaa Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Konuyu açan Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 kendi çocuğu olmadan önce çocuktan tiksinen baba yok mu yaw burada? nefir, abzo falan!!
Aket-Atum Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Dasaa sen fikir almaktansa kendi fikirlerini destekletmek için açmışsın bence bu başlığı :D seveceksin olm kaçışın yok, modern ebeveynlik değil geleneksel ana babalık modelini de benimseyeceksin! adsfsa
huun Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 ne kadar ileri gidebileceğini merak etmiyorsan hiç ileri gidemezsin dedim. bana kalırsa hayatın en büyük sınavı, insan bir kere olsun şansını denemeli. baba olup pişman olan kimse görmedin henüz.
dasaaa Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Konuyu açan Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Aket-Atum said: Dasaa sen fikir almaktansa kendi fikirlerini destekletmek için açmışsın bence bu başlığı :D seveceksin olm kaçışın yok, modern ebeveynlik değil geleneksel ana babalık modelini de benimseyeceksin! adsfsa abi şu ana kadar sizin sevebildiğiniz şeyleri hiç sevmediğimi düşünürsek çok işe yaramayacak gibi =(
Fin Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 dasaaa said: kendi çocuğu olmadan önce çocuktan tiksinen baba yok mu yaw burada? nefir, abzo falan!! baba olmadim 6 yil once dayi olmustum 4-5 yasina gelene kadar nefret ediyordum hatta bebek halinden boyle cok gereksiz geliyordu yaptigi her harekete mucize gibi sasirmalari falan ama zaman gecirebilecek yasa geldikten sonra sevebildim aynisida kendi cocugum icin gecerli olur gibi geliyor
senko Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 cocuk iyi guzeldir de ilerde basarili olamadi mi kotu ya kendime bakiyorumda, uzuluyorum valla babam icin.
Absolut Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Baba için bebek doğdugundan itibaren sevgi artmaya baslıyor annede ise haliyle hormonlar sayesinde bu çok daha once baslıyor ama esim mesela hicbir zaman dogar dogmaz deli gibi seviyorum kakasını yerim demedi. Hepsi zamanla kazanıldı tarifi zor bir sevgi oldu cocuklara karşı. Ama bazı anlar oluyor cok hızlı bi tokat atsam belki benim attıgımı anlamaz diyoruz içimizden :P
dasaaa Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Konuyu açan Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 benimki de öle bişi olabilir belki. ya da ne bileyim küçük çocuklar insan gibi gelmiyorlar bana
sesu Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Yoksa dasaaa nın sevgilisi mi hamile? ZINZINZINZIN. Ben de çocuk sevmem hiç, "çocuk sahibi olmak istiyorum" derken kendimi kesinlikle göremiyorum. Bir gün çocuğum olursa çok şaşıracağım gerçekten. Gerçi öbür taraftan da 21 yaşındayım daha çocuk istememem çok normal. Belki de isterim bir 10 sene sonra hiç bir şey belli olmuyor sdf. Daha çok annenin deneyimleriyle alakalı bir sunum olmuş TED'deki. Mantıklı da olmuş aslında sonuçta her ne kadar artık babalar da çocuk bakmada, ev işlerinde vesaire eşlerine yardım etseler de yine işin çoğunluğunu çoğu zaman kadınlar yapıyor. Dolayısıyla onların yalnız ve mutsuz hissetmeleri çok normal. Ama erkeklerin deneyimlerine daha ayrıntılı baksalar sizin için daha hayırlı olabilir. Ayrıca çok heteroseksistler o hoşuma gitmedi. Eleştirmeden edemedim.
senko Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 kucuk cocuk olayi daha garip bende boyle yanimda 0-8 yas arasi bisey olsun geriliyorum, ter basiyor boyle nedensiz sekilde hele otobuste fln bi bebek kafasini bana cevirsin kanter icinde kaliyorum, napcami sasiriyorum. ilerde de cocugumun benim yasadigimdan daha iyi bir yasam standartinda yasayacagina inanmadan yapmam cocuk. diye dusunmekteyim
SeaGle Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Abi naassıl bişeysiniz lan siz ahahaha Ufak çocuk sevilmez mi ya. 1,5 yaşında yeğenim var, bildiğin deliriyorum lan. 20 yaşında adamım emekliyorum falan oyun oynamak için. Aptal saptal şeyler yapıyorum. Ki kendi çocuğum olsa neler yaparım acaba sdfsafadf Her hafta sonu eve dönüyorum lan görmek için. Sevilmez mi bilaer.
sesu Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Mesaj tarihi: Mart 19, 2011 Of hayatta uğraşmam. En son annemin arkadaşları geldi çocukla beraber (ki hayatımda en sevdiğim çocuk gerçekten elinde plastik gitarla geziyor sürekli). Al laptopla oyna dedim verdim netbook u gittim, anca o kadar. Hiç o acucucu kim gelmiiiiiğşş muhabbetlerini falan da yapamam.
Öne çıkan mesajlar