Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Beşiktaş JK 2010-2011 Sezonu Genel Tartışma


pascalnouman

Öne çıkan mesajlar

aktiftablet said:

Takımın birinci stoperi diyorum, sakatlık olmasa oynamaz diyolar. LOL, Ersan, Necip ve İsmail GSde olsa banko oynarlar. Ali Küçik Baros'un sakatlığında (ki hep sakat) oynar.
yapma etme abi :D ali küçik baya bi yetersiz oyuncu.onun dışında haklısın gs de olmalarını isterdim bu 3 oyuncunun
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Baros sakatken kim forvet oynadı GS'de? Yoksa forvet bulamayıp Pino'yu mu oynatmıştınız?

BulletRide, alt yapı sevdası demişsin de Ersan da, İsmail de BJK alt yapısından yetişmedi. Ayrıca Ersan en iyi stoperi şu anda BJK'nın. Neil tamam ama, Servet'ten kesinlikle daha iyi yani. Sivok'tan iyi mi tartışılır, Ferrari ve Toraman'dan daha iyi.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Esnaf said:

o oyuncular mecburiyetten oynatılan oyuncular.stoperdeki adam yerine sivok oynatılabilse,ferrari oynatılabilse ilk 18 e bile alınmaz o adam (adını unuttum kusra bakmasın :P ersandı galiba :)).ortada necip ve mali dışında gelecek vaad eden adamda yok.belki ismail biraz daha kendini geliştirebilirse

ohaaaaaa....
abi tek ricam var.. bak cidden gönülden istiyorum bunu.. besiktas maci izlemeden buraya gelip atup tutmayin ok ??
adam ersana kötü dedi ya... yuh cidden bide 18e giremezms ahahahaha
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Şeref Bey'den Mektup Var... (Hoşçakalın Gözüm)


O zamanlar İstanbul’da bu kadar insan yoktu. Sokakların adımlarla geçilebildiği ve plaza ne demektir bilinmeyen zamanlardı.

Trafik keşmekeşi nedir bilmezdi insanlar. Ülke ardarda gelen savaşların eşiğinden çıkmış ve yeni doğmuş bir bebek gibi emekleme aşamasındaydı. Gündelik hayatı, hobi denen mereti ilk kez tanıyordu insanlar ve futbol maçlarına dahi son derece şık ve güzel geliniyordu.

O zamanlar İstanbul’da bu kadar stat da yoktu. Tek tribünlü Fenerbahçe Stadı ve Şeref Stadı vardı. Günler geçip takım ve maç sayısı arttıkça statlar ihtiyacı karşılamaz oldu. Benim sahne alma sıram geliyordu artık, bilinmezlerde daha fazla duramazdım. Doğdum…

Zor ve sancılı oldu doğumum, tıpkı her ananın evladını doğururken çektiği o kutsal acı gibi. Planlandığı gibi olmadı yeryüzüne gelişim. Gazhane tarafındaki tesislere dokunamadılar. Sonra orayı yüksek bir taş duvarla kapattılar, artık yeryüzüne inebilirdim. Hatta İstanbul’un en güzel yerine konabilirdim. Ayaklarımın altındaydı İstanbul ve artık Türk futbolunun yeni merkeziydim.

1947 senesinin bir sonbaharında açtım kapılarımı cümle cihana ve cihan padişahı Beşiktaş’a. Yabancı bir takımla oynuyorlardı. Seyirciler hep bir ağızdan Beşiktaş’ı destekliyordu. O gün benim de her zerrem siyah beyazdı. Sanki o gün karar vermiştim ömrümün sonuna dek Beşiktaş’ın olmaya. Hele gençten bir çocuk vardı, Süleyman. İlk golü attığı vakit insanların öyle bir sevinci vardı ki görmeliydiniz. Ben böyle mutlulukların yeni adresiydim.

52 yılıydı, adımı değiştirdiler. Siyasi imiş, öyle dediler. Yeni adım Mithatpaşa’ydı ama insanlar yine de yalnız bırakmıyorlardı beni. Akın akın geliyorlardı sevdalısı oldukları renkleri görmeye. Ben aşıkları buluşturuyordum. Bu yüzden herkes beni sevdi. Hatta herkes futbolu benimle sevdi. Artık tüm maçlara neredeyse ev sahipliği yapıyordum. İstanbul’un üç büyüğü de benim kucağımda oynadı maçlarını. En büyük yıldızlar benim çamurumla yıkandı. Kimleri kimleri mutlu ettim, ya da üzdüm bir bilseniz. Kimleri gördüm, kimleri taşıdım üzerimde. Kimler ayak bastı harcıma keşke kelimeler yetse de dökebilsem. Milli maçlar da dahil olmak üzere ne tarihi günlerin altında imzam var benim. Belki şu vatanda Türk Bayrağı’nın santra öncesi en çok dalgalandığı yerim.

Yıllar ilerledikçe düzen de değişiyordu ve insanlar her yeni düzene ayak uydurmakta çok hızlıydılar. İsmim 73’te yeniden eski şeklini aldı, ona da çabucak alıştılar. Bir de artık her takım maçlarını burada oynamaya başlamıştı. Derbi maçlarda da öyle bilet sınırı falan yoktu, isteyen gelebildiği kadar geliyordu. O dönemde tüm seyircileri tanıdım yakından, bana en yakın gelen ilk gözağrım Beşiktaş’ın taraftarıydı. En görkemli yerim kapalı tribündü, gerçi hala da öyle derler. O kapalı tribüne hakim olmak için taraftarlar arasında bir güç gösterisi başladı. Beşiktaşlılar mangal yürekli çocuklardı. Hürriyet, Şeref, Bahattin, daha niceleri… Verdikleri kavga sonucu aldılar kapalıyı, bir daha kimselere vermemecesine. Artık onlar bana, ben onlara kavuşmuştum.

15 yıl hüzünle geçtikten sonra 82’de şampiyon oldu Beşiktaş. Bu da çok önemliydi elbet ama daha da önemlisi benim bir sevgili bulmamdı. O sene Beşiktaş semtinin gençleri bir grup kurdular kendi aralarında. Adını Çarşı esnafından, gücünü alın terinden alsın diye Çarşı koydular adını. Optik vardı, Ayhan, Cem, Alen, Cavit, “Hacıbaba”, Hasan, Murat, niceleri… Beşiktaş sevgisi çığ gibi büyürken ben o kapalının göbeğindeki yakışıklı çocuk Çarşı’ya kaptırmıştım gönlümü.

Çok güzel günlerimiz, anılarımız oldu. O 15 senenin tadını çıkarırcasına seri şampiyonluklar gelmeye başladı. Gencecik, fidan gibi Beşiktaş çocuklarının eviydim artık. Efsane kadro olarak tarihe geçecek isimler, mayalarında benim kokumu taşıdılar hep. O zamanın başkanı da yukarda bahsettiğim Süleyman vardı ya, oydu işte. Beşiktaş’ı çok mutlu ettik beraber, Beşiktaş da bizi. Metin’in fuleleri, Takoz’un faulleri, Feyyaz’ın golleri, Ferdinand’ın estetik çalımları, Mutlu’nun uzun taçları, Sergen’in frikikleri, Pascal’ın kapalıya koşması, İlhan’ın kartal kanatlarını açması hiç çıkmadı aklımdan. Aşkımız devam ediyor, aşkımızı büyütenlerin sayısı ise artıyordu. Milenyum dedikleri bir çağ kapıda bizi beklerken trilyoner dedikleri bir herif talip oldu bana. Cevabı kapalı verdi, “İnönü bizimdir, direkleri sizindir.”

Hepinize, gelmiş geçmiş her birinize minnet borçluyum çocuklar. Bazı zaman öyle boynu bükük ayrıldınız ki, bir daha gelmeyeceğinizi bile düşündüm. Ama siz her seferinde daha kalabalık, daha gür sesli, daha başı dik geldiniz. Ne bana ne sevdaya hiç küsmediniz, beni yalnız bırakmadınız hiç. O zaman söylemedim ama şimdi söyleyeyim, ben de size çok kıyak geçtim aslında. Mesela Barcelona’yı 3-0 yendiğimiz maçta Baba Hakkı’yı, Vedat’ı, Sanlı’yı, Yusuf’u kimseler görmeden ben aldım içeri. Biz o maçı 11’e 11 oynamadık. O meşhur PSG maçında herkese durması gereken yeri ben fısıldadım. Liverpool maçında siz kan ter dökerken ben kıs kıs gülüyordum çünkü kalenin içine otobüs parketmiştim çaktırmadan, imkansızdı gol olması. Her devirdiğimiz maçta vardır bir Ali Cengiz’im. Feda olsun Beşiktaş’a azizim.

Desibel rekoru kırdığınız günden beri kulağımda işitme kaybı var. Beşiktaş taraftarı kavga ettiği gün kalbim teklemeye başladı, huzur vermiyor. O kadar maçı kaldırmak kolay değil, tansiyonum da var artık. Doktorlar heyecan verici şeyleri yasakladı, Fener maçlarında bile perhizdeyim artık. Anladınız siz onu… Kolonlarım çatladı, koltuklar eskidi, boyalar dökülmeye başladı. Ben galiba ufaktan yaşlandım ey yoldaşlar. O çağa ayak uydurmakta bir numara olan insanoğlunun da istekleri değişti.

Eskisi kadar sağlam olmayınca insanlar da eskisi kadar güvenemiyor bana. Ben siz üşürken oturduğunuz yerde sizi ısıtamıyorum da. Üstünüzü örtemiyorum yağmur yağdığında ey yeni ve eski açık. Halbuki şimdi stat battaniyeleri var. Açılır kapanır oluyor, bir damla üşümüyorsunuz. Maç seyrederken portakal suyu falan da dağıtamam size. Dedik ya yaşlandık diye evlat… İşte beni bu yüzden emekli etmek istiyorlar. Oysa biz mutluyduk değil mi böyle? Siz ıslansanız da yağmurla coşuyordunuz hatta besteniz bile vardı ya. Siz ne kadar soğuk olsa da hava benimle ısınmıyor muydunuz söylesenize? En güvende hissettiğiniz yer benim yanım değil miydi? Artık böyle diyorlar, beni yıkıyorlar. Üstelik karanlıktan korkarım ben, birileri iyi geceler demeden uyuyamam. Sizin o son dakikalarda Gündoğdu var ya hani, o benim iyi geceler öpücüğümdü. O da mı gidiyor şimdi? Hay Allah.

Neyse yoldaşlar, lafı uzun ettim. Aslında anlatmadıklarım anlattıklarımın yanında okyanustur. Neler götürüyorum kendimle bir bilseniz. Anlattığım kadarını yazmasını bir arkadaşınızdan istedim. O da en mutlu günlerini benimleyken yaşamış, öyle söyledi. Ben de madem öyle, borcunu öde dedim. Bu da benim size ayrılırken hediyem olsun hesabı.

Şunu unutmayın… Beşiktaş benden sonra da var olacak ve payidar kalacak ama Beşiktaş ve sizler olmasanız ben bir hiçtim. Ve size bir sır daha vereyim giderayak. Ben en çok sizin bana “Şeref Bey” deyişinizi sevdim. Şerefiniz daim olsun, şerefin çocukları.

Beşiktaş ve Beşiktaşlılığın önünde saygıyla eğiliyorum.
Mabediniz, Beşiktaş İnönü Stadı.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

gitmistim ama ersan ve sivok'a servet'ten daha iyi denildigini okuyunca sesli guldugumu belirtmek istedim.

bak bi kac sayfa once bana biri CM bilginle geliyorsun demisti de ben 2-3 senedir oynamadigimi belirtmistim.

sana tavsiye ederim bi oyna, oyuncu ozelliklerini tanimlarken 20 den fazla ozellik var. bunlari goz onunde bulundurursan servet'in acik ara olmasa da sivok'tan, gozle gorulebilir bir sekilde de ersan'dan daha iyi oldugunu goreceksin.

ben oradaki rakamlara bak demiyorum - bilmiyorum da kimi daha iyi yapmislar filan, kendin karar ver ama bir besiktas taraftari icin bu cok zor bir analiz biliyorum sana kimse yardim edemez :(

neyse harbiden merak ettim CM CM diyor herkes, nasil yapmislar servet vs ersan vs sivok mesela? var mi oynayan?
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

aktiftablet said:

Baros sakatken kim forvet oynadı GS'de? Yoksa forvet bulamayıp Pino'yu mu oynatmıştınız?

BulletRide, alt yapı sevdası demişsin de Ersan da, İsmail de BJK alt yapısından yetişmedi. Ayrıca Ersan en iyi stoperi şu anda BJK'nın. Neil tamam ama, Servet'ten kesinlikle daha iyi yani. Sivok'tan iyi mi tartışılır, Ferrari ve Toraman'dan daha iyi.
ona bakarsan batdal vardı yedek olarak ama oynatılmadı.

@applevodka arkadaşım bak yukarda ne demişim? ersanın takımımda olmasını isterim iyi bir oyuncu demişim ama şuan yokluktan oynatılıyor yoksa sivok olsa ferrari olsa sence forma şansı bulabilirmiydi? başka yerinden mi okuyorsun anlamış değilim ki
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Ferrari 3 stoperli takımdan geldi Genoa'dan, orada tamamen çakılı oynuyordu ve göze batmıştı, Mustafa Denizli de adam adama savunma yaptırdığından bir anda over-rate oldu adam şu an Schuster'in takımında Ersan'ın yarısı kadar iş yapmaz Ferrari. Defansı hayvan gibi ileride kurdurtuyor çünkü, Servet'in de Rijkaardla sorunu buydu
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

El-Barto said:

Lan kendi topicinizde servet gitsin, ruhsuz servet diyosunuz. Buraya gelince en iyi türk stoper oluyo adam. Nası bi değişim bu?
BulletRide said:

Sivok'u ben beğeniyorum, ama Ersan için daha erken. Servet maldır, ruhsuzdur hatta karaktersizdir ama hala en iyi Türk stoper
hala diyoruz :D hatta bana göre en iyi stoper bile değil
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

aktiftablet said:

valequenta said:

sana tavsiye ederim bi oyna, oyuncu ozelliklerini tanimlarken 20 den fazla ozellik var. .


Haklısın. Tabi Ersan'ı henüz Shevchenko'ya çalım atmaya çalışırken görmedik. Şu dinamo kiev maçlarını bi oynayalım sonra karar veririz kim daha iyi. LOL


Bak iste sorun burda zaten. Dedim ki bir iki ozellikle karsilastirma yapamazsin futbolcuyu. senin benim tahmin edebilecegimden daha fazla ozelligi var futbolcularin.

Schevchenko'dan bilmem kac sene once calim yemis olmasi ya da Makukula'dan tek bi vucut hareketiyle gole sebep olmasi Servet'in Ersan'dan kotu oldugunu gostermez.

Schevschenko'nun o donemde gecemeyecegi agir defans oyuncusu yoktu zaten. Yaptigin karsilastirmadan dolayi seninle tartismaya girmeye luzum bile gormuyorum.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...