içinde ölüm olan bir hikaye

[Zyrobod]

korkmayın. yaşam da var. öyle bir hikaye ki bu, ne arasan bulursun.

8 yaşında bir kız çocuğu görüyorum. gözlerinin altı kızarmış. daha bu yaşta sinir stres sahibi. arkadaşları onu dışlamış. belki de o arkadaşlarını dışladı. bu kısmı bilmiyoruz. tek bildiğimiz yalnız olduğu. çünkü o bir bilgisayar bağımlısı.



mesela ona ait bir kaç sözü ortaya koyalım:

"geyizekalıya bak ya"

"salak cemil'de bilgisayar yok kiiiieee"

kurtarılmayı bekleyen bu bilgisayar kurbanımızın annesi ve babası ölmüş. o beş yaşındayken. doktorlar bu yüzden bilgisayar bağımlısı olabileceğine işaret ediyorlar. her neyse.

her ne hikmetse bir gün kızımız bilgisayar başından kalkıp sokağa çıkmak istiyor. (kızımız babaannesinde kalıyor.)
kimseye bir şey demeden sokağa fırlıyor. deli gibi koşturuyor. "özlemişim be dışarsınııı" diye bağırıyor. böyle koştururken farkında olmadan başka başka mahallelere giriyor. durduğu zaman nerede olduğunu kendi de bilmiyor.

tıpkı böyle bir şey oluyor evladımıza :



bir banka oturuyor oracıkta. kaybolmuşluğu onu korkutsada kendini mutlu ve özgür hissediyor. minik dizlerine bakıyor öylece. ne düşündüğünü bilemiyoruz. sonra avuçlarına bakıyor. şekil değiştirmiş parmaklarına bakıyor ve aklına bilgisayarı geliyor. müthiş bir istek var içinde: bilgisayarında oyun oynamak. ama kaybolmuşluğu onu engelleyen tatlı bir bahane oluyor.

yoruldum. devamı gelecek. sevgi. saygı.

[stimpak]

bursalı mısın?