lilynessy Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 18 yaşındayım ve babam da 39una girmek üzere.yani bu durumda ben dünyaya geldiğimde babam henüz 20 yaşındaymış. baba olmak için fazla erken(ve sanırım birçoğunuzla aynı yaşta) bana olan sevgisi tutku boyutunda ve bu tutku beni de birçok anlamda kısıtlıyor artık. öncelikle aşırı kıskanç ve kendi de bunun farkında..''sen ne kadar büyürsen büyü hep benim ezgim olucaksın ve yanında olucam'' diyor. ne kadar bencilce! korkuyor belkide kendisinin gençken yaptıklarını birilerinin bana yapmasından. ya da konservatuar ortamını iyi tanıması korkması gerektiğini söylüyor ona. annemi çok sevmiş babam,hala da seviyor bana göre. anneme çok benziyorum ve beni annemden yadigar olarak görüyor.henüz gitmemiş son hatıra belkide 1 yıl önce ''beni bırakıp gidiceksin dimi?'' demişti aniden. sustum sadece çünkü oda biliyor bigün gideceğimi ve sessizce mırıldandı; gitme üzülüyorum duruma ama çok bunalttı artık. gitme, geç gelme, nerdeydin, bende geliyorum... aramızda çok ciddi bir ilişki var sarılıp öpmeyiz birbirimizi. takdir yada tebrik etmez beni. bende beklemiyorum zatn =) her yeni birliktelikte mutlaka sorar; ''onu benden çok sevmezsin dimi?'' şakaya vurur sonra belkide zayıflığını saklamaktır amacı. evden çıkarken uğurlamaz, eve geldiğimde karşılamaz. ama biliyorum bu gecede üstümü örtmeye gelecek ve bilmeyecek hiçbirzamn, bilerek üstümü açık bıraktığımı...
shimana Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 bu durumlarda açık açık konuşmak en iyisi bence. çaktırmadan sıkıldığınızı, laf arasında, bıyık altından söylemeye çalışsanız bile pek faydası olmaz; zirâ anlamak istemez karşınızdaki. bir gün oturun ve konuşun iki arkadaş gibi (ki zaten yaşça da çok büyük değil baban), onun davranışlarının sana neler hissettirdiğini direk söyle. sanırım anlayış gösterecektir...
havok Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 bence aranızda ki yaş farkı az olduğundan biraz problem yaratmış gibi görünüyo oturup açık açık konuş derim...
Famy Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 bıcok konuda cok sanslı olduğunu gormelısın bence..insanlar anne babalarıyla aradakı yas farkının fazlalığından iletısım kuramamaktan ve anlaşılamamaktan sıkayetci sense senı anlayan bır babaya sahıpsın..su an farkında değilsin belkı ama ilşkilerını babana anlatman sewdiğin biri olunca soylemen falan o kadar güzel onemli ve coğu ınsanın yağamadığı seyler ki kıymetını bıle bence...babanın ustune dusmesınde yakınmışsın ama hiç bi sey paylasmayan babalar da cok dusuyor bazen cocuklarının ustune ve ınan bu daha kotu...
Kojiroh Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 iki insan arasındaki yaş farkı azaldıkça, nedense, normalden farklı bi bağlanma oluşuyo. genelde ortaokul öğrencileri 40-50 yaşlarındaki öğretmenlerden çok, 20-25 yaş civarı öğretmenleri severler. ortaokulda okuyan, hala "çocuk" olduu için duyguları gayet saf, samimi ve gerçektir. insanda böyle bi çekim olduğunu kanıtlar bence bu. babanla birebir konuş derim. seni, tutunabileceği tek kişi olarak görüyo sanırım. çok sevgili kişiler için duyulan "kaybetme korkusu"'na ek olarak; hayattaki en önemli varlığının gitmesinin ardından gelebilcek "yalnızlığa" duyulan korku da eklenmiş. bolca saf sevgi, biraz kıskançlık ve bi miktar, ama çok derin, korku; al sana en güçlü bağlama büyüsü.
geffen Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 lily kırma babanı.. belki de uğrunda babandan vazgeçiceğin insanlar olucak ilerde. baban kadar belki hiç biri sevemiycek seni, babana biraz anlayış göster o yüzden.
geffen Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 ayrıca yazının sonunu çok güzel getirmişsin.. diğer konularda da aynı çabayı göster.
lilynessy Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 Konuyu açan Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 çocuk gibi davranıyor ama. en ufak tartışmada kırılıyor inciliyor. özel ilgi bekliyor sürekli çocuk yetiştiriyor gibi hissediyorum kendimi. evde sizi bekleyen beni de götür diyen biri ve bu kişi babanız! en güzel çağlarında bana bakmak zorundaymış ve şuanda en güzel çağlarımda ona bakmak zorunda bırakıyor beni(yanlış anlaşılmasın yemek bulaşık anlamında değil manevi olarak)
Jedi Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 bir çogunun istediği türden bir baban varmış lily. bir şekilde onu üzmeden konuşman lazım ama nasıl hiç bilmiyorum. sana kolay gelsin.
duende Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 babanin öpüp sarilmamasi tebrik etmemesi vs. kisaca sevgisini göstermemesinin sebebi sevgi göstermekten utanmasi bu cok aptalca olan ama bendede yogun bir sekilde bulunan bir duygu... seninde söyledigin gibi baban bulundugun ortami iyi bildigi için seni korumaya calisiyor bir de üzerine asiri sevgi eklenince dogal olarak s1k1l1yorsun... sanirim yapman gereken tek sey biraz daha sabretmek nasil olsa zaman içinde babaninda tahmin ettigi gibi ayrilacaksin o zaman birbirinizi bol bol özliyeceksiniz oyüzden sadece biraz daha sabret(zor olucaktir eminim ama yaparsin sen)
Hardter Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 benımde annem erken gel geç kalma fazla takılma falan dıyor ama alıştık
geffen Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 lily anladım problemini. bence babanla adam gibi konuş karşılıklı. hoşuna gitmeyen davranışlarını söyle anlayış göstericektir.
CaNNi Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 bugun msn de yazdıklarını düşünme yeter. :/ ama en iyi çözüm konuşmak bana göre de. babalar genelde kızlarını çok sevselerde onlara sevgisini gösteremiyolar. erkek çocuklarına sevgisini belli etmek daha kolay geliyo. yine konuşmak en iyi çözüm diyorum ama nenasıl konuşacağın çok zor bi konu. çok ince eleyıp sık dokuman lazım. birbirinizi kırmamanız önemli. tabi sende biliyosundur bunları da yazıyoruz işte =)
MaUWw Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 açıkcası bnm çocuğum olursa, paten kayan genç bi babası olsun isterim. babam 45 yaşlarında, 39 olması daha çok isterdim sanrım=) babamı terk ettim, annemin yanına geldim ve onu yalnızlığıyla başbaşa bıraktım. şimdi 3 ay sonra bnmle yaşamanın planlarını yapıyor. ama babamla yaşayamam. bni sevmesinden nefret ederim çünkü ondan nefret ediorm. ama onu çok seviorm. bu acip bi şey, sanırım yaşamayan bilmez. atsan atamazsın, satsan satamazsın. en büyük acıyı bana yaşattığı anda, ona bağıra bağıra, ağlaya ağlaya içimdekileri boşalttıktan sonra...sonra bi telefon gelir; sni çok seviorm, sn bnm hayatımdaki en önmli şeylerden birisin kızım der. işte ondan sonra telefonu kapatınca, o kdr çok ağlıyorum ki! nefret ediorm, onu sevmekten nefret ediorm! o bni sevmese saldırabilirm! ona sonsuz bi savaş açabilirim. ama olmuo. savunamıorm kendimi! sarılmaya çalışıo zor. ama yine yok olan bnm arada..
Laraken Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 git sarıl bence. öyle bir zaman geliyor ki onun için yapabildiğin en iyi şey toprağına çicek dikmek oluyor.
kingpin Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 aradaki yaş farkının az olması problem değil kolaylık yaratır hayret niye ters tepki olmuş onu anlayamadım ben...
Fransuxa Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 Mesaj tarihi: Şubat 22, 2006 said: off ne yazacağımı bilemedim :(( sen mi ben mi fistan ?! :/
Öne çıkan mesajlar