Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Neden hava atmaya çalışıyorum?


Choericoe

Öne çıkan mesajlar

xxx diye bir albüm dinliyorsunuz ve sevdiniz baya,o an mutlu hissedersiniz kendinizi.
Fakat benim beynim o anda,onunla hava atmak istiyor.Birşeyden hoşlanmaya başladığım anda,beynim direkt bunu arkadaşlarınada paylaşmalısın,bak onlarda sevicek diyor,genelde onlar dinlettiklerimi filan sevmiyorlar ama sevdiklerinde cidden acayip mutlu oluyorum.Beynim hep aynı lise arkadaşlarımı kullanıyor.Dahası lise arkadaşlarım muhabbet olarak süperde,müzik,film noktasında bana tam zıt zevkleri olan insanlar.Çocuklarla görüşmeyi kestim,aylar oldu ama halen aynı dalga devam etmekte.

Bu özellikle oyun konusunda tavan yapıyor.Ben 12 senedir oyun oynuyorum aşırı bir şekilde,şuan çevrede oyun oynayanlara biraz daha normal bakılsada,ben hep oyun oynayan salak olarak lanse edildim senelerce ailem ve arkadaşlarım tarafından.Hatta bu saydığım arkadaşlarda konunun içinde,daha geçen gün oyun hakkında konuşurken,vaktini boşa harcıyorsun kitap okusana onun yerine teziyle gelen adamlar.Beynim belki o yüzden bu arkadaşlarımı kullanıyor.

Başka bir örnek olarak,izlediğim 700 civarı filme tek tek oy vermekle uğraştım günlerce,haftalarca.Tvde bir filme denk gelince izleyemedim,çünkü onu baştan izleyip puanlamam lazımdı.Bir kızla tanışsam ilk gönderdiğim şey o liste oluyor,du.

Biliyorum bunlar saçma,benim arkadaş onayına,benim 700film izleme onayıma sahip olmadan özgüvenimin olması gerek ama,ama.. Beynim billy talent'ın albümünü dinlerken mutlu olmadan önce,bana bunu arkadaşlarınla paylaş diyor,ben bu saçmalık bunu yapmıcam diyorum,ve dava kapanıyor.Ama keşke,beynim bana bunu demese daha ilk baştan.Ben daha ilk baştan bunu arkadaşlarla paylaşmalımıyım sorgulamasına girmesem.Bilmiyorum,bilemiyorum.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Tabiki ölçülü bir hali herkeste var,fakat beni rahatsız eden şey;ben hiç zevk alamıyorum.Daha ben -o an-ın tadını çıkarmamışken direkt olarak bunu paylaşma isteği duyuyorum.

Komik olan nokta ise insanların görüşlerini hiç umursamam,hepsini salak olarak görürüm,paylaştıklarımıda salak olarak görüyorum ama,
bu ama'lar yedi beni.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Yanlış anlama, seni tanımıyorum, ancak bu benim fikrim.

Özgüvenin düşük, başkaları senin beğendiğin şeyi beğenince Herkes beni beğendiğimi beğeniyor diyerek, kendini normal biri olarak hissetmeye ve özgüvenini bu sayede arttırmaya çalışıyorsun. Önemli olan senin beğenmen değil, başkalarınında beğendiği şeyleri beğendiğini düşünerekten kendini yanlız hissetmekten kurtarmaya çalışıyorsun.

Herkese salak tarzı bakmanda, ayn şekilde özgüven zaafiyeti. Egosu en büyük kişiler, en çok bencil ve kendilerini beğenmiş insanlar, aslında özgüveni en düşük insan grupları arasındadır. Çok başarılı olmalarının sebebide, düşk özgüvene sahip oldukları için kendilerini kendilerine ve topluma ispatlamak için "kişilikleriyle" değil " başarılarıyla" öne çıkmak isterler.


Yanlış olabilirim, sadece benim görüşüm.
Kız arkadaşın var mı? ilişkilerin ne kadar sürdü, ve neden ayrıldınız? Kim terketti?
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Özgüvenle alakalı da olmayabilir.Ben de paylaşırım hoşuma giden bi şarkı bulduğumda hemen arkdaşlarıma gider şarkıyı yollarım, bahsederim filan.

Ama bunun sebebi beraber dinliyip eğlenmek, daha fazlası değil.Sinemaya yanlız gitmeyipte 4 lü erkek gruplarıyla gitmekteki sebep gibi.Film bittikten sonra zaten hepinizin izlemiş olduğu filmdeki olayları anlatıp "Ne güzeldi lan pata küte nası daldı??!" diye üstünde muhabbete girmek gibi bişey..
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Efrasiyab said:
Özgüvenin düşük

Normalde bu konuda sıkıntı hissetmiyorum ama iş yarışa girdi mi,evet.vizede en yüksek notu ben almalıyım,multi oyunda 1.sırada hep ben olmalıyım.

Efrasiyab said:
Kız arkadaşın var mı? ilişkilerin ne kadar sürdü, ve neden ayrıldınız? Kim terketti?

Hep oyun oynadığım için->sosyal çevre yoktu->ailemin arkadaşlarının kızlarıyla birşeyler yaşamaya çalışırdım->bazıları olurdu->ama->babam kesin kızın annesine sarkardı->bizimkiler kavga ederdi ve o aileyle görüşmezdik->kızla görüşmemde yasaklanırdı.

Sonra net birliktelikleri başladı ki saçma salak şeylerdi.
Daha sonra kendimi düzelttim,1-2sene bilgisayarı tamamen bıraktım,sosyal olmuştum ben.Ve akabinde daha süfer kızlarla birlikteydim,ama onlarlaykende ya ben onların üstlerine çok düştüm yada onlar benim,bunaldım yada bunaldılar,bitti.
Şuanda birşeyler yaşamak istemiyorum,hem dengeyi tutturamıyorum hem dengeyi tuttursamda cinsellik olarak biryerde kilitleniyor nokta.ben,evet bakire olmayan kızla evlenirim ne farkeder desemde karşımdakiler,benden daha büyük popülasyonu düşünüp daha mantıklı davranıyor.Yada ben kendimi avutuyorum
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...