Alcadras Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 mock said: ilgi çekmek için yaparlar onu etrafımda yapan bi kaç kişi vardı ilk tanıdığımda soruyodum neyin var diye daha sonraları sallamaz olmuştum bide bileğini kesmiş salağın teki tabi törpüyle hafif bi çizgi ypmaya çalışmış. bant yapıştırmış herkes sorsun diye. sorduklarında "psikolojik acımı fiziksel acıyla bastırdım" diyodu. tek amaçları ilgi abi o kadar da değil. sdsf abartmış onlar. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Xaenin Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 Sevdiğin 2 arkadaşını al tatile çık. Daha doktoru olmaz sanırım. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
elaidi Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 resme tıklayınız. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Xaenin Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 Olmamış ki. Smith&Wesson çıkmıyor. Basınca çıkıyormuş. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
elaidi Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 Evet olmadi. ha tekrar koayayim Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Spastik_Serce Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 abi ben cıldıracak durumdayım. her bok uzerıme gelıyor sanki. acaiyp sinir stres doldum patladım resmen. gittim psikiyatra . prozac, norodol filan verdi. bı numara yok, yarın gıdıcem doktora patlıycam olacağı o. güyya rahatlatıcaktı beni. 2 duble viski çaksam şu 2 haftalık anti depresan etkisinden daha iyiydi ulan. bir ara iyiydi. ota boka gülüyor, kızmıyordum. paranoyalarımı yenmeye başlamıştım. ama şimdi paranoyalarım resmen yendi ilacı. bır bok olduğu yok. gerçi bazı yönde iyi etkileri olduğunu hissediyorm. biraz daha umursamaz oldum. neyse yinede git derim psikiyatr a. ben geçen sene gıdıcektım bu sene gıttım. keşke daha önceden başlasaydım tedaviye. kendını sakın şartlama, ben delimiyim gideyim, yada problemlerım mı varki gideyim diye, git en azından fikir al. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Mumu Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 ilgilenip de tavsiyelerde bulunan herkese teşekkürler öncelikle. ema apla ve fede'nin dediği gibi alışmak da benim kafama en mantıklı şekilde yatan çözüm sanıyorum ki. major bi değişiklik yapmam için dediğim gibi istanbul'dan uzaklaşıp yurt dışına falan 1-2 sene yerleşmem gerekiyor olup olabileceği en major o olacak sanırım onun için de olacaksa eğer bi kaç ayım var. doktora falan gitmek istemiyorum dediğim gibi. depresyonda olduğumu zaten o kadar iyi biliyorum ki gidip aynı şeyleri duymanın bana özel bi fayda sağlayamayacağını da adım gibi biliyorum yani. bence bu yaklaşım cahillik falan değil çünkü daha ileri seviyede psikolojik bi rahatsızlığım falan yok. olabileceğini de pek sanmıyorum yani çünkü genelde rahatımdır kafa yapım itibariyle. çok dert edinen sıkılan üzülen bi adam da değilim o yüzden burada yazılanlardan aklıma yatanları deneyerek çözüm üretmeye çalışmayı planlıyorum. bakalım hayatımda neler değişecek. gerçi hayatımda bişeyler değişse şu yazıyı yazıyor olmazdım ya neyse =P Xaenin said: Sevdiğin 2 arkadaşını al tatile çık. Daha doktoru olmaz sanırım. denendi ama başarılı olamadı. yani bi süre tabiki muhteşem herşey güzel falan da, istanbula dönünce, herşey 2-3 gün hatta belki daha kısa sürede eskiye dönüyor. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
ShadowFury Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 Cidden depresyon kendi kendini besleyen bi olay, şöyle ki: Bi kere üşengeçlik seviyesi maksimuma çıkıyo. Pff ne uğraşıcam diyorum geçiyorum herşey için. Bu spor için de geçerli tabii. E doğal olarak spor tedavisini uygulayamıyoruz, kim uğraşıcak şimdi git koş filan... Otobüse biner giderim dimi ama? Geçiniz... "Yalnız kalmak istiorum yaaahh:'(" modu da bi hayli alıyo başını gidiyo. İnsanların konuşmalarına katlanamaz hale geliyorum, bik bik bik bla bla bla, 2 saniyede gıcık oluyorum. Mesela hoşlanılan bi kız var, tabii üşengeçlik+çekingeçlik faktörleri yüzünden açılma durumu yok. Ama öyle anlık kesişler arasında "gelse yanıma otursa, muhabbet açsa konuşsak kaynaşsak ne güzel olurdu" şeklinde düşünceler bi hayli fazla oluyo. Gelin görün ki, kız yanıma gelip konuşmaya başlayınca "bikbik" faktörü aktif hale geliyo ve 0,0033 saniyede soğuyorum kızdan, "ölse de gitsem yaa, kim çekicek şimdi" düşünceleri öncekilerin yerini alıyo(hayır, karga sesli filan değil). Daha 2 saniye önce hoşlanıyodun lan, nooldu şimdi? Neyse, kız bulma tedavisi de yatar, bunu da geçiyoruz... Karamsarlığın dibine vuruluyo zaten. O kadar üniversite okuyoruz, sanki iş bulabilicez. Ülkenin bi tarafı kaymış zaten üstüne binmeyen kalmamış, adam olucağa da benzemiyo, yurtdışına kapağı atıyim desem vasat bi öğrenciyim, beni kim naapsın, hadi iş bulduk diyelim, noolcak yani, o da ayrı bi eziyet. Hope is denial of reality ulan! +15 Pink Glasses of Improved Optimism formülünü de atıyoruz çöpe. Psikiyatrist desek, ilaca abanıcak, psikoloji zaten bozuk bi de bünyeyi bozucak, üstüne üstlük bi de sorguya çekicek, kim katlanır o dırdıra şimdi... Bunu da geçiniz. Tatil desek üşengeçlik+dırdır kombosu yüzünden hepten imkansız. Hem naapıcam tatile gidip te. En rahatı depresyonla yaşamak cidden. Nasıl olsa geçer zamanla. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Xaenin Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 Depresyonla yaşamanın bir çözüm olacağını ben pek düşünmüyorum. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
ShadowFury Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 olsun ama, sorunun bir parçası olmak daha kolay. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Xaenin Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 Abi çözümün parçası olunur, sorunun değil. Sorunun parçası olup napıcaksın çılgın mısın haha. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
fede Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 sorunu içerden çökertmek de mantıklı ama Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
byzasz Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 8, 2008 Gizli depresyon diye bişey var hatta yıllarca bile sürebilir ev arkadaşımdan biliyorum. Bu hayatını derinden etkileyen bir olaydan sonra başlıyor, farkına bile varmıyorsun, eğer böle bişey olduysa eskiden yaptığın ve seni çok mutlu eden şeyeri yapmakla başlamak iyi gelebilir, kısa ama güzel bir tatilde olabilir.. Rutinde insanı bir süre sonra depresyona sokuyor, oyun moyun oyunuyorsan eğer wow mow ko gibi, bu da etkiler, bilgi başında saatler geçirmek falan, yada çalışıyorsan ve hep bezer işleri yapıyorsan yaşında gençse iş hayatında öğreneceğin şeyler azaldımı da insan işten dolayı depresyona girebiliyor, yeni bişeyler öğrenmeye çalışmak işle ilgili de bir heycan yaratabilir.. Her ne olursa olsun sihirli deynek misali herşey çok kısa zamanda yoluna girip bu sıkıcı durumdan kurtulmak zor, bir zaman sonra sen farkında bile olmaadn hayatın renklenip herşye yoluna girmesi daha olası.. hedefler koymak iyidir, başarabileceğin , ve sana bişeyler katacağına inandığın şeyleri yapmak mesela, ne biliyim başka bir dil öğrenmek için kasmak gibi böle şeyler işte.. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Schwarzkopf Mesaj tarihi: Temmuz 9, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 9, 2008 1-sevdigin müzigin sesini sonuna kadar aç, ya da serin bi duş al, rahatlatacak aktivitelerde bulun. 2- rutin işlerinin süresini kısalt. mesela pc ye 5 saat takılıosan 3 saate indir vs 3- kız arkadaşın olmasa bile karşı cinslerle ilgilenmeyi ihmal etme 4- yaşadıklarını irdele, etrafına bak, senden daha vahim durumda olanlar düşün ve bir oh çek, 'neden ben' asla deme 5- anneni kaybetmişsin sanırsam, başın sagolsun, burda kitlendim kaldım işte, ölüm acısı çok zor bee :(, doktora gitmek faydalı olur diye düşünüyorum bu durumda 6- bilinçaltına negatif düşünceler yükleme, kendi kendinin doktoru da olabil, pozitif düşün, pozitif ol. 7- gerekirse dibe vuracaksın kardeş, top bile yere çarpmadan yukarı zıplamıyo, dibine kadar yaşıcaksın bu duyguyu, kabulleneceksin, çırpınıp durursan daha çok batarsın dibine 8- şimdi otur ve geçmesini bekle, hiçbirşey sonsuza kadar sürmez ;) Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Metakuso Mesaj tarihi: Temmuz 9, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 9, 2008 son ses açık müzikte nasıl rahat edebilir ki insan Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Xaenin Mesaj tarihi: Temmuz 9, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 9, 2008 Büyük ölçüde annesin kaybetmesinden kaynaklanıyordur diye düşünüyorum. Psikoloğa bir görün, eğer çözemezse zaten psikiyatra yönlendirir. İlaç tedavisine de öcü gözüyle bakma, yaşamış olduğun şey atlatılması kolay bir olay değil, şimdi bir de şu durumun üstesinden gelmeni kolaylaştıracak ne kadar etken varsa hepsinden faydalanman lazım. Ömrünün sonuna kadar antidepresan vermeyecek sana sonuç olarak. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Stblack Mesaj tarihi: Temmuz 9, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 9, 2008 hmmm ölüm acısı gerçekten zordur heleki onu yasamamıs bir insan olarak su anda cok korkuyorum.bir gun basıma gelecek ve o zmn ne olacak acaba.ama insanoglu bu cabuk unutur.annem annesini kaybettiginde (lise yıllarında) ben nasıl yasarım hayat anlamım goctu gitti falan dusunuyormus fakat iste hayattaki baska seyler unutturuo bence sabret nasılsa bir gun gececek de zamana bırak sonuna kadar yasa acını hicbir acını bastırma icinde kalmasın ilerde daha buyuk sorunlara yol acabilio bu icinde bastırdıgın duyguların.agla sızla sonuna kadar yasa sana tek tavsiyem budur Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Schwarzkopf Mesaj tarihi: Temmuz 9, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 9, 2008 Metakuso said: son ses açık müzikte nasıl rahat edebilir ki insan türüne göre degişir Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Mumu Mesaj tarihi: Temmuz 9, 2008 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 9, 2008 bi saniye yanlış yönlendiniz durun sakin. annemi kaybettim evet ve üzerinden 1.5 seneye yakın vakit geçti ve alıştım zaten duruma oldukça. hayat böyle bişey yani kısmet diyerek geçiştirmeyi uygun gördüm. geçiştirdim de ama gel gör ki olay bazında bakarsak tetikleyici oldu şu ruh halim konusunda. o açıdan genel sorunum kaybımla ilgili değil yani. ha üzülüyorum hala bazı bazı hatta geçen gün bişeye anne diye tepki verince içim bi cız etti durdum şöyle bi kaç saniye ama dediğim gibi gerçekten olay yalnızca bu değil. genel hayat işleyişim falan filan işte. çok karışık bi yazı oldu farkındayım ama anlatabilmişimdir umuyorum ki. xaenin, olay öcü gözüyle bakıyor olmak falan değil de işte ne bileyim uyuşturucunun her türevi iyi değil. o ilaçlar da yasal uyuşturucular. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Schwarzkopf Mesaj tarihi: Temmuz 9, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 9, 2008 seni anlıyoruz kardeş 3 sayfalık topacta senin işine yarayacak güsel fikirler mevcut kendine uyanı al uygula derim sıkma canını Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Ekmek Mesaj tarihi: Temmuz 9, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 9, 2008 İlaç cahilce kullanılınca uyuşturucudur doktor gözetiminde değil. Xanaxtır ativandır adamın ağzına sıçar kafana göre kullanırsan. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
aritra Mesaj tarihi: Temmuz 10, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 10, 2008 depresyona girmenize izin vermeyin. çünkü izninizle oluyor bu işler. boş oturmamaya bakın, hobilerinize yönelin, doğa yürüyüşlerine katılın, falan fıstık.. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar