Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Kardeşimi özledim


Öne çıkan mesajlar

Mesaj tarihi:
1 tane erkek kardeşim var.
Elektrik mühendisi.
Benden daha ticari cesareti olan bir adam (maşallah).
Benden zeki de sanırım.

Uluslararası faaliyet gösteren bir Türk şirketinde 7-8 sene çalıştıktan sonra son 5-6 senedir kendi işini yapıyor. Şu an da Irak'ta bir şantiyede çalışıyor.
1 ay kadar önce gitti.Tabii ki gitmesini istemedim ama kocaman adam.
Gitmesi gerekiyordu, gitti.

Gittiğinden beri hiç konuşmamıştık. Biraz benim işlerin yoğunluğundan, biraz "nasıl olsa SKYPE'tan yazışırız lan" düşüncesinden. Biraz da "ya abi aradığında açmayacağım, çok yazıyor" tribinden hıyarağanın. Ben de hiç sevmiyorum oysa karşımdaki kişiyle yazışmayı normalde. Keşke imkan olsa hep duygu ve düşüncelerimizi konuşarak ve hatta görerek anlatabilsek.
Neyse.

Bayramda gelmesini bekliyorduk. Ancak 1 aydır ilk kez SKYPE'tan konuştuk az önce. "Daha 3.5-4 aylık işimiz var" dedi. "Gelemem abi, işleri yetiştirmemiz lazım" dedi.

Anlık görüntüsünü gördüm, sonra görüntü kayboldu ama sesini duyarak 10 dakika kadar konuştuk.
Bayağı kilo vermiş. Sordum. "7 kg verdim abi" dedi.
Sakal bayağı uzamış.

Her gün mutlaka pirinç pilavı varmış karavanada (4500 kişilik bir şantiyede çalışıyorlar). Çorba olurmuş mutlaka ve ona da un katıyorlarmış. 3üncü bir yemek ve yoğurt-tatlı-meyva-salatadan birisi.
Alkol yok.
Şartlar kötü tabi. Hapishane gibiymiş şantiye.

Dışarı kesinlikle çıkmıyorlar. Güvenliği bu bölgedeki aşiretlerden birisi sağlıyor. Nispeten daha güvenli bir bölgede olmalarına rağmen aklımız tabi ailece hep onda.

Hüzün çöktü içime.
Benim senelerce en iyi arkadaşımdı kardeşim. Kavga ederdik, döverdim arada onu ama çok da severdik birbirimizi. Ergenlik döneminde birbirimizle ettiğimiz kavgalar hariç hep iyi arkadaşlardık. Tamam. Tartışmayı sever kardeşim. Ve birbirimizle 1-2 saatten fazla yan yana isek mutaka tartışmaya başlarız herhangi bir meseleden dolayı.
Ama o benim onu, ben de onun beni çok sevdiğimizi biliriz.

Bana lenf kanseri teşhisi konduğunda kafayı sıyırmış. Zaten şu an ki bir takım manyaklıkları sanırım o dönemden kalma sekeller.

Geçen sene babam kanser olduğunda da birlikte göğüslemiştik zor günleri. Kardeş gibisi var mı ya?!

İşten birazdan çıkacağım ama nasıl bir efkar bastı arkadaş içimi.....

Eve gitsem de içsem.
Mesaj tarihi:
@chrome

Yok merak etme. Kanser degilmisin. En azından o zaman.
12 sene önceki olay. 8 gün boyunca hastanede ailece Latince öğrenmiştik. Doktorlar ağzıma ...mislardi. Neyse ki lenf kanseri değilmişim.
Çok uzun hikaye.
Sağol yine de (tu)
  • Genel Yönetici
Mesaj tarihi:
Geçmiş olsun tekrardan umarım en kısa sürede kardeşine tekrar kavuşursun. Ayrıca kardeş gibisi yok gerçekten yeri çok ayrı benim içinde :)
Mesaj tarihi:
Abi o kadar uzağa gitmeye gerek yok, ben son 3 yıldır kardeşimle ayrı yerlerde yaşıyorum. Almanya, Kütahya vs. derken iki üç ayda 1-2 kez görebilmeye başladım.

Telefon, whatsup falan bir şekilde sürekli irtibattayız tabii ama senelerce aynı evi paylaşıp, aynı sıkıntılara katlandığın ve hayata aynı perspektiften baktığın tek insan kardeşin oluyor ve cidden özlüyor insan.

Umarım işlerini sıkıntısız bitirip bir an önce döner geriye kardeşin.
Mesaj tarihi:
sağol canım benim.
evlilik sonrası zaten eskisi kadar sık görüşemiyor insan, birlikte olamıyor kardeşiyle. ama en azından "ulan aynı şehirdeyim" ya da "aynı ilçedeyim" ve hatta "birkaç sokak ileride oturuyor lan" diye düşünüyorken şimdi ve hem de Irak'ta olması; bir de ekranda o kısacık sürede mahsun yüzünü görmek çok koydu bana be.
umarım dediğin gibi bu sıkıntılı dönemi atlatırız ve çıkar gelir canım kardeşim.
sizin durumunuz da zormuş. lmanya nere, Kütahya nere? Allah kavuştursun arkadaşım.
Mesaj tarihi:
Yok biz İstanbulluyuz da bi ara Almanya'ya gittim, sonra İstanbul'u teğet geçip Kütahya'ya yerleştim iş için.

Böyle uzakta olunca insan daha iyi anlıyor kardeşinin, ailesinin kıymetini.
Mesaj tarihi:
dana22 said:

kutahyaya yerlesim...sonrasini okumadim..aydinlandim..


Abi sacma bir sekilde mutluyum burada. Hani bok gibi sehir de, ben de anlamiyorum. 25 sene Istanbul'dan sonra hem de sdf.
×
×
  • Yeni Oluştur...