Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Kısa Hıkaye


Mithat

Öne çıkan mesajlar

Okumadan once gozunuzu bunun bir bilimkurgu oldugunun ya öyle sey mı olur tarzı tepkilerin az olmasını rica ettigimin altını cizmem gerekir.

Besıktasa Yolculuk

Kadıkoy Besiktas vapurundayım her zaman ki gibi. 2 sene boyunca basıma hıc bırsey gelmemisti sadece 20 dakıkalık can sıkıntısıdır benım icin , 20 dakikalık karın ağrısı. Nerden bileyim bu sefer bambaşka seylerin beni bekledigini.

Kolamı ve karısık tostumu aldım ve sevdigim , heryeri gormemı saglıyan , düşüncelerimle basbasa kaldıgım en ust kata açık alana çıktım. Vapur daha yeni kalkmıştı yerime oturdum ve etrafı seyretmeye başladım.

Yemegimi bitirmiş Haydarpaşa garının orayı geçmiştik dergimi açtım okumaya başladım ki gemilerin yanımızdan geçmeye basladıgını farkettim ilginc olan yanımızdan gemi geçmesi degil ama tonlarca agırlıkta ki bu gemilerin yolcu , ticaret, kısa mesafe , uzun mesafe her türünün kadıkoye dogru gitmesiydi. Ters giden bişiler oldugunu o zaman anlamalıydım hatta ben degil kaptan anlamalıydı cünkü gordugumuz her gemi bize dogru hızla geliyordu sanki bir seylerden kaçar gibi.

Kaptan devam etti ben ise tesadüf olduguna inanmaya baslamıstım . Kız kulesini biraz gectikten sonra farkettik ki bogaz koprusunun uzerıne dogru düsüse gecen bir ucak vardı ve biz oraya varana kadar coktan yaklasmıstı bile ucak artık bizim icin cok geç idi.

Mesafe o kadar azalmıstı kı kacıcak vaktimiz yoktu. Kaptan anons ile herkesin benim bulundugum üst kata cıkmasını rica etti ç Tam o anda uezrımıze dogru artık bir dev yaratık gibi gelen ucak bogaz koprusune carparak once kopruyu sonra kendını aynı noktadan parcalayıp denize cakıldı.

Bu durumda ben kim için napabilirdim . Ucagın batan kısmı haricinde denizin üstünde yolcu kısmından biraz parcalar bırakmısı insanlar imdat diyer cıglık atıyordu kaptan ise Beşiktaşa gitmenin herhangi bir patlama riski yüzünden bizim icin daha ıyı olacagını konusunda ısrarlıydı. Ben insanlar yardım isterken Besiktasa gitmeye hazır degildim bir şeyler yapmalıydım...

Vapurun can kurtarma botuna gözüm takıldı ve hemen yukarı cıkanlardan yardım istedim hala hayatta olanlar denizin ustunde kurtulmaya calısanlar oldugunu soledım ve 2 kişi daha cıktı tekneyi denize indirmeme yardım ettiler ve 3ümüz denize atladık tekneye cıktık aslında yakındık ama sahil guvenlik telmeden tekneye cıkartbılırsek yaralıları yada batmakta olanları yeterli olacaktı benim için.

Ben ve diger gelenlerden biri tüm gücümüzle cekiyorduk kürekleri ama gücüm yetmedi yoruldum 3. gelen benim yerime gecti ve vardık korku icinde bembeyaz kesilmis tahta parcası uzerinde duranları gördük ölüler vardı denizin üstünde .Batan arabaların parcaları vardı yukardan hala koprunun parcaları dokuluyordu biraz uzagımızda bir patlama oldu ucagın kokpiti artık yoktu o da denizin derinliklerine dogru hızla yol almaya basladı kimse batmadan acele etmelı ve birilerini kurtarmalıydım.

'Yuzebilecek olanlar hemen tekneye cıksınlar ' diye bagırdım. Yuzenleri gorunce cok sevınmıstım ama hayatta olmasına ragmen carpmanın etkiisyle yaralananlar ve sok gecirenler vardı tekneye gitmiyen. Denize atladım ve yaralıları kurtarmaya calısırken daha kotu hale getirebilecegimi düsündügümden once kucuk bir cocuk vardı yanında annesi şok gecirmis boş gözlerle ogluna bakıyordu onların yanına gittim

Bir cok iyi iyi durumda olan yolcu tekneye cıkmıs olsada digerleri baska hayatta kalanlara yardım etmeye calısıyordu. Yanında oldugum aileyi kurtarmak ıcın ugrassamda anneden hiç tepki alamıyordum. Bir patırdı duyuldu benim üstüne cıkmamla agırlıgımı taşıyamıyan tahta parcasının yavas yavas dengesini bozuyordum.

Anneyi denize fırlatmaktan baska hıc bır fikir gelmedi aklıma hemen pesinden cocuguda aldım yanıma ve atladım . Hem anneyi hemde cırpınmakta olan cocugu tekneye dogru cekmeye calısıodum ama benım icin cok zordu yavas kalıyordum. Tekneden fırlatılan can simidi imdadıma yetisti once cocuga tutmasını söledim ve cektiler tekneye cıkarttılar. Anneye sıra geldıgınde anne hala tepki vermiyordu kafasını zor denizin üstünde tutuyordum . Ellerini ipe doladım ve cekmelerini soledim bana garip bakışlar attılar tekrar bagırdım 'çekin!' diye.

Etrafıma baktıgımda kurtarılabılecek pek fazla insan kalmadıgını kalanlarada yardım gittigini gordum bende tuttum bir can simidinden ve yukarıya cıktım son kişilerde denizde yardım beklerken sahil guvenlik geldi once denizde olanları cektiler sonrada bizi teknedekilere yardıma geldiker hepimiz binince besiktasa döndük.

Beşiktaş çarşısına dogru ılerledım ıslak oldugum icin herkes bana bakıyordu , haber kameraları geldiginde ben orada olmıyacaktım . Çarşidan bir esofman ve bir shirt aldım param ıslanmıstı ama kredi kartım hala calısıyordu. Okula dondum ve sınıfa girdim cok sukur bir once ki vapura binmisim yoksa gec kalacaktım dedim ve hafifce guldum Hoca bana 'nerde kaldın 10 dakika once basladı ders' dedi. Nasıl inandırabilirdim ki...







Arkadaşlar ben bile okusam 3 milyar hata bulabilirim hem yazım hatası hem anlam hatası bir çok şey, sizden tek ricam ben bu yazıyı tanrıymışım gibi yazmadım hatalarımın farkındayım sizde yorum yaparken guzel olmamıs ki tarzı yorum yerine daha bilerek elestirirseniz memnun olurum.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Myshkin said:

vallahi...
sence yazının eksikleri neler, sen ne düşünüyorsn?


aslında edebiyat kısmından cok türkçe kısmında eksigim var yıllardan beri ingilizce egitim alıyorum sonra yabancı dil bölümünü sectim simdi de amerikan edebiyatı okudugumdan Türkçe zayıf kaldı tabii biraz . Grammerin tam türkçesini bilmiyorum ama o eksik bende onu düzeltsem fena degil sıkıntıdan yazılmış bir yazıdan beklenilebilecek bir cok şeyi veriyor zaten.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...