Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Stres ve belirsizliklerle başa çıkmak


monoscope

Öne çıkan mesajlar

Benim de PA öyle bi durumda patlak vermişti. Bizim bölümde en sıkıntılı derslerin olduğu 6. yarıyılın final döneminde yakalandım =/ Yarıyıl boyunca çok az önem verdim, final öncesi çok az çalıştım. İlk finalimden bi gün öncesinin gecesi PA patladı, sabah acillik oldum. O hafta içinde de psikiyatristlik olmuştum.


Dur lan paylaşa paylaşa psikiyatri doktorası yapıcaz burda.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Patlak verme nedeni o ya, öncesinde çocukluğa kadar giden şeyler varmış.


Ha yapabilir miyim, yapamam. Düzgün bölümlerde yüksek lisans, doktora fln yapanları tebrik ediyorum cidden. Bana 4. sınıfın sonunda fazladan 1 ay daha oku 2 sınava gir yoksa diplomayı alamazsın deseylerdi sizin olsun almayacağım derdim. Limitlerime erişmiştim. Ki benim severek, isteyerek okuduğum bölümdü.


Dediğim gibi çocukluğa kadar gidiyor, sadece tetikleyen bi olay bekliyor. O da o final dönemiydi. Gerçi öncesinde dedemi kaybetmem, hastalık döneminde onunla birlikte olduğum için yaşadıklarına bizzat şahit olmam fln çok etkileyen şeylerdi. Bisürü neden var işte gerisinde.


Psikiyatrik problemler gerçekten çok zor şeyler. Umarım kimsenin başına gelmez bu tarz şeyler. 2012 yazı ile ilgili aklımda güzel hiçbir anı yok mesela. Hayatımda resmen kara bi dönem. Ki belki de en mükemmel yaşımda yaşayacağım en mükemmel yaz olabilirdi. Potansiyel de vardı ama hastalık silkti attı.


Şizofren insanlar fln var, daha ağır psikiyatrik problemleri olan var, onlara allah yardım etsin cidden. Çok zor.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Planlama yönü eksik olan bi insan onu yapamıyor ne yazık ki tam olarak ve benim planlama yönüm eksik bayaa. Garip bi şekilde kendi yaşantımı planlama yönüm eksik ama. Yoksa iş yerinde bakım ekibinin işlerini planlıyorum fln, orda mükemmel işler çıkıyor ama kendi hayatımı planlayamıyorum sdfg

Artık günümü bi gece önceden MS Project ile planlayıp öyle gidicem işe ahah
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

olm yapacagınız olay su, elinizden geleni yapın problemlere karsı, cozulurse cozulur, cozulmezse koyun gotune rahvan gitsin. kasmayın abi gerek yok. hayat o kadar ciddiye alıcak bisi degil.

bi aralar ben de oyle kasıntıydım sonra olacak gibi degil hic bi ise yaramıyor sadece kendimi yıpratıyorum. o yuzden yazık abi takmayın.

bi de etraftakilerle kendinizi asla kıyaslama yoluna gitmeyin, aksi takdirde isiniz yas olur, siz sadece kendi hayatınıza bakın.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Abi takmamak gerektiğini biliyoruz aslında ama beyin artık senelerce takmaya alışmış farkında olmadan. Bi yerden sonra kıramk çok zor oluyor.


Bazı sabahlar gergin uyanıyorum mesela. Daha gözümü açtığımda aklımda herhangi bir düşüncenin kurtları oluyor. Beynimi mantıklı düşünmeye zorluyorum, bu şekilde düşünmek çok saçma, kalk ve bişeyler yap, çözemezsen de bu iş çok da önemli değil, bi problem olmaz halledersin fln diye telkin etmeye çalışıyorum. Bi an söz dinliyor beyin, ama 10 sn sonra tekrar stres yükseliyor. O mantıklı konuşmaları sanki hiç yapmamışım gibi, arkaplanda otomatik olarak başka şeyler düşünüp dengeyi bozuyor. Bu düşüncelere de psikiyatride otomatik düşünce diyorlar zaten.



Bazı günler kıramıyosun o döngüyü işte. O gün allah selamet versin, akşam olana kadar seks =/


Edit: Bide o otomatik düşünceler dönerken beyinde, ya ayağımı sallıyorum, ya tırnak yiyiyorum, ya parmak kütletiyorum. İlla ki fiziksel bi dışavurum oluyor.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

gecmis olsun reyz o zaman. zor tabi ben de unide cok kotu yasamıstım o otomatik dusunce olayını. uyanmaktan nefret eder olmustum bi aralar. yeni bi gun daha mı diye sove sove kalkardım

bi de benim atlatmamda yasadıgım problemlerle dalga gecmem baya etkili oldu. ne bilim garip ama ise yaramıstı. belli bi zamanlar hass diyosun bu mu canımı sıktıgım sey diyip unutuyosun gibi gibi
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Ben takım elbise giyemediğimi fark ettim yani o salak kostümü giyince yaptığım işin göüzmde acayip büyüdüğünü fark ettim, işden tiksinmeye başladım, o gömleği kravatı takınca acayip daralıyorum öyle böyle deüil utanıyorum sinir oluyorum. Nedense o kostüm bana acayip itici gelen masaişi yapan, yalaka iğrenç garip bir statüyü sembolize ediyor.

Çözüm olarak giymemeye karar verdim, yani iş stresiylee öyle baş ediyorum yani genel olarak işi yaparken orada olmamaya çalışıyorum yani zihinsel oalrak, gerçi tam anlatamadım ama.

Mesela nasıl anlatsam saat 9 damı ofide olmam lazım ben 9.40 veya 10 da gidiyorum, akşam erken çıkarım. Ben bruaya ait değilim gibi bir nevi kendimi aldatıyorum ve işe yarıyor. İşi yine yapıyorum ama kafam başka bir yerde hep. Akşam okuyacağım kitapda veya bugün kaç km koşayım yada ip mi atlayayım vs gibi. Yada duyduğum bir melodiye takılıyor kafam vs.

Bunları yapınca stresde olmuyorum yani işi yapıyorum ama ciddiye almıyorum. Ciddiye almamak içinde ufak asilikler (yani çocukca saçma sapan şeyler) yapıyorum, oraya ait değilmişim gibi bir ruh haline bürünüyorum. Sanki işe kendi gözümden değilde dışardan 3. bir kişi olarak bakıyormuşum gibi geliyor ve dolayısı ile önüme gelen sorun veya problem veya durumla en ufak bir sorumluluk hissi veya görev duygusu almadan yani bir aidiyet hissetmeden,yapıyorum yani sonuçları umrumda değil sadece yapıyorum başdan savma değil yani olması gerektiği gibi.

Kısmen işe yarıyor. Normal davranmak için resmen şaklabanlık yapıyorum kısaca :).
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

İşden keyif almak gibi bir beklenti içerisinde olmak bence pek makul değil. Ufak bir azınlığa mahsus bence o ve şanslılar.

Dolayısı ile benim için bir sorun yok :), işi yapıyorum ve doğru yapıyorum. Hani daha çok sarılsam işe bana getirisi sadece maddi olarak olacak zaten şu anki çabamla elde ettiğim gelirim gayet tatmin edici benim için, dolayısı ile daha bir işe sarılıp karşılığında elde edeceğim maddi kazança karşılık gelecek stres ve hoşnutsuzluk karşısında aslında eksiye düşeceğimi görüyorum. Kar zarar hesabı yaparsak.

Tercih meselesi tabi. Kişisel zevklerime vakit ayırmayı daha öenmli buluyorum, koşuma, kitabıma kendi kişisel keyfimi çok daha fazla ciddiye alıyorum :).
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

valla ilk posta yanıt olarak, kendi çözümlerimi önerebilirim.

- boşveriosun. Ama yelkenleri indirmek gibi değil de, şey gibi düşün; sen yüzme biliosun, ataların milyon yıl önce mamut falan avlamışlar, bununlada başa çıkarsın. Sıkma yani canını.


kendini rahatlatamıosan aman nolcak nolcak napıcam ben falan diye, dua falan edebilirsin. İnanıyosan, kaderciliğe bırakıcan haliyle, takmıcan kafaya.

Yok inanmıosan, ulan düdük, koskoca evrende varlığının bi etkisi bile yok adam akıllı, ufacık bok tanesisin, kafaya taktığına değmez yani.

heh
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...