Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Mutsuzluk mu huzursuzluk mu bilemedim...


QueenofSpades

Öne çıkan mesajlar

QueenofSpades said:

evet olabilir.

yani ufak şeylere kesinlikle takılmıyorum, ama overloaded olmuş gibi her şey, birileri benim için yapsın bir şeyleri falan rahatlayayım azıcık istiyorum, sonra manyak mısın kızım güçsüz müsün kendin yapacaksın her şeyi tabii ki diyorum. Bilemedim, genel bir mutsuzluk hali işte, belki bir psikologa gitsem iyi olur, destek lazım.


Aynı durumlar ve biraz extrası bende de var. 3 aşağı 5 yukarı anlayabiliyorum nasıl olduğunu sankim. Hep bi mücadele, hep extra çaba istiyor gibi herşeyler.. Birşeyler yapmak geliyor içinden ama başladıktan sonra sadece yapmak için yapıyormuşsun gibi mi? :P
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

ya aynisi bana da oluyor.
herseyi birden yapiyim, mükemmel olsun. bi rayina otursun hayatim istiyorum.
ama bazen o kadar kaptiriyoruz ki kendimizi, resmen at gözlükleriyle yasiyoruz hedefimize ulascaz diye.
e ama bu sirada noluyo? o kadar kasiyosun ki güclü olucam, basaricam, hepsini yapicam diye. artik kafa kaldirmiyo böyle icine atmaktan, ve böle bunalim evreleri geliyo patliyosun iyice.
su icine girdigin psikolojiden korkma, bunu bi güclenme evresi, gecis evresi olarak gör.
sonucta ececim simdiye kadar da kendi ayaklarin üstünde birseyler yapmissin. bu idealistlikle istedigin yere ulasabilirsin. bi de hani kendini suclama, gücsüz oldum falan filan diye. sana en mükemmel gözüken insanin bile bi zayif noktasi var. hic birimiz süper degiliz.

hayatta gectigimiz yollar kolay olsa ne önemi olurdu ki ulastigimiz hedeflerin.
yollari astikca hedefin de o kadar yakinlasacak sana.
bunun icin de güc topla azcik, daha önünde kocaman bi yol var.

(cok polyanna yazdim belki ama hayati ne kadar boktan olursa olsun seviyorum sanirim. o yüzden.)
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Üniversite bitecek hayata atılacaksın insan tırsıyor haliyle asıl sorun bu.

Ama merak etme yıllarca çalışmışsın üstelik boğaziçindesin iyi bir maaşla iyi bir işe elbet gireceksin. Annenin sıkıntılarıda bitince başka hiçbir problem kalmayacak.

Belkide dertsizliktir tek derdin =)
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Dediğiniz gibi bir geçiş dönemi, bir sıkıntı patlaması olabilir muhtemelen. Başarısızlık korkusu belki de, ama üstesinden gelirim değil mi daha neler atlattım ben :P gaz verr gaz verr

Öyle içimi dökmek istemiştim, yalnız olmadığımı görmek, aslında çok mutlu görünen insanların da sorunları olduğunu tekrardan hatırlamak iyi geldi. ^^

Teşekkür ederim hepinize...
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

kafan karısık olabilir zaman zaman,yapacagın isler icin odaklanman gerekiyorsa belli zamanlar zoom in yap fakat sonra tekrardan bi kafanı kaldır etrafına bak

kafan karısık diye de kendini kotu hissetme


soyle bi soz yapıstırayım

"akıllılar hep kuşku içindeyken, aptallar küstahça kendinden emindir."

bertrand russel
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

herkesin sorunları vardırda paylaşmak istemezler genelde.
mutlu insan eşit değildir sorunsuz dertsiz tasasız insan.
insan geleceği konusunda her zaman endişe duyar sen doğru olanı yapıyosun ama abartıp telaşa kapılmadan sakin sakin yapmak her zaman sağlıklı olanıdır.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

vivavale said:

Buyse said:

kendini yalnız hissediyorsundur. kadınlarda oluyor. bir destek bekliyorlar.


Buyse said:

var mı yok mu bilmiyorum ama şöyle sana destek olacak biraz seni şımartacak bir sevgili iyi olur bu durumlarda.



ahahahahha



ahahahah birazdan "yanlış birşey yapmanı istemem qos'cum......."
dicek sdfg
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

said:
Annemin sağlık sorunları var, özel hayatında sorunlar var ve annemle bir anne-kız ilişkisinin çok ötesinde bir ilişkimiz olduğu için her konuda yardımı benden bekliyor

yalnız -hani buna çözüm de gösteremem- bu durum doğru değil. genelde ailelerde böle olsa bile çocuğa fazla yük getirir, ağır gelir..

kimseyi de eleştirdiğim yok, yanlış anlaşılmasın. ama bu durum boğar yani.. ailede, diğer fertlerin yüklerini kendi yüküymüşçesine çekmek zorunda kalan kişi dara düşer her şekilde. hani ben baktığımda bu elemanların çabalarının karşılığını dahi beklemediğini görüyorum, söz konusu aile olduğu için. yine de -sizinkiler de böyledir demiyorum- kıymeti bilinmeyen ve "şu ana kadar kaldırdı, bundan sonra da kaldırır" diye daha da yük yüklenen çocuklar gördüm.

yineliyorum, aman sizinki böle senin sorunun bu demiyorum. tanımıyorum sonuçta kimseyi buradan. dediğim siz böle olmayın.. anne, anne olarak ve baba baba olarak kalmalı. farklı eksenlere kayma çocukları yıpratıyor..

uç bir örnek vereyim mesela; benim arkadaşlarımdan birisinin babası eşini kaybetmenin üzünütüsü kaldıramadığı için ve kolay geldiği için önceden beri arkadaş gibi oldukları çocuklarına yükü yükleyiverdi.. adam okulu falan bıraktı.. sonrasında adam bi 5sene sonra falan gitti başkası ile yaşamaya başladı. e ne oldu be çocuğa.. sıçtı attı adam işte..

kim ne derse desin ben sağlıklı bulmuyorum bu gibi ilişkileri..
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Şöyle Fistan:

Annem babam ayrılmışlar ben 5 yaşında iken, beni annem almış, babam da basmış ABD ye gitmiş.
O zamandan beri annemin koynunda uyudum taa liseye gelene kadar.
Annem hep bana bir yetişkinmişim gibi davrandı. Onun da kimsesi yoktu, ikimiz kafa kafaya verip sıkıntıyı da eğlenceyi de birlikte yaşadık. Hiçbir şeyi saklamadık birbirimizden. Annem > All gibi bir durum yaratıyor bu da.

Ama dasaanın dediği gibi, annem kendi sorunlarını da bana istemese de yüklemiş oluyor böylece. Benden bir şey beklediğinden değil ama yapmam gereken şeyler olduğunu içselleştirmişim. Bazen kendimden önce onu düşünüyorum. Annemi hiçbir şeye değişmem çok seviyorum ama pek sağlıklı bir ilişki değil açıkçası
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

QueenofSpades said:

harbiden nil, hako, yaşamayı seviyorsunuz her şeye rağmen :)

...rahman... da yapamayacağım hiçbir zaman biliyorum ama en azından biraz daha gevşeme payına yer var sanırsam :D


sevilmez mi yahu :D yaşayabilmek için 10 yıl ıkındım sıkıldım günde n tane ilaç içtim, lise hayatımın yarısını uyuşturulmuş geçirdim fln ajhfahf eve gittiğinde hoşgeldin diyebilicek bi ailen, 1-2(benim 6-7 vardır şanslıyım o konuda :D ) de kötü gün dostum var diyebiliyorsan, kaldıramayacağın çok az şey vardır die düşünüyorum şu hayatta ^^
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

kermit said:

bahar geldi.


Topic ikinci postta bitmeliymiş zaten, cevap verilmiş sdf.

Gerçekten baharın bok yemesi bu. Benim de moralim bozuk değil de inanılmaz agresifim sürekli. Durup durup millete patlıyorum. Ondan sonra neden böyle bir şey yaptım ki şimdi ben? diye üzülüyorum asdsaf.

Zaten ödevler başladı güneş açtı her zamanki gibi.

Sen de takma kafana kuzum, olur böyle arada. Son senen olmasının etkisi çok bence her şeyin planını günü gününe yapıyorsan özellikle. Ne bok yiyeceğim ben şimdi diye düşünüyor insan sürekli. Geçer yakında^^
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

QueenofSpades said:

Şöyle Fistan:

Annem babam ayrılmışlar ben 5 yaşında iken, beni annem almış, babam da basmış ABD ye gitmiş.
O zamandan beri annemin koynunda uyudum taa liseye gelene kadar.
Annem hep bana bir yetişkinmişim gibi davrandı. Onun da kimsesi yoktu, ikimiz kafa kafaya verip sıkıntıyı da eğlenceyi de birlikte yaşadık. Hiçbir şeyi saklamadık birbirimizden. Annem > All gibi bir durum yaratıyor bu da.


ee tamam da bu anne-kız ilişkisi zaten
onun ötesinde hatta çok ötesinde bişey değil.
öyle diyince "nassı yaa?" oluyor insan.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

@wast: aileye bakmak başka seni problemlerine dahil etmesi başka bişi.

ailenin her bireyi kendi çözebileceğini sıkıntısını aksettirmeye başlarsa ahanda aile sistemi sıçtı demektir..

gerçi ben pompalanan modern aile geyiklerine falan da tamamen karşıyım..
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...