malik Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 antepte okuorum ben bildiğiniz üzere.. sevinçli bi şekilde otobüse bindim dün akşam 18.30 civarı..travego otobüsleri biliosanız ben orta kapının önünde oturuodum..orta kapının iki gerisindede biri 55 yaşlarında bir adam bi de 83 yaşında bi kadın oturuodu yanyana.. adana-pozantıda mola vermişti otobüs.bu kadın işte önümden aşağı indi,bi şeyciğide yoktu yürüodu falan. sadece azıcık inliodu,midesinden rahatsız oldunu ve klasik bi nöbet oldunu sölediler.. ilaçları verildi.. yola çıkarken gülüodu ayaktaydı vede yürüodu. bi 50 km yol aldıktan sonra kadının sesleri ve inlemleri devam ediodu..baktım kadına çenesi düşmüştü. içimdemn öldü galiba diodum otobüsün çoğuda kadına bakıodu. kadın gerçekten ölmüştü,oğluda nefes alıp almadığını kontorl etmeye çalışıordu.. niğde civarlarındaydık,ambulans çağırıldı,2 dakka içinde olay yerine geldi.. doktor hastayı yere yatırdı,kalp msajı yaptı,tüp bağladı.. baya bi uğraştı,adrenalin iğnelerini bastı.. sonra ayağa kalktı;"tanıdıkları var mı hastanın dedi." oğlu ve torunları"biz"dedi.."ne oldu doktor bey?" "yapılacak bi şey yok.başınız saolsun"dedi.. sonra "hastayı burdaki morga kaldıralım" dedi. oğlından ve torunlarındna çıt çıkmıodu..dediklerini yaptılar.. yalnızca oğlu bi ara annesinin başına çöküp annee die ağladı brs o kadar.. torunlarından birinin yanında kalmasını,diğerlerininde yola devam etmesini istedi.. o gün baktımda kendi kendime düşündüm..ne kadar yakındık ölüme,ne kadar boş şelere üzülüoruz şu dünyada ve hayatın rutinliği içinde ne kadar önemli şeleri unutuoruz unutmamamız gereken.. Allah imanla öte taraflara göç edebilmeyi ve ölümü güzel şekilde karşılamayı hepimize nasip eylesin.amin.[signature][hline]tanidigim en buyuk sürtük kaderdi.. malik dixon Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
fede Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Amin. Ben de çoğu zaman ölümü düşünerek kırmamaya çalışıyorum insanları. Siz de kırmayın lütfen[signature][hline]Anywhere but Nowhere.. Burayı seviyorum ama ban yedim.. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Sabrina Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Gerçekten kötü olay hem de çok kötü.Tabi böyle şeyleri görüyoruz ki kendimize çeki düzen verebilelim, üzüldüğümüz ve taktığımız şeylerin ne kadar boş olduğunu anlayalım..[signature][hline]Büyümek istemiorum, Değişmek de istemiorum.. -Benim hayvanat bahçesi =) -Bi resmi beceremedim rezil oldum (edit rekor) Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
numberten Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 icim bi acayip oldu okurken :([signature][hline]sensiz hayat bir iskence Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
AthleT Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 :( Üzücü bir durum.[signature][hline]Antimodes52, 29 Ekim 2005 21:28 tarihinde demiş ki: Okan Bayülgen ise iş etiklerine her zaman saygılı, ayrıca saçmalamayan hiç bir konuğunu/izleyicisini ezmemiştir günümüze kadar. BKZ : Okan'a açılan 6-7 hakaret davası Yeni Yayın döneminde i$ etiğine baya bi saygılı ilk gün yayın yok. Mu ha ha Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Kreese Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 beni ölümün geldiği yer pek ilgilendirmiyor doğrusu sonuçta geliyor kaç çeşit durumda kaç çeşit nedenle geldiği de muallakta Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
N-c Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 pek etkilenmedm dorusu ölüm olmak zorunda olan bişey ha şimdi ha yarın. sırf ölücem yada ölücek diip insanlara ii davrancaksanız hiç gerek yok.. ne bilim ölüm olağan bişi bence.. hmpf[signature][hline]gad iz a dicey tunayt Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Kojiroh Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 [spo1=1.]Anneannemin ölüşüne tanıklık ettim. 05/12/2003 tarihinde, bayramın ilk günü, kendisini ziyarete gitmiştik. Soğuk bir gün olmamasına rağmen üşüyordu.Bir de biraz "rahatsızdı". Kendisi zaten tekerlekli sandalyeye mahkum yaşıyordu (çocukluğundan beri bacaklarıyla ilgili sorunları vardı; köpek ısırmış, 2-3 kez kırılmış, kemik erimesi de var, vs...) ve yaşlı oluşundan (73 yaşında) dolayı sık sık hastalanıyordu. Zamanında akciğerleri su toplamış ve milisaniyelik farkla hayatı kurtulmuştu, haftalarca hastanede yatmıştı. Yine buna benzer bir rahatsızlığı olduğunu düşündük. Acelemiz olduğunu ve az kalacağımızı söyledik; yapmış olduğu büryandan yememiz için ısrar etti. Baklava da yaptığını, akşam yemeğine kalmamızın çok iyi olacağını söyledi. Onu kırmamak ve işlerimizi de yerine getirebilmek için o an yemeye karar verdik. Hafif bir telaş başladı ve herkes işine koştu. Babam ve dayımla beraber masayı hazırlıyorduk. Annem mutfağa doğru ilerlemeye başladı. O sırada anneannem, o gün ilaç içmediğini (ki sonradan öğrendiğimize göre içmişti) söyleyip annemden ilaç ve su getirmesini rica etti. Annem, bir bardak su ve ilacı getirip içirdi. Tekrar mutfak kapısına henüz varmışken birden "Anne?" deyince şaşırdık. Anneannemin olduğu yere baktık. Ağzını ve gözlerini irice açmış, kafasını yukarı kaldırmış, elleri göğsünün biraz ilerisinde, havada kalmıştı. Önce boğulduğunu sandık ve çeşitli yöntemlerle, nefes alıp almadığına baktık. Nefes almıyor olduğunu anlamış olmamıza rağmen ambulans çağırdık. Evin hemen yanında "Ekmek Teknesi" adlı dizi çekildiğinden yol kapalıydı ve ambulans biraz daha gecikti. Sağlık görevlileri hemen yukarı çıkıp nabzına baktılar ve birkaç defa elektroşok uyguladılar ama nafileydi. Çoktan "ex" olmuştu ve nedeni de kalp kriziydi.[/spo] [spo2=2.]Amcamın ölüşüne de tanıklık ettim sayılır. Gençliğinde yıllarca boya fabrikasında çalışmıştı ve çok küçük yaşlardan beri sigara içiyordu. Üstelik günde 2 hatta 3 paketlere varacak şekilde sigara içiyordu. 5-6 sene önce çektiği solunum yetmezliğinin nedenlerini araştırırken, akciğer kanseri olmuş olduğunu öğrendik. Herkes çok korktu ve hemen tedaviye başlandı. Uzun süre tedavi görmesine rağmen (ve hatta, akciğer kanserinin her zaman yaptığı gibi, bir süreliğine geçmiş gibi oldu) vücudunun çeşitli yerlerine attı; beyninde de kanser vardı. Ölümüne yakın zamanlarda hiçbir şeye tepki verememeye, etrafına boş boş bakmaya başlamıştı. Bir gün evde sen şakrak otururken annem aradı ve amcamlara gitmemin gerektiğini söyledi. Yolda kuzenimle buluştuk ve amcamın iyileştiğini sandığımdan, neşeliydim. Bir süre sonra olayın ciddiyetini anladım. Eve gittiğimde bütün aile oradaydı. Bir kısım salonda oturuyor, bir kısmı da amcamın yattığı odada, başında bekliyordu. O gün, her zaman tükettiğinden daha fazla oksijen tüketti; yanlış hatırlamıyorsam 2 tüp oksijen gerekmişti -saat daha 14:30 civar olmasına rağmen. Herkes biliyordu, o günün "o gün" olduğunu fakat kimse kabullenemiyordu. Oda küçük olduğu için salonda duruyorduk. Halamın çığlık attığını, amcamların bağrıştığını duyduğumda tartışıyorlar sandım. Herkes odadan dışarı ağlayarak çıkınca anladım.[/spo] Ölümü anlayamayız; kabullenmek en doğrusu. Sevdiğin biri öldü diye kendini yerden yere vursan da; kin duyduğun biri öldü diye orana kına yaksan da ölüyü geri getiremezsin. Hem kim ister sonsuza dek yaşamayı? Ölüm, bize, bizim için var.[signature][hline]bareme, 30 Ekim 2005 11:33 tarihinde demiş ki: Bu kesin Kominist a.q heryerde karşıma çıkıyor Turkiye ve müsliman karşıtı sloganlarla Ulan sana kayacam.. az kaldıı Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Sabrina Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 said: no_comment, 01 Kasım 2005 15:19 tarihinde demiş ki: pek etkilenmedm dorusu ölüm olmak zorunda olan bişey ha şimdi ha yarın. sırf ölücem yada ölücek diip insanlara ii davrancaksanız hiç gerek yok.. ne bilim ölüm olağan bişi bence.. hmpf Zaten görsen etkilenirdin.Yazıda herşey farklı.[signature][hline]Büyümek istemiorum, Değişmek de istemiorum.. -Benim hayvanat bahçesi =) -Bi resmi beceremedim rezil oldum (edit rekor) Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
DoGMeaT Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 [spo1=gerceketn.]altınşehir de scooterla gezen bi adam kontörlünü kaybedip once kamyona carptı,sora havada bi kaç takla atıp yere kondu,kamyondan düşen bi kalas adamın kafasını kopartıı,parçaladı türü bişi yaptı işte bilmiorum,yol adamın parçalaıryla dolmuştu,birileri gidip beninciden 5-6 tane bulvar gastesi alıp adamın parcalrının üstüne örttüler,bende o sırada patlayan lastiği tamire götüren taksicimin geri gelmesini bekliyodum,hepsini gördüm isledim,valla baya ilginçti,iğrençti,brrr.[/spo][signature][hline]Kapansın camiler açılsın meyhaneler İçin dostlarım benim için için için... Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
numberten Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 ya amca ve anneanne olayi cok kotuymus basin saolsun[signature][hline]sensiz hayat bir iskence Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
dalamardl Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Okumak istemiyorum açıkcası çok kötü durum bunlar. Bide yakın ailenden biri öldüğü zaman yani Annesi ölmüş arkadaşın(BAşın sağolsun)çok kötü bir durum,böyle şeyler duydukça o an bitiyorum ben hayat o andan kurtulana dek devam ediyorum ve ölü gibi oluyorum... Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
malik Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 insn karşılaşınca garip oluo,yoksa benimde fazla etkilendğim sölenemez,görme meselesi. ölümün bu kadar yakın olduunu görme..[signature][hline]tanidigim en buyuk sürtük kaderdi.. malik dixon Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Famy Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 tabı ya gormek basta zor olur ama zamnla herseye alışıo insan we amin yazının son bolümü için cok güzel yazmışsın...[signature][hline]cok güçlü ama cok dıkkatlı olmak lazım cok sewmek ama cok gerçekçı olmak lazım... PATİCİK KIZLAR KLUBU Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
zynp Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 ölümü kabullenmek zor üzülme demekte çok kolay düşünsenize sürekli birlikte olduunuz bir insanı ertesi gün yanınınzda bulamamak? insana bu çok koyar ve ne kdr üzülme dersen de üzüecek elbette insan sonuçta artık o kişi yok hayatında birdahada olmayacak.. üzülmemek elde değil o yüzden ..ben üzülmeyen bi insana duygusuz derim tamam üzülerek elinden birşey gelmez ama yapçak birşey yok yinede..ölüm gerçekten çaresi bulunmayan tek sorun insan hayatında o yüzden gerçekten herkes her günün mutlu bi şeklde geçirmeli kimseyi kırmadan üzmeden ...yarına kimin ne olacaı hiç belli olmaz :([signature][hline]Again Here!!! Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
angband Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 ben o anı yaşamak istemiyorum..taki o beni bulana kadar ben ondan uzak duruyorum...[signature][hline]Follow the Darkness... Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
GangstarsLan Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 ALLAH rahmet EyLesin...öLüme ßi nefes kadar yakInIz asLInda.. ßunu farkEdeßiLmek anLamak Gerekio...ALLAHcümLemize uzun ömürLer versin..En acIsIz öLümü nasip eyLesin.. istanßulda OturuOrum... ßi mezarLıgIn ordan Geçerken - HER CANLI BİRGÜN ÖLÜMÜ TADACAKTIR.. - Yazısını görüOrum geçtiim zaman...neLer düşündürüO o yazIyI ßi içten Okumak inSana...:([signature][hline]Fuckat böyle yaparsan fucka basarız fucka basarsak fuckarım seni ufucklık ..! _______________________________________ Eger DanS etmemeye yeminLi ßir Rahip,Rahißeysen!haßerin oLsun!ßu Gece TanrI ßir DJ! ße GangSta !! __________________ MSN Space Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Dynun Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 O ninenin durumu bence de pek üzücü değil aslında. Allah rahmet eylesin. Ama şen şakrar 30 dk öncesine kadar sohbet ederken hayata veda etmiş kadın... Birçoğu için çok iyi bi veda.[signature][hline]Quisalan Elevas! Our love, forever... Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Pessimist Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 cızz etti içim[signature][hline]-Optimist Style- Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
malik Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 tabi tabi onun için rahmet.. ölümde rahmetin ayrı meselesi. o kadar sıkıtıdan kadını kurtarıp sevdiklerinin yanına gitmesi..[signature][hline]tanidigim en buyuk sürtük kaderdi.. malik dixon Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
ruby Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 1, 2005 ben de bir gece uyurken telefonun sesine uyandım,anneannem ölmüş,hemen gittik tabi,odada yatagindaydi cok kotuydu:( gordum yani resmen olu halini,özellikle ilk gunler cok kotu oluyor ama alısmak zorundasın,ben bir de kimsenin benden evvel olmesini istemem,ozelliikle annem ,babam,en iyi arkadasım ve erkk arkadsım,onların olmesine dayanamam:( kimse dayanamaz gerci:(su anlarımızın tadını cıkaralım,kimseyi kırıp uzmeyelim. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
timoo Mesaj tarihi: Kasım 2, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 2, 2005 amin[signature][hline]azkeryuss Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
zarek Mesaj tarihi: Kasım 2, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 2, 2005 said: fede, 01 Kasım 2005 13:52 tarihinde demiş ki: Amin. Ben de çoğu zaman ölümü düşünerek kırmamaya çalışıyorum insanları. Siz de kırmayın lütfen peki[signature][hline]bu ülkede yaşanmaz diyenler, bu ülkeyi yaşanmaz hale getirenlerdir. bu ülkede yaşanmaz diyenlerin suratına tüküresim geliyor. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar