Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Bunalmak, yapıcak birşey bulamamak ve yeniden bunalmak.


Marl0_on

Öne çıkan mesajlar

Bir süredir yapıcak hiç birşey bulamaz oldum. Ders çalışıyorum, biraz dolaşıyorum ki etrafımda insan kalmadı yanlız başıma 1 km kadar yürüyüp geri dönüyorum, televizyonu açıyorum birşey bulamıyorum, bilgisayarı açıyorum birşey bulamıyorum, oturup ders çalışıyım diyorum bir süre sonra o da bayıyor, kitap okuyayım diyorum, aklıma salak saçma şeyler geliyor, kitap okuma çabasında düşünürken buluyorum kendimi. 1 haftadır arkadaş gelip bizde kalıyor olmasına rağmen o varken bile sıkılıyorum ki şu anda bile patlıyıcak gibi oluyorum. Yaptığım pek çok şey beni eğlendirmeyi en fazla bir kaç dakika başarabiliyor. Zaten evde de kimse kalmıyor, kardeşim okulda, annem işte ikisi de akşam geliyor, gelir gelmez yatıyorlar. Aslında dışarı çıkınca da öyle pek bir eğlendiğim söylenemez, yakın zamanda pek fazla görüşemediğim arkadaşlarımla toplandık kaynaştık. Ama bütün gün boyunca orda bulunmam zaman kaybı gibi geldi. hadi kimilerinin tonlarca işi vardır böyle hissetmesi normaldirde. ulan ben yapıcak birşey bulamıyor olmamdan yakınırken niye oyalanıcak bir ortam bulunca sıkılıyorum. -_-
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

1- Yeni insanlar tanı, ortam yap(eskisini boşver)
2- Bir oyun bul kitlenicek
3- Kız arkadaşın varsa git buluş, yoksa kız arkadaş ara.
4- Yemek tarifleri bul, yap ye.


Bende senin gibiydim, yukarda ki şıkları uyguladım fakat 1 tanesini uygula derim.

Misal,

Yeni ortam yaptim, yapmaz olaydim. Ortam batık bi ortamdı.
Oyun buldum bu sefer asosyal oldum.
Kız arkadaş? WTF?! boşver gitsin.
Yemek tarifi işe yaradı diyebilirim.

En iyisi yemek tarifleri. Evet...
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

kız arkadaş. -_-
hali hazırda var ama geçtiğimiz 6 ay boyunca bu hallerimden kurtulmamı sağlayan en azından hafifleten tek insanken şimdi can sıkıntısından başka birşey değil.

Arkadaş edinmek istiyorum aslında, ama son dönem edindiklerime bakınca izmir insanından soğudum. o derece.

Oyun, dota oynamayı pek severim. ama öfleyip püfleyip oyunlardan çıkıyorum artık o da zevk vermiyor ki adım quiter a çıktı.

Yemek tariflerini denicem. işe yarıcağını sanmıyorum gibi pek, ama olsun. denemiş olurum en azından.

[ Mesaj 10 Ekim 2007, Çarşamba - 02:15 tarihinde, Marl0_on tarafından güncellenmiştir ]
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

bana da oldu bu bi kaç kez. geçiyor ya uzun sürebiliyor hatta geçen zaman sanki hayatının en uzun bölümüymüş gibi geliyor ama geçiyor kafana takma. yeni bir uğraş bul bir enstrüman çal, çalıyorsan başka bir tanesini dene, kesinlikle yeni arkadaşlar edinmekten ziyade artık pek takılmadığın eski arkadaşlarınla takılmaya çalış onlar sana eski havanı hatırlatacaktır, evde zaman geçirmek için playstation, kdice, poker falan önerebilirim, komik filmler izle neşelendirecek, duygusal filmler izle sonunda üzülüp kız arkadaşına mesaj atarsın seni çok seviyorum diye.. uzar gider bu.

başlığa bakarak yazdım sen ztn yapmışsın bazılarını gerginlik gelmiş üzerine uyku saatlerini düzgün tutmaya özen göster çabuk öfkelenirsen kendini uyar falan ne bilim açıkçası hiç biri işe yaramaz :) içinden çıkılmaz bi durum tek bildiğim zaman herşeyin ilacıdır

[ Mesaj 10 Ekim 2007, Çarşamba - 03:51 tarihinde, DoruK tarafından güncellenmiştir ]
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

abi yapıcak bişey bulmakla ilgili takıntıya girme.önünde 40 sene 50 sene var hep yapcak birşey düşüncek olursan biraz zor o senin düşünce.şöyle diyim bende bu bunalımlara girdim hemde çok pis yaklaşık 1 sene bir buçuk sene falan sürdü.hayatımın en kötü dönemleriydi gerçekten söylüyorum.düşüne düşüne kurtuldum ama düşünmekten kafayı sıyırdığım için sanırım kurtuldum.ya şöyle bir durum var andan zevk almak.mesela bir anda aklına bir fikir gelsin deki deniz kenarında bi kafede bir çay içiyip bi arkadaşla sohbet ediyim 1 saatimi geçiriyim de sonra gez toz en fazla 2 saatini aldı dimi.geriye kaldı 10 saat civarı daha oyalanman lazım.işte öyle düşünmiceksin.2 saat gezdin ya bütün gün seni o idare edicek.yani illa eğlenmek zorunda değilsin.öyle düşünürsen sıkılmaya başlarsın.eğlenmek gereken zamanlarda eğlenmek zorunda hisset.o zaman daha potansiyelli oluyorsun.tüm gün hayattan zevk alma potansiyelinde gezince zevk alcağın şeyleride kaçırıyorsun.hayatına değişik heyecanlar kat.ne biliyim sevgilini aldat(şaka)abi...bide intahar var ama oda pek zevkli değil.hem zevklide olsa bi anlık bir eğlence..neden böle sapıttırdım sohbeti dicek olursanız yazıyı yazarken sıkılmaya başladım..bide ne dicem biliyormusun penguen falan gibi dergileri al paso.Sex yap.ama misyoner değil sürekli.tuvallette orda burda falan.değişik heyecanlar yani.. sevgilinle gece bara git ve tribe gir birbirini çok seven cool filmlerdeki tiplermiş gibi hisset.yada çok kazanova hisset kızla tanışmış gibi falan.ne bileyim abi.ben sanırım böle tiyatral hislerden çok zevk alıyorum..ben bi bara gidiyim..
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Spor yap biraz, ben mesela eski takımıma döndüm şuanda ligler devam ediyo zaten, gerçekten baya bi vaktimi alıyo bu, çalışırken falan vakit geçiyo üstelikte yoruluyosun, yoruluncada zaten bunalıyorm diyemiyosun:) geri kalan vakitte üni de veya sitede arkadaşlarla takılmakla geçiyo, bende kız arkımdan yeni ayrıldım sayılır, boş vakitleri dolduruyorm bunalıma girmemek için hehe :)
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

şu son 1 aydır bende öyleydim kardeşim malesef kötü bi durum.
ben ultimaya bi de counter'a sardım valla bütün günümü öyle geçiriyordum,kitap oku düşünmeden,kendini geliştirmek için,yeni şeyler öğrenmek için ilgi çekici bişiler oku,sıkılmamaya çalış okurken.
ders çalış tabiki.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Bu söylediğimin doğru olup olmadığından hiç emin değilim ama bana öyle geliyor ki sanki hepimiz, içimizde bir başkası için ayrılmış bir yerle doğuyoruz.
Bir parçası kayıp bir bulmaca gibi...

Hayatımızın önemli bölümünü garip bir eksiklik duygusu ile geçirmemiz, bazı sabahlar anlaşılmaz sıkıntılarla uyanmamız, bazen isimsiz UMUTLARLA neşelenmemiz, sanırım o boşluğun içimizde yarattığı girdaptan kaynaklanıyor.
Karşılaştığımız her kadına ve erkeğe, belki de hiç farkında olmadan, girinti çıkıntıları o boşluğun kesiklerine uyacak diye mi bakıyoruz ?

Elinde Sinderalla'nın ayakkabısıyla dolaşan biri var sanki içimizde, herkese, "Acaba ayakkabının sahibi bu mu ?" diyerek bakıyor.

Tam olarak neyi ya da kimi aradığımızı bilmiyoruz.

Bize öğretilen bilgilerden yola çıkarak aradığımız insanla ilgili birçok olumlu özellik sıralıyoruz ama genellikle söylediklerimiz gerçeğe çok uymuyor.

Sonra birden birisi hayatımıza giriveriyor.

Onun sahip olduğu bir şey, belki kokusu, belki dokunuşu, belki gülüşü, belki zekası, belki hayata bakış tarzı, belki zevki, belki aldırmazlığı, belki ihtirası, belki de kötülüğü, içimizdeki boşluğun bütün girinti çıkıntılarını dolduruyor.

İlk düşündüğümüz, onunla mutlu ve huzurlu olacağımız.

İçimizdeki boşluğun ancak "iyi şeylere" sahip biri tarafından doldurulabileceğini sanıyoruz.

Ama gerçek, her zaman böyle değil.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...