Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

14 Şubat 2010 Saat: 11:16

Murtaza

Son yazan: Murtaza
yeri: Kişisel

 Paylaş

Öne çıkan mesajlar

Murtaza Rising Star

Murtaza

Mesaj tarihi:
Mesaj tarihi:
Her zamanki yerde bekledim onu. Gelip gelmeyeceğini bilmiyordum, belki de onun yarattığı sıkıntı nedeniyle hemen bir sigara yakmak istedim. Çakmak sönmesin diye elimi siper ederken bile gözlerimi yolun ucundan alamıyordum.

Aslında tek istediğim beni gerçekten sevdiğini söylemesiydi, gözlerimin içine "ne olur gitme, sana ihtiyacım var" der gibi bakarsa "anla beni, bu benim kararım değil. Şartlar beni buna zorluyor" diyecektim...

Aklımdan bunlar geçerken ufukta belirdi. Umarsızca attığı adımlar onu bana yaklaştırırken çabucak sigaramı uzağa fırlattım. En son yaşadığımız olaydan sonra yanımdan geçip gitmesinden, ben onun hayatına hiç girmemişim gibi davranmasından korkuyordum. Göz göze geldik, bana doğru yöneldiğinde kafamdaki bütün cümlelerin iç içe girmeye başladığını hissettim.

O bana manalı gözlerle bakarken kendimi istem dışı ona doğru yürürken buldum. Kahretsin, engelleyemiyordum kendimi. Üç adım kala durdum önünde. Gözlerindeki hırs beni perişan ediyordu, katlanamıyordum bu eziyete, ağzımı açıp bi çift laf söylemek istediğim sırada sordu; "burada mıydın sen?" cevap vermemi beklemeden "niye bekliyorsun ki?" dedi.

Bu dakikadan sonra atacağım her adım çok büyük önem taşıyordu, tekrar konuşmaya başlayıp, bütün can alıcı cümleleri peşi sıra dökeceğim anda elini yüzüme doğru götürdü, yanağımı okşarcasına dokunurken tekrar konuştu.

"Kaç günün kaldı senin?"

"Elliyedi" dedim dudaklarım titreyerek.

Birden başını yukarı kaldırıp gözlerini kısarak, parmak hesabı yapmaya başladı. Çok kısık sesle konuşuyodu, "14 buradan.... Mart, 31 gün.... 12 de öyle...." ve can alıcı soruyu sordu...

"E denetlemeye giriyosun sen o zaman?

gözlerimi kaçırdım gözlerinden, o gözlere bakacak gücü tekrar bulmalıydım. Yavaşça gözlerimi apoletlerindeki üç yıldıza çevirdim, çok hafif bir tebessümle

"siz nasıl emrederseniz komutanım" dedim. Belki bana acımasını ümit etmiştim ya da koruması altına almasını.
Ama devamında ağzından dökülen son sözler yüreğimi dağlamıştı.

"Emredicem tabi keranacı, devlet bize boşuna mı para veriyor" dedikten sonra umarsızca yürümeye devam etti gülerek.
O bir yüzbaşıydı, benim bölük komutanımdı, 14 Şubat Sevgililer Günü'nde beni esas duruşta bırakarak hayatına devam etti.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş
 Paylaş
Konu listesine dön
×
×
  • Yeni Oluştur...