mutsuzumm

[Schwarzkopf]

1 aydır hiç olmadıgım kadar mutsuzum
sinirli olmamaya, herşeyi içime atmaya, sabretmeye çalışıyorum...
şu 1 ay içersinde haketmedigimi düşündügüm şeyler yaşadım
çok sevdigim bir arkadaşımı salakça bi kelime yüzünden kaybettim, kendimi affettirene kadar öldüm, elimden geleni yaptıgımı düşünüorum, ama o bunu ne kadar haketti onu da düşünüyorum..
sonra başka bi arkadaşımdan onu hiç bi zaman affedemeyecegim bi kazık attı bana, yolda görsem selamını bile almayacagım diyorum...telini msnini herşeyini sildim, çünkü beni yarıyolda bıraktı.. hem de bu ilk hatası degil.. 2. hatası.. bu deneyim bana insanların 2. bir şansı haketmediklerini düşündürdü...
sonra gelelim sevgilinin ilgisizligine...bi sesini duysam, bi yüzünü görsem dünyalara bedel...fakat o ilgisiz olmaya başladı... işleri yüzünden... meşgul oldugu için(miş)...
en büyük şikayetim de aglamak istedigim halde aglayamamam... tıkanıp kalıorum öylece... aglamaya çalışıorum ama bi iki damlada kesiliveriorum... korkuorum... depresyona girmekten, hayattan soyutlanmaktan, insanlardan ve insan ilişkilerinden sogumaktan korkuyorum...herşey bu monotonlukta mı gidecek diyorum bazen...
ben çözümü bulamıorum artık kendimde.. akışa kaptırdım kendimi sürüklenip gidiiorum...
elimden tutan kimsenin olmadıgını hissediyorum...
yarın okulum da başlıo... ya herşey cok güsel olacak yada herşey besbeter olacak gibi gelior...
sonum ne olacak bilmiorum ama benimle aynı duyguları yaşayan arkadaşlardan da yardım istiyorum, nasıl aşıcam bu günleri... 1 aydır aşamadım , bundan sonra aşabilirmiyim bilmiyorum :(

[slickers]

derin bir nefes al herşeyi geride bırakmaya çalış biliyorum zor ama dene geçmişe bağlı kalma ayrıca;

[Schwarzkopf]

sorunum nefes alıp almamakla degil...
nefes aldıgım için bu dertleri yaşıorum zaten :(
biliorum hayatta daha büyük dertler var ama mutsuzluk bünyemi çok yordu artık :(
etrafıma pozitif enerji veremedigimi hissediorum artık

[Dynun]

Sürekli neşeli olmak zorunda değiliz. Yıpratıcı zamanlarda üzülürüz ağlarız çok normal. Sürekli ışıltı saçamassın etrafına zaten. Biraz kendine zaman ayır, hoşuna giden şeyler yap. Okul temposu, arkadaşlar falan unutturur zaten okuldayken çoğunu sana.

[Xaenin]

Hayatıda olmayı haketmeyen insanlar için kendini mahvetmeye başlamışsın, değer mi diye de soruyorsun kendine ama değmez cevabını vermeye cesaretin yok. Bence bir daha düşün.



edit-Kahve falı gibi olmuş.

[Ardeth]

1 ay kısa bir süre böyle boğucu hadiselerin etkisinden kurtulmak için sabredeceksin

[eregorn2]

Schwarzkopf said:

1 aydır hiç olmadıgım kadar mutsuzum
sinirli olmamaya, herşeyi içime atmaya, sabretmeye çalışıyorum...
şu 1 ay içersinde haketmedigimi düşündügüm şeyler yaşadım
çok sevdigim bir arkadaşımı salakça bi kelime yüzünden kaybettim, kendimi affettirene kadar öldüm, elimden geleni yaptıgımı düşünüorum, ama o bunu ne kadar haketti onu da düşünüyorum..
sonra başka bi arkadaşımdan onu hiç bi zaman affedemeyecegim bi kazık attı bana, yolda görsem selamını bile almayacagım diyorum...telini msnini herşeyini sildim, çünkü beni yarıyolda bıraktı.. hem de bu ilk hatası degil.. 2. hatası.. bu deneyim bana insanların 2. bir şansı haketmediklerini düşündürdü...
sonra gelelim sevgilinin ilgisizligine...bi sesini duysam, bi yüzünü görsem dünyalara bedel...fakat o ilgisiz olmaya başladı... işleri yüzünden... meşgul oldugu için(miş)...
en büyük şikayetim de aglamak istedigim halde aglayamamam... tıkanıp kalıorum öylece... aglamaya çalışıorum ama bi iki damlada kesiliveriorum... korkuorum... depresyona girmekten, hayattan soyutlanmaktan, insanlardan ve insan ilişkilerinden sogumaktan korkuyorum...herşey bu monotonlukta mı gidecek diyorum bazen...
ben çözümü bulamıorum artık kendimde.. akışa kaptırdım kendimi sürüklenip gidiiorum...
elimden tutan kimsenin olmadıgını hissediyorum...
yarın okulum da başlıo... ya herşey cok güsel olacak yada herşey besbeter olacak gibi gelior...
sonum ne olacak bilmiorum ama benimle aynı duyguları yaşayan arkadaşlardan da yardım istiyorum, nasıl aşıcam bu günleri... 1 aydır aşamadım , bundan sonra aşabilirmiyim bilmiyorum :(

aynen... bende de böle... bide bende garip olan şey dier insanları mutlu ediorum ama kendimi edemiorum... çektiim acıları dışa vurmamaya çalışıom... ben salakça laflarım yüzünden 2 arkadaşımı kaybettim ki bu arkadaşlar için herşeyi yaparım... acaip bok gibio hayat... arada paticik girmese hayatıma....

[Marl0_on]

Her derdinden bahsedene ''montla sıç'' içerikli mesajlar atmak suç olmalı kanımca. Yapanlar banlanmalı, parmakla gösterilmeli.

[AMO]

Ne alıngan , kırılgan arkadaslarınız varmıs. Ben hayatımda 2 laf yuzunden hic arkadas kaybetmedim. Garip bile geldi bu durum siz anlatinca (:

[slickers]

Marl0_on said:

Her derdinden bahsedene ''montla sıç'' içerikli mesajlar atmak suç olmalı kanımca. Yapanlar banlanmalı, parmakla gösterilmeli.

bence de ama tam oturuyor ya xD

[eregorn2]

anlatırım ama banada saçma gelio... sanki sırf ayrılmak için ayrılmışlar gibi... ama yinede içime oturuo...

[Schwarzkopf]

Ardeth said:

1 ay kısa bir süre böyle boğucu hadiselerin etkisinden kurtulmak için sabredeceksin

bana da tam tersi çok uzun bi süre gibi geldi... yani bi kişi 2 hafta bile kendini mutsuz hissediorsa bu depresyon belirtisi olarak algılanıosa, 1 ay gibi bi süre içinde artık çok gec oldugunu düşünüyorum, ki hayatımda çok önemli bi degişim yaşayamadıgım sürece...ve ben o degişimi bekliyorum

[SiNKHoLe]

Schwarzkopf said:

1 aydır hiç olmadıgım kadar mutsuzum
sinirli olmamaya, herşeyi içime atmaya, sabretmeye çalışıyorum...
şu 1 ay içersinde haketmedigimi düşündügüm şeyler yaşadım
çok sevdigim bir arkadaşımı salakça bi kelime yüzünden kaybettim, kendimi affettirene kadar öldüm, elimden geleni yaptıgımı düşünüorum, ama o bunu ne kadar haketti onu da düşünüyorum..
sonra başka bi arkadaşımdan onu hiç bi zaman affedemeyecegim bi kazık attı bana, yolda görsem selamını bile almayacagım diyorum...telini msnini herşeyini sildim, çünkü beni yarıyolda bıraktı.. hem de bu ilk hatası degil.. 2. hatası.. bu deneyim bana insanların 2. bir şansı haketmediklerini düşündürdü...
sonra gelelim sevgilinin ilgisizligine...bi sesini duysam, bi yüzünü görsem dünyalara bedel...fakat o ilgisiz olmaya başladı... işleri yüzünden... meşgul oldugu için(miş)...
en büyük şikayetim de aglamak istedigim halde aglayamamam... tıkanıp kalıorum öylece... aglamaya çalışıorum ama bi iki damlada kesiliveriorum... korkuorum... depresyona girmekten, hayattan soyutlanmaktan, insanlardan ve insan ilişkilerinden sogumaktan korkuyorum...herşey bu monotonlukta mı gidecek diyorum bazen...
ben çözümü bulamıorum artık kendimde.. akışa kaptırdım kendimi sürüklenip gidiiorum...
elimden tutan kimsenin olmadıgını hissediyorum...
yarın okulum da başlıo... ya herşey cok güsel olacak yada herşey besbeter olacak gibi gelior...
sonum ne olacak bilmiorum ama benimle aynı duyguları yaşayan arkadaşlardan da yardım istiyorum, nasıl aşıcam bu günleri... 1 aydır aşamadım , bundan sonra aşabilirmiyim bilmiyorum :(

Kimseye hakettigindne fazla deger vermemeyi aci ceke ceke ögrendim. Ama gene de ders almadim.
Aglamak insani cok rahatlatir. Buna inaniyorum. Eger aglamak istiyosan cekinme.
Kiz arkadasin konusunda tek diyebilecegim, eger ilgisizlesmeye basladiysa, ayrilmaya giden bir yolda olabilirsiniz. Onu geri kazanmak senin elinde, ama buna degermi? bunu kendine sor.

[Jose]

biraz akışına bırak. herkes hata yapar. sen de yaparsın, seni yarı yolda bırakan da. zamanla iki ilişki de düzelir, öle saldırmaya, aman beni affetlere, takla atmalara gerek yok.

hobi edin. gençsin daha, okul mokul çağları. klasik gitar al kendine. utanma. herkes bi kere bu hatayı yapıo zaten. eğlenceli bile oluo. netten nota fln çözer, kendi kendine tıngırdatırsın. bakar bakar mutlu olursun hatta.

sıkıntı yapma. sahteden de olsa gül. öle, saçma bi gülücük kondur yüzüne. daha kolay gülmeye çalış. mutlu olmasan bile gülmek serotonin salgılatıyormuş. işe yarıyor yani.

dergi al. national geographic fln. enteresan bişeyler. ilginç şeyler yazıo, uzun süre okunuo, ii kafa dağıtıo.

en önemlisi manita konusu. o iş çok iç açıcı gözükmüo şu durumda. meşgul olmalar fln. akışına bırak.

coldplay dinle. biraz ağır kafalar ama ii gelio insana. yeni güzel şarkılar dinlemeye çalış.

[Alexi_Septimus]

Erkek arkadaş problemi bu, kız arkadaş değil.
Ona göre cevap verin.

[Ardeth]

Schwarzkopf said:

Ardeth said:

1 ay kısa bir süre böyle boğucu hadiselerin etkisinden kurtulmak için sabredeceksin

bana da tam tersi çok uzun bi süre gibi geldi... yani bi kişi 2 hafta bile kendini mutsuz hissediorsa bu depresyon belirtisi olarak algılanıosa, 1 ay gibi bi süre içinde artık çok gec oldugunu düşünüyorum, ki hayatımda çok önemli bi degişim yaşayamadıgım sürece...ve ben o degişimi bekliyorum

1 ay boyunca sürekli olarak boğucu bir ortamda hissetmeyeceksin kendini tabi ki. Belki bu süreklilik 1-2 hafta sürecek, onu takip eden haftalarda da zaman zaman aklına geldikçe hadisilere üzüleceksin falan. Sürekli üzüntüden bahsediyorsan o daha kısa sürmeli tabi, ama seni aklına geldiği zaman üzmeyecek kadar geride kalması daha uzun sürer. Önemli olan tabi 1 ayın sonunda, aklına o üzücü hadiseler geldiğinde mazoşistlik yapıp dört kolla sarılmamak lazım. İnsan bu durumlarda acı çekmekten hoşlanabiliyor, bazı anıları tekrar aklında canlandırmak pahasına acı çekmeyi göze alıyor diyelim ya da (başka açıklamalar da getirilebilir). Fazla abartmadan yettiği kadar hatırlayıp sonra hayatına devam etmek lazım böyle durumlarda. Zamanla normal anı kategorisine girerler.

[Baluu]

Hayatın kendisi böyle zaten, bu yol hep böyle uzun, hep böyle zor.

Yanlış yapa yapa yapa bulursun doğruyu.
Dert etme yalnız değilsin ki, herkes aynı, sana yapılanların aynısı bir başkasına da yapılıyor, bu pes etmek için değil, daha sıkı sarılmak için bir bahane olsun işte sana.

O kadar insanın arasında, var bir iki tane sağlam eleman, ara onları bulursun, herkes aynı değil ya.

[micha]

Beyler dalga geçilcek zaman var geçilmiycek zaman var.

[Mike]

mutlu olmak istiyosan olursun zaten.
gerek yok düşünüp, bozulmaya.

[Stblack]

Mike said:

mutlu olmak istiyosan olursun zaten.
gerek yok düşünüp, bozulmaya.

bu tarz bir laf bundan 3 ay oncesine kadar bana cidden sacma geliyordu itiraf ediyim.Kotu bir donemdeydim bana cok yakın bir abiyle konusurken bana gene o tarzda "mutluyum de mutlu olacaksındır" demisti.Hade len ordan dedim bir yandan bir yandan da sozlerine cok deger verdigim bir insan oldugu icin acaba haklı mı lan diye bir soru isareti de kaldı tabi kafamda.Bir sure sonra baktım ki icin kan aglasa da etrafa nese sacabiliyordum iyi yolda ilerliyordum.Cok gecmeden mutlu oldugumu hissettim inandırmak lazım kendini kandırmak lazım bir nevi ama inan kotu birsey degil bu kandırma cidden cok ise yarıyor.Umarım sende yapmayı basarırsın o zaman ne demek istedigimi cok daha iyi anlarsın mutluluklar...

[Queen]

OSHO diye sakallı bi adam var onun kitaplarını oku eğer daha önceden felsefe merakın yoksa. OSHO gerçek bir filozof mu tarışılır ama annem çok seviyor ve hayatına olumlu yönde etki ettiğini görüyorum, yine annemin bir tanıdığı kitaplardan sonra monoton işinden ayrılıp sevdiği bir şeyle uğraşmış kaç yaşından sonra.

Çok ağır bir dili yok aksine daha çok konuşmalarından derlendiği için sana karşı konuşuyormuş gibi oluyor. Sevgi, Farkındalık vb. başlıllar altında toplanmış genelde. Kirapçıda bi bak beğenirsen al, üslubunu beğenmeyebilirsin çünkü.

Ayrıca Cem Yılmaz'ın dediği gibi "Mutluluk içimizde"
JMK'nın dediği gibi de "We are eternal all this pain is an illusion"

Sevgiler