paspatur Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Yaş kaç? Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
MuDo Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Yaşla mı ilgisi var bu durumun? Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
paspatur Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Yaşın küçükse iletişim konusunda sıkıntılar yaşıyor olmanda bir sakınca olmayabilir. Yani zamanla yırtarsın zaten kendini. İş hayatı falan filan. Ama mesela 30 yaşına geldiysen o zaman patolojik bir vaka olabilir. O açıdan sordum Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Rakursi Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 İlk konuştuğun insanla konuştuğun şeyler sınırlıdır ki zaten. Ortam içerisinde sadece ikinizseniz mesela en basidi sen nerede okuyorsun/çalışıyorsun vs olur. Ordan işyeri veya okula gider muhabbet. Ordan da birçok yere açılır zaten. Konuştukça karşındaki insanla samimiyetin de artar belli bir boyuta gelir. Ortamlarda insanlar genelde başlarından geçen olayları anlatır topluluğa. 1 kişi en fazla konuşan olmakla birlikte herkes sırayla anlatır. Sen de katıl, sen de anlat. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
MuDo Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Benim sorunumda bu işte katılamıyorum anlatamıyorum, derdimi dökemiyorum, kişiye kendimi aksedemiyorum orada öylece kalıyorum. Nerelisin diyor filanca memleket diyorum ona nereli olduğunu sormak aklıma gelmiyor. Size geçen gün başıma gelen bir olayı anlatayım. Bir arkadaşımla oturuyorum cafenin birinde kahve içiyoruz, iki bayan geldi cafede çalışan kişiye yer olup olmadığını sordu çalışan kişide dışarısı dolu dedi onlarda biz gidelim o zaman dediler, arkadaşım gelin biz kalkacağız diye onların konuşmalarına ortak oldu ben önüme bakıyorum sadece (bu konunun bayan erkek ayırdı yok erkek olsa yine bakamazdım) sigaram bitsin kalkarız dedim arkadaşıma bakarak yüzlerine bakmadım konuştuğumda. O sırada duymamışım bile diğer bayan sigaranı bırak biz devam ederiz demiş. Öyle bir dikkatim dağılıyor ki bu gibi durumlarda aklımdan başka şeyler geçiyor, düşüncelerim o bulunduğum ortamla uzaktan yakından alakasız. Eminim onların yerinde başkası olsa aynı salaklığı yaparım. Liseden mezun olduğumdan beri kendime yeni arkadaş edinemiyorum sahip olduğum arkadaşların mazisi 6-7 yıldan başlıyor.. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
tinkibinki Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Senin biraz "kötü yol"a sapman lazım =) Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
paspatur Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 İlla 20 yıllık arkadaşlıkların olması gerekmez. Bir yerden bir yere taşınırsın tüm çocukluk arkadaşlarını arkanda bırakırsın. 6 - 7 yıllık arkadaşlarım diye hayıflanman gereksiz. Bir yaştan sonra da zaten yeni arkadaş edinme oranın düşüyor. Mevcut 3 - 5 arkadaşın sana yetiyor. Diğer konu algı problemi olabilir belki. Veya kafanı taktığın ciddi bir sıkıntı vardır saplantı yapmışsındır orada kitlenmişsindir falan. Kafayı dağıt. Biraz yavşak ol zaman zaman...ciddiyim Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Golden Virginia Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 dostum 1 saatlik problemin 45 dakikasını düşünmek lazımmış. 45 dakika düşün sonra karar ver Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Revenge Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 İşinin ehli bir psikiyatra gidersen çok faydasını görürsün bence.Patiler de güzel fikirler vermişler ama profesyonel yardım almak başka bişi.1-2 seans git,sıkılırsan bırak,ki o 1-2 seansın bile çok yardımını görürsün. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
nutella yerim Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 oncelikle gecmis olsun adam gibi birini arastır duzenli git bir donem Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
ismail PK Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Yeni arkadaş , yeni ortam muhabbeti zor oluyor ya şimdi ben de istiyorum da olmuyor niye diceksin o 6-7 yıllık arkadaşınla aranda olan muhabbeti cıvıklığı alışkanlıkları ister istemez o yeni arkadaşlarına karşı falan da yapmak istiyor insan. Böyle yeni arkadaşız yok ciddiyet falan filan mesafe çekilir dert değil bi 6-7 daa beklesem olur yaş 30 napim lan ondan sonra arkadaşı sadsa bu tür kompleksleri olmayan yaşamasını , yaşatmasını bilen biraz pij olsun falan böyle bir arkadaş lazım Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Rakursi Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Abi ne 6-7 yılı ya naptın. Ben biriyle tanışıp birkaç ayda aynı cıvıklığa samimiyete gelebiliyorum. Onun dışında kız arkadaş yaparsın mesela, 2 ayda 5 senelik arkadaşınla olmadığın yakınlığa gelirsin. Zamana bakmaz bu işler o kadar. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Flassh Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 sh3lal3s said: banane lan senin memleketinden, konuşmasak ta 1 saat durcaz şurda konuşsak ta ya hahahah aynen banane senin memleketinden ne gereksiz sorudur o hadi muhabbeti açılır sorarsın da doğrudan memleket nere falan sdf Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Xaenin Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Direk psikiyatra gidilmez, önce psikoloğa gideceksin, eğer onun halledemeyeceği ilaçlık bir durum varsa o seni bir psikiyatra yönlendirecek. Buralarda böyle işliyor vaziyetler yani. İlaçlık bir durumun olduğunu sanmıyorum ben burdan bakınca, utangaç ve çekingensin, artık onlara da ilaç var gerçi de, ne gerek var yani. Psikolog ile konuşarak halledersin, hatta tanımadığın biriyle konuşarak da halledersin sonuçta problem tanımadığın bir insanla dialog kurmak. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Nessarien Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Arka sayfalara baktımda profesyonel yardım almanın gerekli olmadığını söyleyenler olmuş. Bu kişiler yurt dışında psikiyatri eğitimi almış, uzmanlığını tamamlamış ve konuya oldukça hakim kişiler olmalı, buradan kendilerine selam göndermek istiyorum. İlk mesajını trolleyen tip farklı bir olay onada bir tavsiyede bulunalım, destek alsın. Meselenin özeti; kendisi yenebilseydi bu yaşına kadar zaten yenmiş olurdu. Bu kişi 13-14 yaşında değil, 22 yaşında. Kesinlikle destek almalısın ve ertelememelisin. Senin yeni tanıştığın insanlar karşısında kendini rahat hissetmeni engelleyen, rahat hareket etmenin önünü tıkayan nedenler kısa sürede giderilecektir. Şimdiden geçmiş olsun. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Rakursi Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Evet aslında doğru söylüyor 22 baya geç bir yaş açılmak için. Yardım alsan iyi olur ama sen direk ilaç alayım diyorsun. Bu kadar zayıf olma. Ayrıca ilaç geçici bir çözüm. Hayatın boyunca kafan bulanık mı gezmek istiyorsun topluluk içinde rahat olayım diye? Yazık etme kendine. İlaçsız çözmeye çalış problemlerini. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
barnacle Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 karşındakini çıplak hayal et (tu) Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
sesu Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Yeter artık şu psikologlar para kazanmasın ya. Ay sinir oldum ona buna hasta muamelesi yapıp ilaç yazıp oturdukları yerden para kazanıyorlar. Almışlar gücü ellerine ne derlerse inanıyor insanlar da. Bakınız: Foucault. @Nassarien mesela bu yüzden gitme demiş olabilir arkadaşlar biraz da bunu açıklamak istedim. Pratikteki psikolojiye inanmıyor olabilirler. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Mojito Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 milli forma (tu) Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Red Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2009 lise hadi bilemedin universite zamanında bu işler halloldu halloldu yoksa zor olur herhalde.yerleşen karakterden kurtulmak zor. koca koca adama bırak psikologu kimse arkadaş edinmeyi konusmayı ortam yapmayı ögretmemeli :) Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
CrayTotem Mesaj tarihi: Kasım 28, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 28, 2009 Koş hemen dayat ilacı. Ritalin falan. Kiloyla yersin böyle, yarısınıda gözünden enjekte edersin falan mis.Hiçbirşeyin kalmaz. Şaka bir yana bazı hisleri bastıran veya arttıran her tür ilaç vb. uzun süreli kullanım ve alışma sonucunda bırakıldığı taktirde sinirlerin gerilmesine yol açabilir. Yan etki demek doğru olmaz bence basit bir şekilde kahvede bile yaşıyabileceğiniz bir olay bu. Yani bence ilaç tedavisini gözde büyütmek saçma, zaman zaman mantıklı olabilecek bir yol bence. Tabi iradesi sınırlı insanlar en basit ilaçlarla bile hayatının içinede edebilir. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Xaenin Mesaj tarihi: Kasım 28, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 28, 2009 7 senedir ilaç kullanıyordum, yaz başında bıraktım. ADHD var bende, onun için kullanıyodum da. Bırakınca farkettim ki herşey daha güzelmiş ilaçsız, mala çeviriyor resmen ilaçlar insanı, yediğinden içtiğinden bir bok anlamıyorsun, kafan allak bullak oluyor, sevişeyim desen ona bile engel oluyor çoğu zaman. Yani konu hakkında aşırı bilgili olan biri olarak benim yorumum, kullanma ilaç milaç. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar